HOW TO BECOME A HAPPY VEGGIE

                                                                                                 – afbeelding via Pinterest –

Vorige week hebben wij ontzettend veel leuke reacties gekregen op ons artikel ‘Happy Veggies.’ Het deed ons heel erg goed om te lezen, dankjewel daarvoor! Het artikel riep ook vragen op en daar willen we in dit artikel wat verder op ingaan.

Wat veel mensen bezighoudt is de vraag: ‘hoe doe ik dat, een veggie worden?’ En wij kunnen ons die vraag goed voorstellen!  Zoals je in het vorige artikel hebt kunnen lezen, zijn wij zelf begonnen met vegetarisch eten. Sterker nog, groen meisje Merel is al een paar keer eerder begonnen met vegetarisch eten. Maar het valt niet mee als je thuis woont en de rest van de familie eet niet vegetarisch. Ook kan de druk hoog oplopen als je als pubermeisje op een feestje nee moet zeggen tegen een bitterbal. Je moet echt een bikkel zijn (zoals Nia, uit onze rubriek ‘Vegetariër van de maand,’ ) wil je de belangen van de dieren nog steeds voor laten gaan. Toch blijft het ‘zielig voor de dieren-gevoel’ knagen en uiteindelijk lukt het dan toch, met name als je zelf moet gaan koken en dus kan bepalen wat je wel en niet wilt eten, om vlees en vis te laten staan. Wat ons beide heel erg heeft geholpen is het lezen van het boek ‘Dieren Eten’ van Jonathan Safran Foer. Dit boek was een keiharde eye-opener. Werkelijk niets wordt mooier omschreven dan het is. Dit boek kan je bijna niet met droge ogen lezen, geloof ons. Na dit boek wisten we het allebei heel zeker: nooit meer vlees!

Ja, en dan ben je opeens vegetariër. Mag je op je werk gaan uitleggen dat je niet meer meedoet met ‘vrijdag-kroketdag’ of waarom je opeens voor de vegetarische schotel kiest tijdens dat personeelsetentje. Je gaat ongelooflijk veel over je heen krijgen. Dat kan je in DIT artikel lezen. Laat dit je troosten: het went. En: mensen die irritante of soms helaas zelfs kwetsende dingen tegen je zeggen, hebben over het algemeen last van een knagend geweten. Het ligt dus niet aan jou.

Als vegetariër gaat er natuurlijk een wereld voor je open. Waar je misschien gewend was de kipsate-schotel te bestellen in je geliefde restaurantje, zit je nu opeens aan een salade geitenkaas. Ook lekker, maar na een paar keer heb je deze salade wel gezien. Ook zal je erachter komen dat er producten zijn waarvan je het helemaal niet zag aankomen, niet vegetarisch zijn. Bijvoorbeeld omdat er dierlijk stremsel of gelatine, gemaakt van varkensbotten, in zit. Misschien sta je zelfs wel even inwendig te vloeken in de supermarkt, wanneer je erachter komt dat je je favoriete merk dropjes niet meer kan eten. Bedenk je dan heel goed: niemand zegt dat je dit niet meer kan of mag doen. Het is jouw principekwestie, dus ook JOUW keuze. Dat maakt het vaak al makkelijker om het zakje dropjes te laten liggen. Immers, je kiest hier zelf voor. Niemand legt jou dit op.

Je zult merken dat het steeds makkelijker zal worden om als vegetariër door het leven te gaan. Je omgeving raakt (langzaam) aan het idee gewend en voor jou wordt het, na een tijdje, de normaalste zaak van de wereld. Misschien kom je zelfs op hetzelfde punt als dat wij kwamen. Wij besloten veganistisch te gaan eten. Waarom? Omdat het er in de ei-en zuivelindustrie ook verre van eerlijk aan toe gaat. Wij lazen het boek ‘Skinny Bitch’ en waren om: veganistisch eten is eerlijker voor de dieren en gezonder voor je lichaam. We besloten  om het gewoon eens te proberen, maar niet zomaar ‘cold turkey’. We gingen het rustig opbouwen.

We kochten wat kookboeken, zoals ‘Lisette in Luilekkerland’ van Lisette Kreischer en ‘Veganomicon’ (de vegan bijbel) van Isa Chandra Moskowitz (veggie-queen!) en lazen die boeken goed door. Ook plukten we overal en nergens van internet de lekkerste recepten. Aan inspiratie dus geen gebrek, maar goed, het moeilijkste zou nog komen. En dat was, in ons geval, het laten staan van de dingen die je als vegetariër zo graag eet. Denk aan gesmolten mozzarella op pizza’s, denk aan groenteburgers tussen broodjes en crème fraiche door pastasauzen. Je kunt het zo gek niet bedenken, of het valt onder het kopje ‘niet vegan.’ We draaiden in de supermarkt ieder potje, pakje en zakje om, om het etiket te lezen. Daar werden we niet vrolijk van. Op een gegeven moment zijn we overgestapt op vaker naar de biowinkel gaan, want daar heb je toch meer kans op veganfriendly producten. We ontdekten merken als Provamel (mmmm amandeldrink,!) Billy’s Farm (heerlijke vegan, suikervrije koekjes) en OmBar (fantastische raw chocolate) en we bedachten: we hoeven helemaal niks te missen.

Wanneer je dit goed voor jezelf realiseert (‘ik hoef niks te missen’) wordt alles een stuk gemakkelijker. Veganistisch eten hoeft absoluut niet te betekenen dat je moet afzien of jezelf dingen moet ontzeggen. Voor ons is het juist een verrijking geweest. Wie had gedacht dat je een heerlijke kaasachtige pastasaus kon maken met avocado en edelgistvlokken (say whut?! edelgist?!) of een heerlijk ontbijt van amandelmelk, havermout en pindakaas? Dat hebben we toch echt liever dan die pakken Optimel yoghurt, waarvan we er vroeger zo’n vier in de koelkast hadden liggen. Om van de kwark maar te zwijgen. Want ohboy, wij hielden van zuivel. Kortom: naar mate de tijd vorderde werden we steeds creatiever en gingen we gewoon lekker alles uitproberen. Het internet staat vol met recepten, dus je hoeft nooit zonder inspiratie te zitten.

Wij dachten: we bouwen het rustig op. Eerst eieren skippen, dan zuivel, dan kaas… Maar eigenlijk ging het best wel snel. De grap is, het eten van deze dingen gaat je tegenstaan. Je hebt er zoveel over gelezen, je bent zo overtuigd van het feit dat het beter voor je is, dat je bij een blokje kaas toch even moet denken: ‘wel zonde, ik heb vandaag de hele dag vegan gegeten, ga ik nu kaas eten.’ Misschien heb jij dit niet. Ook niet erg. Al zou je eerst beginnen met het laten staan van eieren. En daarna zuivel. En misschien wil je wel altijd biologische, vegetarische geitenkaas blijven eten. Lieve mensen, laten we heel duidelijk zijn: it’s your life. Jij bepaalt welke principes jij wilt naleven en hoe je dat wilt doen.

Zo zijn er veganisten die de vleesvervangers van de Vegetarische Slager te gek vinden. Zoals wij. Wij vinden de Vegetarische slager een awesome, geweldig, fantastische uitvinding. Deze vleesvervangers, die gewoon ENG veel op echt vlees lijken, zijn voor heel veel vleesverlaters het perfecte alternatief. Toch zijn er ook heel veel veganisten die dit maar niks vinden. Zij vinden: als je vegan wilt eten, moet je ook niet iets willen eten dat LIJKT op vlees. Kijk, daar ga je. Ieder zo zijn eigen, zullen we maar zeggen. Sommige mensen gaan helemaal voor tempeh en homemade falafel (ook heerlijk op z’n tijd) en een ander vindt die kipstukjes, die zo doen denken aan dat heerlijke kippetje van vroeger, het einde. Beide mag!

Dan iets anders: health issues. Je zult merken dat als je veganistisch gaat eten en je hierover wel eens praat met mensen in je omgeving, je nog gekkere dingen te horen gaat krijgen dan wanneer je vertelt dat je vegetarisch eet. Logisch ook, het is nog onbekend voor mensen en ook al weten mensen er niks van af, bijna iedereen heeft er een mening over. Prima, mag. Wij hebben ook een mening over mensen die kiloknallers en plofkippen blijven eten, right?
Je gaat vragen krijgen als: eet je nu ook geen suiker meer? Drink je nog wel alcohol? Men verwacht namelijk dat je een ander mens wordt wanneer je je dieet verandert. Begrijp ons goed, voor sommige mensen is dit inderdaad het geval. Voor andere mensen niet. Ook hiervoor geldt weer: aldoende leert men. Toen wij begonnen met veganistisch eten, kochten we alles wat los en vast zat. Al was het maar om het uit te proberen. Daar zaten ook veel ongezonde dingen bij. Inmiddels zijn wij gaan inzien, ook weer door veel te lezen (denk aan: ‘Crazy Sexy Diet’, een ontzettend leuk boek!) dat het toch beter voor je lichaam is om een beetje te letten op suikers, E-nummers en andere crap. Al zijn wij dan twee heel nuchtere groene meisjes, het ‘my body is my temple-principe’ is natuurlijk ook niet uit de lucht komen vallen.
Vandaar dat dit de nieuwe stap in onze zoektocht naar de gezonde levenswijze is geworden. Daar hebben we dus wel een paar maanden mee gewacht, omdat we eerst al druk genoeg waren met het onderzoeken van de vegan lifestyle.

Als laatste willen we je meegeven: zoek contact met mede-veggies. Er zijn zoveel blogs, websites en fora te vinden waarop je met andere groentjes van gedachten kan wisselen, daar is bijna niet doorheen te komen. Alleen al via onze eigen website zijn wij in contact gekomen met zoveel mensen die dezelfde vragen, anekdotes, struikelblokken, ideeën en noem maar op hebben, dat is ongekend. Ook zien wij bij de comments onder onze artikelen dat onze lezers elkaar vaak steunen, op ideeën brengen en een hart onder de riem steken. Dat is toch geweldig? Je hoeft het nooit alleen te doen!

Kort samengevat: lees veel boeken en blogs, bouw de dingen in je eigen tempo op, bedenk dat JIJ jezelf principes ‘oplegt,’ trek je niks aan van de mening van anderen, doe waar jij je goed bij voelt en zoek contact met mede-veggies voor inspiratie. Go, veggie!

Liefs,

De Groene Meisjes.