Less is More #2

De laatste tijd ben ik veel bezig met onderwerpen als budgetteren, zuiniger leven, bewuster in het leven staan, opruimen en orde scheppen. Ik denk er veel over na en schrijf er van alles over op in mijn notitieboek. Zo maakte ik gisteren een lijstje met tips (voor jullie, maar ook voor mezelf) om te voorkomen dat je teveel spullen in je huis zult hebben. Laatst heb ik enorm lopen opruimen en heb ik me verbaasd over het feit dat ik toch weer zóveel spullen had die weg konden. De vorige keer dat ik grote schoonmaak hield heb ik nog zo tegen mezelf gezegd dat ik daar geen zin meer in had. Blijkbaar ben ik dat weer vergeten. Maar dit keer, en dit keer meen ik het echt, zeg ik: ik wil niet meer zoveel spullen hebben. Ik wil tevreden zijn met minder. Hoe pak ik dat aan?

1. Zoals jullie weten ben ik enorm fan van kringlopen. Ik ga het liefst iedere week naar mijn favoriete kringloopwinkel om te kijken of er nog iets leuks bijgekomen is. Dat doe ik dus niet. Noem het zelfbescherming. Natuurlijk blijf ik wel gewoon af en toe kringlopen, het is immers een hobby van me. Zo ben ik maandag met een goede vriendin samen naar de Kringloper in Naarden gegaan om leuke spulletjes voor haar nieuwe woning uit te zoeken. Zo kon ik toch kringlopen, maar dan niet voor mezelf. Te gek! We hebben ontzettend leuke dingen gevonden, dus het voelde goed. Zelf had ik één ding op mijn lijstje staan: twee goede glazen om smoothies in te serveren. Er waren namelijk een aantal glazen gesneuveld. Ik heb twee glazen, van 10 cent per stuk, gekocht en daar ben ik blij mee. Mijn vriendin heeft te gekke meubeltjes en spullen gescoord die ze echt nodig had. Kortom, een geslaagde kringloopsessie! 

2. Ik probeer sinds kort het “1 erin, 2 eruit” principe te hanteren. Dit betekent dat als ik iets nieuws wil kopen, omdat ik het echt niet kan laten of het echt nodig heb, ik twee andere dingen daarvoor in de plaats weg moet doen. Het liefste uit dezelfde productgroep. Dus: één theepot erin, twee theepotten eruit. Of: één paar schoenen kopen en twee paar op Marktplaats zetten. Werkt als een trein!

3. Er worden mij heel regelmatig allerlei dingen aangeboden. Van complete meubeluitdragerijen van oma’s die naar verzorgingstehuizen verkassen, tot collecties boeken, hertjes, retro theeserviezen en anderszins. Allemaal even aardig. En ook nog eens gratis. En toch ga ik niet meer op zo’n aanbod in. Ik wil niemand kwetsen, maar ik wil ook niet zoveel spullen. Ik vind het soms heel lastig om zoiets af te wijzen, maar ik hoop dat mensen, nadat ik het heb uitgelegd, begrijpen waarom ik het doe.

4. Maak een Wishlist van dingen die je echt heel erg graag zou willen hebben. Dat mogen best grote dingen zijn. Ik wil bijvoorbeeld heel graag op een dag een supergoede blender (het liefst een Vitamix) kopen. Maar het kunnen ook kleinere dingen zijn. Zo wil ik bijvoorbeeld heel erg graag een écht mooie portemonnee. Deze Wishlist heb ik in mijn notitieboek opgeschreven en dat doe ik niet zonder reden. Mijn plan is om iedere keer als ik de neiging heb om mijn geld uit te geven aan ‘zomaar iets kleins,’ eerst te kijken of dit wel op mijn Wishlist staat. Als dat niet het geval is, dan wil ik het blijkbaar niet zo héél erg graag en bewaar ik dat geld liever om het later uit te geven aan die Vitamix die wel bovenaan mijn wishlist staat.

5. In het verlengde van bovenstaande; verlanglijstjes maken voor anderen. Ik vond het altijd een beetje raar. Geef je een housewarming, laat je je vrienden weten wat er op je verlanglijstje staat. Ben je jarig, ga je mensen vertellen wat je graag zou willen hebben. Het is toch een beetje ongemakkelijk. Maar wat gebeurt er als je het niet doet? Je ontkomt er niet aan dat je toch altijd wel iéts krijgt waarvan je denkt “thank you, but no thank you.” Of in elk geval zal je iets krijgen waarvan je denkt: had je geld liever aan iets anders uitgegeven. Let’s be honest. Ik denk dat bijna iedereen wel ergens een plank in een inbouwkast heeft waar cadeautjes liggen die je graag doorschuift naar een ander. Daar is niet zoveel mis mee, maar nog leuker is het om iets te krijgen waar je wél iets aan hebt. Dat kan op twee manieren: 1) je levert een verlanglijstje in en 2) je vraagt om geld of waardebonnen. Dan kan je er zelf iets van kopen.
Verder zou je er ook voor kunnen kiezen om geen materiële zaken, maar een belevenis (een theaterbezoek, kaartje voor een festival, een hotelovernachting) te vragen, of je geeft een feestje iedereen neemt iets lekkers mee. Kortom: er zijn verschillende manieren om te voorkomen dat jouw kast straks vol ligt met dingen die je eigenlijk helemaal niet wilt hebben. Hoe lief het ook bedoeld was.

6. Kiezen voor kwaliteit. Vroeger had ik altijd de neiging om voor goedkoop te gaan. Bij alles. Kleding, huishoudelijke apparaten, hebbedingetjes… Maar daar ben ik sinds kort wel van genezen. Je gaat namelijk merken dat dingen op een gegeven moment kapot gaan of simpelweg niet aan je verwachtingen voldoen. Dat had je, vaak, kunnen voorkomen door meteen voor een iets betere kwaliteit te kiezen. Dat kan betekenen dat je een paar tientjes meer kwijt bent. Een voorbeeld: ik kook al jaren met pannen uit de kringloopwinkel en van een budgetmerk. Het ging een tijdje goed, maar op een gegeven moment brandde mijn eten wel erg vaak aan en kreeg ik de pannen ook niet meer helemaal goed schoon. Hoe belangrijk zijn pannen? Heel erg belangrijk! Je gebruikt ze iedere dag, je maakt er je eten in klaar, het is een grote ergernis als het niet werkt zoals het moet werken. Kortom: ik ben niet meer van plan om te bezuinigen op dingen waar ik iedere dag plezier (of gemak) van wil hebben.

7. Meer is echt niet altijd beter. Ik was van de week bezig met het opruimen van een boekenkastje en kwam maar liefst zes notitieboekjes tegen. Zes! En als ze alle zes nou nog eens volgeschreven waren…maar nee hoor. Nog niet eens voor de helft. Het waren zes goedkope boekjes. Van de Hema, van de Tiger en van het Bruna huismerk. Vijf van de zes boekjes waren niet mooi meer, of vielen zelfs van ellende uit elkaar en toen wist ik het: ik doe ze alles zes weg en koop daarvoor in de plaats één echt mooi boek. In mijn geval was dat een rode Moleskine. Heerlijke boeken, maar ik kocht ze nooit omdat ik dacht: voor dat geld (15 euro) kan ik wel zes (!) andere goedkope notitieboekjes kopen. Maar wat moet een mens met zes notitieboekjes? Eentje is toch genoeg? Begrijp me goed, mijn notitieboek is heilig voor me. Ik gebruik hem iedere dag, ik heb hem nodig voor mijn werk, voor het bloggen, voor persoonlijke doleinden. Dus het moet een goed boek zijn en het mag dus ook gerust wat kosten. Hetzelfde dacht ik toen ik op Instagram voorbij zag komen dat Hema weer een nieuwe collectie masking tapes verkoopt. Ik ben een sucker voor tape, zoals veel dames op Instagram, en mijn eerst gedachte was natuurlijk: naar de Hema! Moet ik hebben! Bij Hema heb je voor een paar euro een paar rolletjes tape in best leuke printjes. Maar ik kon me één ding goed herinneren: het tape plakt niet zo goed. Niet zo goed als het echte washitape van een paar euro duurder. En de printjes vind ik ook eigenlijk net niet zo leuk als die van het merk ‘mt.’ Natuurlijk, één rolletje mt-tape kost wel 3 euro 50. Daarvoor heb je er wel twee of drie bij de Hema. Maar geldt hiervoor niet hetzelfde als bij de notitieboekjes? Ik probeer te kiezen voor kwaliteit en niet voor kwantiteit.

All you need is less!

Hoe probeer jij het principe “Less is more” toe te passen als het gaat om het hebben van spullen?

Liefs,

Deel deze post op: [pinit]

Geschreven door: Merel

29 gedachten over “Less is More #2

  1. Ik zag het van de week weer toen ik Nieks kamer opruimde. 10! gedeeltelijk volgetekende schriftjes van de Action slingerden rond. Lege blaadjes eruit en in een mapje en voortaan 1 goed nieuw schrift als die blaadjes op zijn.
    Kapot, lelijk of dubbel speelgoed weg, alles weer netjes in bakken, geen tig rondslingerende gelpennen (helft leeg) maar 1 nieuwe goede set.
    Resultaat, hij vermaakte zich daarna veel beter met wat er nog was want er was weer overzicht.

    Jij herinnert je ook nog wel dat oma 1 echt goede merkpen had waar ze navullingen in kocht. Geen la vol met goedkope, in een opwelling gekochte, maar slechts 1 goed schrijvende die altijd op een vaste plek in een houder stond en die heeft ze altijd gebruikt, hoe eenvoudig maar kwalitatief goed kan het zijn!

    1. Zo herkenbaar: je geniet meer van de dingen, als je weet wat je hebt en als dat wat je hebt goed is. Lekker bezig daar ook he? Goed hoor!

    2. Ahh, ook al goed bezig!
      Ik ben ook sinds een week in de “opruim-modus”.
      Een kastje/laatje/plank/hoekje per dag opruimen. Lijkt niet veel maar geeft zoveel lucht.
      Blogje voor gemaakt: http://www.vanrommeltotruimte.blogspot.nl. Kom je eens langs?
      En ja: die ene pen van oma…jaren ging hij mee en wee je gebeente als er iemand anders dan zij mee schreef…dan was het goed mis, want ze voelde dat meteen!
      Maar inderdaad: less is more en kwaliteit boven kwantiteit enz.
      Volgens mij zijn we goed bezig in 2013!

  2. Hier ook al ongeveer een jaar bezig met consuminderen en bewust kopen. Alleen kopen wat nodig is en niet kopen om te kopen of ondat het zo goedkoop is.
    En wat een rust i hoofd en lijf, heerlijk!
    Mijn kinderen hebben nu alleen maar kleding in de kast die ook echt gedragen wordt en niet een uitpuilende kast waarvan de helft uit het zicht verdwenen is. Voor mezelf idem.
    Wat hier ook goed hielp was alle nieuwsbrieven van leuke webshops, bijv. Kinderkleding, die ik in de afgelopen 8 jaar verzameld had allemaal verwijderen. Niet meer getriggerd worden om te kopen.
    En als aanvulling op je wishlist, kijk na een tijdje nog eens naar je wishlist en kijk wat je misschien kan doorstrepen omdat je het niet meer nodig vindt of hebt.
    :)

    1. Het lijkt me dat als je kinderen hebt, je eigenlijk nog veel vaker door je huis (en inderdaad, kledingkasten) heen moet.. ik hoef me alleen maar druk te maken om mijn eigen spulletjes ;) En wat betreft de tip voor de wishlist: helemaal waar! Waarschijnlijk kan er wel een keer iets geschrapt worden!

  3. Zo vertelde mijn bazin mij ooit over een groot feest wat ze gaf kort na het overlijden van haar vader. Ze wilde inderdaad ook geen vijf bossen bloemen en onzinnige cadeautjes. Ze gaf van tevoren aan dat cadeautjes niet nodig waren, maar dat als je toch graag wat wilde geven, je geld mee kon nemen voor t goede doel. Ze hadden een collectebus staan en hebben al het geld gedoneerd aan de stichting die werkte aan nieuwe medicijnen tegen de ziekte waaraan haar vader net was overleden. Dat vond ik toch ook een mooie!

  4. Hoe herkenbaar!
    Tijdens de kerstvakantie alle kasten uitgepakt,uitgezocht en gereorganiseerd.En jawel 5 vuilniszakken en 3 tripjes naar de kringloop (ik heb het laten wegbrengen,want anders loop ik direct een rondje door de kringloop,niet slim)

    De kledingkasten van mijn dochters pakken we elk kwartaal uit ( zo rond de kinderbijslag),uitzoeken en wat niet meer past gaat naar de Kledingbank en als er iets is wat ze nodig hebben (ondergoed,sokken,jas) dan schaf ik dat gelijk aan.Zo hou ik het een beetje in toom.
    Maar het verbaast mij ook altijd weer dat een mens zo veel kan verzamelen onbewust.

  5. Mijn moeder zei altijd:”Meisje, goedkoop is duurkoop”. Dat heeft me altijd geholpen om voor sommige dingen liever wat langer te sparen en een goede aankoop te doen waar ik lang plezier aan heb. Doordat de aanschaf wat duurder is kan je ook minder vaak dingen kopen… :)
    (dat betekent niet dat ik alles van het beste merk wil hebben hoor maar alleen voor de spullen die ik belangrijk vind). Mijn valkuil is om de goedkope dingen (ik ben ook gek op notitieboekjes) niet meer in 6 voud te kopen… ik heb er nu heel wat liggen en heb besloten deze boekjes eerst op te schrijven en dan pas nieuwe te kopen. En dat geld eigenlijk voor alles waar ik een teveel aan heb zoals verzorgingsproducten en make-up!

    1. Je hebt goed naar je moeder geluisterd ;) Het helpt echt he?

  6. Ik vind het moeilijk om in de kringloper iets leuks te laten staan. Ik heb al 100000 retro kop en schotels, maar laatst stonden er toch weer 9 naar me te lachen. Toen heb ik er maar 2 meegenomen. Knap hè, nu heb ik er 100002…;-)
    Ik ga binnenkort verhuizen en dan is het toch wel m’n streven om het enigszins ruimtelijk te laten zijn in m’n nieuwe stulpje. Dit soort artikelen stimuleert wel. Dank je.:-)

  7. Het Volkskrant magazine van eind december was gewijd aan opruimen, bewaren, ‘bewaarziekte’, etc. Onder meer die uitgave heeft mij ook weer doen denken: wat moet ik met al die (dubbele) spullen?? Ik heb flink opgeruimd et…voila, er kon zelfs een hele kast (!), die leeg was geraakt, naar de kringloop. De rest gaat naar een tof vintage winkeltje hier in Haarlem. Geeft me ook weer een goed gevoel om zo een kleine ondernemer te steunen.

    Ik probeer ook wat meer ruimte te scheppen in mijn huis, om zo meer ruimte in het hoofd te creëren. Hoe corny dat ook klinkt, het is waar :)
    Succes met jouw voornemen, Merel!

    1. Klinkt cool! En hoe corny het ook klinkt, het is gewoon helemaal waar. Goed bezig Wendy! :)

  8. Goed geschreven!
    Ik ben het er helemaal mee eens.
    Ik ben namelijk ook iemand die liever 5 goedkope dingen koopt dan 1 duren.
    Ik ga er zeker wat mee doen, ik ben het eens!

  9. inspirerend. ik was ook erg onder de indruk van mme zsazsa.blogspot.com, die een jaar geen nieuwe kleding kocht. stond gisteren al in de hema om nieuwe wanten voor 2 dochters te kopen. dacht er weer aan, op mijn hakken omgedraaid en thuis van een restje fleece te paar zelf gemaakt. lelijke kleur groen, maar over 10 dagen zijn ze er toch geheid 1 kwijt.

    1. Nee hoor, net als met goedkope zonnebrillen. Van deze lelijke kleur gaan de wanten nooit meer verloren ^^.

  10. Mooie blog Merel! Heel herkenbaar. Ik heb zelf mensen in mijn omgeving die dan met je ‘meedenken’ door met goedkope spullen aan te komen die ik eigenlijk niet nodig heb. Of als ik een verlanglijstje maak, komen ze niet met het merk dat ik erop gezet heb, maar met de Action-, Zeeman-, of Wibra-variant. Daarom vraag ik tegenwoordig inderdaad om geld, bonnen of een belevenis. Zo kreeg ik afgelopen jaar een high tea kado voor mijn verjaardag. Was heel leuk!
    Ik heb trouwens ook besloten om dit jaar helemaal geen nieuwe kleren voor mezelf te kopen, maar eens te kijken hoe ver ik kom met wat er in mijn kast ligt/hangt en eventueel aanvullen met tweedehands. Ben het ook met je eens wat betreft kwaliteit boven kwantiteit hoor. (Hoewel ík dus wel naar de Hema ben gerend voor een nieuw notitieboekje, maar ik vond de print dan ook wel heeeel erg leuk ;-))

  11. “Je ontkomt er niet aan dat je toch altijd wel iéts krijgt waarvan je denkt “thank you, but no thank you.” Of in elk geval zal je iets krijgen waarvan je denkt: had je geld liever aan iets anders uitgegeven.” – ZO herkenbaar. En daarom schrijf ik het hele jaar door op (achterin mijn boekje) wat ik wil hebben/nodig heb. Of bedenk leuke winkeltjes waar ik een cadeaubon van wil hebben zodat ik lekker zelf iets uit kan kiezen. Ik waardeer het enorm dat mensen iets persoonlijks proberen te bedenken, maar de plank wordt toch wel (meer dan) eens misgeslagen. (En wegdoen vind ik ook weer zo sneu, wat als er opeens naar gevraagd wordt?! :/ )

    Wat een fijn artikel weer!

  12. “Ik wil tevreden zijn met minder.” Ooh, dat zette ik in het begin altijd onder mijn Larry-stukje. Nice, weer een stukje naar mijn hart!

  13. Ik ben geen big spender, maar heb toch regelmatig een stukje maand over aan het eind van mijn budget..
    In plaats van te shoppen, ga ik nu vaak gewoon de stad in en maak ik ‘verlanglijstjes’ van wat ik graag zou willen hebben. En dan is ’t heerlijk om weer vanalles van dat lijstje af te halen met de conclusie dat ik het tóch niet nodig heb:)
    Verder maak ik ook veel zelf op de naaimachine, laatst nog nieuwe kussenslopen uit een oud laken en een theemuts uit wat restjes vilt. Vooral die laatste was echt een topper, zo veel mensen die gevraagd hebben waar ik die vandaan had (A)

  14. Wat een leuke blog! Dit jaar staat voor mij ook echt in het teken van opruimen, ik zet bij bijna al mijn spullen vraagtekens. Zo had ik extreem veel pennen, potloden en viltstiften. De viltstiften gebruikte ik sowieso niet meer sinds mijn kindertijd, dus die heb ik naar de weggeefwinkel gedaan. En hoeveel pennen heb je nodig? Maar een paar, zeker als je bedenkt dat potloden het altijd doen en dus een prima alternatief zijn. Dus veel pennen konden ook naar de weggeefwinkel. Stapels stickervellen idem dito, voortaan versier ik enveloppen e.d. wel met stempels, het recycle-aspect spreekt me ook erg aan. Opschrijfboekjes koop ik niet meer, ik bundel oud papier die nog aan 1 kant beschrijfbaar is met een knijper tot een simpel notitieblokje voor boodschappenlijstjes enzo. Mijn kleding laat ik vermaken als het niet meer aan mijn wensen voldoet, dit kost me niks omdat ik lid ben van LETS (Local Exchange Trading System). Een zeer inspirerende site vind ik zerowastehome,org, want als je dat huis ziet, weet je waar je het voor doet ;)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *