Does it spark joy? – Marie Kondo

marie kondo

Sinds de afgelopen anderhalf, twee weken is niet alleen Hollywood, maar ook Nederland in de ban van Marie Kondo. Told you guys, deze vrouw is geweldig. Aaf Brandt Corstius schreef in haar artikel in de Volkskrant maar liefst 4 pagina’s vol over de Japanse opruimguru, over hoe maf ze eigenlijk is, maar ook over hoe effectief haar methode is en het enige wat ik kan zeggen is: helemaal mee eens. Mijn bewondering voor Marie Kondo neemt misschien een beetje gekke vormen aan. Ik weet niet of ik dit moet zeggen, maar ik doe het toch maar. Ik zou haar serieus zó graag een keer willen ontmoeten. Oké, met mij tienduizenden andere mensen (ze schijnt in Japan amper normaal over straat te kunnen, zo populair is ze,) maar toch. Er is zoveel dat ik haar zou willen vragen, maar vooral ook zeggen. Haar nummer 1 vraag, die je jezelf bij alles in je huis en je garderobe, moet stellen is: “Does it spark joy?” Ofwel: geeft het je plezier, houd je ervan, is het je lief, enzovoorts. Deze gedachte kan je op zoveel meer toepassen dan op spullen alleen.

Toen ik in december begon met mijn Opruimproject, kwam ik heel veel dingen in mijn huis tegen die geen enkele joy sparkten. Om je even wat achtergrondinfo te geven: ik las het boek Opgeruimd! van Marie Kondo en leerde een heel nieuwe opruimtechniek kennen. In één zin samengevat zou je kunnen zeggen dat je alleen de spullen en kleding moet houden die je een spark of joy geven. Doen de spullen je niks, krijg je er geen goed gevoel van? Dan moet het weg. Dit is een beetje kort door de bocht gezegd en ik adviseer je dan ook echt om Marie Kondo’s boek te lezen om meer over haar methode te weten te komen. Maar die spark of joy dus, daar ging ik eens over nadenken.

Na me een maand of drie bezig te hebben gehouden met de hele Marie Kondo- methode (#konmari) is het een soort tweede natuur geworden om bij alles te denken: word ik hier nog blij van? Dat geldt ook voor dingen die we niet bezitten, maar doen. We zouden ons best eens wat vaker moeten afvragen of we nog wel blij worden van de dingen die we doen. Merk je wel eens aan jezelf dat je de neiging hebt om je mee te laten slepen in negatieve vibes? Hoor je jezelf regelmatig klagen over kleine dingen? Reageer je vaak kortaf of chagrijnig tegen mensen die je liefhebt en tegen wie je eigenlijk alleen maar lief wilt doen? Grote kans dat je niet meer zo happy bent met de manier waarop je je leven een tijdje terug hebt ingedeeld.

Kijk, het leven is best verwarrend soms. Je bent een jaar of zestien, zeventien (en als je vmbo doet, ben je vijftien) als je een keuze moet maken omtrent je vervolgopleiding. Met veel pijn en moeite sleur je jezelf door de beroepskeuzetesten heen en meld je je aan bij een vervolgopleiding. Veel mensen switchen tussendoor nog een keer van studie en rollen vervolgens van de eindstage zo in een vaste baan. Op dat moment lijkt dat helemaal te gek: je bent nog maar voor in de twintig en je hebt al een vaste baan. Soms twijfel je wel eens of je al behoefte hebt aan zoveel verantwoordelijkheid en ook denk je wel eens dat je het allemaal niet meer trekt, maar hey, anderen zouden super gelukkig zijn met een vast contract en jij hebt het – dus niet zeuren. De tijd vliegt, óók als je geen fun hebt, en ergens wanneer je de dertig begint te naderen, ga je twijfelen. Is dit alles? Hoe ben ik hier eigenlijk terecht gekomen? En: word ik hier nog wel blij van?

Het is doodeng om toe te geven dat je ergens niet meer blij van wordt. Zeker als het om je werk gaat. Want stel je voor dat je durft te zeggen: nee, dit geeft mij geen enkele spark of joy meer… wat dan? Je kunt toch niet zomaar je baan opzeggen? Je kunt toch niet zomaar ergens mee stoppen? Nouja, het kan wel. Of het verstandig is, dat is voor iedereen persoonlijk. Het hangt ten eerste van je situatie af. Dan hebben we het over hypotheken en kinderen, maar ook over allerlei andere vaste lasten en verplichtingen. Het leven is duur en de rekeningen moeten worden betaald. Maar niks is onmogelijk.

Ten eerste zou je, voordat je heel impulsief een ontslagbrief naar je baas stuurt, eens na kunnen denken over hoe je van je huidige situatie een leukere situatie kunt maken. Misschien heb je het gevoel dat je je motivatie voor je werk helemaal kwijt bent. Hoe zou je je motivatie terug kunnen vinden? Zou een andere functie binnen hetzelfde bedrijf helpen? Kun je je laten bijscholen? Of omscholen? Zou je met je baas kunnen praten over doorgroeimogelijkheden? Wanneer jij niet aan je omgeving aangeeft dat je graag zou willen dat dingen gaan veranderen, dan gaat dat ook niet gebeuren. Sinds ik ergens heb gelezen dat je ‘het universum’ (wie of wat dat ook voor jou is,) moet laten weten wat je wensen zijn, omdat ze anders niet kunnen uitkomen, denk ik steeds vaker dat dit waar is.

Misschien ben je in de positie om grotere risico’s te nemen. Wat denk je van een periode onbetaald verlof opnemen? Zou je een tijdje op reis willen? Of een opleiding willen volgen? Of denk je erover om je eigen onderneming te starten? Een webshop te openen of een boek te schrijven? Heb je al eens overwogen om een blog te starten? Er zijn zóveel manieren om én te doen wat je leuk vindt én geld te verdienen – anderen doen het ook. Ik luister momenteel veel leuke podcasts over bloggers die van hun hobby hun werk hebben gemaakt. En ja, ik weet dat Amerikaanse blogs huge zijn (soms met wel een miljoen volgers per maand – daar zijn wij een baby bij,) maar de passie waarmee deze bloggers spreken is zo inspirerend en motiverend! Als zij het kunnen, waarom zou jij dat, met je Nederlandstalige blog, niet kunnen? Ik hoorde een jonge vrouw vertellen over haar te gekke werk: de wereld over reizen om haar scrapbook spullen aan de man te brengen…en met gigantisch succes. Ook luisterde ik naar een interview met een zakenman die een goed lopende business in yogamatten heeft. Ik bedoel, waarom ook níet je geld verdienen met iets waarover je zelf erg gepassioneerd bent? Met onze huidige internetwereld kan het. Er is voor iedereen een plek op het internet en zo lang je een creatief en origineel idee hebt, is er ook nog een markt en een doelgroep voor.

Veel mensen denken dat je enorme risico’s moet nemen om te doen wat je echt leuk vindt. Dat je alles moet opgeven en op droog brood moet gaan leven. Of dat je alles moet verkopen en op wereldreis moet. Zeg maar dag tegen je comfortzone. Nee hoor, dat is nergens voor nodig. Ik denk dat je juíst vanuit je comfortzone heel goed kunt doen waar je echt blij van wordt. Hoeveel stay-at-home moms zijn er al niet een succesvolle webshop begonnen? En als je die periode onbetaald verlof van je werk opneemt hoef je helemaal niet naar het buitenland, maar zou je ook vanuit huis op je gemak kunnen werken aan boek of een ander project. Misschien wil je gewoon eens rustig aan doen en is dat vooral waar je blij van wordt. Of misschien wil je oude camera’s opknappen en leren mooie analoge foto’s te maken. Ik zeg maar wat. Het hoeven geen grote, spannende dingen te zijn. Je kunt heel goed vanuit iets kleins opstarten. Ik geloof dat wanneer je jezelf rust en ruimte geeft, er heel mooie dingen kunnen ontstaan en er toffe dingen op je pad zullen komen.

De wereld zou zoveel leuker en positiever zijn, als we allemaal zouden doen waar we blij van worden. En ik weet dat er nu mensen denken: “dat kan niet, want er moeten mensen altijd kaa uu tee klussen doen.” Think again. Iets wat voor jou een rotklus lijkt, kan voor iemand anders iets zijn waar hij of zij heel blij van wordt. Kijk naar Marie Kondo. Zij heeft een grote passie voor datgene waar veel mensen een grote hekel aan hebben: opruimen. En van die passie heeft ze – niet geheel onverdienstelijk – haar werk gemaakt. Ze helpt nu anderen hun huizen op te ruimen en misschien heeft ze geen tijd meer om dit persoonlijk bij de mensen thuis te doen, maar ze doet het via haar boek. Als je bedenkt dat Marie op deze manier én doet waar ze blij van wordt én hiervan kan leven, zou je dan niet denken dat er voor jou ook een manier moet zijn te vinden om te doen waar je écht blij van wordt?

Wat begon met het opruimen van mijn spullen, is nu eigenlijk het opruimen en organiseren van mijn leven geworden. Of het nou een boek in de kast, een trui aan een hanger of een afspraak in mijn agenda is, ik vraag mij af: does it spark joy? En zo ja, dan mag het blijven. Is er geen sparkje joy te bekennen? Dan niet.

Zijn dit thema’s die voor jou op dit moment in je leven spelen? Hoe ga jij hier mee om? Misschien heb je nog vragen over dit onderwerp, stel ze dan gerust. Ik lees heel graag je gedachten bij de comments onder dit artikel en gebruik jullie comments regelmatig als inspiratie bij het schrijven van nieuwe blogposts. Alvast bedankt voor je reactie! 

 

Deel deze post op: [pinit]

Geschreven door: Merel

71 gedachten over “Does it spark joy? – Marie Kondo

  1. wij gaan eind mei verhuizen dus er moet heel veel weg. Dst kukt aardig met de dingen waar we jaren niet naar om hebben gekeken en die begraven achter op de zolder lagen want die hebben we immers niet gemist. Die sparkle of joy is wel een goede tip en ook toepasbaar op spulletjes van vroeger. Ik vond een stickerboekje van toen ik 10 was en werd er zó blij van. Heb ze in de la van mijn dochter gedaan. Maar het gevoel dat ik kreeg van de ongebruikte stickers want de mooiste bewaard was zo fijn, dat ik ze als ze zo naar school is weer uit haar la ga pakken.

    1. :) ik zie het voor me! Dat boekje geeft jou dus echt een spark of joy. Mooi!

  2. mooi artikel! Ik moet altijd enorm lachen als ik (in de auto) voor het stoplicht sta, en allemaal stellen of gezinnen voorbij zie rijden met een chagerijnig gezicht. Ben je weer naar je vervelende (schoon) familie geweest? of moest je weer zo nodig samen naar de woonboukevard? denk ik dan.. ik denk dat we in heel veel dingen geleefd worden en geen bewuste keuzes maken. Veel mensen zijn de hele dag door chagerijnig of neutraal.. maar blij? Ik werk in het onderwijs en heb een rottijd met een rotklas gehad. Zoog energie! Elke dag met een naar onderbuikgevoel naar school. Halverwege het jaar kon ik wisselen naar een kleutergroep waar ik me ZO goed bij voel! Genieten! elke dag.. En verder heb ik prive ook nogal bijgeleerd dat bewust stilstaan bij keuzes in je leven en kleine gelukjes HEEL belangrijk zijn! heel veel is ‘stuurbaar’. fijne dag dames :-) dit was ee fijn artikel om de dag geinspireerd mee te beginnen!

    1. Klopt. Ik ben ook van mening dat je voor een heel groot deel zelf verantwoordelijk bent voor je eigen geluk. En nee, ik ben geen naïef persoon en ik sluit mijn ogen niet voor alle onrecht en oneerlijkheid in de wereld. En ja, dingen overkomen je. Maar zelfs in de moeilijkste situaties kun je nog keuzes maken die leiden tot (klein) geluk.

      1. precies! Daarom het woord sturen :-) wat je voor je kiezen krijgt heeft niemand invloed op, wat je ermee doet en alle mooie dingen.. daar gaat het om! Ik ga morgen na twee jaar mijn man in Nederland te moeten hebben gemist, hem ophalen op schiphol! Twee ***jaren, maar wat gaan we nu genieten! (hopelijk ;-p)

  3. Ik moet me hier – zo te lezen – meer in gaan verdiepen voor een opgeruimd huis en hoofd! Toen ik ging verhuizen heb ik goed op kunnen ruimen, maar in het alemeen ben ik evht een ramp. Wil alles houden. Die podcast ga ik zeker luisteren!

  4. Wat een fijn, inspirerend stuk! Ik heb zelf afgelopen oktober mijn vaste baan opgezegd om de droom bovenaan m’n Bucketlist waar te maken: een seizoen in de bergen wonen en heel veel snowboarden. Nu komt het moment dat ik bijna terugga naar Nederland en ik zou zó graag iets doen waar ik elke dag een glimlach van op m’n gezicht krijg. Dankjewel voor de inspiratie, ik ga het zeker meenemen!

  5. Erg leuk artikel, heb het met veel plezier gelezen. Hoewel de titel van mijn blog anders doet vermoeden vind ik nog steeds dat ik de leukste baan ter wereld heb :) En na het lezen van deze blog realiseerde ik me dat dat heel wat waard is!

    Heb je toevallig een (Blendle)linkje naar het artikel uit de Volkskrant?

  6. Mooie opruimmethode! Stiekem kosten niet leuke dingen je alleen maar energie, dus ik denk dat dit wel een mooi iets is om dagelijks bij stil te staan. Zelf ben ik op het moment ook op aan het ruimen en iets moet nuttig zijn, waarde hebben of inderdaad de joy, anders gaat het de deur uit ;)

  7. Alweer Dank dank voor weer een prachtig blog! Zo waar! Ik ga het proberen! En zo herkenbaar wat je schrijft. Ik denk heel vaak bij mensen: LEEF!! Geniet! Juist ook van de kleine dingen! Ik ben gezegend met een optimistisch karakter , dus dat stukje lukt mij al wel! ( vaak , niet altijd) maarrrrrrrrrr deze methode toepassen op mijn kleding kast lijkt mij slim. Toch denk ik nu al, o neeeee dan moet ik best veel weg doen :-)! Waarom ben ik toch gehecht aan kleding die me niet die sparkle geeft

    1. Meibloempje geeft al antwoord en ik kan me daar alleen maar bij aansluiten. Ergens heeft het iets met angst te maken. Om iets los te laten bijvoorbeeld. Best wel gek dat we deze waarde hechten aan spullen, maar ook heel menselijk.

  8. Antwoord op Simoontje: dat komt dan hetzij door een (ongezonde) gehechtheid aan het verleden, of een angst voor de toekomst. Beide zijn niet nodig. Let it go! :-)

  9. Wat leuk dat je de filosofie van Marie Kondo zo doorvoert in andere aspecten van het leven. Het is niet altijd even makkelijk om daarbij stil te staan omdat je in een soort ‘flow’ (of zelfs sleur) kunt zitten welke je gewoon meevoert. Momenteel lees ik ‘Life’s too f***ing short’ en dat boek heeft ook zo ongeveer dezelfde strekking. Voegt het niets toe, word je er niet gelukkig van: doe het dan niet want het leven is te kort voor dingen waar je niet achter staat. De boodschap is erg inspirerend en ik denk dat we allemaal wat meer kunnen stilstaan bij wat ons werkelijk gelukkig maakt.

    1. Wat een goede tip! Weet je of het boek er als e-book is?

      1. Voor zover ik kan zien wordt er geen e-book verkocht en is er ook geen e-book bij de bibliotheek beschikbaar. Het boek is wel gewoon te leen bij de OBA dus als ik mijn lading weer heb teruggebracht is het boek weer beschikbaar ;).

  10. Dit speelt momenteel heel erg in mijn leven. Ik trek met mijn vriend in een appartementje en moet dus keuzes maken omtrent spullen die ik kan houden en welke niet. Ik probeer hem ook op dit pad te trekken zodat er geen overbodige rommel bijkomt. Ook ben ik op zoek naar werk en daarbij moeten ook keuzes gemaakt worden. Ik wil niet eender wat doen maar denk er echt over na of het behalve geld in jet laatje brengt, mij ook echt gelukkig maakt.

    1. Wat een mooi voornemen! Ik kan je écht aanraden om Opgeruimd van Marie Kondo te lezen!

  11. Mijn voornemen voor dit jaar was om meer te doen met minder. Minder afval, minder spullen, minder druk… etc. Geïnspireerd door Marie Kondo en de heren van The Minimalists ben ik gisteren begonnen met The Minimalism Game. In 30 dagen 465 spullen wegdoen (als je de finish haalt natuurlijk ; ) ). “Does it spark joy?” is zeker een vraag die mij de komende dertig dagen gaat helpen om spullen te minderen evenals jullie blije blogs over jullie opruimproject!

    1. Wat tof om te horen zeg! Echt een mooi concreet project waar jij aan bent begonnen!

  12. Ik heb naar aanleiding van al jullie positieve artikelen over Marie Kondo zelf het boek bij Bol besteld en ik ben heel erg benieuwd! Ik houd zelf enorm van opruimen, doe juist vaker iets te snel weg dan dat ik het bewaar, dus ik vind het heel leuk om te lezen hoe iemand anders daarin staat. En natuurlijk ben ik benieuwd of zij iets kan toevoegen aan mijn manier van opruimen.

    Overigens zou ik dat gedeelte waarin jullie schrijven om alleen te doen waar je blij van wordt wel 1000x willen printen en het onder ieders neus willen schuiven die het kan gebeuren. Ik kom zoveel mensen tegen die met jaloezie naar anderen kijken die wél doen wat zij leuk vinden en zelf niet hun hart volgen, dat ik er soms een beetje verdrietig van word, haha. We hebben tegenwoordig de mogelijkheid om op zoveel manieren ons hart achterna te gaan, waarom zou je dat niet doen? Zelfs als je bedrijf mislukt of wanneer je hartstikke eenzaam bent op wereldreis, dan nog heb je het wel gedaan en hoef je je nooit af te vragen ‘Wat als’. Ik denk dat dat voor mij persoonlijk de ergste vraag is die ik mezelf later, als ik achter de geraniums zit, kan stellen. En daarnaast: ook van fouten en mislukkingen leer je en dat zijn lessen die je de rest van je leven meeneemt. Tot zover mijn relaas, haha. Ik ben het in ieder geval hartstikke met jullie eens, goed dat jullie dit soort dingen ook beschrijven op jullie blog!

    1. Zoooooo met je eens! Ik heb het idee dat we in Nederland heel erg de mentaliteit hebben van: “je moet je geld verdienen door keihard te werken en keihard werken is nou eenmaal afzien.’ En als iemand dan zijn geld verdient (en goed verdient soms ook) met iets wat hij of zij helemaal te gek vindt, dan trekken veel mensen dat in twijfel. Zo raar vind ik dat! Ik lees veel Amerikaanse boeken en luister naar Amerikaanse podcasts. Daar is het juist een mooi streven om iets te doen waar je zielsgelukkig van wordt én leuk je geld mee verdient. Een heel andere mentaliteit. Misschien moet ik daar eens een artikel over schrijven :)

      1. Ja precies. Dat idee van keihard werken schijnt zijn roots te hebben in onze vroegere calvinistische tijd. Je mag niet zomaar iets ‘krijgen’, je moet het verdienen. Ik las dat laatst over vakanties, waar las ik dat ook alweer? Nou ja, dat weet ik niet meer, maar het ging erover dat een vakantie nog altijd gezien wordt als een beloning voor iets dat niet leuk is (je werk). Dus geld verdienen met iets wat je leuk vindt, is raar, want wat is dat je beloning? En werk je dan wel hard genoeg?

        Ik vind dit trouwens een heel goed stuk, ik vraag me dit soort dingen ook steeds vaker af nu ik bijna klaar ben met mijn opleiding en straks de grote boze wereld in moet :P

  13. Geweldig artikel dit, ik ben zo blij met jullie blog! Zo fijn dat jullie blog echt inhoud heeft en inspireert. Voor mijn gevoel heb ik dat wat de strekking van dit artikel is al soort van gedaan. Ik kocht altijd weinig spullen en kleren (omdat ik shoppen niet als een ‘hobby’ zie en wilde sparen voor reizen), heb een aantal jaar geleden mijn baan opgezegd en ik ben 2,5 jaar naar het buitenland geweest om te reizen en daar te wonen (ik verdien mijn geld online). Maar voor mijn gevoel ben ik op dit moment in mijn leven weer een beetje terug bij af en heel erg op zoek naar weer die park of joy. Mijn grootste park of joy was altijd reizen maar nu woon ik weer in Nederland met een gewoon leventje en heb ik een zoontje om voor te zorgen en is mijn relatie uit. Die relatie gaf mij echt geen joy meer maar om er dan toch mee te stoppen terwijl je een kindje hebt is erg moeilijk. En daarbij is ook ons reizende leven voorbij want alleen reizen of andere kant van de wereld wonen met een kind van 1,5 is gewoon geen optie. Voor mij gevoel moet ik mijn (nieuwe) leven nu weer opnieuw vormgeven en dat ga ik dan ook doen, en ik ga het boek meteen (als e-book) lezen zodat ik straks meteen goed kan beginnen wanneer ik een woning heb gevonden voor mijn zoontje en ik!

    1. Zo te lezen is er in korte tijd veel voor jou veranderd Heleen. Pittig is dat! Maar ik lees ook dat je een positieve instelling hebt en dat je volgens mij je weg wel gaat vinden! Het boek is echt een aanrader :)

  14. Dat idee begon bij mij eigenlijk reeds te spelen toen ik jullie post ’the glorification of busy’ las in combinatie met de live light posts van Xaviera. Toen bedacht ik mij ook dat ik mijn agenda maar eens moet gaan opruimen. Welke dingen doe ik niet allemaal die ik eigenlijk helemaal niet graag doe en waar toch veel tijd in kruipt. Wat zou ik dan liever doen?
    Zo zijn sociale contacten met vrienden heel leuk, maar om iedere week verplicht zoveel mensen te zien, daar heb ik geen zin in. Veel liever sluit ik mij een aantal uren op in mijn keuken om de lekkerste dingen te maken. Dat plezier heb ik nu ontdekt en ik maak er graag tijd voor. En zo heb ik nog een paar dingen waar ik keuzes in wil en moet maken!

  15. Zo waar dit stukje. Ik zit nu ook op een punt waarop ik mij afvraag welke kant ik op moet.
    Sinds enkele maanden ben ik thuis, eerst als gevolg van ziekte, daarna werd het duidelijk dat daarachter ook nog een arbeidsconflict speelde.
    Dit is nu opgelost dwz er is een regeling getroffen. Maar voor mij is nu wel duidelijk geworden dat ik niet op de goede weg was. Ik ging met zo veel tegenzin naar kantoor en voelde mij zo diep ongelukkig De “sparkle of joy” was ver te zoeken….. dat wil ik nooit meer meemaken. Maar wat dan wel?
    Dat is nu de vraag. Ik heb al wel geleerd mijzelf de ruimte te geven in het niet weten wat te doen.
    Ik push mijzelf niet en ga ervan uit dat het wel goed komt.
    Er komt vast en zeker iets op mijn weg wat wel goed bij mij past en tot die tijd geniet ik van het thuis zijn.
    Jullie artikelen van de laatste tijd inspireren mij enorm dus ga zo door.
    Het is leuk te zien waar jullie je mee bezig houden!

  16. Ik zie die Marie Kondo boeken nu overal langs komen, en twijfel of het ook wat voor mij is. Enerzijds ben ik heel erg trendgevoelig, maar ik ben ook weer zo koppig dat wanneer iedereen het er over heeft, ik het juist niet wil, haha. Misschien is het ook de angst voor wat komen gaat, want ik ben namelijk een meeeega rommelkont. Ik heb een gruwelijke hekel aan opruimen (al kan ik intens genieten van een opgeruimd huis). Ik bedenk altijd wel excuses om het uit te stellen (zoals nu: eerst mijn blogrondje). Tja. Misschien moet ik er dan toch maar aan geloven. Ik ga eens even al jullie opruimartikelen teruglezen..

  17. Hmm… een boek kopen, terwijl ik juist spullen moet opruimen… Gelukkig is daar het e-book! :)
    Ik ga het zeker bestellen, want ik denk dat Marie Kondo de finishing touch kan betekenen voor mijn opruimproject. Wat ik tijdens mijn project vooral heb geleerd, is om het ‘schuldgevoel’ knopje uit te schakelen. Het heeft geen zin om gekregen spullen te bewaren, puur en alleen omdat je ze gekregen hebt. Weg ermee, als je het niet kan gebruiken of er niet blij van wordt!

  18. Jaa, wat toevallig! Was er vandaag over aan het googelen. Ik verhuis deze week naar het buitenland en moet nog van héél veel spullen beslissen wat ik er mee ga doen. Ga zeker de tips van Marie Kondo volgen. En haar manier van vouwen direct gebruiken als ik eenmaal ben aangekomen.

  19. Wat een goede blogpost! Ik ben nu ook heel erg aan het kijken wat mijn ‘sparkle of joy’ is. Nu ik werkzoekende ben en een parttime baan “erbij” heb, heb ik daar gelukkig alle tijd voor. Deze post heeft bij mij wel een sparkle losgemaakt, bedankt :)

  20. Wat een mooie en herkenbare tekst. Mijn complimenten ook voor je/jullie openheid en inspiratie. En leuk om te lezen dat zoveel mensen zich hierin herkennen. Ik ben er zelf momenteel ook mee bezig; met het opruimproject in huis, maar ook om te kijken wat ik wil en wat ik echt leuk vind in het leven om te doen. Ik heb steeds flexibele contracten en ben uiteraard blij dat ik werk heb. Helaas stopt het over een tijdje weer en dan zit ik opnieuw thuis: zoekende op de arbeidsmarkt, proberen op te vallen tijdens de sollicitaties. Het is lastig om ten eerste te ontdekken wat je echt leuk vindt, maar ook om dat te doen, als er momenteel zo weinig werk is en je daardoor ook minder kieskeurig kan zijn. Tenminste zo voelt dat. Maar ik probeer het positief te bekijken en ben benieuwd wat het universum voor mij in petto heeft ;)

    1. Absoluut, de realiteit is nu eenmaal dat je soms eerst dingen zult moeten doen die je minder leuk vindt, voordat je dingen kunt gaan doen die je gelukkiger maken. Maar ik geloof wel dat als je er actief mee bezig blijft en erover na blijft denken, je een heel eind komt! Je hebt ook mensen die beginnen aan een baan, niet echt heel gelukkig zijn, maar 30 jaar later per ongeluk nog steeds op dezelfde plek zitten. Dat is zonde!

  21. Heel mooi geschreven weer! Wat fijn dat je de ‘Does it spark joy?’ vraag nu ook stelt bij de dingen die je doet. Dat is heel inspirerend om te lezen. Ik heb Opgeruimd! inmiddels met veel plezier gelezen en vond het ook erg mooi om te lezen dat zij zich bij alle spullen afvraagt of ze er blij van wordt. Sommige dingen vond ik wel een beetje maf, maar ach dat neem ik dan gewoon met een korreltje zout. ;-)

    1. hihi ja, ze is een beetje maf. Ik neem niet alles te letterlijk. Maar de achterliggende gedachte is gewoon heel inspirerend :)

  22. Mooi stuk! Ik heb het boek pas net twee dagen uit, maar ik merk ook al dat ik het niet alleen op spullen betrek. Vanochtend dacht ik toen ik naar mijn werk ging: Ik heb eindelijk leuk werk! Dat is ook wel een beetje wat Kondo beschreef, dat veel mensen na zo’n opruim periode alles in hun leven als het ware gaan ‘opruimen’, dingen anders gaan bekijken en omgooien. Denk dat daar zeker een kern van waarheid in zit!

  23. Hi groene meisjes!

    Wat een leuk artikel weer!
    Over het universum, compleet met jullie eens!
    Het staat erg mooi beschreven in het boek ’the secret’, wat een inspirerend boek zeg :-).

    Liefs

  24. Goed stuk! Maar dat is ook gelijk mijn probleem! Ik vind alles leuk

  25. Zeg die Marie Kondo, waar kan ik die inhuren? I need her in my life. Eerst maar boekje bestellen. Jullie hebben me enthousiast gemaakt. Erg mooi geschreven en heel realistisch ook. Niet van dat slappe geouwehoer van je moet gewoon blijven dromen maar gewoon BAM. Actie ondernemen als je niet happy bent. Zo denk ik er ook over. Xxx

    1. Hai Serena, Ik wil je graag helpen bij je loslaatproces :) Als Organizer stelde ik mijn klanten (en ook de kandidaten bij ‘Mijn Leven In Puin’) altijd de vraag: “word je er blij van?” Voor mensen met verzameldrang is het vaak alsnog een brug te ver om goed het verschil te voelen omdat ze wel een gezellig en opgeruimd huis willen maar ‘alles’ willen houden.. Maar als jij BAM in de actie wil en je wilt het niet alleen doen: kijk eens op mijn site of bel me!

  26. Heel herkenbaar.. ik ronde mijn conservatorium (4 leuke maar ook erg zware jaren) af, en dacht toen alleen maar: “Ik wil helemaal geen muziek meer maken..” Ik werd er zo zo verdrietig van en zo chagrijnig. Uiteindelijk besloot ik gewoon om het niet meer te doen. Ik heb zó veel geleerd van die studie, ik ben er zo veel rijker van geworden (figuurlijk natuurlijk ;-)), en als ik ooit wel weer met mijn eigen muziek bezig wil dan kan ik dat gewoon nog doen.
    Ik ben nu heel veel aan het tekenen, iets waarvan ik niet eens wist dat ik het kan, maar ik word er zo blij van en vind zelfs de dingen die ik maak zelf ook leuk! Iets wat ik met m’n eigen liedjes niet altijd (meer) had.

    Soms moet je gewoon iets even opruimen, archiveren, om ruimte te maken voor iets anders. Daar is niks ergs aan.

    Ik zal haar boek zeker op m’n wenslijstje neerzetten, klinkt als een erg fijn, inspirerend boek!
    Bedankt voor de fijne post!

    1. wat een dapper keuze! Zeker omdat vast veel mensen in je omgeving zullen hebben gedacht: huh? ze wilde toch iets met muziek? Mensen kunnen soms erg opkijken van de keuzes van een ander. Maar whatever, als JIJ maar gelukkig bent!

  27. Na het boek te hebben gelezen, kijk ik ook heel anders tegen ‘spullen’ aan. Inderdaad vraag je jezelf dan ook de hele dag af “does it spark joy”? Haar tip om opruimoplossingen vooral IN de kast te gebruiken heb ik al met veel voldoening toegepast. Gisteravond echt, zonder gekheid, hardop afscheid genomen van heel veel schoenen en laarzen, ze hartelijk bedankt voor wat ze me hebben gegeven. Volgende stap is de boeken.

  28. Heel inspirerend (boek besteld) onmiddellijk effect hier:
    ik werk met kleur, borduur en geblokkeerd rond de zin van wat ik doe
    (met de neiging m’n werk te verstoppen, want waarom borduur je zoveel noppen ?)
    Vanuit ’t idee ”does it spark joy ?’ werd ik zomaar blij te zien wat ik deed,
    ben nu volop aan de gang met regenbogen op stof doen neerdalen. Bedankt dus.
    (Japanse schoondochter vertelt dat ‘TOKIMEKO’ vertaald, betekent ‘SPARK JOY’.

    1. Wat leuk om te horen Liesbeth! En wat mooi, die vertaling. Dank voor je berichtje en veel succes!

  29. ha dames, inspirerend jullie stuk! gaaf dat jullie het meteen zoveel breder trekken! Natuurlijk heb ik als Nederlandse Organizer ook zo mijn mening over de KonMari-techniek en dan vooral op het vlak van de opruimmethode en die deel ik hierbij graag met jullie: ben benieuwd wat jullie en jullie lezers ervan vinden: Hoor het graag!

    Goed weekend met veel sparkles of joy :)

  30. […] We hebben er geen enquete over afgenomen, maar als we naar onze eigen ervaring kijken, dan kunnen we zeggen dat het succes zeer waarschijnlijk komt doordat het boek erg leuk is geschreven en door het feit dat de methode gewoon écht werkt. Je begint met het leeghalen van je kasten en voordat je het weet ga je als een speer. Sterker nog; als je huis eenmaal klaar is, ga je over andere dingen in je leven nadenken. Sparken de dingen die je doet (bijvoorbeeld je werk en je hobby’s) eigenlijk nog wel joy? Wij schreven daarover het artikel Does it spark joy? […]

  31. […] ‘Does it spark joy?‘ – over opruimen in je huis, maar ook in je hoofd. Een overzicht van onze keukenapparatuur – van blender tot spiraalsnijder en van slowjuicer tot maatlepels. Deze naan pizza met tzatziki – zeg zelf, daar krijg je toch ook gewoon honger van?! De ultieme zoete aardappel uit de oven, met Mexicaanse vulling. Oh boy, wanneer mogen we weer? […]

  32. Wat een heerlijk artikel!
    Veel herkenbare dingen, en iets waar ik zéker mee aan de slag wil (lees:zolder puilt uit) :)
    Als ik op Bol.com kijk, is het Nederlandstalige boek ‘opgeruimd’ dan het boek wat jullie bedoelen?

    Dan bestel ik het gelijk! :)

  33. Grappig, ik heb het artikel al eens gelezen toen het verscheen, maar ik dacht ik ga het nog een keer lezen nu ik met het boek bezig ben. En helemaal eens! Heb net al mijn social media gewist als eerste stap haha :-)

  34. 5 maanden geleden was de joy ver te zoeken in mijn werk. Ik besloot ontslag te nemen. Ja, met een baby van 6 maanden, een hypotheek, nog geen zicht op ander werk en een kleine WW-uitkering. 4 maanden van onzekerheid volgden, maar ook van volop genieten van mijn kindje, zorgen voor een zieke mama en tot rust komen van alle hectiek in het afgelopen jaar. En nu… heb ik ook nog de perfecte job gevonden! Allemaal cadeautjes van het Universum en it sparks joy!!

  35. Laatst heb ik een hele doos vol met plakboeken gekregen van mijn jeugd.. tekeningen en knipsels vanaf de peuterspeelzaal tot aan groep 8. Ik vraag me nog steeds af wat ik er mee moet en hoe ik dat het beste kan opruimen..
    Op sommige momenten ‘does it spark joy’, maar soms denk ik ook; ‘ohja dat staat er ook nog…’

  36. […] manier om het huis te ontruimen. Vrouwtje Jas hoeft niets te hebben. Ze was al aanhanger van de Spark Joyfilosofie toen Marie Kondo nog geboren moest worden. Toen heette dat nog “een opgeruimd hart woont in […]

  37. […] al jaren, maar las haar boeken nooit. Ik paste wel kleine dingen van haar methode toe die ik las in blogs en ik keek de Netflix serie. Ik bedacht me dat de KonMari methode wel eens wat beter kon toepassen […]

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *