Voor De Groene Meisjes schrijf ik regelmatig over onderwerpen als gezonde lunches, hotspots in de stad waar je fancy salades kan eten en glutenvrije-suikervrije snacks. Het lijkt dan misschien alsof ik, als groen meisje, niks liever doe dan veggies&vitamines tot mij nemen, maar niks is minder waar. Zeker, ik heb mijn gezonde bevliegingen, maar het allerliefste lunch ik met rijkelijk belegde broodjes en snack ik kant-en-klare koekjes uit de biowinkel. Dat doe ik soms dus ook, maar diep van binnen weet ik dat ik er niet gelukkiger van word. De gedachte aan de vele suikers en soms ook E-nummers, de gluten en de vetten… ik word er letterlijk misselijk van. En toch gebeurt het weer. En dan denk ik: waarom ben ik niet zo’n meisje met een homemade salade in mijn tas? Om dit even te nuanceren: ik wéét dat het allemaal veel erger kan. Ik eet geen hamburgers, zelden frietjes en ik drink geen cola. Maar toch eet ik nog vaak dingen waar ik me niet lekker bij voel. En daar wil vanaf.
Ik heb er lang over nagedacht. En ja, ik heb mezelf hier flink mee gefrustreerd. Maar ik ben tot een conclusie gekomen. Laten we de salade als voorbeeld nemen. Salades staan voor mij gelijk aan diëten, afzien en ‘alleen als het moet.’ Ze doen me denken aan de tijd dat ik het South Beach dieet (dieet nummer 12 op de lijst van ‘door Merel geteste diëten’) volgde en ik praktisch niks anders mocht dan kwark of salades. Op een gegeven moment kwam de kwark me de neus uit, dus dan moést ik wel salades eten. Vind je het dan niet lekker? Ja zeker wel, maar dat is niet mijn eerste idee als ik de salade op mijn bord zie liggen. Het is meer een fijne bijkomstigheid dat het wel lekker is, omdat ik toch vind dat ik salades moet eten. Mijn eerste gedachte is: hmm, een broodje erbij was wel lekker geweest. Dat idee van lunchen met een broodje zit vast in mijn hoofd. Een keer een lichte soep of salade eten als lunch voor de afwisseling, prima. Maar om daar nou een gewoonte van te maken? Het moet wel leuk blijven. Blijkbaar associeer ik salades niet met leuk. Jammer genoeg.
Maar hoe zorg je ervoor dat dit soort gedachten verdwijnen? Dat vind ik dus heel erg moeilijk. Ik heb tientallen recepten voor heerlijke gezonde tussendoortjes liggen, en toch belanden er nog altijd regelmatig koekjes voor on the go in mijn winkelmandje. Achteraf denk ik dan: als ik nou een paar van die havermoutmuffins had bewaard… Maar ja, koekjes zijn zo lekker. En havermoutmuffins zijn zo… verantwoord. Gelukkig heb ik mijn verleden, dat grotendeels uit M&M’s en pizza’s quatro formaggi bestond, achter me gelaten. Zo diep ga ik niet meer. Nooit meer. Maar dat wil niet zeggen dat ik nooit meer heel erg worstel met oude ‘habits.’
Ik pakte gisteren het boek ‘Skinny Bitch’, een oude bekende, er maar weer eens bij. Dit boek heb ik nu denk ik al zo’n drie keer gelezen en iedere keer drukt het me weer met mijn neus op de feiten. Eén hoofdstuk gaat over een eetverslaving. Veel meer mensen lijden hier aan dan wel gedacht wordt. Voor heel veel mensen is eten een issue. Voor mij ook. Ik denk er veel aan, ben er veel mee bezig en dat kan in positieve of in negatieve zin zijn. Dat betekent dat eten een belangrijke rol voor me speelt, maar ook vaak ‘in de weg zit.’ Er zijn momenten dat ik ’s ochtends al nadenk over wat ik ’s avonds wil eten. Of erger nog: wat ik de volgende ochtend wil ontbijten. Dat heb ik altijd gehad en, helaas voor mij, dat zal ik altijd hebben. Net als met elke andere verslaving is een eetverslaving heel lastig te overwinnen. De enige manier is door cold turkey ergens mee te stoppen. Met roken, drinken en het gebruiken van drugs kan je je daar iets bij voorstellen. Met eten is dat lastiger: je stopt niet opeens met eten. Beter van niet, althans. Waar het natuurlijk om gaat is dat je je eetpatroon verandert. En in sommige gevallen moet dat vrij drastisch. Zo ben ik gestopt met het eten van vlees, vis, eieren en zuivel. Dat is behoorlijk drastisch, maar het heeft me heel erg goed gedaan. De dingen die nu nog in de weg zitten zijn suiker en luiheid. En wat betreft Skinny Bitch: suiker wordt in dit boek de duivel genoemd. Ik sluit me hier bij aan. Suiker doet echt helemaal niks goeds voor mij en ik moet er gewoon vanaf. Dat wordt (weer) afzien.
Snap je wat ik bedoel? Ik heb mijn periodes. Dan wil ik gewoon even niet verantwoord ‘doen.’ Het resultaat is helaas dat ik allerlei dingen eet waarvan ik later spijt krijg en waarop mijn lichaam helemaal niet goed reageert. Je doet het jezelf aan, keer op keer weer. En dan moet ik weer opnieuw beginnen. Ik ben vast niet de enige die hier last van heeft. Althans, dat hoop ik, anders heb ik echt een probleem.
Ik ga al mijn ‘gezonde boeken’ er maar weer eens bijpakken. Misschien word ik totaal bevangen door de healthy spirit? En voor de tussentijd hoop ik dat ik niet de enige ben en dat jullie tips voor me hebben. Alvast bedankt daarvoor.
Liefs,
Merel
Zoals mijn vader altijd zegt “niet zo streng voor jezelf zijn”. (En hij is nu degene die me opbelt over hoe je veganistische appeltaart bakt!)
Misschien moet je eens bij jezelf denken: is het ooit goed? Kan ik ergens een grens stellen waar ik me goed bij zal voelen of laat ik me altijd weer meeslepen door nog beter, nog minder, nog gezonder…? Je doet zoveel moeite om alles “goed” te doen om jezelf “beter” te voelen dat je jezelf daarbij in de weg gaat zitten met het tegenovergestelde resultaat!
Waarom oktober niet uitroepen als de suikervrije maand? Ik doe alvast mee! :)
Wat een mooi en eerlijk stuk! Ik eet al een tijdje geen suiker meer. Ok, af en toe taart oid bij een gelegenheid, maar dat komt niet vaak voor. Ik denk niet: “he sjit, ik mag geen suikers meer”, maar: “gelukkig, ik eet geen gif meer”. Op een gegeven moment switchte mijn denkpatroon van “ik wil die chocoladereep” naar: “bah, wat een troep”. En ik hoef het niet meer. Ik eet liever een stukje LoveChock.
Wat mij erg heeft geholpen bij deze switch is onder andere het kijken van de docu ’the men who made us fat’ (http://www.youtube.com/watch?v=E6nGlLUBkOQ), hierdoor ben ik nóg bewuster dan ik al deed naar ingrediënten gaan kijken. Een zoetmiddel van mais klonk zo verantwoord, maar ik hoeft dat écht niet meer.. wat een troep!
Veel verdiepen in de ingrediënten is dan ook mijn tip, maar daar zijn jullie al mee begonnen :-)
Dat is een heel goede tip, dankjewel Janine!
Die ga ik kijken, thanks voor de tip!
Ik heb al gekeken en vond het erg interessant!
Oef, pijnlijk herkenbaar (helaas). September is voor mij suikervrije maand, en ik word me er flink bewust van hoe enorm ‘verslaafd’ ik ben! Ik droomde op dag 5 zelfs van die superlekkere Lidl nep-Ben&Jerry’s Cookie Dough.. De grootste tip die ik heb: blijf naar je lichaam luisteren, zelfs als je hoofd SCHREEUWT hoe níet leuk het is om gezond te eten en hoe heeeeerlijk suiker is. Je lichaam vertelt je wel (dmv hoofdpijn, moeheid, etc) wat goed en niet goed is.
Hoi Merel, ik begrijp precies wat je bedoelt en ik herken het helemaal. Ik ben wel een meisje dat zelfgemaakte salades meeneemt van huis. Maar nog steeds ben ik niet tevreden met wat ik doe. Een beetje dankbaarheid tegenover mezelf zou zo gek nog niet zijn. Ik heb een tijdje ’s avonds vijf dingen opgeschreven waar ik die dag trots op/dankbaar voor was. Dus focussen op de dingen waar je wel tevreden over bent, of gewoon iets moois wat je die dag hebt meegemaakt. In mijn geval liep het uiteen van “Ik ben trots op mezelf dat ik lekker ben gaan sporten vandaag” tot “Ik hoorde iets grappigs op de radio en daar moest ik heel hard om lachen”. Dat hielp wel heel erg. Misschien dat het iets voor je is? Groetjes, Bo
Dat is een heel mooie en lieve tip. Dankjewel. En ook heel veel succes voor jou, want je verdient het om lief voor jezelf te zijn :)
Herkenbaar. Ben niet een enorme ‘groene’ fanaat maar probeer wel bewust om te gaan met wat ik in m’n mond steek. Al vind ik het soms lastig om te bepalen wat er nu wel en niet goed is, want iedereen heeft er wel een mening over. Geen tips helaas maar fijn om je verhaal te lezen. Succes!
Lieve Merel, Wat dapper van je om dit te posten. Je zet jezelf zo open bloot en dat vergt heel veel kracht. Jij kan die struggle, oftewel haat/liefde relatie met eten winnen ECHT! Maar dat zal niet lukken door alleen maar met eten bezig te zijn… Einstein zei ooit ” Je kunt een probleem niet oplossen met de denkwijze waarmee die gecreëerd is”
Met andere woorden, door het allemaal proberen op te lossen met eten ga je er niet komen. De bewustzijn achter waar je eten vandaan komt etc is erg goed maar daarmee alleen ben je er nog niet. Je bent er zelf al achter gekomen dat diëten dus niet helpt, dan ga je dus alleen maar symptomatisch te werk en heb je binnen de kortste keren weer last van die cravings. Kijk naar de echte reden achter je ‘habits’. Check het boek De Gabriel Methode https://www.degabrielmethode.nl/De-methode/1/ het gaat weliswaar over afvallen (zonder diëten en extreem sporten) maar het geeft je in ieder geval inzichten en ideeën over je cravings, het Hoe en Waarom dus. Check het even, het is echt de moeite waard
Liefs , Joyce
Dat klinkt erg interessant. Dankjewel Joyce!
Het is naar mijn mening juist niet gezond om perfect te willen zijn en zo geobsedeerd bezig te zijn met eten. Dan maar iets minder perfect, maar wel happy en ook nog steeds gezond. Want af en toe wat ‘ongezonds’ doet niks slechts voor je mits je echte producten kiest met goede ingredienten. Ik denk wanneer je het perfectionisme achter je laat, je vanzelf gaat leven op de juiste manier voor jou.
Ik wil ook niet perfect zijn hoor :) Ohnee, dat gaat nooit gebeuren en dat hoeft ook niet. Maar ik wil me wel happy voelen over de dingen die ik eet en over wat die dingen met mijn lichaam doen. En dat is nu niet altijd het geval, waardoor ik me dan weer down en bleh ga voelen.
Okey. ik ben een pizza, E-nummers-meisje, maar alsnog houd ik van jullie blog. Het kan erger dus.
Ahhhh helemaal niet erg! :)
Wat een dappere post. Zullen we met z’n allen een suikervrije maand doen volgende maand?
Gewoon proberen, en elkaar er door helpen? Ik denk dat we allemaal wel een beetje suikerverslaafd zijn..
Ik vind het een heel mooi voorstel! Maar helemaal suikervrij.. oef, dat vind ik nog wel een uitdaging hoor! Dat kan ik je niet beloven ;)
Oprechte post! ja, de suikerverslaving, ik heb er zelf niet een enorm probleem mee, maar het is bij mij heel geleidelijk gegaan. En nu crave ik het ook niet meer. Idd veel informeren: de genoemde drieluik docu is goed en ook ’the weight of the nation’ en ‘food inc.’ Nu ik ben verhuisd is het ook veel makkelijker, hier zijn sommige producten gewoon verboden (heel fijn als bepaalde dingen ook gewoon niet verkocht worden) en mag er ook niet met bepaalde taglines gemarket worden. Maar je zegt het zelf eigenlijk al je kan niet ineens alles veranderen, stapgewijs je eetstijl veranderen, process is perfection ^^
Die docu’s zijn idd ook heel interessant! Ik geloof zeker dat cravings veel minder worden als je niet zoveel of geen suiker eet.
Ik herken me ontzettend in jouw stuk. Bij mij is het vaak alles of niks: of ik eet een tijd heel gezond en goed, òf ik eet dagen achter elkaar hele zakken chips en snoep leeg. In mijn gedachten straf ik mezelf ook ontzettend af als ik iets ongezonds eet, en ik voel dan ook de druk van de maatschappij al op me afkomen: “Ohhhhhh heb je nou een stuk taart op, op je vaders verjaardag? Weet je wel hoeveel suiker daarin zit? Hoeveel onnodige koolhydraten die niks voor je doen? Veel verzadigde vetten hoor!” – dat idee. Alsof ik nooit een keer mag zondigen. Ligt aan mezelf hoor, maar ik herken dit stukje wel. Allemaal psychisch, en dat is nog het moeilijkst om te veranderen…
Herkenbaar :) Zijn wij vrouwen dan toch echt complexe wezens? ;)
Wow! Ik denk dat je met jouw inzicht, zelfkennis en zelfreflectie al heel ver gaat komen. Ontzettend knap dat je je zwakke punten zo kan herkennen en erkennen. Wat mij goed helpt is de manier van denken; niemand zegt dat ik het niet mag, ik weet dat het beter is voor mezelf als ik het niet neem, dus daarom neem ik het niet. Het jezelf streng opleggen en ontnemen van dingen werkt alleen maar averechts, tenminste bij mij dan.
Geloof in jezelf en je komt waar je uiteindelijk wilt zijn!
Hulde Merel! Dat je hier zo goed over kan schrijven!
En… heel herkenbaar voor mij, je bent zeker niet de enige, ik hoop dat dat al helpt (jouw stukje helpt mij iig wel)
Lief van je Jula!
Herkenbaar. Voor de inspiratie heb ik laatst food matters en hungry for change weer gekeken.
Erg goede docu’s/films idd voor als je wat motivatie nodig hebt!!
Zooooo herkenbaar. En iedere keer voel ik mij schuldig en rot. Waarom heb ik mij nou toch laten, terwijl er inderdaad gezonde varianten in mijn kast liggen?
ik weet niet of ik daar ooit vanaf kom, maar ik ga eens kijken naar The men who made us fat en het boek Skinny Bitch.
Gelukkig ben ik niet de enige :)
:) Maar we moeten ons niet té schuldig en rot voelen he?!
Superduperherkenbaar! Ik ben gek op salades en eet ze het liefst de hele dag door, maar soms komt mijn suikerverslaving echt om de hoek kijken. Grr! En dan heb ik even echt geen zin om mijn best te doen en wil ik alleen maar suiker. Dat zijn vaak ook periodes waarin ik niet zo lekker in mijn vel zit, er gebeuren veel nieuwe dingen of verandering, etc. Ik geef mijzel dan tijd. En dat deed ik vroeger nooit. Ik word niet boos op mijzelf, maar probeer nu te denken aan wat ik al bereikt heb. Ik spreek met mijzelf af om me daardoor niet meer down te voelen, maar te accepteren dat het bij me hoort. En dat ik de volgende dag (of drie dagen daarna, of een week daarna) gewoon weer mijn best doe. En dan ben ik zo weer back on track. :) Succes!
Wat je zegt herken ik heel goed: periodes van verandering, nieuwe dingen. Ik merk dat ik nu gewoon heel erg opgeslokt word door mijn nieuwe werk en mijn hoofd staat niet zo naar gezonde voeding. Wat jammer is, want ik zou me veel energieker voelen als ik wél gezond zou eten.
Ja! Precies dat is waar ik nu een beetje mees ‘struggle’: nieuw werk en andere prioriteiten. Terwijl ik echt wel weet dat ik mij tien keer beter voel als ik niet snoep. Pff!
Wat een mooi, persoonlijk verhaal. Moet eerlijk zeggen dat ik me wel eens heb afgevraagd hoe iedereen dat toch altijd zo ogenschijnlijk makkelijk volhoudt om alleen maar verantwoorde dingen te eten. Ikzelf heb jarenlang bijna puur op suiker gedraaid en ben me er inmiddels zeker van bewust dat je daar niet oud op wordt, maar vind het bij vlagen toch wel echt lastig om inderdaad niet iets lekkers in ’t mandje te gooien bij de boodschappen.. :)
Ik herken het gevoel. Salades als lunch staan in mijn boekje ook als ‘niet leuk’. Ik mis mijn brood dan ook zeer. Nu neem ik vaak havermout (overnight oats) mee met wat fruit dat ik erin doe. Geeft dat lekker volle gevoel :).
Mmm overnight oats! Lekker :)
Heel herkenbaar! En heel eerlijk geschreven. Respect! Ik denk wel dat Liz een punt heeft:”is het ooit goed genoeg?”. Over het algemeen zullen de bezoekers van jullie site al vrij bewust met eten omgaan en af en toe wat lekkers hoef je jezelf toch niet te ontzeggen? Zolang je er maar echt van kunt genieten en je je erna niet schuldig voelt of baalt, omdat het eigenlijk toch niet zo lekker was. Zelf heb ik niets met suiker (lucky me), maar een kaascroissantje (ik ben vegetariër, niet veganistisch) vind ik heerlijk. Omdat ik weet dat het alleen maar vet en loze koolhydraten zijn, houd ik me in. Plus dat ik me daarna helemaal niet zo lekker voel; schuldig en opgeblazen. Misschien ga ik nu zo’n vier keer per jaar overstag…Ik probeer te onthouden dat ik daarna spijt heb en mij niet lekker voel en op zo’n dus moment niet dat croissantje te kopen, maar naar huis te fietsen voor een geroosterde speltboterham met iets lekkers er op. Dat lukt steeds vaker!
Ook is het zo dat de maatschappij steeds verder gaat in bewustwording en “wij’ zijn misschien wat gevoeliger voor die marketing. Geen tarwe, véél superfoods en weinig koolhydraten. Ik denk als je je bewust bent van wat voeding doet voor je lichaam en je meestal bewuste keuzes maakt, met af en toe een mindere keus, je al heel goed bezig bent! Kijk eens in de winkelwagentjes om je heen en huiver: snacks uit de diepvries, pakjes en zakjes, wit brood, snoep en vooral géén groenten en vraag je dan af: ‘Doe ik het nu echt zo slecht?”. Gegarandeerd is het antwoord NEE!
Dank voor je reactie. Je hebt gelijk hoor! Soms kijk ik om me heen in de supermarkt en realiseer ik dat het allemaal wel wat meevalt. Alleen, bij mij gaat het niet om 4 x per jaar overstag gaan. Bij mij gaat het meer om periodes dat ik all the way healthy of all the way “bad” ga. En daar wil ik vanaf. Ik gun mezelf genoeg, maar dan graag een beetje verantwoorde dingen. En geen dingen die me triggeren om weer helemaal los te gaan!
Zo hoor je bv steeds meer over ontzuren mbv tarwegras, chlorella, spirulina en zit ik nu al weken te dubben of ik die pot Alkagreens van
€ 40,00 ga kopen. Terwijl, wie zegt dat ik dat nodig heb? Marketing…
Allereerst wil ik zeggen dat ik het moedig van je vindt dat je dit persoonlijke verhaal publiekelijk hebt gedeeld! Ik denk dat velen het fijn vinden om te lezen dat ze niet de enige zijn!
Ik kwam 10 jaar geleden bij een diëtist, die me aanraadde zo min mogelijk vet te eten (ze promootte zelfs vetvrije zonnebrandcrème!). Dus ik at me ongans aan suiker, E-nummers, magere melkproducten, alle soorten fruit en salades/rauwkost. Ik viel prachtig af. Maar na een half jaar had ik prikkelbaar darmsyndroom en 0 energie.
Inmiddels werk ik als shiatsu therapeut (een vorm van Traditionele Chinese Geneeskunde) en werk ik met de Chinese voedingsleer (ook wel 5 elementenvoeding genoemd). Een duizenden jaren oude leer. Deze leer heeft meerdere lagen, maar de basis is een goede spijsvertering. Je kunt nog zoveel vitaminen, mineralen, enzymen en andere supergezonde units eten, maar als je spijsvertering niet gezond is, kun je het niet (goed) opnemen. En dan blijf je honger/trek houden, omdat je lichaam nog om voedingsstoffen vraagt.
Hoe maak je je spijsvertering gezond? (dit is altijd het deel waar de gemiddelde vrouw, zacht gezegd, aan moet wennen) Eet 2, liefst 3 gekookte maaltijden per dag (en dat klinkt ingewikkelder dan het is: bv. gekookte bieten kun je later koud eten, maar zijn wel gekookt geweest. Of bv. rijst, quinoa met groenten of gestoofd fruit).
Het spijsverteringsstelsel wordt verzwakt door E-nummers, suiker, maar ook: rauwkost (!), tropisch fruit, overmaat aan melkproducten, rauwe granen (bv rauwe havermout) enz.
Ik merk dat ik zelden ‘cravings’ heb. Andersom: als ik eens taart eet, merk ik de dagen daarna dat ik méér suiker wil. Maar ik weet inmiddels dat ik na 2 à 3 dagen (relatief) afzien (en in hoge nood kauwen op mierzoete gedroogde mango) weer afgekickt ben.
Mocht je dit interessant vinden, en je je afvragen: waaraan herken je een verzwakte spijsvertering? wat is de theorie achter dat gekookte eten? ik vertel je graag meer :-)
PS excuses als ik mijn antwoord 2x gepost heb. Zit in trein met belabberde ontvangst
Hoi Merel, Ik herken het ook wel hoor. Ik ben een echte health freak (hoewel geen vegan) die inderdaad ook dagelijks haar eigen salade/verse guacamole/groenten/ meeneemt. Af en toe snoepen? Moet kunnen. Ik doe het regelmatig, en ben toch 16 kilo afgevallen (nu 61 kilo bij lengte van 1.73) en gezonder dan ooit.
Voordeel is dat ik echt gek ben op koken. Een pizza eten? Geen probleem. Die maak ik zelf van o.a. speltmeel met zelfgemaakte tomatensaus, een hoop groenten en geitenkaas. Zin in koekjes? Gebruik o.a. speltbloem, kokosbloesemsuiker, kokosolie, vanille en ei (of eivervanger voor jou. Wraps eten? Meng speltbloem met olie en water en je hebt het deeg! Frietje? Zelfgemaakt in de oven (laagje bloem er omheen voor knapperige friet) en je bent zo klaar.
Ik denk als je je zelf dingen gaat ontzeggen, dat je het heel moeilijk krijgt. Als je het niet mag, wil je het juist. Misschien is het een tip om in plaats daar van alles zelf te maken? Toegegeven, het is niet de meest makkelijke oplossing. Het kost veel meer tijd. Voordeel is dat het wel veel gezonder is, je weet wat je eet. Daarbij is het ook echt veel lekkerder!
Ik ben zelf ook gek op eten, altijd al geweest, dat gaat nooit veranderen. Ik heb dus gekozen om te eten wat ik wil, maar om wel te leren om het zelf te maken met gezonde producten en mijn porties onder controle te houden. Werkt perfect!
Oh zo herkenbaar! Ik heb nooit echt een probleem met eten gehad, nou ja in mijn puberteit een paar maanden dat ik te weinig at om verschillende redenen. Maar ik ben blessed met goede genen en ben altijd (op mijn zwangerschap na) slank geweest.
Maar alsnog wil ik zo graag gezond eten, maar hou ik zo erg van ongezonde dingen. Het gaat bij mij in vlagen, en soms inderdaad een soort van alles of niets idee, als het me niet lukt om gezond te eten dan maar dat hele pakje koekjes opeten..
Ik probeer er de laatste tijd een beetje balans in te vinden. Eindelijk is manlief ook overstag om bewuster te gaan eten, wat erg fijn is. Dus nu eten we samen gezond. Maar ik wil die foute koekjes of chipjes ook niet helemaal laten staan. Ik probeer overwegend gezond met af en toe wat ongezonds. Anders wordt ik er chagrijnig van. Ik eet nu vaak een salade als lunch, maar om voor de zoveelste avond mijn lunch voor de volgende dag klaar te staan maken, soms heb ik daar gewoon geen zin in! En dat moet ook kunnen vind ik.
Ik ben nu twee maanden ‘suikervrij’ en heb veel meer energie. Ik las in een tijdschrift dat we gemiddeld 120 gram suiker per dag binnen krijgen. Dat was voor mij de doorslag om eens goed naar mijn suikerinname te kijken. Ken je het weblog http://zenhabits.net/? De schrijver van dit blog laat zien hoe je met kleine stapjes allerlei veranderingen doorvoert, onder andere ook met betrekking tot eetgedrag.Ik vind het een heel inspirerend blog.
Zooo herkenbaar lieve Merel :) Je bent zeker niet de enige.
Ik ben op dit moment ook niet zo gezond, ik weet niet precies waarom (well, waarschijnlijk stress waardoor ik minder kook en sneller snack). Ik heb voor mijn doen echt heel veel gesnackt de laatste twee maanden en veel te weinig fruit gegeten :( Ik voel en zie het ook, ik heb weer puistjes en mijn skinny jeans zitten net te skinny.
Ik ga Skinny Bitch of een ander healthy boek er ook maar weer eens bij pakken, ik kan ook wel wat inspiratie gebruiken! You can do it! :)
We can do it! Lief van je! X
Hoi Merel,
Een beetje zoals toen je het van de zomer over jouw gevoel had bij het kleren kopen (kan een t-shirt zonder mouw wel met mijn figuur), denk ik dat je wat streng bent voor jezelf.
Misschien is het juist leuk en bijzonder om vaak over eten te denken?
Ik bedoel hiermee dat je ook je frequente gedachten over eten en je relatie met eten als iets positiefs kunt zien.
Ik lees jouw posts juist ter inspiratie (leuke kooktips, grappige foto’s van je huisje, kortom een supertof stijltje) en ik denk dat dit misschien wel fijn is om te weten?
Je zou deze leuke posts toch nooit zo goed kunnen schrijven als je je niet veel met eten/voeding zou bezighouden?
Wat ik met mijn warrig verhaal probeer te zeggen is; probeer wat jij als jouw lastige punten ziet als goede dingen te zien.
Van een schuldgevoel wordt niemand mooier of gezonder toch?
ow ik ken het, ik zit op dit moment ook weer in zo’n periode, zak chips en stroopwafels staan naast me, zucht… en ik heb een opgeblazen buik, ben ontzettend moe. Het doet me dus helemaal niks goeds! Maar goed, ik ga me er niet schuldig om voelen, het is een fase, over een weekje dan zit ik weer in mn ‘oude’ ritme. Ik hoop dat het jou ook lukt, je hebt het nu even ‘nodig’ en straks eet je weer wat gezonder. Ik denk dat het er allemaal bij hoort en je moet je niet slecht voelen als je een tijdje niet zo gezond eet.
Wat bij mij werkt als ik het ‘ongezonde’ weer zat ben is 1) niet kopen en 2) als je toch wilt kopen, kijk op de ingredienten lijst en bedenk je, wat een troep dat wil ik niet in mijn lijf!
ik kan je het boek integrative nutrition aanraden (ik stuur het door via mail als je wil)
Dat boek was voor mij een bevestiging, voor mijn vriend een eyeopener. Soms hebben wij allebei nog last van cravings of voedselobsessie.Ik heb ibs, dus soms freak ik helemaal over eten. En hij over zijn gewicht. Maar we kunnen het al beter relativeren. en stapje voor stapje. Kijk maar eens naar het proces dat je al afgelegd hebt, daar mag je behoorlijk trots op zijn!
In het boek staat trouwens dat je alle brocoli van de wereld kan eten, maar als je op andere vlakken niet gevoed wordt zoals vriendschap, liefde, spiritualiteit, beweging, … je ook niet gelukkig wordt.
mooi dat je dit wil delen.
Wat een mooi geschreven, aan de reacties te zien herkenbaar voor bijna iedere vrouw haha. Wat ik ook altijd zo leuk vind is dat jullie zo vaak reageren op de reacties :) Groene meisjes rocks!
Ik zie dat dit logje al van een week geleden is, maar ik denk dat het goed is dat ik het pas nu lees, en ook alle reacties heb gelezen. Ik heb prikkelbaar darm syndroom en een eetstoornis (niet anders omschreven), dus ik herken het heel erg; het gevecht met eten. En eigenlijk precies wat Siegried typte, je kunt alle broccoli van de wereld eten, maar als je op andere vlakken niet wordt gevoed.. Dat raakt me nu. Ik ga zo lekker een kiwi eten, een fijne yoga sessie doen en daarna lekker aan de slag want ik zit al even in deze blokkade/dip! Bedankt, liefs Bec.
Dat lijkt me direct de reden dat ik ook geen salade meeneem naar het werk. En een gezonde mueslireep of muffin maak ik ook te weinig. Toch maar es gaan doen gewoon, juist zo lekker!