Blackfish & The Cove

blackfishthecove

Ik (M) ben opgegroeid met Flipper en Free Willy op televisie. Het idee van zeedieren in gevangenschap was normaal voor me. Het hoorde erbij. Je had eens een kinderfeestje in het Dolfinarium, je ging eens op schoolreisje naar het aquarium in Scheveningen. Zo groeien duizenden kinderen op.

Vorige week zag ik overal op Instagram een foto voorbij komen van twee dolfijnen die gevangen zitten in een zwembad op Bali. Een zwembad bij een hotel. Ik weet niet precies waarom de dolfijnen daar zitten, maar misschien dachten de eigenaren van het hotel: dat is wel leuk, voor de gasten. Vanuit het zwembad kunnen de dolfijnen de geluiden van de oceaan horen. Misschien dachten de eigenaren : dat is wel fijn, voor die diertjes. Dan voelen ze zich thuis. (/ik hoop van harte dat je het sarcasme in mijn woorden hoort)

Lees verder Blackfish & The Cove

Over dierenleed en schuldgevoel

paardquotedgm

Gisteravond werd heel Nederland geschokt door een aflevering van Tros Radar, over paardenvlees. Gruwelijke beelden kregen we te zien. Binnen no-time stond heel Twitter vol met meelevende berichten van mensen die besloten never nooit meer paardenvlees te eten. Ik keek op PiepVandaag en zag dat er een petitie geopend werd. Op deze pagina wordt van alles uitgelegd over het leed in de slachtpaardenindustrie en er is ook een filmpje te bekijken. Ik heb het filmpje gekeken en heb zitten huilen als een klein kind. Het was ondraaglijk om te zien. Gewonde paarden, paarden die vel over been zijn, paarden die geslagen worden, niet mogen rusten, niks te drinken of te eten krijgen, paarden die dood in de wei liggen en niet geruimd worden, paarden met leed in hun ogen. Nu ik dit typ en er weer aan denk, stromen de tranen weer over mijn wangen. Ik deelde het bericht op Facebook, met het verzoek de petitie te tekenen, en  Hedy reageerde treffend: “Zoveel leed. Het is soms teveel allemaal te zien en voelen. Goed dat jullie dit delen.”

Heel Facebook staat dagelijks vol met plaatjes van dieren, groot en klein, die gemarteld, mishandeld en misbruikt worden. En hoewel wij al jaren geen vlees meer eten en sinds een paar jaar zelfs helemaal geen dierlijke producten meer gebruiken, blijft het schuldgevoel knagen. De plaatsvervangende schaamte voor het feit dat wij mensen zo ongelooflijk oneerbiedig met de dieren omgaan. Ook al weet ik dat ik mijn best doe om zoveel mogelijk dierenleed te voorkomen, het schuldgevoel blijft. Want je kan het niet oplossen. Althans, nooit helemaal. Soms kan ik zomaar ineens denken aan al die duizenden dieren die in stallen staan, op elkaar gepropt en dan breek ik. Dieren hebben liefde nodig, net als wij. Het is zo fucking oneerlijk allemaal.

Lees verder Over dierenleed en schuldgevoel

Stop de verkoop van angorawol

67cd7067de2706c13909cd4f4e00230a

Je bent het niet gewend van je Groene Meisjes, want wij proberen het altijd luchtig en gezellig te houden hier. Maar vandaag konden we toch echt onze mond niet houden. Het zal je niet zijn ontgaan: angorawol is zo ongeveer trending topic in de social media. En dat is maar goed ook.

Nog niet zo lang geleden is wereldwijd aan het licht gekomen hoe ongelooflijk slecht angorakonijnen worden behandeld om ons te voorzien van wollige, warme truien.  Voor wie de gruwelijke filmpjes nog niet heeft gezien, we zullen het kort voor je samenvatten: konijnen worden levend kaalgeplukt, zonder verdoving, en krijsen het uit van de pijn. Vervolgens gaan ze terug in een smerig hok, alwaar ze mogen bijkomen van deze marteling. Een paar maanden later gebeurt dit weer opnieuw, net zo lang tot het konijn ‘op’ is en dan wordt het geslacht. Oja, dan wordt wel het velletje er nog vanaf gehaald natuurlijk, want daar zou je nog eens iets aan kunnen hebben.

Het maakt ons misselijk en verdrietig en razend tegelijk. Angorawol is, net als bontjassen en UGGs, niet iets wat wij dringend nodig hebben in het leven. En trouwens, al was dat wel zo… dan zochten we maar een vervanger. Angorawol is puur dierenleed. Er is geen excuus voor, geen goed praten aan: koop en draag het alsjeblieft niet.

Gelukkig wordt er nu heel veel aandacht besteed aan dit grote probleem. Partij voor de Dieren heeft een actie opgezet en wij willen jullie allemaal vragen om hieraan mee te doen. Wat moet je doen? Er is een email opgesteld waarin grote kledingmerken, zoals H&M en C&A, dringend worden verzocht om de inkoop van angorawol te staken. Je hoeft alleen je naam en emailadres (of je doet meerdere keren mee onder verschillende emailadressen) in te vullen en de rest wordt geregeld. De actie vind je hier. Op deze pagina kan je ook meer info lezen en het – inmiddels beruchte- filmpje bekijken.

We begrijpen het heel goed als het je te heftig is om het undercover filmpje (opgenomen in China) te bekijken. Het krijsen van de konijnen gaat je door merg en been. Dat hoef je dus van ons echt niet te doen. Maar het zou fantastisch zijn als jullie de Facebook statussen op de Groene Meisjes Facebookpagina zouden willen delen met jullie vrienden. Op die manier lezen heel veel mensen over dit gruwelverhaal en hopen we dat heel veel mensen geïnspireerd raken om nog eens twee keer na te denken voordat ze angorawol kopen. Ook hopen we natuurlijk dat jullie, en jullie vrienden, allemaal deelnemen aan de Partij voor de Dieren actie!

Alvast ontzettend bedankt voor jullie steun,

liefs van de Groene Meisjes.