Lief Winterlichaam,

Winterkilos3

Lief Winterlichaam, hoi Feestkilo’s,

Allereerst: hoe gaat het met jullie? Sorry dat ik dikwijls verzuim daarnaar te vragen. Te vaak barst ik vrijwel direct los in een klaagzang of juist in een lofrede over hoe jullie eruit zien of aanvoelen, zonder me af te vragen hoe het nou eigenlijk met jullie gáát. Dat spijt me. Hoe waren jullie afgelopen maanden, zo van de beginnende herfst tot nu, net na de feestdagen? Hebben jullie een fijne tijd met elkaar? Ik hoop het. Ik heb namelijk wel een fijne tijd met jullie – meestal dan. Jullie weten dat ik in ieder geval mijn best doe.

Nu ik dit heb gevraagd voelt het als niet meer dan terecht om een welgemeend excuus te maken naar die ochtend, een paar weken geleden, dat ik jullie toch weer eens meenam naar een weegschaal. Het was niet helemaal mijn bedoeling, maar die dingen gebeuren. En sorry Feestkilo’s, ik had bedacht niet zo van je te schrikken, maar toen het puntje bij paaltje kwam vond ik het toch een beetje lastig om je te zien. Ik hoop niet dat je dit al te persoonlijk opvat, maar je voelt soms een beetje als een ex voor wie ik nog warme gevoelens koester, maar die ik liever niet zie omdat dingen dan ingewikkeld worden. Ik weet ook nooit helemaal zeker of wij nou exen zijn of niet, want we blijven ook maar bij elkaar terugkomen. Misschien moeten we eens een goed gesprek voeren over verdergaan als vrienden, als jij daar ook voor openstaat.

Winterlichaam, ik wil jou een compliment maken over je veerkracht. Over hoe je dit seizoen al een paar verkoudheden hebt getackeld, hoe je me iedere dag (weer of geen weer) van A naar B fietst en hoe je lief en geduldig voor me bent als ik te veel drink of te weinig slaap of me niet warm genoeg kleed of vergeet de kachel aan te zetten en totaal verkleumd met je in bed ga liggen – hoe je het onder deze omstandigheden iedere dag weer voor elkaar krijgt om op te staan en te functioneren, dat is me wel eens een raadsel. Oh en heb je opgemerkt hoe goed die yogalessen gaan? Heb jij niet ook het idee dat we steeds sterker worden? Ik hoop dat je hoort dat ik milde gedachten over je heb tijdens die lessen, over hoe trots ik op ons ben en hoe fijn en hoe zacht je voelt op die momenten.

Ik vraag me wel eens af: hoor jij het eigenlijk ook als iemand anders liefkozende gedachten over jou heeft? Of hoor je het alleen als ik die dingen denk of zeg? Zelf denk ik wel eens dat ik die dingen wel hoor, maar niet echt hóór, snap je? Laatst nog zei iemand de allerliefste dingen over jou, maar ik denk dat het niet echt bij me binnenkwam. Toen ik daar achteraf over nadacht realiseerde ik me dat ik niet echt met jou in contact stond op dat moment – sterker nog, je leek heel ver weg. Kunnen we daar aan werken samen denk je? Kunnen we een manier vinden om, als iemand ons aanraakt, dat we elkaar dan even een teken geven of zo? Zo van ‘we zijn hier samen’? Dan zou ik me misschien wat minder alleen voelen.

Feestkilo’s, jij bestaat geloof ik voornamelijk uit kerstkransjes en pompoensoep. Vooruit, laat ik de rode wijn en de risotto niet vergeten. Is ook gewoon allemaal heel lekker hè? Dat hoef ik jou natuurlijk niet te vertellen. Kijk, ik weet ook dat je weer gaat verdwijnen, want zo gaat het ieder jaar als ik verhuis naar Zomerlichaam. Ik doe dat niet eens heel bewust, dat weet je. Ik heb jou en Winterlichaam immers de belofte gedaan om niet meer te gaan diëten want daar werden we allemaal niet gelukkig van en het kwam onze relatie absoluut niet ten goede. Ik denk dat ik je volgend jaar dan gewoon weer zie? Ik weet niet hoe dat met jou zit, maar ik vind het wel prettig om dat soort dingen gewoon maar te weten.

Lieve alle twee, echt wel heel erg dankjewel voor alles wat jullie voor mij doen. Ik hoop dat ik jullie een beetje trots maak door deze brief te schrijven. Vorig jaar zou deze brief nog een heel stuk strenger zijn geweest, vol verwijten en boze gedachten. Daar ben ik gelukkig wel een beetje overheen. We doen het niet slecht hè? Dat mag ook best wel eens gezegd worden.

Heb een fijne tijd verder, laten we mild voor elkaar blijven.

Veel liefs van jullie loyale bewoner,

M.

Deel deze post op: [pinit]

Geschreven door: Merel

19 gedachten over “Lief Winterlichaam,

  1. Wat heb je dit mooi beschreven Merel. Ik kan er wat van opsteken. Mijn lichaam is door de overgang aan het veranderen en ik heb daar moeite mee. Maar alleen al door dit stuk van jou te lezen zijn mijn gedachten erover instant milder. Dat wil ik vasthouden. Dank!

  2. Heel hard bedankt om dit met de wereld te delen. Wat een prachtige brief.

    De alinea over complimenten en veerkracht en milde gedachten vind ik heel mooi. Want eigenlijk gaat alles zo veel beter als we het positieve zien, toch? Maar dat hebben we niet zo leren denken, volgens mij.

    Ook mijn lichaam was soms wel eens de vijand: ik heb een chronische (maar onzichtbare) ziekte waardoor ik beperkt ben in energie en concentratie. Van buitenaf leer je vooral hard zijn voor je lichaam, doorzetten en keihard eraan werken, en dan krijg je wel weer het lichaam en het leven dat ‘ideaal’ is. Wel, misschien zouden heel wat dingen gewoon al ideaal kunnen zijn zoals ze nu zijn :)

  3. Heel mooi Merel! We mogen er inderdaad wel eens wat vaker bij stil staan, hoeveel ons lichaam eigenlijk voor ons doet, in plaats van altijd te klagen over de kilo’s teveel, die té dikke buik of zwakke knie. Jouw blog is in elk geval voor mij een mooie aanleiding om het aankomende jaar ook eens wat milder te zijn. Thanks! X

    1. Dat vind ik heel fijn om te horen. Dankjewel voor de lieve reactie :)

  4. Prachtig, echt heel fijn om te lezen. Ik krijg helemaal zin om mijn eigen winterlichaam en feestkilo’s te knuffelen :-)

  5. “Kunnen we een manier vinden om, als iemand ons aanraakt, dat we elkaar dan even een teken geven of zo? Zo van ‘we zijn hier samen’? Dan zou ik me misschien wat minder alleen voelen.”

    Heel mooi.
    Liefs

  6. Wauw heel mooi geschreven! Kan ik nog wat van leren denk ik om zo over mezelf te denken én te voelen.

  7. Jeetje wat mooi! Ik kreeg er gewoon kippenvel van, dit is zelfliefde ❤ ik vind het inspirerend en zou ook graag zo naar mezelf willen kijken om zo betere vriendjes met mn lijf te worden…dankje!!!

  8. Wat een inspirerende brief. Heel erg bedankt voor het delen, Merel! :) Op een jaar met nóg meer zelfliefde!

  9. Hmmm mooi zeg. Dank voor het delen. Ja…. welkom thuis! Dikke knuffel voor jullie van ons. Samen zijn we niet alleen <3

Laat een antwoord achter aan Noa Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *