2018

Twee jaar Rotterdam

Het is precies twee jaar geleden dat ik een oproep op Twitter plaatste, waarin ik aangaf een huisje in Rotterdam te zoeken. Ik vond een huis, inderdaad via Twitter, en inmiddels woon ik er bijna twee jaar met heel veel plezier. Wie mij op social media volgt weet ik dat ik veel en vaak over Rotterdam (liefkozend ‘Rotje’ genoemd) praat, omdat ik verschrikkelijk gek ben op mijn nieuwe woonplaats. Of inmiddels is het niet meer zo nieuw allemaal meer, want ik woon er dus alweer twee jaar. Ik zal natuurlijk nooit een rasechte Rotterdammert worden, want daarvoor heb ik te veel omwegen gemaakt, maar dat ik me hier voor 100% thuis voel, dat is wel duidelijk.

Lees verder Twee jaar Rotterdam →

2018

Over croutons en Meryl Streep

Gisteren zat ik in Zwolle bij een evenement waar ik als spreker was gevraagd. Ik moest een presentatie van tien minuten geven en daarna twee keer dertig minuten aan tafel zitten met mensen die mijn ‘brain mochten picken.’ Nog nooit van die hele term gehoord, maar het betekende eigenlijk gewoon dat mensen mij vragen mochten stellen. Toen ik naar Zwolle reed heb ik nog even overwogen om te doen alsof ik in zo’n ernstige file was beland dat ik onmogelijk op tijd kon komen en dus maar beter gewoon de hele meeting kon overslaan. Ze redden het vast ook zonder mij.

En toen ik daar dan toch aankwam, en natuurlijk op tijd want ik ben altijd op tijd, dacht ik: ‘ja en straks komen ze erachter dat ze me hier geen geld voor hadden moeten bieden. Ze hadden beter iemand anders kunnen vragen.’ Om mij heen zaten alleen maar mensen die óf op gemeentelijk niveau of op commercieel niveau met duurzaamheid bezig zijn en ik? Ik ben maar een blogger die een verhaaltje komt vertellen. Ze komen er straks achter dat ik een fraudeur ben. Op een dag val ik door de mand.

Lees verder Over croutons en Meryl Streep →

2018

Sterven en je (groene) idealen, deel 2

Deze blogpost is geschreven in samenwerking met Monuta / Foto’s: Sam van Rij

Van mijn omgeving krijg ik vaak te horen dat mensen denken dat ik alles zo goed voor elkaar heb. Want ja, wie een eigen bedrijf runt, die zal zijn zaakjes wel helemaal op orde hebben. Hmm. Dat is een vrij selectief iets, zo is gebleken. Als het gaat om persoonlijke dingen – dus dingen die ik voor mezelf moet regelen – dan blijkt dat ik nog wel eens wat steken laat vallen.

Lees verder Sterven en je (groene) idealen, deel 2 →

2018

Wat staat er op mijn bucketlist?

Ik zou ernaar kunnen streven om zoveel mogelijk Europese steden te zien, maar ik kom altijd weer terug in Berlijn. Dat is vanwege obvious reasons. Zoals de veganistische donuts die je hier kunt eten, de manier waarop de januarizon de gekleurde huizen ’s avonds goud kleurt, de feestjes waarop je eindeloos kunt dansen zonder bekeken te worden omdat Berlijners eigenlijk vooral met zichzelf bezig zijn en de fijne gesprekken die ik hier voer met de lieve vrienden die ik hier heb. Maar het is vooral omdat ik tevreden ben in en met deze stad. Ik hoef niet per se ergens anders heen.

Lees verder Wat staat er op mijn bucketlist? →

2018

Vrijwilligerswerk

Het schijnt dat we het in Nederland behoorlijk goed doen, als het gaat om het doen van vrijwilligerswerk. Ik hoorde laatst in een programma op de radio dat we in verhouding tot andere Europese landen een hoge concentratie vrijwilligers hebben en dat zo’n 36% van de inwoners van Nederlands zich minimaal één keer per jaar inzet als vrijwilliger. Dat vond ik wel tof om te horen. Zelf doe ik ook vrijwilligerswerk, op meerdere plekken, en ik krijg daar geregeld allerlei vragen over. Dus besloot ik er een stukje over te schrijven.

Lees verder Vrijwilligerswerk →