Een boek en twee podcasts over dik zijn

Het was even stil hier voor een weekje of twee. Ik heb het druk met nieuw werk (daarover zal ik jullie later meer vertellen,) en ik was achter de schermen bezig met dingen als stapels boeken lezen (what’s new?) en podcasts opnemen. Dus vandaag hoop ik het goed te maken met je door je van wat lees- en luistervoer te voorzien.

Eerst even over het boek van Tatjana Almuli. Als je je interesseert voor het onderwerp (fatshaming,) of als je een beetje actief bent op social media, dan kan het je bijna niet zijn ontgaan dat deze lieve vrouw een boek geschreven heeft: ‘Knap voor een dik meisje.’ Inmiddels is het alweer bijna een jaar geleden dat ik Tatjana ontmoette omdat ze me graag wilde interviewen voor haar boek. Sindsdien heb ik haar beter leren kennen (ze is zo slim en lief, ik ben dol op haar) én heb ik natuurlijk op de voet gevolgd wat haar boek ging doen. Nou, daar kunnen we kort over zijn: dat boek slaat aan als een malle. En terecht. Fatshaming is te lang weggezet als een Amerikaans probleem, het is de hoogste tijd dat we er hier in Nederland en België ook over gaan praten.

In Knap voor een dik meisje vertelt Tatjana het verhaal van haar gewicht; hoe ze als jong meisje al te zwaar was, hoe haar familie daarmee omging, hoe haar gewicht en figuur haar puber- en studententijd vormden,  hoe dat ging op het gebied van dating en de liefde, hoe ze meedeed aan het progamma Obese en afviel en ook weer aankwam, hoe ze verschillende begeleide afvalmethodes probeerde, in therapie ging – kortom, we leren Tatjana en haar lichaam en de struggles die daarmee gepaard gaan, kennen. Het is een persoonlijk en ontroerend verhaal. Tatjana heeft zeker geen standaard jeugd gekend en ze schrijft er heel mooi over.

Maar dit boek gaat niet alleen over Tatjana. Dit boek gaat over dikke mensen. Tatjana richt zich met name op dikke vrouwen, omdat ze van mening is dat dikke mannen weer te maken hebben met andere problematiek (wie gaat daar onderzoek naar doen? wie gaat daar een boek over schrijven?) Dit boek bespreekt zo ongeveer alle issues waar je als dikke vrouw tegenaan loopt. Hoe je moeder zich kan schamen voor jouw figuur, hoe jongens  op de middelbare school altijd liever een slank meisje willen kussen, hoe je in de puberteit onzeker kunt zijn over je veranderende lichaam en je dan ook nog eens kleren moet zien te vinden in een grotere maat dan je klasgenoten dragen, hoe anderen zich continu met  je gezondheid en figuur bemoeien, hoe je vriendinnen hun best doen om te doen alsof je net zo normaal bent als zij maar iedereen weet dat het niet zo is want zij komen níet vast te zitten in terraststoelen, hoe mannen je wel willen, maar dan juíst omdat je een dik lichaam hebt en dat niet altijd de vorm van intimiteit en liefde is die je zoekt, hoe, kort gezegd, niks zorgeloos is wanneer je dik bent.

En ik sta er dus ook in, in dit mooie boek en dat vind ik een grote eer. Ik vertel je iets over mijn ervaringen met daten, over de ingewikkelde verhouding die ik met eten heb en over hoe ik nu probeer het dik-zijn te omarmen, zonder daarover te hoeven doen alsof dat iedere dag een feestje is. Kortom: lees Knap voor een dik meisje alsjeblieft. Lees het als je zelf dik bent en een manier zoekt om daar meer vrede mee te hebben. Lees het als je beste vriendin dik is. Lees het als je dikke leerlingen hebt. Lees het als je van jezelf weet dat je moeite hebt met dikke mensen, maar je eigenlijk niet precies weet waarom. Lees het als je dochter dik is.

57199443_2140258259342990_4359771368879816704_n

Merel, Tatjana, Nydia, Marie-Lotte 

Dan: afgelopen zaterdag was ik met dezelfde Tatjana te gast in de DAMN HONEY podcast. Je weet wel, die ontzettend populaire feministische podcast van Nydia en Marie-Lotte. Nooit geluisterd? Wel doen! Begin dan maar met ‘onze’ aflevering, zou ik zeggen. We voerden een openhartig gesprek over dik-zijn. Over hoe beautystandaarden ons (en met ‘ons’ bedoel ik: de mens, in het algemeen) onderdrukken. Hoe we áltijd maar bezig moeten zijn met schoonheid. Waarom in godsnaam?! Ik heb wel belangrijker dingen in mijn agenda. Ik wil gewoon neutraal naar mijn lichaam kijken. We praatten over hoe dikke mensen gediscrimineerd worden: achtergesteld, anders behandeld, klein gehouden. We hebben het over representatie in de media, over dik zijn en je gezondheid, over de liefde vinden (óók als je dik bent,) en over hoe je nooit mag moraliseren hoe of wat mensen eten. Ik ben ontzettend blij met dit gesprek. We zeggen allemaal heel eerlijke, kwetsbare dingen en ik hoop dat jullie er iets aan hebben. Het is in elk geval met veel liefde en plezier opgenomen. Je kunt de aflevering hier luisteren.

En: er is meer! Ik was namelijk ook te gast in de gloednieuwe podcast ‘Domme vragen bestaan wél,’ van One’sy en Vinny. Twee ontzettend toffe hosts die moeilijke onderwerpen (dik zijn, gay zijn, kanker hebben,) bespreekbaar maken. Dat doen ze door een gast het hemd van het lijf te vragen: welke ‘domme’ vragen stellen mensen jou zoal en hoe reageer jij daarop? Voor de ‘dikke aflevering’ was ik de gast en vertel ik over hoe het is als mensen je maar ongevraagde adviezen over sporten en afvallen blíjven geven, hoe mensen impertinente vragen stellen over mijn seksleven en geef ik tips over hoe je dikke mensen wél comfortabel kunt laten zijn. En natuurlijk mag je dan vragen stellen. Vragen stellen mag wat mij betreft altijd. Alles staat of valt met hoe je dat doet. Mijn aflevering van ‘Domme vragen bestaan wél’ kun je hier luisteren. (het kan zijn dat de aflevering later vandaag pas verschijnt, het moet in elk geval op 15 april online komen!) 

Ik ben enorm blij dat er steeds meer aandacht is voor dit onderwerp en dat ik de kans krijg om mij hierover uit te spreken. Ik pretendeer absoluut niet de wijsheid in pacht te hebben maar ik ben wél een ervaringsdeskundige. Hoewel ik vroeger nooit gedacht zou hebben dat ik het leuk zou vinden om over dit onderwerp te praten, doe ik nu zo ongeveer niks liever. Het helpt me en het is een goede manier om zelf ook weer makkelijker met mijn issues rondom mijn gewicht om te gaan. Dus ook: dankjewel. Ook voor jullie, voor het luisteren en lezen. 

Deel deze post op: [pinit]

Geschreven door: Merel

14 gedachten over “Een boek en twee podcasts over dik zijn

  1. Bedankt Merel dat je dit onderwerp bespreekbaar maakt en ons attendeert op het boek! Ik vind het lastig om me te identificeren met het woord ‘dik’, omdat er zo’n negatieve lading omheen hangt, ook voor mij persoonlijk al mijn hele leven. Er is ook niemand die me zo noemt/durft te noemen, misschien omdat ik ‘maar’ 10 kilo overgewicht heb. Toch is mijn gewicht en het dikker zijn dan gemiddeld iets wat heel veel invloed heeft gehad in mijn jeugd, puberteit en als jonge vrouw. Daarom ga ik het boek van Tatjana zeker aangeschaffen!

  2. P.S. Tip: als je de kans krijgt zou ik zeker de serie ‘Shrill’ bekijken! Ik heb het afgelopen weekend alle afleveringen achter elkaar gekeken en het is fantastisch! :)

    1. Ja! dat wil ik heel graag nog doen. Ik luisterde gister de nieuwe aflevering van de This American Life podcast, daar zit Lindy West ook in. Ze zegt zulke boeiende, rake dingen!

  3. Dat klinkt als een top boek! Nu baal ik heel erg dat ik geen bieb abonnement meer heb om hem te lenen (als hij bij de bieb komt natuurlijk, dat duurt altijd even in Drenthe)

    1. Hier in Dieren kon ik hem via de bieb zelfs al als luisterboek lenen! Indrukwekkend boek…

  4. Ik kan/durf sinds een jaar zeggen dat ik dik ben, terwijl ik toch al een jaar of 15 dik ben. Afgelopen weekend at ik met vriendinnen die me ‘vol’ noemden en ik heb meteen gezegd dat ze mij gerust dik mogen noemen. Het is inderdaad geen belediging, want ik ben dik zoals ik ook grappig en intelligent en enthousiast ben. Ik volg je al tijden op Instagram en ik vind het zo tof dat je hier steeds meer over schrijft/zegt. Bewonder het enorm dat jij je daar zo voor in zet en ik doe dat zelf dus inmiddels ook. Heb zowel het boek van Tatjana gekocht (FAN!) en beide podcasts geluisterd en wil je geloof ik vooral bedanken voor je eerlijkheid en het feit dat je dikke mensen laat voelen dat zij er net zo mogen zijn als dunne mensen (of lange korte zwarte witte etc). Zouden meer mensen een voorbeeld aan mogen nemen ;-)

  5. YESSSSS, ik heb het boek gister uitgelezen en love it. Wat een sterke, stoere chick is Tatjana (stiekem vond ik dat al tijdens het kijken van Obese en als ik haar zag op de socials, maar nu nóg meer). Vind het vooral heel mooi dat in het boek veel ruimte voor twijfel en overdenking is. Tatjana pretendeert niet de wijsheid in pacht te hebben, maar neemt je als lezer mee in alle overdenkingen die ze heeft met betrekking tot haar dik zijn en het pad dat ze heeft afgelegd. Ook heel mooi dat ze aangeeft dat de Body Positivity-beweging ook niet alles is en ze daar ook dingen heeft waar ze tegenaan loopt.

    Ik vind het mooi dat er steeds meer aandacht is voor alle vormen van inclusiviteit en juich dat zo hard toe. Ik vind soms wel een ingewikkeld spanningsveld ontstaan: zelf ben ik een jonge, witte, hoogopgeleide, hetero vrouw met mt. 38, dus voldoe op veel gebieden aan ‘de norm’ en ondervind nauwelijks discriminatie / uitsluiting op basis van dat soort kenmerken. Ik heb daardoor soms wel het gevoel dat ik geen mening mag hebben over dit soort onderwerpen (bijv. bij Body Positivity krijg ik wel eens dat gevoel, vooral als ik – net als Tatjana – wel eens twijfel aan de ’tunnelvisie’ van de beweging, want ik ondervind weinig last, dus weet niet hoe het is), hoe leuk ik het ook vind om hierover na te denken en dat er steeds meer aandacht voor komt.

    Maar ik juich gewoon vrolijk alle ontwikkelingen toe en lees en luister alles wat er verschijnt of aangeraden wordt, want op die manier krijg ik steeds meer een idee van wat er speelt en sta ik veel bewuster in de algehele inclusiviteitsmaterie. Hulde voor dit boek en de (lees)tips die erin staan! <3

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *