Je leest het goed! Deze maand geen vegetariër van de maand, maar een veganist van de maand! We hebben het hier over niemand minder dan…Leon!
Leon is 31 jaar, woont in Amsterdam en werkt voor Greenpeace. Hij is begonnen als persvoorlichter en werkt hier inmiddels als redacteur. Leon schrijft onder andere voor de website. Verder heeft hij een eigen blog, leonisgroen.nl, waarop Leon zijn ‘groene overdenkingen’ schrijft. We voelden deze herbivoor eens aan de tand…
Leon, vertel ons; wat is je lievelingsdier?
‘Deze vraag had ik zien aankomen,’ lacht Leon. Ik kies voor het varken. Een paar jaar geleden heb ik voor Varkens in Nood gewerkt. Een goed doel dat strijdt voor een beter leven voor varkens. In die tijd ben ik het varken zo gaan waarderen! Ze zijn erg lief en intelligent. Het blijft vreemd dat we denken; een koe of een varken kan ik wel opeten, maar een huisdier? Dat nooit. Als je varkens leert kennen ga je daar echt anders over denken.
Sinds wanneer eet je veganistisch?
Ik was vijftien jaar toen ik vegetariër werd. Op dat moment had ik een tegenstrijdige bijbaan; ik werkte namelijk bij McDonalds en ik was daar de enige vegetariër. Ik was heel zeker van mijn zaak. Later begon ik te experimenteren met veganistisch en raw eten, dit heb ik een paar jaar gedaan. Ik kwam er toen achter dat het niet alleen maar het laten staan van vlees was, maar dat het een levensstijl was die ik moest omgooien. Een jaar geleden heb ik de knoop doorgehakt; ik wilde de hele vlees- en zuivelindustrie niet meer steunen. Ik wilde geen excuses meer voor mezelf zoeken en werd veganist. Sinds een jaar eet ik dus 100 procent veganistisch.
Hoe denkt je omgeving over jouw levensstijl?
De meeste mensen reageren heel positief, je merkt ook dat er steeds meer inzicht komt. Mijn vader, die Grieks is, vroeg me in het begin wel of ik ziek was, aangezien vlees eten er nou eenmaal bij hoort in Griekenland. Hij heeft er nu geen moeite meer mee en kookt lekkere groentegerechten voor me. Tijdens een vakantie in Spanje kreeg ik hier en daar wel scheve blikken als ik om een veganistisch gerecht vroeg, daar is men er nog niet zo bekend mee als dat we hier zijn. Ook mijn collega’s bij Greenpeace houden goed rekening met me, zo is er bij de lunch altijd een veganistische optie en kan ik me dus ook op mijn werk goed aan mijn voedingspatroon houden.
Waar kan je je aan ergeren?
Niet aan heel veel, maar vroeger wel eens aan het feit dat ik altijd maar weer aan collega’s moest uitleggen dat ik vegetarisch of veganistisch at. Het hoe en waarom. Of dat je soms, als je uit eten gaat naar een niet-vegaminded restaurant, maar weer genoegen moet nemen met een patatje met ketchup, omdat er geen veganistische gerechten op de kaart staan. En ook erger ik me aan veganisten die negatief (soms zelfs aanvallend) tegenover vegetariërs staan. We maken allemaal onze eigen keuzes!
Wat is je lievelingsgerecht?
Daar kan ik heel kort over zijn: alles met mijn zelfgemaakte satésaus. En dan ga ik in het bijzonder voor tempeh, gemarineerd in die overheerlijke saus, met rijst en gestoomde groente erbij. Verder eet ik graag lasagne of risotto’s. Sowieso ben ik een groot kookfan geworden sinds ik veganistisch eet. Bakken doe ik ook graag! (Laatst heeft Leon een ‘De Groene Meisjes- bakpakket’ cadeau gekregen van zijn collega’s. In dit pakket zaten alle ingredienten voor een vegan bosbessen taartje, met ons recept erbij. Goede keuze, collega’s! – red.) Er is zoveel mogelijk, ik moet gewoon uitkijken dat ik niet teveel lekkere dingen eet!
De Groene Meisjes zijn altijd op zoek naar leuk restaurantjes waar je goed veganistisch kan eten. Heb je nog een goede tip voor ons?
Dat is toch echt restaurant De Bolhoed aan de Prinsengracht in Amsterdam. Ik kom hier iedere keer weer terug omdat het eten heerlijk is en de bediening superaardig. Bovenstaande foto is trouwens ook gemaakt bij De Bolhoed!
Welke boodschap wil je nog meegeven aan onze lezers?
Dat veganistisch eten echt heel lekker en gemakkelijk is. Je zou het eigenlijk gewoon eens moeten proberen!
Leon, dankjewel voor je wijze woorden en openhartigheid. En…De Groene Meisjes komen graag je zelfgemaakte satésaus eens testen!
Super goed stukje weer! Altijd weer heerlijk om te lezen! Ik volgde Leon al via twitter leuk om zo meer te lezen!
leuk interview!moest erg lachen om ” Mijn vader, die Grieks is, vroeg me in het begin wel of ik ziek was, aangezien vlees eten er nou eenmaal bij hoort in Griekenland”
haha ja, zo vaak gehoorde reactie! In Italië kregen wij precies dezelfde vraag. Net als: ‘lust ze geen vlees?! eet ze wel goed?!’ :)
Leuk om te lezen :)
Ik eet grotendeels vegetarisch en ook regelmatig veganistisch. Toch ben ik er zelf nog niet aan toe om de switch compleet te maken. Maar ik heb echt bewondering voor mensen die dat wel doen :)
Gewoon je eigen tempo en je eigen hart volgen. Je bent hartstikke goed bezig! Ik ben door de jaren heen ook een paar keer van vegetarisch naar veganistisch geswitcht en weer terug. Die keren was ik eigenlijk niet goed voorbereid, had ik niet genoeg ’tools’ om veganistisch te leven zonder het gevoel te hebben dat ik mezelf iets ontzegde. Wat mij écht heeft geholpen is de aanschaf van een paar goede veganistische kookboeken en een paar maanden veel tijd uit te trekken om te experimenteren in de keuken. Omdat ik nu zo veel lekkere plantaardige dingen kan maken, heb ik eigenlijk nooit meer momenten dat ik zuivel of eieren mis.
Hoi Leon!
Ik vind het erg leuk om eens te lezen over een veganistische man. Ik leef zelf voor 80% veganistisch, ik gebruik nu alleen nog yoghurt omdat ik dat zo lekker vind, maar ben wel van plan om 100% veganistisch te gaan leven. Ik vind het vooral moeilijk om veganistisch te gaa leven omdat ik zo van taartjes en koekjes bakken hou. Ik heb deze week een boel veganistische (bak-) kookboeken gekocht en daar ga ik lekker mee aan de slag:) Als je nog tips hebt, hoor ik het graag! Ik vind het vooral moeilijk om geitenkaas en yoghurt te laten staan. En honing, gebruik je dat wel?
XO
Hoi Sanne,
Veganistische bakboeken zijn er in overvloed en voor je het weet, bak je taarten en cupcakes waarvan niemand proeft dat ze ei- en zuivelvrij zijn. :-) Ik heb zelf veel gehad aan ‘Lisette in Luilekkerland’ van Lisette Kreischer en de bakboekjes van Isa Chandra Moskowitz, ‘Vegan cupcakes take over the world’ en ‘Vegan pie in the sky’. De Groene Meisjes hebben geloof ik ook het koekjesboekje ‘Vegan cookies invade your cookie jar’. Op de website van Moskowitz vind je ook veel bakrecepten: http://www.theppk.com/recipes.
Ik vind de sojayoghurts van Alpro en Provamel best lijken op echte yoghurt; vooral de naturelsmaken hebben zo’n typische lichtzure smaak. Geitenkaas is iets lastiger om te vervangen :-) Als ik trek heb in in een hartige, vettige smaak, maak ik soms pizza of macaroni met een ‘kaas’saus van cashewnoten. Er staan veel recepten online voor deze saus, bijv. deze: http://bit.ly/GIlzsz. Verder zijn er veganistische kazen, maar ik heb er nog niet een gevonden die echt lekker is. Om een saus een beetje een kaasachtige smaak te geven, kun je edelgistpoeder gebruiken.
Ik was zelf ook een echte kaasfan, maar ik moet zeggen dat dat verlangen bij mij al snel was verdwenen. Honing at ik eigenlijk al zelden, dus ik vind het geen probleem om dat te laten staan. je zou agavesiroop kunnen proberen. Dat komt qua consistentie en smaak vrij dicht in de buurt van honing. Succes!