De laatste tijd is me iets opgevallen en ik wil er graag over schrijven. Het gaat over ‘groen zijn’ en over wat er soms gebeurt als je mensen vertelt dat je zo bewust mogelijk probeert te leven. Als je op een verjaardag meldt dat je veganistisch eet en je kleding zoveel mogelijk tweedehands koopt (omdat je dat leuk vindt, dat vooral.) Soms krijg je complimenten, zoals: “wow! dat zou ik echt nooit kunnen! knap dat jij dat doet.” Soms kom je mensen tegen die er precies zo over denken en zich kunnen vinden in jouw ideeën over dingen. Maar soms kom je ook mensen tegen die – blijkbaar – een heel plaatje voor je uitgetekend hebben. Die hebben bedacht dat als je vegan eet, je ook wel alles suikervrij zult eten. En dat als je probeert bewust te leven, je dus álles bij de biologische winkel moet kopen. Of dat als je graag tweedehands kleding draagt, je dus ook nooit (ik herhaal: nooit) iets bij een groot kledingwinkelketen mag kopen. Het lijkt dan net alsof deze mensen je in een hokje willen plaatsen, and to be honest, daar hou ik niet van.
Nu zou je kunnen zeggen: je plaatst jezelf in een hokje, want je noemt jezelf een ‘groen meisje.’ Natuurlijk, wij hebben ons blog deze naam niet zonder reden gegeven. Groen is inmiddels natuurlijk een soort verzamelnaam geworden van ‘bewuste’ dingen in het leven en het spreekt bij iedereen tot de verbeelding. Toch staat er nergens duidelijk beschreven wanneer iemand ‘groen’ is. Er staat ook nergens beschreven hoe groen (mintgroen? donkergroen?) je zou moeten zijn als je jezelf ‘bewust levend’ zou willen noemen. Daarbij komt, ik denk niet dat je in gradaties moet denken van ‘een beetje groen tot heel erg groen,’ want dan bind je er naar mijn mening veel te veel een waardeoordeel aan vast. Dat is nou precies wat ik niet wil doen.
Soms lees ik behoorlijk schokkende dingen. Namelijk over bloggers die hun best doen om over groene dingen te schrijven en akelige commentaren over zich heen krijgen. Soms krijg ik zelf ook wel eens érg kritische vragen, alsof ik mezelf moet verantwoorden tegenover mensen die ik niet eens ken. Of neem dit voorbeeld: Wakker Dier hield een ‘meest sexy facebookvolger’ verkiezing, als een soort grapje na de ‘Meest sexy vegetarier’ verkiezing die ieder jaar gehouden wordt. Een beeldschoon meisje won. Het commentaar was niet van de lucht. Ik las reacties over dat Wakker Dier zichzelf te schande maakte, dat het winnende meisje eruit zag als een hoer (ja, echt waar) en vooral heel veel commentaar op het feit dat vegetarisme of veganisme geassocieerd moet worden met ‘sexy zijn.’ Ik vond het ronduit schokkend en ik kon dan ook niet anders dan denken: wat een nare mensen. Gun een ander toch eens iets. Ik ken de mensen die zo heftig reageerden natuurlijk niet, maar ik moet uit deze reacties helaas toch concluderen dat het blijkbaar gaat om mensen die oprecht nog geloven dat een groene wereld een sobere wereld moet zijn. Ik vind dat jammer.
Vaak wordt er vergeten dat er een nieuwe generatie is opgestaan; jonge mensen die opkomen voor de dieren door een ‘crazy sexy smoothie’ te drinken, in plaats van een boterham met grillworst te eten. Mensen die er ecofabulous uit willen zien, maar misschien geen geld hebben voor duurdere ‘groene kledingmerken’ en daarom de biokatoenlijn van H&M wel kunnen waarderen. Hipsters die bergen fairtrade Tony Chocoloney’s wegeten en liters Chai soylatte drinken bij de Coffee Company. Dit alles is ongetwijfeld een doorn in het oog (want: veel te commercieel) van de wat meer klassieke ‘groene strijder,’ maar past het boven beschreven type niet beter in het moderne tijdsbeeld? Volgens mij moeten we de mengeling van puristen en de wat jongere, startende generatie, juist omarmen en koesteren. Samen komen we veel verder. Want, neem van mij aan, ik bewonder de mensen die ‘zero-waste’ leven, of die alles biologisch kopen of mensen die al dertig jaar of langer veganistisch eten. Om maar een paar dingen te noemen. Ik ben iedere dag oprecht blij om te zien dat er zoveel mensen zijn die bewust leven.
Ik denk dat we blij moeten zijn met alle kleine veranderingen. En dat we vooral moeten kijken naar: waar voel ík me goed bij? Persoonlijk vind ik het vreselijk ongemakkelijk als een collega tegen me zegt: ‘sorry dat ik vlees zit te eten waar jij bij bent.’ Als ik hier niet tegen zou kunnen, zou ik ander werk moeten zoeken, lekker thuis, zodat ik geen last heb van de mensen om mij heen. En als mensen zich verontschuldigen omdat ze een trui uit de sale bij pak-em-beet de Zara hebben gekocht, dan denk ik: draag hem met plezier, ik zal je nooit veroordelen om je kledingkeuze. Het zou niet best zijn als vriendschappen om dit soort redenen op de klippen zouden lopen. Toch?
Op De Groene Meisjes willen we nooit iemand een schuldgevoel geven. Daarom zal je hier nooit bloederige filmpjes van slachthuizen terug vinden. Ook zal je nooit lezen dat wij dingen ‘slecht’, ‘walgelijk’ of ‘afschuwelijk’ vinden. Wij willen alleen een alternatief laten zien. Dan komt daarbij dat wij totaal niet de illusie hebben de wijsheid in pacht te hebben. Wij doen wat ons goed lijkt. We laten ons inspireren, maar doen vooral wat ons gevoel ons ingeeft. En ja, dat betekent dat wij vijf groene meisjes zijn die toch nog wel eens met het vliegtuig op vakantie gaan. En ook zijn wij meisjes die enorm kunnen genieten van een big ass smoothie in de ochtend, maar ook van het tot diep in de nacht dansen in een club met een drankje in onze hand. En ja, we eten veganistisch en maken graag onze ‘verantwoorde’ quinoasalad met een berg veggies. Maar; we genieten ook intens van een dikke xxl vegan chocolat-peanutbutter pie, omdat het kán. Groen(er) leven is awesome en we genieten er enorm van!
Om een lang verhaal kort te maken: groen zijn moet je lekker op je eigen manier doen. Zoals je eigen hart en verstand het ingeven. En laten we elkaar alsjeblieft niet veroordelen of de les lezen; dat heeft geen zin. Als ‘groen zijn’ niet uit je hart komt en het alleen maar moét, dan bereik je er weinig mee.
Dit wilde ik gewoon eens met jullie delen. Ik ben natuurlijk heel erg benieuwd naar jouw gedachten over dit onderwerp en ik lees ze daarom graag bij de comments!
Have a happy green day :)
Eens met de oproep om de verscheidenheid aan groene mensen te omarmen! Ik ben zelf behoorlijk ‘extreem’ groen, maar kom nooit tot 100% groen leven. Weinig mensen zullen daar de middelen voor hebben.
Ondanks het feit dat ik alles wat ik doe, bewust doe, is er geen hond die mij zal uitmaken voor geitenwollensokkendrager. Ik kleed me hip en sexy, zo verantwoord als op budget kan, ik ben makkelijk in de omgang en kan over elk onderwerp meepraten.
Wat niet betekent dat ik mensen niet af en toe probeer te laten zien wat hun keuze voor consequenties heeft. Ik wil graag dat ze weten waar hun kiloknaller vandaan komt. Als ze daarna toch ‘fout’ vlees bijven eten, is dat hun eigen, weloverwogen en goed geïnformeerde keuze.
Goed stuk! Helemaal met je eens. Iedere bewuste stap die je neemt is er een in de goede richting. Positief denken en elkaar steunen!
Hi Merel,
Mooie post en ik ben het 100% eens met de inhoud! Helaas is het een feit dat ‘people like to dislike’… Ik merk aan mijn omgeving dat mensen er al bij voorbaat uitgaan dat je als je probeert ‘groen’ te leven, wel met het vingertje naar ze zult gaan wijzen.
Uiteraard vind ik dat jammer, maar nog meer intrigeert het me: welk psychologisch effect ligt eraan ten grondslag dat deze reacties zo vaak voorkomen? Is het omdat er heel lang wel met vingertjes is gewezen (deze reactie krijg ik vaak, maar ik betwijfel of dat echt zo is)? Is het omdat mensen toch (onbewust) met een schuldgevoel lopen maar nog niet de stap willen zetten om hier iets mee te doen? Of is het iets totaal anders? Ik weet het echt niet en heb nog geen onderzoeken gezien die dit kunnen verklaren…
Al deze negatieve reacties ten spijt, vind ik het inspirerend en bemoedigend te zien dat steeds meer mensen (langzaam aan) verleid worden tot bewust(er) leven, en dat het taboe met de tijd steeds kleiner zal worden. Ik ben er van overtuigd dat dit het geval zal zijn!
Overigens wil ik nog opmerken dat ik jullie positieve toon heel fijn vind. Juist dat is de reden dat ik jullie blog volg. Jullie laten zijn wat kan, in plaats van wat allemaal niet meer kan. En zo is het!
Ga zo door!
Groet,
Verie
Top stuk Merel!! Ik hou ontzettend van jullie positieve klank in alle stukken op de website & denk ook vaak bij erg kritische stukken die ik voorbij zie komen op i-net; moet dat nou?? Daar wordt toch niemand blij van? & alles wat je doet in ’t leven, of dat nu heel groen is of een btje groen of niet groen, dat doe je (uiteindelijk) toch om blij van te worden?
Mooi! Helemaal eens. Meer zurigheid is niet wat we nodig hebben. Als iedereen daarentegen iets goeds doet wat voor diegene haalbaar is, dan wordt de wereld alleen maar mooier.
True story!
Hoi Merel,
Ik vind je stuk echt super. Helaas is het tegenwoordig zo dat mensen anderen veroordelen op alles wat anders is, je durf en vooral de moed om jezelf uit te spreken en een platform te bieden aan anderen die wellicht hetzelfde idee hebben van een gezonde levensstijl. Jaloezie denk ik dus!
Goed dat je je bedoelingen duidelijk maakt op deze manier!
Ga lekker door :)
Goed stuk! Ik deel ‘m op FB.
Vingertje nee, maar ik gebruik social media soms wel om dingen waar ik me over verbaas (dierenleed dat ik nog niet kende bv) met anderen te delen. En dan ook meer vanuit het idee dat mensen misschien wel groener zouden willen zijn als ze meer wisten…
Ha Merel,
Geweldig stuk, helemaal mee eens. Heel storend dat het uitdragen van een bewuste levensstijl anderen voor anderen soms gezien wordt als permissie om daar zo veel mogelijk afbreuk aan te doen. Alsof ze op zoek gaan naar gaten in je verdediging. Voor mij werkt het heel goed om per situatie mijn keuze af te wegen, zowel met eten als met andere dingen en daar geen etiket op te plakken. Ik vraag me ook vaak af waar die veroordeling vandaan komt. Misschien is het jaloezie, misschien is het omdat ze geconfronteerd worden met hun eigen manier van consumeren. Reden te meer om veel over dit onderwerp te schrijven. You go girl!
Liefs, Charlot
Dit klinkt zo bekend: “alsof ze op zoek zijn naar gaten in je verdediging.” Terwijl ik niet eens de behoefte hèb om mezelf te verdedigen! :)
Heerlijk! Lekker positief in het leven staan, mensen moeten elkaar gewoon met rust laten. Jullie en iedereen die ‘groen’ is, is hartstikke goed bezig. Mensen willen het vaak niet horen of voelen zich daardoor aangevallen.
Supergoed artikel. Ik vind het zelf heel moeilijk om zo groen mogelijk bezig te zijn. En jullie blog inspireert mij. Ik vind het ook erg prettig dat jullie niet met je vingertje wijzen maar gewoon laten zien hoe jullie met groen zijn bezig zijn. Echt supertof.
Een goed positief stuk! Ik kom maar gelijk uit de ‘kast’, ik ben geen vegan, niet eens vegetariër en ik koop inderdaad vaker nieuw dan tweedehands. Maar ik vind jullie blog enorm inspirerend, ik zal echt niet gelijk mijn grilworst de deur uitgooien of mijn pak melk vervangen, maar ik at al minder vlees en hier vind ik heel veel tips en lekkere recepten om dit door te zetten! Ga vooral zo door en besef dat ondanks al het gezeur je heel veel mensen bereikt, ookal is het maar voor een klein beetje :)
Liefs
Haha, je komt uit de kast als niet-veggie! Je bent net zo welkom als ieder ander hoor :) Superleuk dat je ons blog leest!
ik kom mee uit die kast :) maar ik heb net het omgekeerde probleem! mij maakt het niet uit wat iemand anders eet, zolang ze er zichzelf maar goed bij voelen, maar ik heb echt de indruk dat het bij velen uit mijn omgeving gewoon ‘in’ is om enkel te winkelen in de bioshop of naar een vegetarisch restaurant te gaan eten en zo weinig mogelijk chocolade te eten. Ik vraag me dan af of ze dit dan echt doen omdat ze het willen of omdat anderen het doen. Vaak voel ik me hierdoor een buitenstaander omdat ik wel hou van vlees en chocolade. Groen of een andere tint, ik denk dat het vooral uit je eigen gevoel moet komen, waar je zelf lekker zin in hebt, zonder je iets aan te trekken van de kritiek van anderen :)
Haha, ik ben ook geen vegetariër, maar lees het blog ook gewoon voor de leuk. Ik eet verder wel bewust weinig vlees en als ik vlees eet doe ik het zo veel mogelijk biologisch. Wel zorg ik ervoor dat ik verantwoorde kleding koop die niet door kinderhandjes gemaakt wordt en waarvoor werknemers een eerlijke prijs krijgen. En gelukkig kan dat bij steeds meer toffe merken. Ik ben het trouwens heel erg met het artikel eens. Iedereen moet doen waar hij of zij zich goed bij voelt, en je hoeft niet obsessief groen te doen om een verschil te maken voor de wereld.
Yay! Helemaal mee eens.
Ik vind het zo zonde dat mensen afgezeken worden omdat ze niet dit of dat genoeg zijn. Als ieder nou een beetje doet, dan komen we al heel ver.
Iemand die ik ken zou never nooit niet vegetarisch kunnen zijn, maar tegelijkertijd houdt hij zich wel bezig met het opvangen van zwerfkatten zodat die wel een goed leven hebben. Dat is toch geweldig? Nou en dat zijn eetpatroon niet met de mijne overeen komt.
Ik denk dat we er veel meer aan hebben positief te zijn over de dingen die we doen in plaats van zeiken dat iemand weer net niet aan onze eigen standaarden van “groen” voldoet. Schrikt denk ik alleen maar af.
hallo Merel en meiden,
Geweldig helder en herkenbaar stuk!
Ik ben zo ontzettend blij, dat er een nieuwe generatie met gezond bewustzijn is bijgekomen en dat die alsmaar groter groeit.
Geef het de tijd en blijf vooral doen wat je hart je ingeeft en laat je door niemand de put in kletsen!
Zoveel verschillende tinten groen: zoveel verschillende soorten mensen.
Daar horen de ‘koppensnellers’ bij: alles wat anders is, wordt neergemaaid…
En de ‘ik-wil-wel-maar-dan-begin-ik-morgen’: die missen het doorzettingsvermogen om bewuster te gaan leven. Dat zijn de mensen, die jouw leven onder een loep leggen en beginnen ’te schieten’, zodat zij zich minder schuldig voelen…
Laat ze, haal je schouders op en blijf je hart volgen!
(Blijf vooral zulke fris-groene (sorry, kon het niet laten:-)stukjes schrijven!)
zoen, Neel
Zoals een volger op Twitter vandaag zei: “50 tinten groen!” :)
Een heel mooie tekst. Wow!
Bah, mensen moeten niet zo oordelen voordat ze ook maar iets weten! Zelf ben ik helemaal niet zo ‘groen’, alleen geïnteresseerd in alternatieven, en hoe het anders kan. En ik vind jullie gewoon ontzettend inspirerend! Juist ook omdat jullie afwijken van het geitenwollensokken imago dat bewust leven heeft!
Keep up the good work! :)
Jullie blog straalt inderdaad positiviteit uit. En dat werkt!
Toen ik nog maar kort vegetariër was, moest ik erg wennen aan mensen (zelf vleeseters) die bijvoorbeeld zeiden: ‘Maar dan mag je ook geen eieren.’ Hoezo mag ik dat ineens niet, en jij wel? Men vergeet wel eens dat er gradaties in het ‘groen-zijn’ bestaan.
Volkomen mee eens. Mensen plakken graag etiketten en willen anderen in overzichtelijke laatjes plaatsen. Laten we zelf niet in die val trappen!
Mooi gezegd! En MEE EENS!
Helemaal mee eens!
Ik volg jullie blog al een hele tijd
en vooral de laatste tijd verrassen jullie me
bijna dagelijks weer met inspirerende, positieve,
groene stukjes! Keep up the good work!!
Super om te horen! dankjewel voor het compliment :)
Goed stukje zeg! Dat jullie zo open, geinspireerd en geinteresseerd zijn vind ik juist zo leuk aan jullie blog :) Jullie reiken ook een hoop ideeen aan, waardoor je zelf ook weer nieuwe ideeen krijgt. Het soort nare opmerkingen waar je het over hebt ken ik ook wel, en van andere dingen dan groen of bewust zijn. Eigenlijk denk ik dat het helemaal niet uitmaakt wat je denkt of doet, dit zijn mensen die op wat dan ook commentaar hebben.
Heel goed stuk! Sowieso doen mensen op internet vaak uitspraken over mensen die ze niet kennen, waarvan ik denk: dat kun je toch ook op een nette manier verwoorden? Ik ben van mening dat een beetje groen nog steeds groen is en als iemand 1 groen ding per maand doet is dat al veel meer dan niets. Daartegenover staat dat iemand die de hele maand groen leeft ook lekker zijn ding moet doen :D Helemaal goed toch ^^ (zolang je er geen kwaad mee doet of anderen dingen oplegt moeten we allemaal toch op een normale manier samen kunnen leven!)
Dat ben ik helemaal met je eens! Mensen zijn ontzettend snel met oordelen en nare woorden op internet. Onbegrijpelijk vind ik dat!
EENS! Daarom vind ik groenemeisjes dus leuk. Omdat jullie, om het zo maar even te zeggen, het veganisme niet door iemand neus boren. Maakt iemand een andere keuze, dan is dat zijn of haar recht. En wat je zegt; het is inderdaad iets van nu. Mensen willen weten waar een product vandaan komt. Wie het gemaakt heeft. En mensen zijn juist minder van het massaconsumptie geworden. Alleen maar iets om toe te juichen dus
Wat een super mooi stuk, die ga ik vanavond thuis nog eens lezen..
was zelf aan een blog over groen zijn bezig, maar stelde me zelf idd de vraag hoe groen ben ik echt..
kwamen zo veel vragen voor mezelf boven, dat ik eerst een aantal antwoorden wil voor ik mijn blog post..
Maar zoals je nu schrijft hoe groen, mintgroen, donkergroen… ik denk dat ik niet van mezelf kan verwachten net zo groen als iemand anders te zijn, dat iedereen op zijn eigen juiste manier groen kan zijn..
** gaat vanavond gelijk verder met haar blog en verwijs ze gelijk nog eens naar hier **
Heel goed stuk inderdaad!
Ik weet nog dat ik me de eerste keer dat ik vegan wilde gaan heb laten afschrikken door internet; zoveel dingen die dan ook niet meer zouden mogen pffff… Wat een zeurpieten vond ik online, daar wilde ik niet bij horen ;-) Ik ben echt superblij dat er tegenwoordig meer “gezellige” vegans online te vinden zijn.
Elk bewust gekocht (of juist niet gekocht) item helpt toch? Ik vind vrienden van me die bewust niet vaker dan drie keer in de week vlees eten ook groen bezig en wat mij betreft moet je het positieve benadrukken, dat stimuleert. Altijd superstreng en negatief zijn schrikt juist af.
Inderdaad! en daarbij komt, negatief en streng zijn.. dat houdt toch geen mens vol?
Ik was laatst bij een lezing van Melanie Joy in Nijmegen. Daar liet ze een castratie tang zien die word gebruikt bij varkens. Een jongen vroeg waar ze die gekocht had, ze antwoordde dat hij van ebay kwam en al gebruikt was. Ze had er zeven dollar voor betaald. Zo kon ze mensen bij haar lezing over dierenleed iets laten zien, de jongen stelde dat ze iets verkeerds had gedaan: door die tang te kopen steunde ze de veehouderij. Ook al had ze met die tang honderden mensen een duwtje in de richting van het vegetarisme gegeven. Op die momenten schaam ik me echt voor mijn mede vegetarier of veganist.
Net zoals mensen die tegen blinde geleide honden of paardrijden voor bijvoorbeeld zwaar gehandicapte mensen zijn. Dat je die mensen zoiets moois wil afnemen, alleen maar voor je eigen morele gelijk. Dat vind ik zo pijnlijk dat het woord jammer de lading niet dekt. Ik ben dan liever te gematigd. :-)
Dit is nou echt een heel goed voorbeeld! Dit omschrijft precies wat ik op zo’n moment ook kan voelen: plaatsvervangende schaamte. Heel naar. Fijn dat jij er zo positief in staat!
Mooi artikel! Zelf kom ik ook steeds meer tot de conclusie dat ik inderdaad niet 100% ‘groen meisje’ hoef te worden, maar dat ik met kleine stapjes ook mijn steentje aan een betere wereld kan bijdragen.
Ik doe in sommige gezelschappen mijn veganisme af als alleen maar een gezondheisding. Omdat ik geen zin heb in van die zeikdiscussies met mensen waar je dat al van een kilometer aan ziet komen. Die interesseren zich toch niet oprecht voor de ethische kanten van het hele gebeuren.
Groenere mensen dan ik heb ik niet in mijn omgeving. Dus daar heb ik geen nare ervaringen mee. Ik ken zelfs geen vega’s/vegans hier in Etten-Leur. Ze moeten er wel zijn want de supermarkten verkopen wel vegaspul.
Ik maak voor mijn kids en man wel(biologisch) vlees klaar. Ik vind mijn kinderen intelligent genoeg om later zelf een bewuste keus te maken wat ze eten. En niet dat ze hun hele jeugd traktaties af moeten slaan. Dat is A: sneu en B: wat niet mag is lekkerder en dan kan het wel eens doorslaan naar echt ongezond.
Wauw mooi geschreven en ik ben het 100% met je eens. Als ik om heen kijk zie ik juist dat veel mensen bezig zijn met bewuster en groener leven.
Ik zie jullie echt als een goed voorbeeld en voorloper van deze trend!
Jullie zijn positief, hip en zetten groener leven mooi op de kaart vind ik!
En als mensen zich geen houding weten te geven omdat je vegetariër of veganist komt dit vaak voort uit onzekerheid of onwetendheid. Jammer dat mensen je dan snel in een hokje plaatsen. Ik zou zeggen ga gewoon met ze in gesprek en help de fabeltjes de wereld uit. Dit artikel draagt er in elk geval aan bij!
Ga zo door! Ik lees jullie blog met veel plezier!
Wow, dat zijn geweldige complimenten. Dankjewel :)
Ben het helemaal met je eens!
Erg herkenbaar! Ik heb helaas (nog) niet het hele artikel gelezen ivm gebrek aan tijd, maar ik zag de kop staan in mijn bloglovin’ feed en wilde toch even kijken. Mijn schoonouders denken tegenwoordig dat ik alleen maar bio cosmetica en verzorging gebruik en vinden het daarom tegenwoordig erg moeilijk om een cadeautje voor mij te kiezen haha.
Ik probeer tegenwoordig méér groen te zijn, maar daarnaast shop ik nog steeds bij h&m etc. Waar mogelijk en waar het gewoon net zo goed kan koop ik duurzame producten. Zo denkt mijn vriend als ik heb een scheerzeep zonder sls, siliconen, parabenen, parfum etc. aanraad dat ik dat perse doe omdat dat meestal natuurlijk is, terwijl ik het aanraad uit het oogpunt ‘beter voor je huid’.
:) leuk om te horen. En lees het artikel vanavond nog maar eens rustig door. Onder het genot van een kopje thee ;)
Eindelijk! ik heb lang gezocht naar wat tips om mijn veganistische levenswijze meer Hipster en minder Geitenwollensokkig te maken. (die opmerking blijft mij verbazen, hoe kan een veganist geitenwollensokkig zijn? Veganisten dragen geen (geiten)wol xD) Ik ben het helemaal met je eens. Het is hier nogal moeilijk uit te leggen hoe er verschillende veganisten zijn en dat je je eigen grenzen kunt trekken daarin. Ik ben zeventien, sorry als ik niet het geld heb voor een hele gaderobe aan biologisch en ecologisch verantwoorde katoen. Fijn om te horen dat er meer mensen in dezelfde soort situaties zitten.
August, ik ben blij dat je een reactie hebt achtergelaten! Dit soort mensen van 17 moeten we meer hebben! Welkom :)
Wauw! Jullie zijn awesome! Een ander woord kan ik er niet voor bedenken. Want hoewel ik voor mezelf al heb besloten dat ik alleen maar vegan wil eten worstel ik nog wel met het ‘sociale aspect’ van veganisme. Maar dit stuk geeft me een goede groene boost, thanks awesome Green Girls!
Jij dankjewel voor je reactie :) Je kunt het! (want: je doet het op je eigen manier en vanuit je hart, dan kan je alles!)
Wat een goed stuk! Ik denk dat mensen uit automatisme andere mensen in een hokje willen plaatsen. Ik heb het niet onderzocht ofzo, maar volgens mij zit het gewoon in ons dat we alles overzichtelijk hebben. Vroeger toen we in een hol woonden wilden we immers ook weten wie er goed kon jagen en welk beest nou gevaarlijk was. Enzovoort. Het is niet nodig, en ongemakkelijk, maar ik denk dat veel mensen het niet expres doen. Ze hebben een beeld van iets en denken automatisch dat je daaraan voldoet. Ik merk het ook aan mezelf. Ik vergelijk mezelf veel te veel met andere mensen, en ik eet sinds een tijdje bewust nog maar 1 of 2x per week vlees en vis en had geen idee of ik mezelf nu in het hokje flexitariër of vegetariërmaarnietaltijd moest plaatsen, haha. Terwijl dat niet het punt is.
Ik denk dat de maatschappij voor veel mensen erg onoverzichtelijk is, en ze op die manier orde proberen te scheppen. Ik heb het liever ook niet, maar kan het ze ook niet kwalijk nemen. Hiep hoi voor het feit dat jullie jezelf ‘groene meisjes’ noemen (love the name) en dat jullie alternatieven laten zien. Niets opleggen. That’s the way to go! ;-)
Dank je wel dat je de tijd neemt om gewoon eens op te schrijven dat we ook al blij moeten zijn met de mensen die een beetje groen of verantwoord willen leven. de mensen die minder vlees eten en als het kan naar biologisch grijpen. de mensen die ook een trui van verantwoord katoen bezitten en eentje van de pak-em-beet zara. ja, ik behoor tot die categorie maar ik lees wel met veel plezier jullie blog en dat bezorgt soms al bijna een identiteitscrisis, ben ik dan wel groen genoeg? ik ben het met je eens, er zijn verschillende gradaties in groenzijn, verschillende interpretaties en verschilende leefwijzen. en laten we iedereen lekker in zijn of haar waarde laten.
:) je bent sowieso groen genoeg om ons blog te ‘mogen’ lezen! (en dat geldt voor iedereen die hier komt, begrijp me goed)
Dit is me uit het hart gegrepen! Wat een fijn, positief stuk, heerlijk ook om zoveel positieve reacties erop te lezen! Heb er een heel goed gevoel van gekregen en ben het ermee eens dat ieder moet doen wat bij hem/haar past.
En: ik vind jullie blog steeds maar beter/leuker worden. Ga ajb zo door! :)
Goed stuk, helemaal mee eens! Ik noem mezelf ook bewust geen veganist omdat ik mezelf niet in een hokje wil stoppen. In plaats daarvan zeg ik dat veganistisch eet. Verder probeer ik wel bewust te leven (geen overbodig plastic, veel biologisch, etc.) maar ik ben geen superhero o.i.d. Ik benadruk ook altijd dat ik niemand veroordeel. Dit is mijn manier van leven, mijn keuze. En natuurlijk vind ik het leuk als mensen interesse tonen en ik vertel er dan ook graag over, maar ik wil niemand iets opdringen. Dat excuseren voor dierlijke producten eten komt me bekend voor. Ik vind dat jullie de laatste dagen leuke artikelen hebben :)
P.S. Het is Tony’s Chocolonely i.p.v. TOny’s Chocoloney ;)
Dank voor je compliment. Ik, Merel, besteed momenteel erg veel aandacht aan De Groene Meisjes, dus ik vind het leuk om te horen dat het opvalt . :)
Oeps, sorry voor de vele spelfouten in mijn reactie. Een beetje te snel getypt!
Hoi Groene Dames, ik kan me helemaal in dit stukje vinden. Ik worstel al jaren met ‘bewuster’ willen leven. Vooral omdat ik het ‘goed’ wilde doen was het soms een worsteling. Terwijl het zo is als je hier schrijft, er is geen goede manier om het te doen. Elke stap die iemand zet om groener en bewuster te leven, verdient een applausje. Maar puristisch groen leven…sja. Ik zal nooit meer het volgende moment vergeten. Ik liep in een biologische supermarkt te ontdekken en mijn mandje vol te laden. Het voelde helemaal goed, maar in mijn achterhoofd lag mijn beurs te kreperen. De eigenaar van de supermarkt rekende met me af en vroeg of ik nieuw was en of de winkel beviel. Ja, zeker! Alleen jammer dat het zo duur was. Waarop hij met enige dedain zei: “Sja, als u één keer minder op vakantie gaat dit jaar, heeft u het verschil te pakken.” Die kwam aan. Want wij konden maar één keer per jaar low-budget op vakantie. Dat kon hij natuurlijk niet weten. Maar met een gezin volledig biologisch eten; dat is maar voor heel weinig mensen weggelegd. Laat staan zonnepanelen leggen, biologisch verantwoorde kleding, schoeisel dragen, e.d. Fantastisch toch als mensen dan kiezen om ’the next best thing’ te doen?!
Herkenbaar! Mensen vullen dingen voor elkaar in, dat gebeurt nou eenmaal.. maar dat is soms best wel lastig vind ik, om daar mee om te gaan. Je doet het goed!
Mooi stuk. Naar mijn hart!
Toch vind ik het jammer aan het einde, dat je zegt bewust slachthuizenfilmpjes etc. te weren. Ik heb er zelf eerlijk gezegd ook nog nooit eentje op mijn blog verspreid of uberhaupt gekeken (want: het boek dieren eten lezen was voor het komende decennium voldoende!), maar toch. Het komt een beetje over alsof groen alleen maar blij moet zijn, terwijl – dat zeg je juist in de inleiding – dat het heus niet altijd is!
En ik typ dit niet omdat ik één van de mensen ben ‘who like to dislike’, maar omdat ik juist dingen het liefst zo realistisch mogelijk weergeef. Zo heb ik ooit een stukje over The Cove geschreven, en het filmpje erbij geplaatst. Omdat het zo is. Omdat het anders niet duidelijk is waar het om gaat. Heus niet omdat ik graag lekker wil zeuren… Net zoals ik dit niet typ omdat ik iemand de les wil lezen, maar zelf ook ‘maar gewoon’ het beste probeer te doen ;-)
Nog even een toevoeging, omdat ik altijd superbang ben dat dingen op internet verkeerd begrepen worden ;-)
Ik bedoel dus niet dát jullie filmpjes van slachterijen etc. moeten laten zien (hoewel er vast nog wel mensen zijn die er geen beeld van hebben). Dat niet. En ook: ik vind jullie supertof, voor alle moeite alleen al.
Maar ben wel benieuwd wat je/jullie ervan vinden (misschien heb je wel helemaal niet lang nagedacht over de zin, kan ook :P).
Waarom ik geen filmpjes van slachthuizen, of anderzins, plaats op dit blog is omdat ik denk dat dat soort filmpjes en verhalen al genoeg op het internet te vinden zijn. Natuurlijk, dingen zijn zoals ze zijn. En ik heb ook Dieren Eten gelezen, en Skinny Bitch en ik heb docu’s gezien over dit soort onderwerpen. Ik verwerk die info dan soms in artikelen, maar zal er nooit zoveel aandacht aan besteden. Als mensen dat willen kijken, moeten ze het zelf doen. Ik wil ze niets opdringen. Misschien vind je het naief, maar ik wil dus met opzet wél uitgaan van de blije kant van groen :)
True.
prachtig stuk!!! daarom is jullie blog ook altijd zo positief en inspirerend!!
Fijn stukje! Veel mensen denken helaas inderdaad dat er enkel zwart of wit is, terwijl er toch al blijkbaar minstens 50 tinten grijs bestaan ;)
ik schoot in de lach van je reactie!
*lol*
haha! ik ook! 50 tinten groen!
Leuk stuk Merel! Juist door jullie positieve blog voelen ook ‘uit de kast’ mensen zoals ik (niet vegan, niet volledig vega) zich thuis bij jullie. Ga zo door!
Prima stuk.
Wauw! Mooi en heel erg eens!
Fijn om te lezen dat ik hierin niet alleen sta! Dankjewel!
Een hele goede blog! Ik ben totaal niet groen, maar vind het wel heel tof om jullie blog te lezen (en ondertussen nog maar 2 á 3 dagen in de week vlees te eten).. ;)
Ik zou niet willen zeggen dat jij totaal niet groen bent, Marike ;)
Ik ben nog een hele prille veganist, en ik loop ook al tegen (voor)oordelen van mensen aan. Waarom ik nog wel leren schoenen draag (omdat ik niet gelijk alles kan en wil weggooien) en ik rijd tenslotte ook gewoon auto. Waarom moet je, als je een bewust wil leven, gelijk in een plaggen hutje, totaal zelfvoorzienend worden? Ik ben nog erg zoekende naar het sociale aspect van vegan eten. En ja, ik koop ook uit financieel oogpunt wel eens bij H&M, maar ik struin ook tweedehandswinkeltjes af. Kortom, ik doe mijn best maar ook ik zal weleens minder goede keuzes maken, uit financieel of praktisch oogpunt.
Ik geniet van jullie blogs!
Wat een mooi stukje. Blijf ons maar lekker inspireren!100% groen leven lukt nooit. Of je moet heel veel geld hebben. (Maar waarmee kun je dat verdienen?) In de (ruim?) twintig jaar dat ik er mee bezig ben kom ik ook nog steeds mensen en situaties tegen waarin ik me moet verantwoorden. De meeste kritiek komt van mensen die zelf veel (fout) vlees nuttigen, veel auto rijden en de thermostaat standaard over de 20ºC hebben staan. Daarom heb ik mijn blog Groen Gedoe genoemd. Het streven zo groen mogelijk te leven en de dilemma’s die daar bij komen kijken.
Nog een tweede reactie: ik kwam zojuist toevallig dit artikel tegen. Het verklaart, vind ik, heel goed wat maakt dat mensen op een bepaalde manier reageren op ‘groen leven’ en andere morele kwesties waarin je een afwijkende keuze maakt ten opzichte van anderen. http://www.roosvonkblog.nl/morele-dwarsliggers/
Ik snap precies wat jullie bedoelen, ik ben zelf niet een diehard veggie of koop al mijn kleding tweedehands, maar ik wil wel heel graag minderen met alles. Ik koop al sinds ik van het bestaan van Tony’s Chocolonely afweet alleen deze chocolade, en deze smaakt me net zo lekker en misschien juist wel lekkerder omdat ik weet dat ik goed bezig ben. Wij eten standaard thuis minstens twee keer in de week vegetarisch, en nu we een geweldig restaurant hebben ontdekt bij ons in de buurt waar ze behalve ‘normale’ maaltijden ook veel aan vegetarische gerechten doen, eten wij daar altijd vegetarisch, en bij die maaltijden mis ik ook zeker geen hap vlees. Het smaakt gewoon zo goed, zonde om er vlees bij te eten. Ik weet van mijzelf dat ik vlees niet op kan geven, af en toe heb ik gewoon behoefte aan een Bigmac of een paar speklapjes, maar verder wil ik heel graag meer vegetarisch eten. Het jammere vind ik alleen dat het eigenlijk zo moeilijk wordt gemaakt, als ik recepten zoek vind ik alleen maar standaard vegarecepten met tofu, (daarom ben ik blij dat ik jullie site ooit tegen ben gekomen), maar ik zou zeker meer tips willen om gezonder en vegetarischer te leven en wel dat je alle voedingsstoffen binnen krijgt. Ik heb namelijk geen idee wat ik naast aardappelen en groeten nog op m’n bord moet leggen in plaats van vlees, als ik toch al mijn voedingsstoffen binnen wil krijgen. En wat ik ook jammer vind is als je biologische dingen wil kopen (yoghurt, eieren, enz), waarom het dan bijna altijd duurder moet zijn. Maak de ongezonde dingen duurder, en gezonde dingen goedkoper, dat spoort mensen tenminste aan, nu wordt je gestraft voor goed gedrag.
Ik ben absoluut geen supergroen persoon, maar ik doe wel mijn best, ik houd van leuke vintagewinkels en als ik iets zie waar ik een bijdrage aan kan leveren doe ik mijn best, en zelfs van sommige mensen in mijn omgeving hoor ik al dat ik daarom toch wel apart ben. Zo bijzonder is het toch niet als je graag vintage winkelt en eens meer zin hebt in een appel dan een lolly?
Wauw mooi gezegd allemaal. Ik ben ook vega. Ik eet op een dagelijkse basis nooit vlees, melk, ei, etc. alleen bij uitzondering.
Ik voel me vaak verplicht om dat laatste erbij te melden, omdat ik er absoluut niet op zit te wachten dat mensen mij kunnen “betrappen” op het eten van een ijsje of whatever, en dan gaan roepen dat ik dat niet mag.
Zonde Guusje, nergens voor nodig om je daar schuldig over te voelen!
Heerlijk stuk ‘groenige’ meisjes!
heb ook de reacties gelezen en merk gewoon hoe blij iedereen is dat jullie dit plaatsen. Ik namelijk ook!
Het is helaas menseigen om alles en iedereen in hokjes te plaatsen. Heb daar dagelijks mee te maken, helaas maarja. … we weten beter. We weten dat elke persoon een individu is met eigengemaakte keuzes en als men bewust wil leven dan weet hij/zij toch het beste hoe dat te doen?
Ik vind het wel jammer dat je vooral onder strikte ‘groenen’ om het even zo te noemen een koppigheid heerst dat hun eigen leefwijze de enige echte pure is en dat als je daar niet aan voldoet je jezelf niet groen/vega/vegan mag noemen. Kende een collega die zich bijna schuldig voelde omdat ze tofu niet lekker vind, want andere vega’s vonden haar daarom raar! Kom op zeg, levenloos. Laat mij trots zijn op mijn soyamelk naast een broodje kaas, laat mij blij zijn dat ik een jurkje van de kringloop draag en daaronder nieuwe laarzen.
Elke ministap is een stap in de goede richting. En uiteindelijk is het leven te kort om op elke slak zout te leggen ;)
Mooi gezegd Fatima!
Wat een goed artikel!
Ik heb er ook een hekel aan om in een hokje geplaatst te worden.
Ik ben het ook helemaal eens met wat je schrijft!
Goed verwoord!
Liefs
Ik ben het met je eens! Ik word er zo enorm moe van wat anderen je allemaal willen opdringen.
Begrijp me goed, ik ben geen fulltime vegetariër en al helemaal geen veganist, maar ik wil wel de mogelijkheden – al jaren – bekijken hoe ik de wereld een beetje beter kan maken. Hoe vaak ik wel niet een honend lachje heb gehoord als ik hierover vertel! Het komt omdat ‘groen’ leven nu eenmaal op vele manieren gedaan kan worden en de vraag gesteld kan worden wie er nu beslist welke van de leefwijzes het meest groen is. De ‘hardcore’ groene mensen van de maatschappij zullen mij een walgelijk mens vinden misschien. Ik eet niet vegetarisch, ik koop mijn kleding bij verschillende ketens als ik daar zin in heb, draag leer en pak de auto. Maar… ik eet wel elke week minimaal 1x vegetarisch en neem dan ook geen vleesvervangende producten, ik heb veel vintage kleding van mijn moeder en oma (bedankt voor het bewaren!) en koop bijna niets nieuws meer omdat ik geen zin meer heb om mee te doen aan de weggooimaatschappij. En de auto pak ik omdat het openbaar vervoer in mijn stadje buitengewoon slecht is (voor in de stad pak ik dan de fiets) en mijn vrienden in dorpen wonen waar de laatste bus aankomt om half 5 – op een doordeweekse dag. Ik scheid mijn afval tot in den treuren, maak al mijn levensmiddelen op (ook als er een plekje op zit en ook als het lijkt dat het ‘over de datum’ is) en heb voornamelijk tweedehands meubilair. En nu lijkt het wel alsof ik mijzelf aan het verantwoorden ben…
Dus weg met die criticasters, daar kan ik niet meer tegen. Ik probeer mijn leven zo goed mogelijk in te richten, een beter milieu begint bij jezelf was de slogan dacht ik en ik doe echt mijn best.
Ga door met jullie leuke blog, geen idee meer hoe ik hem heb gevonden maar ik word er vrolijk van!
Liefs,
Nancy
Superleuk om te horen Nancy! Je bent hartstikke goed bezig!
Ik vind dit zo’n goed stuk!
Ik vind het verschrikkelijk dat sommige mensen nooit iets goed genoeg vinden. Als ik vertel dat ik vegetariër ben, zijn er zo veel mensen die zeggen: ”Oh dan mag je ook geen leer/gelatine/kaas met dierlijk stremsel.” Nou gebruik ik deze producten nauwelijks, maar wie zijn zij om mij te vertellen hoe ik mijn vegetarische dieet invul? Het storendste is dat deze mensen vaak gewoon plofkippen naar binnen werken en wasbeertjesbont dragen. Ik vind dat ik mijn groene levensstijl zo mag inrichten als ik dat zelf wil en dat mensen die helemaal niks doen om bij te dragen aan een beter milieu hier niet over mogen klagen. Ik kan namelijk niet álles doen, maar er is nog nooit iets veranderd door niets te doen.
(Oké er moest blijkbaar een stukje frustratie uit, sorry daarvoor. Hihi)
Je hebt zooooo’n gelijk Andrea! Had het niet mooier kunnen zeggen.
Hoi Merel,
Goede blog en voor mij heel herkenbaar. Samen met mijn twee zussen ben ik een aantal maanden geleden een Facebookpagina (Three Green Socks in the Kitchen) begonnen waarop we voedzame gezonde en voornamelijke ‘groene’ recepten en interessante artikelen over voeding delen. Vooral om elkaar en vrienden (en vrienden van vrienden etc) te stimuleren om gezonder te eten en anders over voeding na te denken dan in termen van ‘vulling’ of andere kant in ‘calorieen’ Erg leuk maar… Ik had nooit verwacht hoe vaak er commentaar geleverd wordt. We houden ook niet van strenge regels en pretenderen geen bepaalde voedingstroming te volgen maar kennelijk verwacht men dat wel. En dat is het hele punt. Mensen hebben hun verwachtingen, kijken vanuit hun eigen oogpunt en wil dat wij daar aan voldoen. Helaas pindakaas, denk ik inmiddels. Ieder z’n doelgroep toch? En die bepaal je nog altijd zelf. Ik ben helemaal voor ‘Groen’ juist op een toegankelijke manier over te brengen want in de wereld als geheel hebben we nog een heel eind te gaan. Dan kun je niet verwachten dat iedereen in een klap volledig groen is en ook nog eens dezelfde ideeën aanhangt. (Dat is toch op geen enkel vlak zo ;-)) En jouw stuk legt het verder mooi uit: bewuster leven en eten komt langzaam steeds meer op, ieder doet het op de manier die zij/hij haalbaar vindt en dat is al een hele verbetering. Keep up the good work!
Ik lees net dit stukje via je facebook link zeg maar.
Er zijn maar weinig mensen die een ander niet in een hokje plaatst.
Ik heb een hele tijd in therapie gezeten en daar begint het hokjes plaatsen al. Ik hou helemaal niet van hokjes en ben met mijn hokjes therapie dan ook gestopt.
Maar ook de mensen in een bio buurtsuper zijn er goed in.
Ekoplaza of marqt wordt ik geholpen als een “normale” klant. Maar een bio buurtsuper bij mij in de stad wordt ik vaak de winkel uitgekeken.
Zelf denk ik dat dat komt omdat ik in een kledingzaak werk en dus de mode van nu draag, en dat niet in het zo gezegde groene hokje past.
En wat je zelf ook schrijft Merel hoe groen is groen.
Als ik mezelf zou vergelijken met jou ben ik lang niet zo groen. Maar als ik mezelf dan zou vergelijken met me familie dan ben ik toch echt wel groen.
Zelf vind ik het belangrijkste hoe je je er zelf bij voelt.
Ik voel me goed bij het feit dat ik zo natuurlijk mogelijk probeer te eten en sinds kort geen vlees meer eet. Maar ik moet nog veel leren. En dan is jullie blog ideaal. Ik doe het op mijn manier met dr tips van het Internet!
Goed stuk! En erg herkenbaar. Ik ben nu bijna 1,5 jaar vegetarisch en probeer de laatste tijd ook meer vegan te eten en (bijna) geen leer meer te kopen. Biologisch probeer ik ook meestal te kopen en ik ben nu verhuisd naar een huis met een grotere tuin waar ik zelf eigen biologische groenten wil gaan verbouwen.
Ik vind het altijd jammer als mensen mij op mijn keuzes beoordelen. Vooral als ze met tegen argumenten komen die nergens op gebassseerd zijn. Ik zal nooit iemand veroordelen omdat diegene wel gewoon vlees/vis eet.
Ik heb alleen maar respect voor mensen die nadenken over hun keuzes en over de toekomst van onze wereld!
Helemaal mee eens! Ik zeg altijd: Alle kleine beetjes helpen, of je nou veganistisch eet of bewust 2 dagen geen vlees. Ik ben langzaam aan steeds meer kleine beetjes aan het veranderen, inmiddels eet ik veganistisch sinds anderhalve maand en de overgang was helemaal niet groot meer, omdat ik het zo geleidelijk aan had gedaan. Steeds vaker doe ik ook eigen boodschappen ipv mijn ouders, bij de locale biologische boer. Ook al kost het mij meer geld, ik voel me er goed bij dat ik weet dat dat kleine beetje helpt.
Wel koop ik nog gewoon kleding bij de H&M, soms Zara, maar ik zorg ervoor dat er geen dierlijke producten in zijn verwerkt. Ik wil het tweedehands shoppen nog verkennen, zeker na al die verhalen over GLITTER ben ik all in voor het speurwerk.
Mensen geven graag kritiek naar andere toe, maar vaak is dat gewoon een teken van hun eigen ontevredenheid. Iedereen moet doen waar hij/zij gelukkig van wordt, als je anderen er maar niet mee lastig valt. Maar ik vind dat jullie een grote inspiratie zijn geweest in mijn zoektocht naar een bewuster leven en dat het enorm fijn is dat jullie niet zeggen wat ‘goed of fout’ is, maar gewoon datgeen delen wat jullie blij maakt. Dat maakt mij ook blij!
Goed dat jullie deze blog weer geplaatst hebben. Wat ik mij wel afvraag, waarom mensen zich zelf een bepaalde ’titel’ geven terwijl ze zelf vaak nog op onderzoek zijn. Waarom wil je jezelf vegetariër of veganist noemen als je niet in een hokje geplaatst wilt worden. Ik vind het niet vreemd dat mensen vraagtekens hebben bij een vegetariër die vis en eieren eet, want.. het is ons geleerd dat een vegetariër geen dierlijke producten eet! Persoonlijk denk ik dat men het zich heel moeilijk maakt en er voor moet kiezen om gelukkig te zijn met de keuzes die zij maken voor zichzelf en dat niet willen uitleggen. Als je een maand lang geen dierlijke producten wilt eten en die maand daarna elke week een Big Mac wilt kopen omdat je daar zin in hebt moet je dat gewoon doen. En als iemand vraagt: ‘wat ben je?’ of ‘ben je een vegetariër’ dat je dan volmondig kun antwoorden: ‘Nee, ik ben mezelf!’
Omdat titels soms wel handig zijn. Ik noem mezelf vegetarier maar eet heel af en toe een beetje vis wat ik dan zelf koop en heel erg van geniet, als traktatie/uitzondering. Maar als ik mezelf iemand zou noemen die geen vlees eet maar wel af en toe vis, krijg ik iedere keer als ik bij andere mensen eet vis voorgeschoteld, en dat wil ik niet.