Het gewoon eens niet weten

DW8A4474

Er is iets waar ik de afgelopen tijd beter in ben geworden en dat is in dingen gewoon eens niet weten. Dat is iets wat ik vroeger niet kon. Of eigenlijk moet ik zeggen: niet kon accepteren. Vroeger wilde ik álles van tevoren, uitgetekend en uitgespeld, geprogrammeerd én gepland, weten. En dan heb ik het over praktische dingen, zoals: wat ga ik vandaag doen met mijn vrije dag? Maar het geldt ook voor minder praktische dingen, zoals niet precies weten waar een schip zal stranden.

Om maar even te beginnen met de praktische zaken: ik leefde altijd voor planningen. Een paar dagen op reis? Alles volplannen, in het kader van ‘alles eruit halen.’ Een vrije dag? Een lijstje maken met tien mogelijke dingen die ik kon gaan doen – om vervolgens niet te kunnen kiezen en de hele dag op de bank te blijven hangen. En me daar dan heel lullig over voelen. Het zijn cirkels waarin ik ronddraaide, want uiteindelijk was nooit iets leuks genoeg. Ik ben zo blij dat ik hier vanaf ben.

Hoe dat komt? Doordat het leven soms wendingen neemt die je nooit had kunnen zien aankomen. En dan moet je mee met die stroom, want je hebt geen keuze. Van plannen is absoluut geen sprake en je kunt je to do lijstjes tijdelijk ook wel even weggooien. Dat loslaten is eng, maar ergens ook ontzettend bevrijdend. Het laat je zien dat de wereld wel door blijft draaien en dat alles en iedereen overeind blijft. Inclusief jijzelf. Jijzelf, maar dan een andere, ongeplande versie.

Dat resulteert in wandelingen door Berlijn, zonder doel. Gewoon lopen, terwijl je naar Eefje de Visser luistert en je nu ook echt eens goed naar de teksten luistert, en maar kijken waar je uitkomt. En ja, ik wil zover als ik kan. Misschien drink ik mijn derde koffie van vandaag, terwijl ik een tijd geleden nog cafeïne had afgezworen. En misschien neem ik vanavond ook nog wel een cocktail, ook al drink ik al een jaar niet meer. Je kunt er soms gewoon zin in hebben. Met een beetje geluk praat je met mensen met wie je nooit eerder praatte en word je uitgenodigd om mee te gaan naar een feministische pubquiz. Ook al wist je tot op de dag van vandaag nog niet eens dat er zoiets als een feministische pubquiz bestond. Waarschijnlijk heb je de leukste avond sinds tijden, vooral wanneer je van tevoren geen enkele verwachting hebt.

De geplande versie van mezelf had hier helemaal geen ruimte voor gehad, want die had lijstjes moeten afwerken. En die had zichzelf voortdurend herinnerd aan het feit dat ik mezelf allerlei regels had opgelegd. Gezond eten. Geen cafeïne. Geen alcohol. Niet te laat naar bed, want mijn wekker moet morgen om 6 uur gaan. En nee, daar is niks mis mee, maar er zijn periodes in je leven dat het ronduit bevrijdend kan zijn om alles even los te laten.

Vroeger riep ik altijd: ‘ik haat verrassingen!’ Wat ik eigenlijk bedoelde, maar nog niet wist, was dat ik het heel moeilijk vond om de controle eens los te laten. Om gewoon eens níet te weten wat er ging gebeuren. Op dit moment kan ik niet genoeg verrast worden. Dat iemand tegen je zegt: je moet zo laat daar staan, ik zeg niet wat we gaan doen. Ligt het aan mij, of is dat één van de meest sexy dingen die je kunnen overkomen? En los van dat het sexy is, is het ook gewoon spannend en grappig. Want het zijn allemaal kleine avonturen en avonturen zijn er nooit genoeg.

Avonturen beleven gaat het beste zonder plannen, is mijn ervaring. Gewoon eens zonder doel op pad gaan. Ga maar eens lopen en kijk waar je uitkomt. Boek impulsief een ticket naar een bestemming waar je altijd al eens naartoe wilde. Misschien wil je voor het maximale avontuur gaan en ga je alleen. En anders ga je met iemand van wie je weet dat hij of zij ook van verrassingen houdt. Doe gewoon eens geen nazoekwerk. Lees eens geen reisgids en ga gewoon op pad.  Koop eens een kaartje voor een try-out theatervoorstelling Bestel eens het verrassingsmenu van de chef in een (onbekend) restaurant. Pak eens blind een boek uit de kast, koop het en lees het. Misschien valt het tegen – nou en? Stap eens in de auto, met je raampje open en je muziek hard, zonder te weten waar naartoe je zult rijden. Laat eens een tattoo zetten zonder er een heel levensverhaal achter te zoeken – gewoon omdat je iets mooi vindt. Op dat moment. Je hoeft helemaal nog niet te weten of je het later nog mooi zult vinden.

Los van de avonturen die je gaat beleven, voorspel ik vele voordelen. En aangezien ik inmiddels een ervaringsdeskundige ben, weet ik het zelfs wel zeker dat ook jij deze voordelen zult ervaren. Wat denk je er bijvoorbeeld van om geen keuzestress te hebben? Omdat er feitelijk niks te kiezen valt? Geen voorbereidingsstress voordat je op vakantie gaat. Überhaupt is er eigenlijk sprake van weinig voorbereiding, los van wat spullen in je tas gooien- dus hoe zou je er stress van kunnen hebben? Een ander voordeel is dat je mensen ontmoet die je anders vast en zeker zou zijn misgelopen. En ik kan je zeggen: doodzonde zou dat zijn. Denk je dat je zo genoeg redenen hebt om het ook eens een kans te geven?

In mijn ineiding had ik het over dat er ook een minder praktische manier van het gewoon eens niet weten is. Dat klopt. Die kant noem ik ‘gewoon maar zien waar het schip strandt.’ Voor mij geldt dit op dit moment bijvoorbeeld voor een verhuizing naar Berlijn. Ik heb nog geen huis gevonden, maar wel tijdelijke woningen aangeboden gekregen. Het komt er in feite op neer dat ik mijn spullen kan inpakken en kan vertrekken – wát een vrijheid. Ik wil niet zeggen dat ik het zomaar zou doen, maar het kan wel. En ja, ik weet dat ik in een gelukkige positie verkeer, omdat ik gezond ben en een baan heb die ik mee kan nemen, waar ter wereld dan ook. Maar misschien heb jij wel andere keuzes te maken, groot of klein, waarbij je gewoon eens kunt proberen te denken: we zien wel waar het schip strandt.

Want dat zo’n schip strandt, vroeg of laat, dat is een ding dat zeker is. En nee, ik wil geen ‘zeg maar tegen het universum wat je wilt en je krijgt het’ preek ophouden, want ik weet niet (zie je, ook weer iets wat ik niet weet,) of ik daarin geloof. Wat ik wel geloof is dat je altijd flexibeler bent dan je denkt. Een mens is zo veerkrachtig, daar had ik oprecht geen idee van. En wat ik ook weet is dat het oké is om een beetje bang te zijn en dat je dingen nooit helemaal alleen hoeft te doen. Mocht het schip stranden op een plek die je niet zo leuk vindt, dan is er altijd nog een mogelijkheid om je schip weer op te bouwen en door te varen.

Ik heb morgen een vrije dag en ik weet nog niet wat ik ga doen. Ik weet nog niet wat ik vanavond wil eten, welke film ik wil kijken, met wie ik wil praten of hoe laat ik naar bed zal gaan. Wat een fijn idee. Wanneer was de laatste keer dat jij dingen gewoon eens niet wist? Zou je dit vaker willen, of is het niks voor jou? Ik hoor graag over je ervaringen bij de comments hieronder. Dankjewel voor het lezen, ik waardeer het.

Foto: Aline Bouma.

Deel deze post op: [pinit]

Geschreven door: Merel

57 gedachten over “Het gewoon eens niet weten

  1. Wat een fijn (en bemoedigend) artikel <3

    Ik had vrijdag een gesprek met iemand niet zo zeer over het niet weten wat je hier beschrijft, maar wel over 'zoveel moeten van jezelf' (dus wel wat je zegt met die planningen en to do lijstjes en altijd het gevoel hebben dat je iets nuttigs zou moeten doen, of iets dat goed is voor je in plaats van gewoon lanterfanten, iets ongezonds maar lekkers eten en laat naar bed etc)

    Ik heb ooit een tijdje dat als oefening gedaan 'niets moeten' en dat raadde ik die persoon ook aan. Soms heb je dat gewoon nodig als mens denk ik. En dat lijkt toch een beetje op wat je hier zo mooi beschrijft.

    En ik denk dat je heel goed bezig bent en heel veel aan het leren bent wat betreft, als ik dit soort artikelen van je lees.

    Ok genoeg. Fijne Pasen, lieve Merel! Doei!

  2. Dat is heeerlijk!

    Ik begon al een heel verhaal te typen, maar lukte niet goed om er een duidelijk berichtje van te maken. Maar wat ik eigenlijk wilde typen staat hier al boven. Heeerlijk!

  3. Prachtig geschreven! Ik herken het lijstje maken en dan vervolgens helemaal niks doen heel goed. Op dit moment hou ik een soort van semester studie stop om vanaf september weer te beginnen, en ik heb heel veel leuke dingen te doen maar ik doe gewoon niet zoveel. De dagen glijden aan me voorbij en er komt vrij weinig uit mijn handen.
    In Ghana is “niks moeten” ontiegelijk makkelijk haha. Ik had een lijst gemaakt van alles wat ik deze keer wilde doen, en er is bijna niks van terecht gekomen en daar kan ik absoluut niet wakker van liggen.

    Fijne pasen!

  4. Fijn artikel! Ik probeer ook vaker mijn lijstjes los te laten… en gelukkig heb ik een (bijna volwassen) dochter die mij hier regelmatig bij helpt door een spiegel voor te houden. Dat zorgt inderdaad voor wat meer avontuur en dat is leuk! Van de zomer ga ik met mijn twee dochters op reis via srprs.me en dat vind ik leuk spannend!

    1. Ah zo leuk! Wij vonden onze srprs.me trip fantastisch en kwamen in Boekarest uit! Alvast heel veel plezier :)

  5. Wat een ontzettend fijn stuk heb je geschreven. Ik heb juist van die momenten nodig. Een middag niet weten wat je gaat doen. Soms neem ik een dag vrij zonder te weten wat ik dan ga doen. Aan sommige reacties merk ik dat anderen dat raar vinden. Maar ik vind het juist heerlijk om wakker te worden en dan pas te bedenken wat ik wil gaan doen. Met twee meisjes moet er genoeg gepland worden. Eten en school zijn twee dingen die door blijven gaan :-). Dus heerlijk om soms alles los te laten!

  6. Goed artikel, mooi geschreven…Moest wel even lachen bij: neem eens het verrassingsmenu van de chef…. hahaha, sinds ik vegan eet doe ik niets anders, er staat nooit iets op de kaart voor mij…maar dat is niet erg, tot nu toe altijd goed bevallen eigenlijk, terwijl ik vroeger toen ik nog wel vlees at, me nooit waagde aan een verrassingsmenu..
    Fijn Paasweekend!!!

  7. Niks moet, niksen mag.. Dat probeer ik elke avond aan mezelf wijs te maken. Gewoon lui op de bank TV kijken..en dan niet van alles willen doen.

  8. Ik ben de koningin van impulsiviteit xD
    Bij mij ging het juist andersom: sinds ik een relatie heb met een man met Asperger, moet ik veel meer plannen; en ik heb juist geleerd hoe heerlijk het kan zijn om in ieder geval wat kaders te hebben, in plaats van altijd ‘maar wat te doen’ ;-)

    1. Verlies je eigen impulsiviteit maar niet bij het scheppen van kaders voor je partner met Asperger.
      Voor je het doorhebt leef je zijn leven en zit jij in een door jezelf geschapen gevangenis. Mijn ervaring is dat je dit pas merkt als er jaren en roze brillen voorbij zijn.
      Asperger is n.l. geen leukigheidje wat ophoudt met het scheppen van wat kaders.

  9. Wat een goed artikel!
    Loslaten is inderdaad mijn moto, letterlijk en figuurlijk. Niet alles met je meesjouwen (wat mensen van je vinden, stress, spanningen etc etc) maar ook het loslaten van het alles van te voren willen weten, plannen etc etc.
    Ik zit nu (weer) in de ww na 2 maanden weer aan het werk te zijn geweest.
    Ik had deze baan al helemaal ingevuld van te voren, het zou mijn “droombaan” zijn, het kon gewoon niet beter.
    Maar toen ik eenmaal begon viel het enorm tegen ondanks mijn positieve instelling.
    Dus, mijn “droombaan” heb ik losgelaten en ik ben nu weer thuis, opzoek naar een nieuwe droombaan…..
    Ik weet niet waar het schip gaat stranden en ik kan mij daar af en toe enorm druk om maken maar ook dat moet ik loslaten, hoe moeilijk het ook is.
    Ik heb daarom ook een hele mooie tatoeage laten zetten met mijn moto (let it go)……
    Zodat ik het niet vergeet ;-)
    En probeer daar zoveel mogelijk naar te leven

  10. Wat een sterk artikel. Ik ben sowieso geen grootse planner (ik lees mijn reisgidsen pas op de bestemming bijvoorbeeld), maar echt loslaten is toch nog een stapje verder. You go, girl!

  11. Super fijn! Ik ben nooit zo’n planner geweest, simpelweg omdat ik die vaardigheid niet zo sterk heb ontwikkeld ;-) Maar jouw verhaal geeft me wel zin om gewoon dingen te doen, maakt niet uit wat zolang je het maar leuk vindt! En hoe mindfull kan je nu die dingen doen omdat je niet al met je hoofd bij het volgende punt op je to do lijst bent?!

  12. Wat een vreselijk herkenbaar blogje is dit! Ik las onlangs een boek over de voordelen van chaos en dit was een van de dingen die ook werden genoemd. Geen lijstjes maar gewoon lekker doen.
    Ik was ook zon planner. Ik plande zelfs het aantal blz dat ik in mijn boek moest lezen. Plannen en lijstjes horen nu voor mij echt bij werkdagen en dagen dat ik veel gedaan wil krijgen in huis. Maar op vrije dagen zien we wel. Idem als het over vakantie gaat, we zien wel. En dat is fijn! Want zo ontspan je meer, maar zoals je ook zelf zegt, maak je ook ruimte voor onverwachte dingen. En daar heb je het avontuur dan!

  13. Heerlijk artikel. Vroeger was ik ook een enorme ‘plan freak’ maar tegenwoordig niet meer. Sterker nog, ik kan door vaker dingen los te laten, er ook steeds minder goed tegen om afspraken met vrienden en familie wel ver vooruit te plannen. Tuurlijk soms is het praktisch, als je een feestje wilt geven moet je dat even van tevoren aankondigen. Maar buiten dat soort zaken, wil ik per dag lekker bekijken waar ik zin in heb. Werk geeft al genoeg verplichtingen. Als ik door de supermarkt loop haal ik gewoon allerlei basis ingrediënten en zie ik wel wat ik er van maak, als we besluiten om laat thuis te komen omdat we nog heerlijk langs het strand lopen, doen we dat ook. Dat is voor mij het ultieme gevoel van vrijheid en daardoor ook van geluk! Ik ben door deze levensstijl zoveel relaxter en blijer geworden, ik kan het iedereen aanraden!

  14. Heel fijn artikel. Ik zie soms mensen die op deze manier leven en dan denk ik, kon ik dat ook maar! Ik denk namelijk dat het heel verrijkend is om vrijer te leven en gewoon echt van het leven te genieten, een beetje in hippie-stijl. Maar voor mij en voor vele anderen wordt deze manier van leven bemoeilijkt door ziekte en dan besef je maar weer wat ziekte eigenlijk met je doet. En dat gezonde mensen vaak lang niet alles uit het leven halen wat erin zit. Fijn dat je hierover schrijft en ik ben heel benieuwd hoe het afloopt met verhuizen naar Berlijn! ^^

  15. Wat een fijn en inspirerend stuk en helemaal waar ik nu mee bezig ben en veel over nadenk. Ik moet zoveel van mezelf de laatste tijd dat het even niet zo goed gaat. Ik wil alles goed doen en elke keer wat nuttigs doen en kan me vreselijk schuldig voelen over van alles en nog wat. Jemig, wat leggen we onszelf toch veel op en wat lijkt het me heerlijk om eens niet van alles van mezelf te verwachten. Ik ben hier hard mee bezig, maar vind het nog wel behoorlijk lastig om los te laten. In ieder geval heel fijn om dit stuk te lezen en heel herkenbaar!

    1. Ja! Dat niet te veel van onszelf verwachten is echt nog een aandachtspunt, he?

  16. Ik herken me hier wel in.
    Ik ben ook steeds iemand geweest die elke seconde van elke dag volplande en leefde van lijstjes.
    Een paar maand geleden heeft me dat serieus het zuur opgebroken.
    Sindsdien ben ik veel meer in het nu beginnen leven. Geen to do lijstjes meer, maar wel ’s avonds terugblikken op wat ik heb gedaan die dag. Geen maaltijdplanner meer, maar gewoon kijken waar ik die dag zin in heb. Geen volgeplande dagen meer, maar alles nemen zoals het komt.
    Het loslaten blijft moeilijk maar het gaat elke dag beter en beter :)

    Een heel fijn artikel om te lezen, heel sterk geschreven.

  17. Wat heb je dit mooi beschreven. Ik merk dat ik zelf ook erg van plannen en controle houd. Als ik mijn vrije dag niet (half) vol plan heb ik het idee dat ik deze ‘weggegooid’ heb. Slaat natuurlijk nergens op. Erg leuk om je verhaal te lezen!

  18. Hmm… interessant om eens bij stil te staan. Ik ben ook een typetje dat alles graag van tevoren strak inplant. Af en toe wat impulsiever mag misschien ook wel :)

  19. Met een zachte glimlach op mijn gezicht uitgelezen… inspiratie overal door mij heen. Want waar gaat het uiteindelijk om? Leven. Echt oprecht leven, het toelaten, dingen omarmen en laten komen zoals ze zich voortdoen op dat moment. Hier en NU.
    Misschien boek ik deze week wel eens spontaan een ticket of treinreisje ergens heen…. we’ll see where it leads me :)
    Dankjewel voor deze herinneringen en zetje naar loslaten.. :)

  20. Oei, ik herken mij nogal in de ‘oude’ jij. Ik plan mijn dagen niet van uur tot uur, maar ik heb toch graag een goed overzicht van wat ik allemaal ga doen. Op reis gaan en nog niet weten wat ik er ga doen? Lijkt me de hel. Ik doe het wel zo: ik maak een lijst van dingen die ik allemaal wil zien/doen/beleven en probeer er een logische volgorde in te steken (zodat ik niet onnodig 3x op een dag van de ene kant van de stad naar de andere kant ga, terwijl ik het ook had kunnen doen met 1x reizen), maar er staat geen tijdsdruk op. Maar toch, niet weten wat ik allemaal ga doen… Nee, dat kan ik niet. Ook in het dagelijkse leven kom ik niet graag voor verrassingen in mijn dagplanning te staan.

  21. Zeker het begin van het artikel is erg herkenbaar voor mij! Nu ik aan het afstuderen ben vragen veel mensen (heel lief) en, wat ga je hierna doen? Maar dat weet ik gewoon niet! Ik krijg dan meteen een soort van schuldgevoel. Misschien moet ik meer dingen loslaten en me net zoals jij hebt gedaan meer laten verrassen.

  22. In mijn ogen echt alleen maar een goede eigenschap, toegeven dat je soms dingen gewoon niet weet! Fijn voor mensen om je heen maar vooral juist ook fijn voor jezelf. Om alle redenen die je zelf al beschrijft. Af en toe kan je echt wel wat aan planning hebben natuurlijk. Maar ik geloof dat je met planning in combinatie van het avontuur van the unknown juist het allermeeste uit je leven kunt halen!
    P.S. wat vèt dat je naar Berlijn gaat verhuizen! Een goede vriend is er drie jaar geleden heen gegaan en is er de beste tijd van zijn leven aan het hebben :)

  23. Wat een wijsheid, heerlijk! Een goede inspiratie om mijn (reeds vooraf uitgestippelde) vrije paasmaandag mee te beginnen. Thanks!

  24. Zoooooo herkenbaar dit, en zoooo waar!!

    Ik HOU van jullie recepten, dat kan iedereen in mn omgeving beamen, maar van dit soort posts word ik ook altijd wel heel erg gelukkig hoor, en kan ik ook veel van leren ;)!!

    Dus thanks voor het delen! Ik ga weer even proberen mn planningen een beetje meer los te laten :D

  25. Oh wat toevallig! ik leef sinds kort juist precies tegenovergesteld en wat een vrijheid geeft me dat. Ik was een hele tijd samen met iemand die er zo in stond als jij met als resultaat dat er nooit iets gebeurde. De saaiste vakantie van mijn leven gehad simpelweg omdat we niks gepland hadden. De meeste avonturen gebeuren niet spontaan en sinds ik mn agenda weer vol plan beleef ik zoveel gave dingen. Ik begrijp dat dat niet is hoe jij het nu ervaart maar dat was mijn ervaring :) Avontuur komt bij mij niet als je bang bent je vast te leggen aan plannen, meestal gebeurd er dan niks en hang je weer een avond op de bank. Ik regel nu zelf mn ervaringen en avonturen, heerlijk! :D Leef zoals jij je fijn voelt :) (en bedankt weer dat je je gedachten met ons deelt, jullie blog is echt geweldig )

    1. hihi, grappig :) Ik hoop niet dat op vakantie gaan met mij saai zal zijn, nu ik geen plannen meer maak. Maar goed, dat merk ik gauw genoeg aan mijn reisgezelschap de eerst volgende keer, hihi!

  26. Het jezelf dingen opleggen klinkt heel bekend. Ik wil het ook graag goed doen vaak en dat kan tot op zekere hoogte, eigenlijk totdat je jezelf in de weg gaat zitten. Ik probeer tegenwoordig bij mezelf te herkennen vanaf wanneer ik mezelf aan het pushen ben en probeer dan een stapje terug te doen met een fijne bos of strandwandeling of te gaan schilderen, daar wordt ik zen en rustig van:) Ik moet zeggen dat ik op reis (ik ben heel veel op reis) meer open sta voor spontane plannen dan in Nederland, ik weet niet precies waar datmee te maken heeft! Misschien het gevoel van vrijheid, jij herkent dat misschien ook wel in Berlijn!

    Thanks weer voor de fijne inspiratie en de boodschap af en toe eens dingen niet te hoeven weten ook:)!!

  27. Wat een fijn artikel weer Merel :-)
    Ik zit graag een beetje in het midden: ik plan grofweg wat ik wil gaan doen, maar hou ruimte voor spontane veranderingen of geen-zin-momenten. Soms begin ik een beetje de autist uit te hangen qua planning en voorbereiding, en dan probeer ik om mezelf te lachen en het los te laten. Lukt niet altijd, maar wel steeds vaker.
    Leuk om te lezen dat een verhuizing naar Berlijn misschien in het verschiet licht. Je lijkt altijd zo gelukkig te zijn daar. Follow your bliss zou ik zeggen ;-) Bevalt het niet of ben je toe aan wat anders, dan is dat ook zo geregeld.

    1. Wat lief dat je zegt dat het je opvalt dat ik daar altijd zo gelukkig lijk te zijn. Dat is namelijk ook zo :) dankjewel!

  28. Wat een fijn en inspirerend artikel! Ik ben ook echt een planner, maar ik probeer het steeds meer een beetje los te laten. Ik leg mij zelf ook een heleboel en kan boos zijn als het er niet van komt. Vrije dag? De hele dag op de bank hangen en gewoonweg niets doen? Een paar jaar geleden kwam dat echt niet voor. Ik kon daar niet van genieten. Nu geniet ik steeds meer. Nog steeds een beetje met planning, maar ook gewoon weg zonder planning zonder daar in de stress van te schieten.

  29. Wat een fijn verhaal, inspirerend en zeer herkenbaar. Ik krijg er zelfs helemaal de kriebels van. Ik ben ook echt een planner en control freak is my middle name. Nu is het de fagelopen stukken minder geworden, maar echt loslaten… nee daar moet ik eerlijk in zijn: dat kan ik niet altijd. Met bepaalde dingen wel, maar meer dingen die op mij betrekking hebben waar niemand wat mee te maken heeft. Ik kan bijvoorbeeld zonder enige vorm van plannen op reis gaan, dat is geen probleem. En mijn dag zien wat er gebeurt ook niet. Maar zodra er bijvoorbeeld bezoek komt, van familie of wie ook, die ook van alles willen, dan wil ik weten wat er precies gaat gebeuren. Ik raak dan de controle kwijt. Heel naar gevoel is dat. Van verrassing houd ik ook niet heel erg, al is dat denk ik meer angst vooraf haha. Kortom: ik kan wel beter loslaten nu, maar in veel situaties zit ik echt vast in die controle. Hoop dat het met de jaren weggaat.

  30. Ik was afgelopen weekend voor mijn hobby een heel weekend in het Archeon. Waar ik geen telefoon had, geen laptop en geen tv. Gewoon de hele dag met mijn vrienden rondhangen en gezelligheid. Vooraf allemaal plannen over kleding die ik ging maken, eten wat ik ging koken en trainen.
    Uiteindelijk alleen maar een paar dingen gekookt, niet getraind maar vooral veel bij mijn vrienden geweest en daarbij gewoon compleet tot rust gekomen. Was echt heerlijk….

  31. Inspirerend artikel! Ik vind het heel boeiend om te lezen hoe anderen over dit soort onderwerpen denken.

  32. Ha, ik ben net zo’n drukgevulde vakantie aan het inplannen, heb gisteren de komende maand gepland en was van plan om morgen mijn doelen voor dit jaar te bekijken.
    Ik kan wel spontaan zijn, maar alleen als ik weet welke andere opties er nog waren (en dat ik die dan bewust laat vallen).
    Ofwel: ja, daaraan moet gewerkt worden, maar ik word er zo onrustig van als ik geen plannen heb.

    1. Oh maar ik heb ook wel plannen hoor. Sowieso natuurlijk gewoon dingen die nu eenmaal moeten gebeuren.
      En ook heb ik bepaalde sociale afspraken ook wel gepland staan, omdat iedereen een druk schema heeft enzovoorts. Maar wat ik dan probeer, is om het bínnen die afspraken wat meer open te houden. dus: wat we gaan doen en waar? Dat zien we dan wel. :)

  33. Ik herken me hier echt in! Heb inmiddels denk ik wel een goede balans gevonden tussen dingen plannen en gewoon dingen doen, maar merk wel dat ik mezelf echt moet ‘dwingen’ om mee te gaan als iemand spontaan vraagt om ergens even een drankje te doen.

    Waar ik wel echt moeite mee heb is tijd, ik ben daar zó afhankelijk van! Ik kijk constant op m’n telefoon om te zien hoe laat het is. Ik maak de laatste tijd vaak wandelingen en die track ik ook via Runkeeper. Ik kijk dan steeds op de app om te zien hoe lang ik bezig ben, omdat ik toch zeker wel een uur wil wandelen, maar ook weer op tijd richting huis moet lopen zodat ik niet straks nog een uur naar huis moet wandelen. Ik wil gewoon wandelen en zien hoe lang het duurt!

  34. Aaaa heerlijk om te lezen en zo herkenbaar!! Ik heb graag de touwtjes in handen maar telkens wanneer ik ze toch loslaat, leer ik weer hoe leuk dat kan zijn :D Wat ik ga eten is bijvoorbeeld iets wat ik graag op voorhand weet. Tijdens het reizen kies ik voor een compromis: ik zoek (samen met mijn reispartner) de mogelijkheden thuis op maar we plannen nog niet wat we wanneer doen. Dat vind ik heel fijn! Bij van die onverwachte wendingen, kan ik ook wel even van slag zijn maar het is telkens weer een goede leerschool: meegaan met de stroom en dan opnieuw zien dat het wel weer op zijn pootjes terechtkomt. Liefs x

  35. Dit ken ik wel :) Deze zomer hoop ik af te studeren en dan een paar maanden naar Australië te gaan. Iedereen blijft me vragen wat ik daar wil doen. Nou, geen idee, dat zie ik daar wel! De afgelopen vijf jaar heb ik gestudeerd, alles was duidelijk: volg vakken, doe tentamen, haal de studie. Hoewel het me eng lijkt om alleen, zonder strak plan op reis te gaan, kijk ik er ook heel erg naar uit!

  36. Ontzettend mooi geschreven, je raakt precies de juiste snaar! Ik heb de laatste tijd ook geleerd wat meer dingen los te laten, en het is ongelofelijk hoeveel positieve energie ik daaruit haal. Fijn dat jij het ook zo beleeft, en ik hoop dat je hier veel mensen mee kunt inspireren!

  37. Heel mooi en herkenbaar. Ik ben nogal een planner en vind het fijn om zo productief mogelijk dingen te doen. Ik vind lijstjes eigenlijk best fijn in het dagelijks leven. Ik hou van structuur. Zolang je er niet teveel mee zit, als dingen anders lopen. En je je to-do lijst af en toe aan de kant kunt schuiven voor dingen, waar je meer zin hebt. (Nog best lastig!)

    In de vakantie heb ik wel ‘geplant’ om meer te doen waar ik zin in heb. Verassingen zijn inderdaad erg leuk. Vooral als iemand jou verrast of dat jij een verassing voor iemand bedenkt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *