Ik (M) ben opgegroeid met Flipper en Free Willy op televisie. Het idee van zeedieren in gevangenschap was normaal voor me. Het hoorde erbij. Je had eens een kinderfeestje in het Dolfinarium, je ging eens op schoolreisje naar het aquarium in Scheveningen. Zo groeien duizenden kinderen op.
Vorige week zag ik overal op Instagram een foto voorbij komen van twee dolfijnen die gevangen zitten in een zwembad op Bali. Een zwembad bij een hotel. Ik weet niet precies waarom de dolfijnen daar zitten, maar misschien dachten de eigenaren van het hotel: dat is wel leuk, voor de gasten. Vanuit het zwembad kunnen de dolfijnen de geluiden van de oceaan horen. Misschien dachten de eigenaren : dat is wel fijn, voor die diertjes. Dan voelen ze zich thuis. (/ik hoop van harte dat je het sarcasme in mijn woorden hoort)
Lees verder Blackfish & The Cove →
Ik heb een paar van die onderwerpen waar ik maar moeilijk lang over kan nadenken. Zoals het begrip eeuwigheid, de oneindigheid van het universum of de diepte van de oceaan. En dan nog niet eens alleen de diepte van de oceaan, maar ook hoe groot de oceanen zijn. En hoe ongelooflijk veel leven er in de zee is waarvan wij helemaal geen weet hebben. Ik stond gisteren in het zuiden van Italië naar een prachtige blauwe zee te kijken en kon alleen maar denken: hoeveel dieren zwemmen daar rond, die ik nu niet zie? En wat doen ze daar allemaal? En waarom? En hoe communiceren ze met elkaar? Voordat ik het weet sta ik minutenlang van me af te staren en heb ik geen idee meer van wat er om me heen gebeurt. Zeedieren hebben iets fascinerends, vind ik.
Lees verder Wel of geen vis eten? →
« Previous page |
Next page »
