Juni 2010. Een zonnige zondagmiddag in Hoofddorp. Merel en Jamie hangen op de bank, bijkomend van een zaterdagavond stappen. Een zak M&M’s (met nootjes, want ja, noten zijn gezond) en een anderhalve liter fles Cola Light vergezellen ons tijdens het zappen langs herhaling-programma’s. Dr. Phil interviewt iemand die 70 kilo is afgevallen, it’s amaaaazing. Het heeft zijn leven gered. We zappen door naar MTV. I used to be fat, of iets soortgelijks. Tieners die zich in het zweet werken onder de begeleiding van een personal trainer. Knap hoor! Respect. Wij bestellen een pizza vanavond. Heerlijk, die brakke zondagen. Terwijl we de deur opendoen voor de pizzabezorger, en de zon in ons gezicht schijnt, verzuchten we: ‘best zonde, weer een hele dag binnen gezeten.’
Juni 2012. Het is zaterdagochtend en het regent. Beetje jammer, maar we fietsen toch naar de Noordermarkt. Daar kopen we sinds een tijdje onze biologische groenten en fruit en we laden onze tassen dan goed vol. Het is balanceren op de fiets, maar ook dat heeft z’n charme. We racen naar huis, want we hebben zin in die zelfgemaakte, veganistische sushi. En die YAMMY raw-cacao bonbons (suikervrij) die in de koelkast staan. Thuisgekomen lezen we comments van lezers van degroenemeisjes, of we misschien eens willen vertellen wat vegan eten ons gebracht heeft.
Waarom zijn wij begonnen met vegan, of plantaardig, eten? Om deze vraag te kunnen beantwoorden, moeten we eerst vertellen waarom we vegetarisch zijn gaan eten. Wij waren nou een klassiek geval van ‘we vinden het zielig voor de dieren.’ Geen woord aan gelogen, maar het klinkt misschien wat cliché. Toen het vegetarisch eten ons zo goed beviel en we geen enkele moeite hadden om vlees en vis te laten staan, gingen we ons steeds verder verdiepen in wat er allemaal nog meer mogelijk was. Veganistisch eten was voor ons nieuw, om eerlijk te zijn wisten we er nog maar weinig vanaf. Door erover te lezen en te experimenteren met receptjes die we op internet vonden, kwamen we erachter dat veganistisch eten eigenlijk helemaal niet zo’n heel grote stap was. Althans, dat dachten we in het begin. Dus om onszelf een beetje uit te dagen, zijn we begonnen met vegan eten.
In het begin dachten we er makkelijk vanaf te komen door zuivel, eieren en kaas te skippen. Helaas, zo makkelijk is het niet. Al gauw kwamen we erachter dat we werkelijk ieder etiketje in de supermarkt moesten scannen op dierlijke producten. Meer dan driekwart van de supermarkt konden we laten staan. Het was dus wat complexer dan we dachten. We lieten ons hier niet door ontmoedigen, we kochten en probeerden alles wat maar het kenmerk ‘vegan’ kon wegdragen. Laten we het de ‘experimentele fase’ noemen.
Inmiddels zijn we een paar maanden verder en zijn we helemaal gewend aan de vegan lifestyle. We hoeven niet meer alle etiketten te lezen en we zijn selectiever geworden in ons koopgedrag. Nu veganistisch eten voor ons gewoon is geworden, kunnen we onszelf de vraag stellen: wat heeft het ons gebracht?
Healthy chicks
Zonder hier een ‘it saved our lives’ verhaal van te maken: wij voelen ons, beide, stukken beter sinds we bewuster eten. Let op: bewuster wil hier niet alleen maar zeggen veganistisch, maar tegenwoordig ook steeds meer biologisch en zo min mogelijk geraffineerde suikers. We hebben allebei het gevoel dat we veel meer energie hebben. Dit uit zich in meer kunnen en willen bewegen (en hierdoor weer een betere conditie krijgen,) minder snel vermoeid raken, geen last meer hebben van ‘after-diner-dips’ en makkelijker uit bed komen. Dit alles heeft invloed op je humeur, hebben wij gemerkt. Logisch ook, je houdt meer energie over om vrolijk te zijn!
Vroeger hadden wij vaak last van ‘vreetbuien.’ Niet dat wij een eetprobleem hadden, maar de drang om de keukenkastjes leeg te eten was er regelmatig. Nu hebben wij nog steeds wel eens dat we verlangen naar een stukje taart. Of koekjes. Maar omdat we maar niet zomaar iets uit een supermarktschap kunnen trekken en het dus vaak zelf moeten maken, waarderen we dat stukje taart veel meer dan ooit tevoren. Dat betekent dat we er meer van genieten en dus op een stukje taart ook veel langer kunnen teren.
De afgelopen weken zijn we steeds meer biologisch gaan eten. Dat betekent: zo min mogelijk E-nummers en andere toegevoegde troep. Geloof ons: een biologische tomaat smaakt echt naar tomaat. Een niet-biologische tomaat smaakt naar water. Ditzelfde geldt voor appels, sinaasappels, spinazie en noem maar op. Naast dat we, vinden wij dan, veel lekkerder zijn gaan eten, is ook onze huid er erg blij mee. Niet alleen onze huid overigens, ook je buik (lees: maag/darmen) is je dankbaar. Een note voor de dames onder ons: wij hebben gemerkt dat een healthy lifestyle ook effect kan hebben op je menstruatie. Minder buikpijn en een lichtere menstruatie, we willen het! Na een dagje van groene smoothies, lichte biologische maaltijden, theetjes, juicy fruit als tussendoortje en hier en daar een homemade raw-cacao bonbonnetje, voelen wij ons clean van binnen. En dat voelt GOED!
De combinatie van gezond vegan eten en meer bewegen zorgt, bijna automatisch, ook voor gewichtsafname. Of als je al op je gewenste gewicht bent: een stabiel gewicht. De kilo’s verdwijnen bij ons geleidelijk en, voor ons gevoel, zonder er al teveel moeite voor te hoeven doen. We krijgen regelmatig complimentjes van mensen die ons vertellen dat we uitstralen dat we lekker in ons vel zitten. Dat doet ons natuurlijk heel erg goed! (en het is ook echt zo! :))
Naast wat het voor ons persoonlijk betekent, voelt het ook ontzettend goed om geen deel meer te zijn van een oneerlijke industrie, waarin dieren altijd de dupe moeten zijn. Dat wij hier niet aan meewerken, is een geruststelling en een reden om hier ook nooit meer mee te beginnen.
Heel veel groene meisjes
Met de start van deze lifestyle werden De Groene Meisjes geboren. We nemen onze lezers mee in onze zoektocht naar wat er allemaal mogelijk is op veganistisch gebied. Als jullie ons al langer volgen, hebben jullie waarschijnlijk ook veranderingen voorbij zien komen. Van ‘dikke’ chocolade cakes naar salades en glutenvrije pizza’s. We experimenteren en leren iedere week weer nieuwe dingen bij. Via De Groene Meisjes hebben we heel veel nieuwe inspirerende mensen ontmoet (soms letterlijk, soms digitaal) en dat is natuurlijk een ontzettend leuke bijkomstigheid! Samen met onze lezers worden we steeds creatiever in de keuken en komen we op te gekke plekken. We vinden het geweldig dat er inmiddels zoveel vaste lezers zijn (thank you loves!) en dat De Groene Meisjes steeds ‘volwassener’ en groter worden. Wij zijn nog lang niet klaar met onderzoeken en bloggen!
We hopen dat jullie zo een beeld hebben gekregen van wat de vegan way of life ons heeft gebracht, tot nu toe. Misschien zijn er mensen die nu denken: hartstikke leuk, maar hoe pak je zoiets aan? Toevallig schrijven we daarover binnenkort een artikel, dus stay tuned!
Hallo,
allereerst wil ik even zeggen dat ik heel erg van jullie blog hou!! Ik heb een vreemde vraag: Hoe gaan jullie om met dat “zo weinig mogelijk geraffineerde suikers”? Hoe extreem?
Even uitleggen waarom ik deze vraag stel. Ik ben al een 5 of 6-tal jaar veganistisch maar kreeg een jaar geleden anorexia nervosa (los van het vegan zijn) nu ben ik aan het herstellen (moet 1kg per week aankomen, gigantisch :-p) maar ik heb het gevoel dat de controle die ik wou hebben bij anorexia over mijn hoeveelheid eten, en die ik nu moet loslaten aan het overslaan is op een controle over wat ik eet (orthorexia) ik mijd namelijk alles waar ook maar iets van suiker in zit en ben dus veel te fanatiek bezig(zo zal ik heeee veel moeten eten om een kilo aan te komen), maar vind het zo moeilijk een middenweg te vinden. Welke producten mijden jullie bijvoorbeeld wel/niet?
Heel erg bedankt in ieder geval voor jullie blog dat me toch wel altijd heel blij maakt :-D
Hoi Sophie! Allereerst: dankjewel voor je lieve compliment. Dat doet ons goed :) En dan: we vinden je vraag helemaal niet raar! Het lijkt ons hartstikke lastig voor jou om een kilo per week aan te komen. Net als dat het voor anderen lastig kan zijn om een kilo per week af te moeten vallen. Je vraag is: hoe gaan wij om met het minderen van geraffineerde suikers?
Wij mijden zoveel mogelijk ‘supermarkt’ producten waar onwijs veel suikers in zitten. Je zult het wel weten, maar je kan echt het zo gek niet bedenken, of er zit suiker in. Zo kopen wij al helemaal geen kant-en-klaar dingen meer, maar maken zoveel mogelijk zelf. Denk aan koken uit een pakje, sausjes uit een flesje, veel soorten broodbeleg. Zelfs in een hartig broodbeleg als hummus zit suiker, ongelooflijk! Dus dat maken wij zelf. Verder kopen wij zoveel mogelijk bij de biowinkel. Daar wordt vaak goed aangegeven waar wel of geen suiker in zit, en vaak zijn dit dan natuurlijk(ere) suikers. Geen keiharde witte suiker dus ;) Zo kopen wij bijvoorbeeld wel eens koekjes van Billy’s Farm bij de biowinkel. Deze zijn vegan, biologisch en gezoet met natuurlijke (fruit) suikers. Heerlijke koekjes (even wennen, want minder zoet dan supermarktkoekjes) en dus ook nog eens verantwoord. Waar wij er 1 of 2 eten, kan jij er misschien wat meer hebben ;)
Verder eten wij vrij veel fruit. Maar ook gedroogd fruit, zoals dadels, vijgen, appeltjes. Heerlijke snacks!
Frisdrank en fruitsap drinken we ook alleen maar uit de biowinkel, zodat we zeker weten dat er geen gekke zoetstoffen in zitten. Trouwens, fruitsap is gewoon zoet genoeg van zichzelf!
Verder proberen we tegenwoordig als we iets bakken, deze dingen ook met natuurlijke zoetstoffen lekker te maken. Bijvoorbeeld met rijststroop, of dadelstroop. Beide uit de biowinkel. We hadden nog 1 pak suiker in huis, voor het bakken, en dat hebben we weggegooid. Weg ermee! :)
Op deze manier ontzeggen we onszelf niet teveel, blijven we genieten (ook van zoete dingen, because we’re loving it!) maar zijn we wel een tikkeltje bewuster bezig. We hopen dat je hier iets aan hebt! Liefs van de groene meisjes.
Hee Sophie, als medelezer wilde ik graag ook een reactie achterlaten op je bericht. Als ex-bulimiapatiënt (inmiddels 3 jaar geleden) kan ik me voorstellen hoe overweldigend alles nu voor je is, en hoe lastig om afwegingen te moeten maken tussen je idealistische prioriteiten en je gezondheid. Als het helpt: in mijn ervaring is het goed om een jaar ‘vrij’ te nemen van oude ideeën over eten, en je alleen maar te focussen op aansterken en ‘beter’ worden. Je zou natuurlijk kunnen zeggen dat suiker helemaal niet gezond is (en dat is ook zo), maar voor eetgestoorden (zoals ik ‘ons’ graag liefkozend noem) is er nog iets gevaarlijker dan ongezond eten, en dat is niet in staat zijn om ongezond te eten. Zo kan het goed zijn om een tijdje als een ‘gewone’ Nederlander te eten, misschien zelfs even vegetarisch in plaats van veganistisch, alleen maar om over oude angsten en aannames heen te komen.
Ik hoop dat je me geen bemoeial vind, maar ik wilde graag even reageren, omdat ik me voor kan stellen hoe lastig het is.
Ik ben blij dat Nikki nog even reageerde, want wij zijn natuurlijk absoluut geen kenners op het gebied van eetstoornissen en misschien zeg ik wel helemaal de verkeerde dingen tegen je! Volgens mij zegt Nikki hier een aantal heel zinnige dingen en ik hoop dat je er iets aan hebt!
Ik heb geen ervaring met eetstoornissen, maar even een tip voor degenen die wel die ervaring hebben en interesse hebben in een vegan lifestyle: op http://www.choosingraw.com komen regelmatig artikelen voorbij over dit onderwerp. Het is 1 van mijn favoriete blogs – naast dat van de groene meisjes natuurlijk :-).
Wauw leuk om jullie verhaal eens helemaal te lezen & erg herkenbaar op vlakken!
Fijn dat jullie nog niet klaar zijn met bloggen, want ik ben nog lang niet ‘uitgeinspireerd’.. ;))
Liefs
Leuk Kim! Wees maar niet bang, je bent nog niet van ons af ;)
Leuk geschreven en heel herkenbaar. Zoon en ik zitten nog in de vegetarische fase, manlief doet alleen thuis mee…en af en toe hebben we er (stiekem ;-) een veganistische maaltijd tussen zitten.
Helaas is er hier in de buurt geen biologische markt, dus ben ik aangewezen op 2 kleine biowinkeltjes of de biospullen uit de grootgrutter…helaas vrij prijzig :-(
Ook qua tijd vind ik het soms lastig en pak ik toch maar weer die makkelijke boterham i.p.v. een lekker soepje te maken; hoe doen jullie dat?
Ben trouwens (ooit) bij jullie blog terecht gekomen door een vermelding in ‘One World’ , de gratis uitgave van NCDO. NCDO staat voor Nationale Commissie voor Internationale Samenwerking en Duurzame Ontwikkeling. Misschien wel leuk om te vermelden :-)
Goed bezig Denise! Je vraagt hoe wij het aanpakken wanneer we tijdgebrek hebben. Nou, we proberen vaak ook dingen vooruit te maken. Zoals grote salades, waar we dan de volgende dag als lunch van kunnen eten. Broodje erbij en klaar! Overigens, wij eten ook wel eens een ‘gewone’ boterham, bijvoorbeeld met hummus en rauwkost. Of met Tartex, vegaspread. Soepjes koken we ook veel. Maken we vaak ook flinke pannen van (terwijl we er dus maar met 2 personen van eten) en dat warmen we dan de volgende dag op, ook als lunch. Dus als we weten dat we een drukke week hebben, proberen we een beetje slim ‘vooruit te koken!’
Wat een leuk verhaal! :-) Ik ben 23 jaar en eet sinds mijn 11e vegetarisch, maar probeer sinds ik op mezelf woon ook steeds ‘bewuster’ te eten. De laatste tijd ben ik vaker in de biowinkel te vinden en probeer ik E-nummers zoveel mogelijk te vermijden in mijn eetpatroon. Helaas laat mijn ‘studentenbudget’ het nog niet toe om alles in de biowinkel te kopen, dus hier en daar probeer ik creatief te zijn in het combineren van biowinkel/supermarkt/toko.
En jullie blog is daarin een grote inspiratiebron voor mij! Altijd als ik even niets te doen heb kijk ik op jullie blog en ga ik even wat (recepten)inspiratie opdoen. Ik word er altijd helemaal vrolijk van!
Kortom, ga vooral zo door meiden! :-) Jullie zijn een inspiratie en voorbeeld voor velen!
Liefs, Martine
Wat ontzettend lief van je Martine, dankjewel voor je grote compliment! En je bent supergoed bezig! Het is inderdaad duur, alles bij de biowinkel kopen. Het betekent daarom voor ons ook wel eens dat we bepaalde dingen toch maar laten liggen, bijvoorbeeld extraatjes als chocolaatjes of koekjes, omdat we het tegenwoordig belangrijker vinden dat we lekker fruit wel biologisch kunnen kopen. Maar ook wij kopen sommige dingen nog wel bij de ‘gewone’ supermarkt, maar dan het liefst wel van de biologische lijn… zodat het nog een beetje puur is. De toko kan ook heel verrassende dingen hebben! :)
Wat leuk om wat meer over jullie achtergrond te lezen! Zoals zo veel lezers voor mij al hebben laten weten: heel inspirerend. Ik vind het belangrijk om te weten wat je eet, of het nu vegan of ‘regular’ is, en voor gezonde en verse producten te kiezen. It’s a way of life, en die weten jullie heel smakelijk en vermakelijk aan de man te brengen :).
Dankjewel voor je compliment! Superleuk om te horen :)
heel leuk artikel! leuk geschreven!
Dankjewel! :)
Hi,
Tof artikel!
En wat leuk dat jullie naast vegan nu ook steeds meer bio en suikervrij gaan eten, love it!
Ik heb daarom nu ook een link naar jullie recepten opgenomen op mijn links-pagina:
http://www.bespaarenergie.com/6Links.php#Voeding-recepten
Groetjes Green Evelien
Hoi Evelien, dat is leuk om te horen! thanks!
Vanaf het moment dat ik jullie blog heb gevonden zal ik hem nooit niet meer volgen! :)
Door o.a. deze website ben ik geïnspireerd geraakt om meer veganistisch te gaan eten i.p.v. vegetarisch.
WOW! Wat geweldig om te horen!!!! Dankjewel :)
Wat leuk om te lezen! En herkenbaar. Ik had altijd al last van mijn maag/darmen, puistjes, ik was vaak moe, voelde me niet al te happy.. ben hier drie keer voor bij de dokter geweest. Twee keer was het antwoord “typisch geval van prikkelbaar darm syndroom! Je kan tabletjes bij de apotheek halen en die bij elke maaltijd nemen, dan worden je klachten minder” en de derde keer “pds heb je al he? nou je hebt ook een lage bloeddruk, je moet wat meer zout eten!”. Klachten gingen hierdoor natuurlijk niet weg, medicijnen hielpen wel wat maar ik wilde het niet onderdrukken, ik wilde me beter voelen!
Fast forward 4 jaar, en ik merk opeens dat ik vooral na het eten van zuivel me slecht voel: depri, buikpijn, soms misselijk.. Hmm ligt het dan misschien aan de melk? Ik besloot een week geen melk producten te eten/drinken en stopte met de tabletten. Resultaat: geen buikpijn meer, puistjes verdwenen en ik voelde me mentaal ook beter. Ik heb geen pillen meer nodig, ik moest gewoon gezonder eten (aka geen zuivel meer). Sinds ik ook geen vlees meer eet voel ik me nog beter =) Ik vind het wel jammer dat dokters in Nederland zo snel zeggen “neem maar een pilletje” ipv naar de voeding kijken, al die pillen die ik jaren geslikt heb met de maaltijden om de pijn maar te onderdrukken.. ugh =(
Hoi Sophie! Zo’n herkenbaar verhaal! Ook ik (Merel) heb zo vaak bij de huisarts gezeten met klachten over buikpijn. En inderdaad, het wordt heel snel afgedaan met: eet maar wat meer of minder vezels, minder vet, meer zout, meer jodium, minder nouja noem maar op. Nooit heeft iemand tegen me gezegd: hee, misschien moet je eens stoppen met vlees. Of helemaal met dierlijke producten! Terwijl ik me nog nooit zo goed heb gevoeld als nu :)
Misschien zou dit trouwens anders zijn als je naar een homeopatische arts zou gaan, daar heb ik zelf geen ervaring mee.
Anyhow, we zijn blij dat ook jij je zo lekker voelt nu en hey, green suits you ;) Dus lekker zo doorgaan! xx
Hoi Merel en Jamie,
Wat een leuk verhaal van jullie weer! Ik geniet altijd enorm van jullie verhalen en tweets, vaak ook heel herkenbaar! Fijn dat jullie bijdragen aan de positieve beeldvorming van veggies.
Heerlijke recepten vaak ook en het dagboek van een veggie is enorm inspirerend!
Zelf ben ik begonnen met het schrappen van de suiker, toen de zuivel, toen het vlees, toen de e-nummers… Op dat eitje af en toe na, inmiddels dus een suikervrije bijna-vegan.
Hoop nog lang van jullie site en tweets te mogen genieten!
Groetjes : )
Hi Miranda, superleuk om te horen! Grappig ook om te lezen dat jij het ook stapje voor stapje aangepakt hebt. Hier willen we binnenkort nog een artikel over schrijven: wat zijn nou de manieren om ‘all the way green’ te gaan? Er zijn natuurljk meerdere manieren! Als het goed is, en het gaat zoals we hopen dat het gaat, kan je nog heel lang van onze site genieten :)
Nog één hier: heel leuk verhaal, en ontzettend herkenbaar! Ik ben dan wel nog maar 80% veganistisch, maar ik merk het verschil nu al. Echt bizar hoe veel beter je je kan voelen door meer planten te eten. Ik ben benieuwd wat het blog de komende tijd in petto heeft. Misschien iets over soja? Ik lees dat jullie dat vrij regelmatig eten, maar ik ben er een beetje sceptisch over (as donderdag vertoont het Food Film Festival trouwens ook een docu over sojaproductie, bij Pakhuis de Zwijger. Komen jullie ook?)
Hi Nikki, dank! Een artikel over soja zien wij niet zo zitten, dat heeft niet zo onze interesse ;) We eten het wel eens inderdaad, niet heel vaak overigens. Er is al genoeg over te lezen op internet, dus we voelen ons niet zo geroepen ;)
Wat een leuk artikel! En erg herkenbaar. Ik ben al heel lang vegetariër, maar jullie hebben me geïnspireerd om steeds vaker veganistisch te eten. Ik kan niet wachten op nieuwe recepten :) Ook ik probeer steeds bewuster te gaan letten op Enummers. Ik merk dat ik hierdoor nog vooral eten koop bij de Ekoplaza en de Tuinen. Ik blijf jullie zeker volgen!
Leuk om te horen! Goed bezig ! ;)
Wat leuk om jullie verhaal te lezen! Voor mij is veganistisch ook ooit begonnen als experiment. Dat is inmiddels ruim 4 jaar geleden en het is zo goed bevallen, dat ik voor altijd veganist wil blijven. En eigenlijk ben ik nog steeds aan het experimenteren. Want hoewel ik al heel veel veganistische recepten in m’n ‘repertoire’ heb, blijf ik nieuwe dingen proberen en dat maakt het voor mij leuk! Het is voor mij wel nog een uitdaging om minder suiker te eten. Misschien wordt dat mijn volgende experiment ;-).
Het is zeker een experiment waard! Pas dan kom je erachter waar allemaal suiker in zit. Echt ongelooflijk!
Ook ik lees met veel plezier jullie blog en heb door jullie weer andere blogs ontdekt.
Op mijn werk lag het blad Opzij en toen ik er in bladerde kwam ik een interview met jullie tegen.Leuk!
Leuk om te horen Nicole, dankjewel!
Leuk om te lezen, wederom. Voor mij was het ook een enorme eye opener om bewuster te gaan eten en eens op te letten wat je allemaal in je lichaam stopt. En hoeveel beter je je daarna voelt. Dit boekje heeft mij daarbij geïnspireerd: ‘Beter met Voeding’ van Mia Tjioe-America.
Inderdaad werkt jullie blog zeer inspirerend :-) Tot de volgende keer!
Dankjewel voor het compliment en de tip Sophie!
En ook ik vind het leuk om te lezen! Ik weet niet eens meer hoe ik bij jullie blog terecht ben gekomen, maar ik lees nu altijd alles als er iets nieuws is, erg leuk en inspirerend!
Ik doe deze maand mee aan de veggiechallenge, 3 dagen veganistisch rest vegetarisch. Komt er nu op neer dat ik overdag vrijwel helemaal veganistisch eet, alleen ’s avonds niet altijd omdat ik nog vleesetende man heb.
Jullie recepten zijn ook erg lekker, heb er al een paar uitgeprobeerd.
Maar ik moet zeggen dat ik nog wel altijd een middag dipje heb, ik zit regelmatig met knorrende maag in de trein naar huis terwijl ik wel nog wat fruit en/of koekje/reep/oid op heb tussen de middag.. Hoe lukt het bij jullie wel om die afterdiner dip uit te schakelen?
Hoi Sytske, leuk om te horen dat je zo goed bezig bent!
Wij hebben het ook nog wel eens hoor: een knorrende maag en de neiging om iets ‘slechts’ te nemen. Maar we weten ons er meestal van te bedwingen door altijd VEEL mee te nemen. Denk aan: fruit, een bakje nootjes en gedroogd fruit, ergens een smoothie kopen (of als je thuis bent, zelf maken natuurlijk), verantwoorde koekjes en chocolaatjes (bijvoorbeeld raw chocolate, gezond en heerlijk!)…
Met de after-diner-dip bedoelen wij meer het gevoel na het avondeten. We hadden vroeger altijd zo’n enorm inzakmoment. Dat je je avondeten op hebt en denkt: ik kom de bank niet meer af. Dat gevoel is weg, omdat we ’s avonds veel lichter eten. Wel nemen we soms ’s avonds nog iets als tussendoortje. Fruit, of een banana softserve (recept is ook te vinden op de site) bijvoorbeeld!
Fijn en inspirerend weer om te lezen, ook alle reacties, ik herken er zoveel in. Heel blij met jullie blog!
Ik ben echt heel erg blij datbik jullie sinds het prille begin volg en wat ik zo leuk vind is dat jullie blog echt altijd leuk is om te lezen en niet saai wordt!
Superlief van je, dankjewel voor je compliment!
Hier het meisje uit Tilburg van Sabines potluck! Wat een supermooie website hebben jullie zeg!!! Echt heel gaaf! En dit artikel is erg duidelijk en verhelderend voor mij, zeker inspirerend om ook eens af en toe vegan te gaan eten :) Het eten gaat nu wel al beter! Ik eet denk ik 70% rauw en 30% rommel, haha! Maar aan die 30 wordt gewerkt!
Hey Marieke! Wat superleuk om je hier te zien verschijnen! Dankjewel voor je compliment :) Dan ook een compliment voor jou, want jemig, wat ben je goed bezig! 70 procent rauw is echt heel veel! Knap hoor. Wij houden het voorlopig nog bij vegan en af en toe rauw, vooral salades, smoothies en chocolade eten we rauw. Get your greens on!
Je kunt ons overigens ook vinden op Facebook, waar je weer in contact/gesprek kan komen met heel veel andere Happy Veggies… dus veel leesplezier gewenst!
Superleuk om over het verloop van de groene meisjes te lezen! Of eigenlijk het ontstaan :-) Jullie zijn een goede inspiratiebron in mijn zoektocht naar gezonder eten. Fijn om al jullie tips en trucs mee te lezen. Op een gezondere wereld!
Dankjewel voor je grote compliment Marcella! Wij zijn blij dat we andere mensen een beetje kunnen inspireren, supertof om te doen! :)
wat een heerlijk en eerlijke post. Het inspireert mij heel erg om door te blijven gaan met vegetarisch eten.
[…] Happy veggies! over hoe wij veggies zijn geworden, uit juli 2012. […]
Ik wil graag aankomen op een goede manier, dus door spiertoename.
Maar bij veganistisch eten krijg je vooral koolhydraten binnen, kom ik daardoor dan aan door vettoename? Of moet ik even overgaan op geen veganist om vlees, vis en zuivel te eten door meer eiwitten binnen te krijgen? Gerucht gaat namelijk dat door veel koolhydraten eten als je aankomt je enkel aankomt door vettoename en bij eiwitten zou je aankomen door spiertoename, en veel eiwitten binnenkrijgen is nogal moeilik als veganist. Weten jullie of deze informatie klopt en zo ja wat zijn jullie tips?
Alvast bedankt!
Groetjes, Marijn