Vorig jaar, ook in mei, reisde ik (M) in mijn eentje naar Barcelona. In mijn eentje op stedentrip gaan was iets wat ik al een lange tijd wilde doen. Een paar jaar geleden was ik in mijn eentje naar Suriname, voor een maand, en dat was niet zo’n groot succes. Misschien was het voor een eerste keer in mijn eentje op reis gewoon een te grote stap, of het duurde te lang, of was het gewoon het gevoel: ik ben alleen aan de andere kant van de wereld.
Toch heb ik ook mooie herinneringen aan die reis en hecht ik vooral veel waarde aan het feit dat ik juist op die reis wel veel over mezelf te weten ben gekomen. Ik wilde het solo-reizen dus zeker nog eens een kans geven, maar dan wat dichterbij huis. Dat werd Barcelona. (klik op de link voor een verslag over alleen op stedentrip gaan) Dat beviel, op een enkel eenzaam momentje na, behoorlijk goed. Twee weken geleden kregen we een uitnodiging voor een spontane persreis naar Gozo. Jamie kon helaas niet mee in verband met werk en een familieweekend, dus ik stond voor de keuze om alleen te gaan. Vijf dagen in mijn eentje op een eiland, oké, laten we het maar gewoon doen!
En dus ging ik een week later al weg en ik vond het op de een of andere manier toch weer even spannend. Ik heb regelmatig alleen gereisd, als in; in Italië of Berlijn aangekomen trof ik een vriendin. Maar dit was toch weer even een ander geval en ik was wel weer eens toe aan zo’n uitdaging. Plus: waarom zou je zo’n toffe kans laten lopen, als het je wordt aangeboden? Het is misschien eventjes een beetje buiten mijn comfortzone, maar ik denk dat ik spijt had gekregen als ik niet was gegaan.
De reis naar Malta ging prima. Ik werd naar de boot naar Gozo gebracht. Toen bleek dat ik de boot had gemist (haha,) en ik ruim drie kwartier moest wachten op de volgende. In mijn programma stond dat ik om 6 uur alweer bij mijn hotel opgehaald zou worden om naar een etentje met een PR-dame te gaan. Ik geef toe dat ik even wat paniekgevoelens had. Wat als ik te laat zou komen? Wat moet ik doen? Als je dan met z’n tweeën bent, overleg je rustig en besluit je wat je gaat doen. Ik besloot toch de PR dame even op te bellen. Het bleek geen enkel probleem, het vervoer werd verteld dat ze een half uur later moesten komen en ik moest vooral rustig aan doen. Oke, dat stelde me gerust. Ze zijn hier van de relaxte aanpak, dat is fijn.
Ik ben van mening dat alleen reizen vooral op de eerste ochtend dat je wakker wordt altijd een beetje gek is. Je kijkt om je heen, realiseert je dat je niet thuis bent en oja, ik ben hier alleen op een eiland en ik kan doen wat ik wil! Omdat dit een perstrip was, had ik voor een gedeelte van de eerste twee dagen een programma en werd ik opgehaald door een gids. Ik besloot dat ik mijn ochtenden goed wilde besteden, want een hele ochtend op pad gaan met een gids is best wel intensief. Je praat veel, luistert veel, en doordat je alleen bent, gaat alle aandacht voortdurend naar jou. Je kunt niet even achterover leunen, gapen of afdwalen. Ik besloot daarom de ochtend gewoon mijn Miracle Morning routine te doen en te gaan wandelen of hardlopen. Die tijd die ik voor mezelf had in de vroege ochtend was echt ontzettend fijn en maakte me energiek genoeg om de hele dag vrolijk mee te doen met de gidsen. Beide programmadagen was ik om 3 uur weer terug in mijn hotel en ja, daarna ben je dus echt alleen – de rest van de middag en avond.
Op die momenten is het eventjes gek: wat ga ik doen met deze tijd? Zeker gezien het feit dat ik in een dorp zat waar vrij weinig te beleven was. Ik besloot eerst eventjes uit te rusten – en ja, oma Merel heeft zelfs een keertje een powernap gedaan, iets wat ik nooit doe. Maar waarom zou je het ook niet doen? Het is aan jou – het is allemaal jouw tijd. Heerlijk toch? Verder las ik veel, keek ik wat YouTube video’s die ik nog in te halen had, selecteerde ik wat foto’s en tikte ik hier en daar wat blogposts. Om een uur of vijf besloot ik dan weer naar buiten te gaan, om te bekijken wat ik met het avondeten zou doen. Het leuke is dat op Gozo iedereen een praatje met je maakt – de groenteboer, de eigenaar van het hotel, de buurvrouw en de mevrouw die haar plantjes water geeft. Voor mij geeft dat een reisje echt een meerwaarde en ik weet bijna zeker dat wanneer je samen reist, je dit soort gesprekjes niet zo snel voert.
In mijn eentje uit eten gaan vind ik overdag niet erg. Ik vind het geen probleem om alleen aan een ontbijttafel in een hotel te zitten, of om ergens wat te drinken of te lunchen. Maar de avond.. dat vind ik lastiger. Helemaal families zitten er naast je en daar zit jij dan alleen aan je pizza. Ik besloot daarom mijn eten mee te nemen naar mijn hotelkamer, omdat ik me daar wat comfortabeler bij voelde. Als er iets is wat ik inmiddels heb geleerd van op reis gaan, is dat je vooral datgene moet doen waar je je comfortabel bij voelt. Dat maakt reizen voor mij een heel stuk leuker en ik vind ook niet dat je reis één grote uitdaging hoeft te zijn. Uitdagingen heb ik in het dagelijks leven al genoeg. Ik ben daarom ook niet het type dat ongepland ergens naartoe zal gaan, zonder een hotel te boeken en het daar maar even af te wachten. Ik schaam me er ook niet voor om te zeggen dat ik een toerist ben en geen wereldreiziger. Om heel eerlijk te zijn vind ik dat reizen soms behoorlijk overschat wordt. Alsof het ‘echte reizen’ iets is wat je moet leren of wat alleen voor een happy few en echte doorzetters is. Ik vind dat onzin. Reizen moet voor mij gewoon leuk zijn.
De laatste dag, maandag, was ik helemaal vrij en had ik dus geen programma. Het enige wat ik had was een afspraak bij een SPA-oord aan de andere kant van het eiland. Ik had de hele dag de tijd om te doen wat ik wilde. Ik stond vroeg op, ging wandelen nadat het geregend had (die geur, heerlijk en wow, die bloemen!) en daarna besloot ik het hotelontbijt vandaag te skippen, maar naar de plaatselijke groenteboer te gaan voor een goede dosis fruit. Ik kocht een tas vol fruit en besloot dat dit vandaag mijn eten was. De afgelopen dagen had ik namelijk behoorlijk zwaar en vooral véél gegeten. Het lekkere van alleen reizen is dan dus dat je gewoon zelf kunt bepalen: vandaag eet ik alleen maar fruit. En natuurlijk kan dat ook als je met iemand samen reist, maar misschien voel je je opgelaten als de ander alleen maar fruit eten heel ongezellig vindt en per se toch ergens wil gaan lunchen. Ik besloot het vandaag helemaal te doen zoals ik het wilde.
’s Middags had ik mijn massage en daarna mocht ik gebruik maken van de Spa. In het bubbelbad kwam ik een meisje uit Londen tegen, Sofia, en ik raakte met haar aan de praat. Dit meisje reisde ook alleen en zat voor een week in dit hotel en had een heel programma met allerlei treatments. Wat een heerlijk idee! Ze vertelde me dat haar vrienden het maar raar vonden dat ze dit deed, maar ze zei: ik heb mijn boeken, ik heb mijn behandelingen, het is mooi weer, ik vermaak me wel. Ik geef haar groot gelijk! De volgende uren gingen we samen van bad naar bad en van stoombad naar stoombad en we kletsten honderduit. Het was leuk om even met iemand van mijn eigen leeftijd te zijn en zoveel te bespreken te hebben. Misschien had ik haar wel helemaal niet gesproken als ik niet alleen gereisd zou hebben. Dezelfde ervaring had ik namelijk vorig jaar in het appartement waar ik in Barcelona in verbleef. Daar ontmoette ik een jongen uit Londen en ook dat was een geval: als ik hier niet alleen was geweest, hadden wij misschien geen woord met elkaar gewisseld.
Voor mij werd het de afgelopen dagen weer duidelijk dat er een paar grote voordelen zijn aan het in je eentje reizen. Ten eerste: het is jouw tijd, dus jij beslist. Powernappen, uren lezen, eten wat je wilt – je mag het helemaal zelf bepalen en je hoeft je niet opgelaten te voelen omdat je wel door hebt dat degene met wie je reist misschien andere plannen heeft. Ten tweede: je komt zóveel sneller in contact met anderen en dat is gewoon heel erg leuk. Tenzij je niet van praten met vreemden houdt, dan is het misschien minder jouw ding. Voor mij geeft het echt een extraatje aan een trip. En tot slot: soms kan het gewoon heel fijn zijn om even alle tijd voor jezelf te hebben. Lekker rustig aan doen, eens wat langer nadenken over bepaalde dingen – je wordt immers niet zoveel afgeleid en dat kan heel prettig zijn.
Voor mij zijn er wel ook minder leuke kanten aan alleen reizen. Wanneer ik uitkeek over de knalblauwe zee, kon ik tegen niemand zeggen: kijk dan hoe knalbauw die zee is! Om maar en voorbeeld te geven. Wanneer je samen met iemand reist, deel je meer dingen met elkaar en doe je samen herinneringen op. Dat is ook heel erg leuk, dus ik zou zeker niet alleen maar alleen willen reizen. Op sommige momenten leek het alsof de dagen eindeloos lang duurden. De tijd ging echt heel langzaam. Dat is natuurlijk wel lekker, want dat betekent ook dat je uit je dagelijkse drukte bent, maar als je er dan teveel over na gaat denken, kunnen er wel wat eenzame momentjes voorkomen. Althans, dat is mijn ervaring. En dan heb ik het niet over verdrietig zijn of zo, maar ik heb wel een paar keer gedacht: deze trip had ook wel een dagje korter mogen duren van mij.
Wat ik daar dan aan doe? Mijn vriendin Merlin appte me op een gegeven moment om te vragen hoe het was en dat was net op zo’n ‘ik wil morgen best wel naar huis, in plaats van overmorgen’ moment. Ik vertelde haar eerlijk dat ik me op dat moment eventjes een beetje verloren voelde en niet goed wist wat ik met de rest van de middag en avond moest. We stuurden wat berichtjes heen en weer en toen wist ik weer: oja, ik moet er gewoon van genieten en alles laten komen zoals het komt! En dat bleek ook zo te zijn. Mijn middag in de Spa was een superfijne afsluiting van de trip. De volgende ochtend werd ik om 4 uur weer opgehaald en ja, ik was blij dat ik naar huis ging, omdat ik het altijd fijn vind om weer thuis te komen, maar dat was niet omdat ik het niet meer trok ofzo. Maar, ik zeg eerlijk: thank goodness voor het internet op dit soort momenten. Ik facetimede met een vriend, nam filmpjes op met een vriendinnetje en deelde heel wat foto’s via Instagram en Twitter. Je voelt je dan toch minder alleen!
Dat waren mijn dagen in mijn eentje, op een eiland. Helemaal alleen ben je natuurlijk nooit, maar het is hoe dan ook anders dan wanneer je samen met iemand op pad bent gegaan, een kamer deelt, enzovoorts. Ik krijg nog regelmatig vragen aan de hand van het ‘alleen op stedentrip’ verhaal van vorig jaar en die vragen gaan voornamelijk over of ik het aanraad om in je eentje op reis te gaan of niet. Dat vind ik best wel lastig om te zeggen, want iedereen heeft zo zijn eigen voorkeuren en iedereen zit anders in elkaar. Een stedentrip zou ik sowieso aanraden. Je beleeft een stad zó anders als je alleen reist! Een verre reis in mijn eentje, dat zou ik niet heel snel meer doen. Dat is voor mij net een stap te ver. Maar een paar dagen of een weekje in Europa? Ja hoor, dat vind ik zeker een aanrader!
Er zijn natuurlijk ook nog mogelijkheden om wel alleen te reizen, maar dan op de plek van je bestemming bijvoorbeeld mensen te meeten. Dat kunnen mensen zijn die je al kent, maar je kunt ook gaan couchsurfen (bij mensen in huis,) naar een hostel gaan (waar altijd veel andere jonge reizigers zijn) of via internet al contact zoeken met mensen die of ook alleen reizen, of daar studeren/wonen. Ook worden er reizen georganiseerd, speciaal voor mensen die alleen reizen, zodat je toch in een groep bent. Er zijn zoveel mogelijkheden. De wereld zit vol met leuke mensen die je nog kunt ontmoeten en op reis is dat op de één of andere manier zoveel makkelijker dan thuis! Dus ja, ik zou het zeker weten aanraden. Wat ik je wil meegeven is: zorg dat je je comfortabel voelt bij de keuzes die je maakt voor je reis. Dat is namelijk voor mij het allerbelangrijkste. Je gaat niet op reis om iets te bewijzen of omdat je vindt dat dat moet (zo ben ik namelijk naar Suriname gegaan en dat kan ik je echt niet aanraden.) Ga in je eentje op reis omdat je er nieuwsgierig naar bent, je toe bent aan een goede dosis me-time, of omdat je wilt ervaren hoe het is om ‘vreemden’ te leren kennen in het buitenland.
Iemand die mij heel erg inspireert op dit gebied, is Ivana van het YouTube kanaal EnterpriseMeTv. Zij maakt een wereldreis in haar eentje en haar vlogs, waarin ze alles laat zien en vertelt over in haar eentje reizen, zijn ongelooflijk leuk! Vooral omdat ze heel eerlijk is: het is niet alleen maar leuk. Love your vlogs girl!
Wie van jullie reist er graag alleen? We zouden het tof vinden als jullie hier jullie ervaringen willen delen! Of misschien heb je tips of vragen? Be our guest!
Dit vind ik nou echt een leuk en inspirerend artikel! Ik heb er zelf ook weleens aan gedacht om in mijn eentje op reis te gaan, maar op de een of andere manier is dat er nog nooit van gekomen. Maar nu ik dit zo lees, ga ik er een maar eens wat serieuzer over nadenken. Het lijkt me eigenlijk weleens heerlijk om een paar dagen lang álles zelf te beslissen, zoals jij als voorbeeld geeft dat je een dagje zin had om alleen maar fruit te eten. Volgens mij is dat echt een goede manier om eens helemaal tot rust te komen.
Een mooie uitspraak die je doet vind ik trouwens ‘Ik schaam me er ook niet voor om te zeggen dat ik een toerist ben en geen wereldreiziger’, daar kan ik me helemaal in vinden. :)
Het is echt aan te raden. En trouwens, dat kan ook gewoon dichtbij huis he? Sterker nog: al ga je een paar dagen in een hotelletje in een toffe stad in de buurt zitten, ook fijn!
Ik ben in december alleen op reis gegaan, in de zin van zonder bekenden. Ik ben met een groepsreis gegaan naar Ijsland. Ook wel even spannend omdat je van te voren geen idee hebt wie je treft. Voordeel van een groepsreis is wel dat iedereen met dezelfde mindset erheen gaat; je wilt wat van het land zien en je weet dat je je moet kunnen aanpassen aan rondreizen/met vreemden op stap (uitzonderingen daar gelaten). Geen moment spijt gehad en was één van mijn mooiste vakanties !
Wat goed zeg! en IJsland lijkt me prachtig!
Ijsland is prachtig ! Vooral in de winter ook heel goed te doen, niet veel kouder dan in Nederland. Practige natuur en heerlijk rustig :)
Dat lijkt mij ook! Zou er heel graag eens naartoe gaan!
Ik reis bijna altijd alleen. Afgelopen jaar 3 weken geInterraild, dit jaar 3 weken VS en Canada. En dat doe ik allemaal alleen. Ik regel wel alles goed. Dus ik zorg dat ik kan slapen en van A naar B kom, maar verder zie ik het wel. Heerlijk! Lekker een beetje rondstruinen en alles op je eigen tempo doen. Ik kijk nu al uit naar de zomer.
En verder, tja, ik ga al vanaf mijn 19de alleen op vakantie. Het langste wat ik weg ben geweest in mijn eentje is een maand. Ik lees veel, luister veel muziek en wandel dus heel veel. Ik meet onderweg soms wel met iemand die ik ken, en soms plan ik wel iets wat ik echt wil doen. Zo wil ik deze zomer zeker naar de Everglades, dus dan boek ik een busje voor een dag trip en dan doe je ook weer eens wat anders. Maar toen ik heb geInterraild heb ik eigenlijk niks gepland of uitgezocht vantevoren. Ik nam gewoon elke dag zoals ie kwam en dat vond ik heerlijk. Verder weet ik niet zo goed wat ik er over moet vertellen. Voor mij is het namelijk gesneden koek!
Wat een leuk artikel en mooi dat je zo open bent! Het voelt voor mij als een goede peptalk, want ik ga over 2 weken voor het eerst in mijn eentje op reis. 11 dagen Interrailen door Groot-Brittannië! Alleen al het helemaal zelf plannen van mijn eigen reis (ook ik ben niet zo stoer om semi op de bonnefooi te gaan) geeft me veel voldoening. Keuzes maken die puur die van mij zijn en geen rekening houden met anderen! Sowieso hou ik er wel van om op mezelf te zijn, dus ik ben ervan overtuigd dat het goedkomt :)
Wat spannend! heel veel plezier!
Hey groene meisjes,
Heel herkenbaar wat jullie schrijven. Vorig jaar ben ik voor het eerst alleen op vakantie gegaan. 5 dagen Scheveningen. Niet de andere kant van de wereld (nog nooit gevlogen) maar vond dit een uitdaging op zich. Ik had heel erg de behoefte even tijd voor mezelf te hebben en lekker naar een plek te gaan met rust en waar ik nog niet geweest was. Vooraf had ik een hostel geboekt en gekeken wat ik kon doen en een beetje bedacht wat me leuk leek om te doen: de Parade, shoppen in Den haag, Delft, surfen, fietsen, Mauritshuis. De eerste dag dat ik aankwam ging ik met mijn tante en haar vriendin wat eten en ze gingen ook even met me toeren rond Scheveningen en dat was heel fijn om de sfeer te proeven. De dag erna een fiets gehuurd en lekker verder verkend. Het fijne aan zo’n plek is dat je zowel de stad en natuur dicht bij elkaar hebt en je zo de tram of fiets pakt want het ligt lekker bij elkaar in de buurt.
Ook heb ik leuke gesprekken gehad in een winkel met iemand die vroeg hoe ik hier zo kwam en toen ik alleen uit eten ging. Tijdens het eten miste ik ook erg iemand om mee te kletsen en te vertellen wat ik had gedaan. Maar je kan wel meer genieten van je eten en uitzicht en even rustmomentje van maken.
Tijdens mijn reisdagen heb ik ook andere plaatsen aangedaan. Zo heb ik op de terugreis met de trein een stop gemaakt in Utrecht en mijn koffer in een kluisje gedaan om daar wat rond te neuzen.
Mijn tips:
-Kies een hostel omdat je hier jongeren hebt en je eventueel gezellig iets met ze kan doen. Zo heb ik samen met hostelmensen een voetbalwedstrijd gekeken. Je kan het zelf opzoeken.
-Kies een plek die je nog niet kent en graag wilt ontdekken.
-Stuur ’s avonds berichtjes via de app. Zo bracht ik mijn familie op de hoogte wat ik die dag had gedaan en kon ik het toch delen. En ik maakte overdag lekker foto’s.
-Huur een fiets, ga lopen of met het openbaar vervoer de boel een beetje verkennen, ik had een plattegrond bij me. Het openbaar vervoer is sowieso handig omdat je goed kan rondkijken wat je met de auto minder hebt, hoewel je dan kan kiezen waar je gaat.
-Bedenk van te voren wat je kan doen, maar kijk ook goed rond en vraag ook wat er te doen is. De leukste dingen kom je vaak onderweg tegen. En ga dan gewoon mee met de flow.
Als je op reis gaat ben je echt even op jezelf aangewezen en dat is best lastig omdat je geen rol vervuld: geen moeder, werknemer, student, dochter, vriendin maar wie dan wel? Interessant is de aflevering van de humanserie ‘Ik reis, dus ik ben’ door Stine Jensen.
Ik merkte dat het soms moeilijk was maar het me wel zelfverzekerd en trots heeft gemaakt, ik heb dat toch maar geflikt!
Wat goed zeg Jantien, dat je het zo leuk hebt gehad! En wat leuk dat je zegt dat het reisje je meer zelfvertrouwen heeft gegeven, dat kan ik me goed voorstellen!
Ik heb nog nooit in mijn eentje gereisd, al spreekt het me wel enorm aan. Ik ben iemand die heel makkelijk alleen kan zijn. Thuis heb ik daar ook nooit problemen mee, dus het spreekt me zeker wel aan om het eens te proberen. Mijn man is daar echter heel anders in, hij zou niet zo graag alleen thuis blijven ;)
Grappig! Ik ga al 20 jaar alleen op reis. Parijs, Londen maar ook rondreis China, Hong Kong, Singapore etc. Ik heb aardig wat gezien. Niet iedereen heeft dezelfde interesses. Als ik moe was, kon ik lekker een knorretje doen. Een ander vindt dat misschien zonde. En idd ik heb de leukste, interessantste mensen ontmoet toen ik alleen was. Ik ben ook wel eens met iemand weggeweest, maar merkte al snel dat ik niet iemand anders nodig heb om te genieten. Is het soms leuker met z’n 2-en? Ja. Kun je je ontiegelijk ergeren aan een ander? Ook ja! Snurken, vieze gewoontes, de hele dag babbelen, neuriën, zeuren, klagen, gierig zijn…..kortom, ik geniet lekker in m’n eentje! ☺
Haha, zoals je het beschrijft denk ik inderdaad: lekker relaxed in je eentje! haha :)
Vorig jaar bewust in mn up naar NY gegaan. T was fantastisch! 3 musea op 1 dag, niemsnd die klaagde, dorst had of moest plassen. Heerlijke spannende me-time! Langer hoefde inderdaad niet. NY is perfect om alleen te doen. Van foodmarkets tot barren in restaurants waar je alleen kunt zitten zonder n lege stoel voor je ;) en ’s avonds of als je tveven niet ziet zitten, lekker in je up naar de film! Aanrader!
Goed artikel! Vind de conclusie die je trekt heel goed: doe waar jij je comfortabel bij voelt. Het had echt helemaal geen zin gehad als jij heel ongemakkelijk met je pizza tussen de families was gaan zitten om iets te bewijzen. Aan wie? En waarom? Ik heb dat zelf ook gemerkt tijdens het alleen reizen. Dat is daar soms toch te veel mee bezig was. Terwijl een uitstekend moment is om gewoon alleen maar te doen waar jij zin in hebt. :)
Wel opvallend trouwens hoe gek mensen kunnen reageren als je vertelt dat je graag alleen reist. Zeker als mijn vriend alleen op vakantie gaat. “Mag je niet mee?” “Gaat het wel goed tussen jullie?” Ze willen gewoon niet aannemen dat we het allebei fijn vinden om af en toe los van elkaar op vakantie te gaan.
Zo is het, waar gaat het nou eigenlijk helemaal om? denk ik dan. En volgens mij is het antwoord: het gaat om genieten en een leuke tijd hebben!
Wow dit artikel is perfect! Ik herken echt al je ervaringen en het zijn supergoede tips. Ik heb er zelf bijvoorbeeld ook voor gekozen om meer tijd uit te trekken per land en per bestemming terwijl anderen dat misschien zonde vinden omdat je dan kwantitatief minder ziet. Ik vind het echter relaxter dus lekker niks bewijzen en doen waar je zelf zin in hebt. Lieve Merel superbedankt voor het vermelden van mij kanaal! Groene meisjes fan van het eerste uur dus alle complimenten right back at ya girl! Liefs!
Zo leuk dat je reageert!!! <3333
Wat een inspirerend en uitgebreid artikel. Ik studeer (in mijn eentje) in het buitenland. Toch vind ik dat niet helemaal hetzelfde, want je hebt je eigen plekje waar je een paar jaar verblijft. Echt alleen op vakantie heb ik nog nooit gedaan, maar zou ik eigenlijk best aan moeten kunnen :)
Nou, maar studeren in het buitenland vind ik ook een heeeeele dappere stap! Waar studeer je?
Mooi om te lezen! Ik wil nu best wel graag gaan reizen. Ik heb het er met vriendinnen over om met z’n tweeën te gaan. En hoewel ik dat ook heus nog wel heel vaak ga doen (want dat blijft tenslotte gewoon leuk), zit je toch met twee agenda’s waar je rekening mee moet houden en ook met twee portemonnees die misschien niet even vol zitten. Daarom begin ik nu wel steeds meer na te denken over het alleen reizen. Ik ben een maand geleden al wel in mijn eentje naar IJsland gevlogen. Daar woonde dan iemand waar ik terecht kon en waar ik de dagen mee door heb gebracht. Dat vond ik ook erg leuk en fijn. Maar ik wil ook weleens weten hoe het is om echt helemaal alleen op reis te gaan. Wat jij zegt: nieuwe mensen ontmoeten en echt helemaal zelf bepalen wat je gaat doen met je tijd. Ik denk stiekem dat ik wel klaar ben voor een verre reis, maar ik ben ook weer iemand die daar dan eindeloos over na gaat denken en dan gaat twijfelen. Maar wat ik van die IJsland-reis heb geleerd, is dat je gewoon moet doen. Je kunt best tien keer nadenken over iets, maar als je het na die tiende keer nog steeds wilt, dan moet je het gewoon gaan doen. :) En misschien, als zo’n verre reis me toch te eng lijkt, begin ik wel met een stedentrip. Want jouw verhaal klinkt ook al erg goed.
Nou goed, ik kan hier dus nog uren over praten, omdat ik er op dit moment heel erg mee bezig ben. Maar dan wordt mijn reactie straks nog langer dan jouw blogpost ;) Thanks for sharing, want het geeft me weer nieuwe inzichten en inspiratie.
Dat herken ik zo goed: je wilt graag weg, en ja, met een vriendin samen is het leuk. Maar zie het maar eens te regelen, qua tijd en financien.. In je eentje had je al 3 keer weg kunnen zijn, denk ik dan. Dus waarom zou je het niet een keertje proberen?! :)
Ik ben nooit echt een avonturier geweest en heb nooit aan reizen gedacht . Ik snapte ook niet zo goed waarom andere mensen zo graag erover dromen, maar de laatste tijd begin ik er wel zin in te krijgen en dit artikel is ook wel fijn om te lezen! Uiteindelijk denk ik dat het toch een mooie ervaring is :)
Leuk om te lezen! :) Het lijkt soms wel een beetje alsof je wel in reizen geïnteresseerd moét zijn, omdat je leven anders niet spannend genoeg is of je niet genoeg te vertellen hebt ofzo. Onzin vind ik dat. Voor mij werkt het wel zo dat reizen mij rijker maken. De ervaringen, het leren kennen van culturen en ander eten uitproberen. Maar het is zeker niet zo dat ik er een beter mens van wordt, of iets dergelijks. En ik snap het ook heel goed dat er mensen zijn die er geen enkele behoefte aan hebben. Ieder zo zijn ding!
Ik wil zelf heel graag nog een keer alleen op vakantie. Het lijkt me spannend maar ook rustgevend. Ik hoop het voor volgend jaar te kunnen plannen om alleen weg te gaan.
Vorig jaar ging ik ook alleen naar Maastricht (met jullie adresjes deels), ik sliep in een hostel, leerde daar iemand kennen waarmee ik een paar keer afsprak. Ik ging alleen eten, op voorhand had ik schrik hiervoor, maar eenmaal binnen vond ik het niet erg meer.
Heerlijke tijd gehad daar.
Wat ontzettend leuk om te lezen!
Wat een fijn artikel! Ik studeer over een paar maanden af en ik zit erover na te denken om in mijn eentje te gaan reizen. Ik wil dat nog heel graag een keer doen. Ik kan heel goed op mezelf zijn, dus dat is denk ik geen probleem en ik denk dat het heel goed voor me is omdat ik niet altijd even makkelijk contact maak met vreemden. En zoals jij schrijft gaat dat een stuk makkelijker als je alleen reist. Het lijkt me mooi om op die manier uit mijn comfort zone te stappen.
Ik dacht eerst echt aan een aantal maanden backpacken. Ik volg ook de vlogs van Ivana en hoewel ze echt een geweldige tijd heeft, ben ik er toch een beetje huiverig voor. Alle beslissingen in je eentje maken lijkt me best lastig. Dus ik ga er nog even goed over nadenken, misschien worden het gewoon een paar weken. Ik zou bijvoorbeeld heel graag naar de US willen, dus wie weet :)
Wow, mooie dromen! Vooral doen wat lekker voelt!
Leuke blogpost en ik vind het echt fijn dat je soms zulke uitgebreide artikelen schrijft. Gewoon even lekker lezen.
Ik heb best wat in mijn eentje gereisd en ben tot de conclusie gekomen dat ik het prima kan,maar het perse de meest ideale vorm van reizen vind. Vooral alleen avond-eten vind ik verschrikkelijk en het is gewoon minder leuk als je ervaringen niet kan delen.
Wat fijn om te lezen. Ik ben altijd bang dat mijn artikelen te lang zijn (kuch, deze is bijvoorbeeld ook weer 2200 woorden.. oeps!)
Hi Mique, ik ben blij met je eerlijke reactie en sluit me er graag bij aan. Het lijkt me heerlijk om alleen op reis te willen gaan maar ik twijfel of ik hier de juiste persoon voor ben. Na een weekendje alleen aan het strand verveelde ik me vooral. Misschien had ik wat meer moeten ondernemen maar vond het best een grote stap om überhaupt alleen weg te gaan. Ik denk dat ik liever met een vriendin weg zou gaan – en evt.. afspreken dat alleen iets doen ok is – dan helemaal in mijn uppie..
Wat een prachtig stuk heb je geschreven Merel! Ik denk inderdaad dat je vooral moet doen waar je je goed bij voelt en misschien is alleen reizen dan niet voor iedereen geschikt. Ik ben nog nooit alleen gaan reizen, maar het lijkt me enorm leerzaam. Ergens lijk het me ook wel vreselijk eng, want je wordt wel enorm met jezelf geconfronteerd. Er is niet direct iemand op terug te vallen. Maarja, ik weet natuurlijk pas wat ik ervan vind als ik het ook daadwerkelijk een keer heb gedaan.
Ja, absoluut. Je komt jezelf tegen. In Suriname had ik dat met name: ver weg en een lange periode. Ik kwam mezelf tegen en dat was niet altijd positief, maar ik leerde ook veel nuttige dingen, waar ik later nog veel aan heb gehad. die reis is erg goed geweest voor mijn ontwikkeling, besefte ik later.
Oh, Merel, wat een fijn artikel! Ik vertrek over vijf weken vijf maanden naar Australië en moet het vanaf dat ik het vliegtuig in stap helemaal alleen doen. De eerste keer overstappen op een vliegtuig, het uitchecken, het vinden van mijn vervoer, het ophalen van mijn sleutel van mijn appartement, het ontmoeten van mijn huisgenootjes, het volgen van de vakken, het introductiekamp en zo kan ik nog wel even doorgaan. Er staan zoveel dingen op de planning dat het me er soms een beetje van duizelt. Ik weet dat ik het kan en dat het super leuk gaat worden, maar er zal de eerste tijd niemand zijn die me meesleept als ik hoofdpijn heb, of als ik even sip ben en whatsappen gaat met een tijdsverschil van 8-10 uur ook niet echt makkelijk. Heb ik er zin in? Ja, enorm. Vind ik het eng? Rete eng. Ik vind het dan op de een of ander manier heel comforting dat je hier zegt dat alleen reizen niet iets is voor iedereen en dat je het niet moet doen om jezelf iets te bewijzen. Die neiging krijg ik wel een beetje, iedere keer als iemand vraagt: ‘Helemaal alleen? Durf je dat wel?’ Maar ik weet dat ik dat eigenlijk niet hoef te denken. Mijn eerste keer ‘alleen reizen’ na een mislukte poging tot vakantiewerk (ook alleen) in het buitenland en na een reis met een groep totale vreemden vorig jaar. Pff. Ik heb dan ook heel bewust besloten niet verder te trekken na Australië en mijn ouders komen over om samen het land te kunnen verkennen. Die gedachte vind ik zo fijn. Dat is dat dan wel mag delen en dat ik dat samen kan doen met ze, in plaats van alleen. Ik ben best wel erg gesteld op me-time, maar ik ben me er tegelijkertijd iedere dag er een beetje meer bewust dat er straks niemand op me zit te wachten zoals hier thuis. Nou, we zullen zien wat ik ervan bak, haha!
Dankjewel voor je tips enne tot vrijdag? ;)
Wat leuk dat je deze kans genomen hebt! Ik ben nog nooit alleen op reis geweest en denk dat ik hetzelfde ongemak zou voelen bij het avondeten. Zelfs op mijn studentenkamer vond ik alleen aan de keukentafel eten al niet prettig en ging ik liever in mijn kamer eten als er geen huisgenootje was :)
Hai Merel,
Daar ben ik weer, wat hebben jullie groene meisjes toch een heerlijk blog! Ik ga eens kijken naar die Ivana, ik vond dat hele concept surprise me ook zooow leuk en zag ook bij meerdere bloters voorbij komen! Misschien boek ik ook wel binnenkort eens zo’n verrassing!
Groetjes Yvon
Wat lief Yvon, dankjewel voor je support altijd! <3
Ik ben begin dit jaar een lang weekend naar Berlijn geweest in mijn eentje, gewoon omdat ik daar zin in had, en ik vond het zo super dat ik vorige maand weer ben geweest. Ik vond het echt heerlijk! Heb me geen moment eenzaam gevoeld, lekker doen wat je wilt. Misschien scheelde het ook dat het maar drie/vier dagen was; een langere of verre reis lijkt me een ander verhaal, ik weet niet of ik dat snel zou doen.
Hoi
Ik reis ook altijd alleen! Ik werk in de zorg en zorg de hele dag voor dementerende die nog thuis wonen. En als ik op reis ga….wil ik even voor niemand zorgen en met niemand rekening houden hahaha!!
Ik geniet van de heen reis en van het verblijf en van de terug reis. Elk moment met volle teugen.
Op elke reis kom je weer mooie, lieve en leuke mensen tegen, die je reis een mooi kleurtje geven. Nog 2wkn werken en dan mag ik weer!!
Ik zeg altijd: “ik ga iets doen waar ik weer een leuker mens van word”
Ik ben #happy en een #bofbips
Ik kan me dat zo goed voorstellen!
Ik heb in het verleden meerdere keren alleen gereisd (voor langere tijd), en ik vind het heerlijk. Ik ben dan helemaal in mijn element! Ik zorgde er wel altijd voor dat ik een slaapplek van tevoren geregeld had, meestal verbleef ik dan bij een gastgezin. Ik zou het nog steeds graag willen, maar inmiddels ben ik ook moeder van twee jonge kinderen en dan doe je zoiets gewoonweg niet zo makkelijk :-) Toch ben ik blij dat ik het in het verleden wel heb kunnen doen, want het zijn zulke bijzondere, leerzame ervaringen voor mij geweest! Dat draag je voor de rest van je leven mee. Misschien is het nog wel een optie voor mij om een paar dagen weg te gaan. Een weekend Berlijn bijvoorbeeld moet in principe gewoon kunnen. En sprs.me spreekt mij ook ontzettend aan!
Ik denk dat een solo-trip met srprs.me nóg spannender is!!
Leuk om dit te lezen. Mij lijkt het echt heerlijk om eens een keer alleen te reizen: ik kan in principe heel goed tegen alleen-tijd en heb hier soms ook echt behoefte aan. Maar ergens is ook die angst dat de alleen-tijd te veel wordt en als het echt tijd is voor alleen-tijd je juist zin hebt in samen-tijd. Hmpf.
Ja, dat is dus echt iets waar je alleen maar achter kunt komen als je het uitprobeert… spannend!
Heel fijn om dit te lezen! Ik zit al een hele tijd te twijfelen of ik alleen naar New York zal gaan. Niet heel lang of zo, misschien een week. Ik wil daar lessen gaan volgen en de stad bekijken en als je dan met iemand samen bent wil je niet dat diegene alleen is als jij je lessen volgt. (En ik heb nog niemand gevonden die mee wil en ook die lessen wil volgen)Dus misschien toch maar in mijn eentje gaan als ik dit zo lees :)
Sounds like a great plan to me!!
Wat een super artikel. Zo fijn om te lezen wat je schrijft in al je eerlijkheid! Erg herkenbaar ook. Ik zou zelf best alleen op vakantie willen gaan (en m’n man zou daar ook geen problemen mee hebben als ik dit zou doen) maar ik blijf het idee best spannend vinden.. Een vriend van me heeft me in het verleden regelmatig aangeraden om een keer alleen op vakantie te gaan. Hij wilde zelf eigenlijk niet anders omdat hij het best vermoeiend vindt om met anderen te gaan. En hij vond het heerlijk om alleen te reizen. Tot op heden heb ik het nog steeds niet gedaan. De drang is misschien ook minder groot geworden de laatste jaren… Ik merk ook dat naarmate ik ouder word, steeds sneller/vaker heimwee krijg naar huis, ook als ik met m’n man reis. Maar goed, wie weet komt het er nog een keer van. Een stedentrip Europa lijkt me goed te doen inderdaad. Enne… Avondeten lijkt me ook een uitdaging maar een prima oplossing zo om take away te doen toch. Doe ik in Nederland ook zo vaak als ik geen zin heb om in een restaurant te gaan zitten (alleen of met anderen)! :)
Wat heb je dit mooi beschreven. Ik reageer eigenlijk nooit, maar ach waarom niet ;) Ik ben graag alleen, heb geen tien handen nodig om mijn vrienden op te tellen en ga nooit uit. Nu klinkt dat heel saai en dat is misschien voor een ander ook zo, maar ik vind het heerlijk. Ik lees veel, spreek af met vrienden (en dat zijn er misschien geen 100, maar 3 vind ik meer dan genoeg) en reis ontzettend graag alleen. Natuurlijk, af en toe zou het leuk iets grappigs/moois/stoms op dat moment te kunnen delen met je reisgenoot, maar dat vind ik nooit zo erg. Ik vertel mijn ervaringen achteraf wel, of lig helemaal dubbel in mijn eentje ;) Ik hoef geen rekening te houden met een anders, kan doen en laten wat ik wil, wil ik alleen maar naar musea? Dan kan dat. Heb ik een volle dag gepland, maar blijf ik uiteindelijk bij mijn eerste punt hangen? Dan kan dat zonder overleg. Héérlijk! Ik ben nu alleen in Kopenhagen (4 dagen) en Oslo (3 weken) geweest en komende zomer ga ik weer (alleen) terug naar Oslo. Ik kan niet wachten :) X
Wat een heerlijk artikel! Komende zomer ga ik (voor het eerst) 5 weken alleen reizen door Schotland. Als je zoekt op ervaringen van anderen krijg je vooral artikelen te lezen van mensen die dit geweldig, tof, gaaf en alleen maar als positief zien. En inderdaad, je bent een echte doorzetter als je dit doet.
Dit artikel is dan wel verfrissend om te lezen!
Wat fijn om te lezen! Ik ga maandag voor het eerst echt alleen weg: naar Valencia op persreis. Ben heel benieuwd hoe dat gaat bevallen. Ik vermaak me altijd opperbest in mijn eentje, maar ben toch wel benieuwd of ik dat aan het eind van de rit nog steeds zo vind. Jouw verhaal helpt wel!
Wat tof voor je! Heel veel plezier!
Wat een tof en inspirerend artikel! Ik wilde aankomende zomer voor een paard dagen in m’n eentje naar Londen. Ik was zelfs al bezig met het zoeken voor een slaapplek en hoe ik er heen zou gaan maar mijn ouders vinden het jammer genoeg geen goed idee dat ik er in m’n eentje heen ga. Erg jammer. Ik ga wel deze zomer 2
weken een soort recreatiewerk op een camping doen met een team met mensen die ik allemaal niet ken. En dat is op zich ook al een uitdaging. Toch hoop ik ooit nog wel een keer te gaan reizen in m’n eentje. Al zijn het maar steden in Europa dan zou ik al heel erg happy zijn!
Komt vast en zeker nog!! :)
Wat een heerlijk verhaal om te lezen! Ik zelf ben net terug van een weekje alleen op reis. Vind het erg leuk om te lezen wat voor jou de reden is geweest om toch de stap te nemen om alleen op reis te gaan en even de “comfort zone” te verlaten. Alleen zo kom je er achter of het daadwerkelijk wat voor je is of wat dat vind waar je naar op zoek was.
Ik persoonlijk kan het iedereen aanraden om het te doen. Wel is het verstandig om er niet te licht over te denken en goed je onderzoek te doen van de plek waar je heen gaat. Zo kun je dan ook in onverwachte situaties juist iets leuk meemaken. Mocht alleen reizen je toch een te grote stap zijn en er is niemand die met je mee wilt? Dan heb je altijd nog de optie om een reismaatje te zoeken via de diverse forums die daar specifiek op gericht zijn. Zo wilde ik zelf heel graag een verre reis maken, maar durfde nog niet alleen. Doordat ik getipt werd door een vriendin kwam ik op een reisforum terecht. Dit was voor mij de ideale stap en via die weg heb ik een super mooie reis door indonesië gemaakt met iemand die er exact het zelfde over dacht! Vanuit hier durfde ik de stap te nemen om alleen op vakantie te gaan. En dat heb ik inmiddels al weer 2x gedaan! Ook nu ik een relatie heb vind ik het nog steeds heerlijk om even een weekje alleen te gaan en gewoon is even lekker te doen waar je zelf zin in hebt! Super blij dat mijn vriend dit ook voor mij over heeft :-)
Bedankt voor je leuke verhaal, instant inspiration!!!
Wat goed en inspirerend om te lezen!
Wat goed zeg dat je regelmatig alleen reist. Ik wil het ook heel graag nog een keer doen! Ik ga wel regelmatig een dagje alleen naar een andere stad, maar nog niet echt op reis. Ik vind trouwens de vlog over Gozo ook heel leuk!
Leuk om dit te lezen, heel herkenbaar ook. Ik ben vorig jaar vier dagen naar Barcelona gegaan. Ik vond het bijzonder om te ervaren hoe je als mens graag je ervaring wilt delen. Om inderdaad te zeggen hoe mooi iets is, of om te zeggen “Wow zag je dat net ook?”. Alleen reizen vond ik een bijzondere ervaring, deze zomervakantie wil ik het wel weer doen. Het dwingt je op een interessante manier om meer naar jezelf te kijken.
[…] Ook wij schreven al eerder over reizen in je eentje. Zie hier een blogpost met de titel ‘Alleen reizen‘ en deze post die speciaal gaat over op stedentrip gaan in je […]
Ik ben alleen geweest in Lissabon, wat ook echt heel fijn was. Maar ik zoek wel een hostel op.
En over 2 maanden ga ik naar japan.
In totaal 24 dagen en de eerste 18 dagen samen maar de laatste 8 dagen ben ik alleen en ik kijk er naar uit.
Alleen reizen voor mij is ultieme vrijheid.
Geen druk. Geen stress. Geeb mening van anderen.
Ik met mijn gedachten en wat ik wil doen.
Heb ik zin om met iemand op te trekken ga ik op zoek naar mensen. Wil ik alleen blijven dan ga ik zelf op pad.
Alleen in een restaurant zitten vind ik ook geen punt. Maar wel graag een tafeltje in een hoekje zodat ik alles en iedereen kan bekijken.
Ja alleen reizen is voor iedereen wel 1x aan te raden. :)
Little late to the parade, maar prachtig stuk Merel!
Vooral: “Om heel eerlijk te zijn vind ik dat reizen soms behoorlijk overschat wordt. Alsof het ‘echte reizen’ iets is wat je moet leren of wat alleen voor een happy few en echte doorzetters is. Ik vind dat onzin. ” en de hele alinea waar deze zinnen uitkomen.
Zelf heb ik veel alleen gereisd, dus ik herken veel in je verhaal. Het met niemand rekening hoeven houden vind ik zó fijn! Dat merkte ik vooral toen ik weer met zijn tweeën op vakantie ging, dat ik soms dacht: “goh, wat kan de ander weinig aan op een dag” of “jammer dat ik door ons plan nu niet even heb kunnen hardlopen”. Maar het leuke is natuurlijk weer dat je grappige en mooie momenten deelt en dankzij de ander soms in net leukere of spannendere situaties terechtkomt dan in je eentje zou gebeuren.
Nu vind ik allebei de manieren van reizen heel fijn. Ik kan me wel goed voorstellen dat het voor sommigen echt niet weggelegd is, alleen reizen, en dat is oké, het is geen gouden doel waar je naartoe moet werken in het leven ofzo… Bijvoorbeeld dat alleen avondeten dat je beschrijft (herkenbaar, maar toch voel ik me stoer om het gevoel te overwinnen). Stel dat je daar de hele reis tegenop hikt. Joh… laat dan toch :-) Precies wat je schrijft dus.
Overigens zijn sommige van je tips ook geschikt voor mensen die niet alleen reizen, maar toch graag nieuwe mensen willen ontmoeten/hot spots willen vinden: overnacht met couchsurfing of airbnb, ontmoet mensen van hospitality clubs, google vooraf op concerten, spelletjesavonden, couchsurfing meetings, salsa workups, net wat jij leuk vindt :-)
Er zijn (gelukkig) zoveel leuke sociale mensen op de wereld!
Euhm… workups moet workshop zijn :-)