In drukke periodes, of in periodes waarin ik niet heel erg lekker in mijn vel zit, moet ik altijd weer bij mezelf constateren dat ik harder word. Harder voor mezelf en daarmee, bijna automatisch, ook voor anderen. Nu ben ik niet per se iemand die altijd maar poeslief en gezellig is – ik kan een grote mond hebben en mijn humor is vaker wel sarcastisch dan niet, maar ik ben óók een heel zachtaardig persoon.
Ik vind het fijn om aardig te zijn tegen mensen en dat mensen dan ook aardig tegen mij zijn. Ik ben oké en jij bent oké en samen zijn we heel oké, dat idee. Wanneer ik dan weer zo’n periode heb waarin het me allemaal even niet zo goed lukt, dan valt het me eens te meer op wanneer anderen wél zachtaardig zijn. Dan verbaas ik me over hoeveel aardige mensen er (gelukkig) toch nog zijn en hoe een glimlach of een helpende hand een wereld van verschil kan maken.
Want nog los van het feit dat het voor een ander leuk en prettig is, wanneer jij aardig voor hem of haar bent, geloof ik ook heilig dat het voor jou beter is. Volgens mij wordt iedereen er een beetje beter van. Wanneer ik koffie drink bij Toki, mijn favoriete koffiespot van dit moment, valt het me elke keer weer op hoe ontzettend vriendelijk (en dan op een zachtaardige manier,) de eigenaren zijn. Ik kan me er niet aan onttrekken dat ik geloof dat de koffie daardoor beter smaakt en de eigenaren meer plezier in hun werk hebben. Bij Toki hoor je niemand snauwen of haasten, er hangt een heerlijk relaxte, gezellige en vriendelijke sfeer. Ik merk dat dit iets met me doet.
Toen ik afgelopen zondag weer bij het desbetreffende Toki zat, en ik van plan was te gaan werken op mijn laptop, dacht ik: nee, ik ga eerst een koffie drinken en een beetje om me heen kijken. Laat ik gewoon eens glimlachen naar anderen. Naast mij kwam een vader met een zoontje van een jaar of vijf zitten – een lief en opgewekt jochie. Hij begon honderduit tegen me te kletsen, terwijl hij nieuwsgierig naar mijn telefoon met koptelefoon keek. Ik vroeg hem of hij misschien een liedje wilde luisteren en volgens mij had ik hem geen leuker cadeautje kunnen geven.
Hij koos een liedje uit van Drake (want dat was zijn lievelingsmuziek,) en terwijl het jongetje zijn liedje luisterde (uiteraard nadat ik gecheckt had of mijn koptelefoon niet te hard voor hem stond,) kletsten de vader en ik wat met elkaar. Het was een ontmoeting zonder handen schudden, zonder namen noemen – maar toch een betekenisvolle. En toen ze weg waren kon ik niet anders dan glimlachen en denken: toch goed dat ik niet meteen vol in mijn laptop ben gedoken.
En dat is waar ik op dit moment hard aan werk. Meer in zo’n moment zijn. Gewoon even om me heen kijken, openstaan voor zo’n signaal en er iets mee doen. Niet alleen maar rennen en je afsluiten en niet naar anderen omkijken. Het kan alleen al zo interessant zijn om bewust te kijken naar of je misschien iedere dag iets kleins voor iemand kunt betekenen. Dat zachtaardige toon je volgens mij door oprechte interesse te tonen in een ander en rekening te houden met andermans gevoelens. Door niet over iemand heen te walsen, maar door echt even op te staan voor die persoon. Maar ook door echt te luisteren, gemeend te glimlachen en eens iets verder te vragen dan ‘hoe gaat het’ alleen. Het kan een kleine aanraking zijn, een lief gebaar of het aanbieden van hulp. Door de buschauffeur eens te bedanken bij het uitstappen of door iemand een lief complimentje te geven. Het kan wat mij betreft alles zijn – maar wel altijd met aandacht. Ook heeft zachtaardigheid voor mij veel te maken met minder schreeuwen en bombastisch, en meer in het kleine zoeken.
En natuurlijk, zachtaardig zijn voor jezelf is minstens net zo belangrijk. Wanneer je hard bent voor jezelf, wordt het bovendien ook heel erg lastig om zachtaardig te zijn voor een ander. Het wordt dan al gauw nep of een toneelstukje en daar heeft helemaal niemand iets aan. Zachtaardig zijn voor anderen werkt, volgens mij, het beste als je je ook écht zachtaardig voelt. Voordat je daar aan kunt beginnen, lijkt het me een noodzaak om eerst te kijken naar wat jíj nodig hebt en goed voor jezelf te zorgen. Alle dingen die ik hierboven noemde, die je voor een ander kunt betekenen, doe je die ook voor jezelf? Richting jezelf? Of laat je het toe als een ander het voor jou doet?
Verder heb ik het gevoel dat vriendelijk zijn voor anderen ook wel veel met een keuze te maken heeft. Je kunt ervoor kiezen om, als je wakker wordt ’s ochtends, te zeggen: vandaag wil ik zacht zijn tegenover anderen. Je kunt het op z’n minst proberen, in ieder geval. Ik deed dat afgelopen zondag. Toen ik wakker werd besloot ik dat ik er een luchtige, zachte dag van wilde maken. Voor mij betekent dat dat ik me probeer niet te veel zorgen te maken, niet te veel piekeren, gewoon een beetje met de flow meegaan en vriendelijk zijn tegen mezelf en anderen. Dat pakte uitstekend uit. Niet alleen had ik een heerlijke dag met veel buiten in de zon zijn, ook werkte ik als een trein, had ik de leuke ontmoet met de vader en het zoontje, glimlachte ik op de fiets naar vreemden en zij lachten terug, en had ik goede gesprekken met vrienden. Aan het einde van de dag voelde ik me energiek en tevreden en besloot ik het de dag ernaar weer te proberen.
Verwacht dus niet van jezelf dat je direct als een Moeder Teresa door het leven gaat. Je kunt gewoon jezelf blijven, maar daarnaast een beetje extra moeite doen om zachtaardig te zijn tegen anderen. Laten we heel eerlijk zijn: de wereld heeft het nodig. Alleen al wanneer ik boodschappen doe zie ik zoveel mensen om me heen van wie ik denk: jij kunt wel een beetje zachtaardigheid gebruiken. En ik weet zeker dat er genoeg momenten zijn waarop anderen zo naar mij kijken – want we hebben het allemaal een beetje nodig, op z’n tijd.
Zachtaardig zijn tegen mensen kan zorgen voor minder eenzaamheid, meer lachen, meer plezier, minder zorgen, toffe ontmoetingen, leuke gesprekken en veel voldoening – zowel voor de ander als voor jou. Ik moet mezelf eraan helpen herinneren dat ik niet te hard word, want zo wil ik helemaal niet zijn. En wanneer ik dan in zo’n periode zit waarin dat allemaal wat lastiger ligt voor me, dan wil ik mezelf eraan reminden dat het niet allemaal om míjn ego draait. Dat is niet altijd makkelijk, want soms wordt je ego zo groot, of worden de zorgen zo groot, dat het logisch is dat alles daardoor even in beslag wordt genomen. Toch denk ik niet dat we dáár leukere mensen van worden. Zonde, want er zíjn zoveel leuke mensen. We moeten het soms alleen nog eventjes aan elkaar laten zien.
En jij? Hoe zachtaardig ben jij? Of hoe zachtaardig voel jij je, maar hoe uit je het? Voel je vrij om je gedachten over dit onderwerp te delen bij de comments. Dat waardeer ik enorm. Fijne dag!
Heel mooi artikel! Ik denk ook zeker dat vriendelijk zijn een keuze is, zeker als je even niet zo een goede dag hebt. En ja zachtaardig zijn voor jezelf is net zo belangrijk! Ik let er meestal wel op dat ik vriendelijk ben tegen mensen, maar soms als iedereen om me heen een pestdag lijkt te hebben vind ik dat wel eens moeilijk en lukt dat niet altijd. Maar als het wel lukt voel ik mezelf ook veel fijner, als ik een lach kan geven aan iemand anders en er dan ook één terug krijg. Op die manier schijnt eigenlijk elke dag de zon :)
Wat een ontzettend fijn en mooi artikel! Ik kan hier zelf ook wel wat meer aan werken, dit artikel helpt me zeker :)
Wat fijn om te horen Demi :)
Mooi geschreven en zo waar. Iets waar ik nu mee struggle in deze fase van het leven. Ben altijd heel streng voor mijzelf maar zorg niet goed voor mijzelf daardoor en metk dat ik ook strenger wordt naar anderen. Jouw blog zet mij zeker aan het denken. Thx!
Vriendelijkheid begint inderdaad bij jezelf. Toevallig loop ik hier al een paar weken over na te denken, doordat een vreemde en ik elkaar elke keer groeten wanneer we elkaar tegen komen. We kennen elkaar niet en hebben nog nooit met elkaar gesproken. Doordat we elkaar op weg naar werk vaker tegen komen groette ze mij. Dat vond ik leuk en nu groeten we elkaar elke keer. Ik wilde daar meer mee doen door vriendelijk naar iedereen te zijn en ook zomaar een gesprekje te voeren. Een gesprekje voeren is nog wel een opgave omdat ik heel introvert ben en nooit zomaar een gesprekje met een vreemde begin. Maar het is ook een leuke uitdaging.
Wat leuk om te lezen. Het groeten van vreemden vind ik ook altijd heel erg leuk. Veel mensen vinden het gek, maar ik denk altijd: het is gewoon even wennen ;)
Zo herkenbaar!
Wat een mooi en herkenbaar artikel, Merel. Ik ben ook een zachtaardig persoon, en kom ook uit zo’n nest. Doordat er ook genoeg mensen zijn die dit helemaal niet hebben, heb ik mijn fases waarin ik denk dat alles hard is en ik maar zwak.
Ik ben ook wat harder geworden de afgelopen jaren, en zeker als ik niet zo goed in mijn vel zit kan ik ontzettend star worden (of ontzettend labiel doen), en dat vooral naar mezelf toe. Zeker naar mezelf, maar daardoor ook naar anderen. Er is echt een verschil in dagen te vinden, wanneer er gehandeld wordt met een glimlach of een open instelling. Als de buitenwereld niet meteen afgesloten wordt. Dus dank voor je woorden, weer een extra steuntje in de rug om de starheid af en toe extra hard weg te bonjouren.
Starheid, dat is het goede woord. Niet per se hardheid, maar starheid. Dankjewel :)
Oh, daar kan ik zo van genieten. Contact me mensen, al zijn het wildvreemden. Als ik eens een baaldag heb, en niets wil lukken, en ik raak er simpelweg van in een mineurstemming, dan weet ik dat de beste remedie is om naar buiten te gaan. En dan kunnen het de simpelste dingen zijn, maar altijd in combinatie met andere mensen, die me weer helemaal kunnen opfleuren:
Het kijken naar dollende kinderen, opgaand in hun spel.
De vriendelijke zwaai van iemand die je voor laat gaan bij een ingewikkeld kruispunt
De stralende blik van iemand die je even een complimentje geeft met haar mooie jas/schoenen/sjaal
Of zelfs,
de vette knipoog van een vrolijke bouwvakker.
Contact met mensen. Warm en fijn contact met mensen. Of je ze nu kent of niet. Dat is wat voor mij het leven waarde geeft. Elke dag opnieuw.
Wat een heerlijk artikel! Ik hoor vaak dat ik te lief of te zacht ben en harder moet zijn, van mijn omgeving. Ik vind dat zelf maar stom, want zo erg is dat volgens mij niet. Ben het helemaal met je eens!
Voor mij is het best wel lastig om zachtaardig te zijn. Niet omdat ik het niet zou willen zijn maar meer omdat ik nogal vast zit in mijn patronen. Ik sluit graag iedereen buiten en ben tegelijkertijd ook best wel bang om me open te stellen voor spontaan contact. Maar oefening baart kunst en het gaat wel al beter dan een paar maanden terug :)
Wat goed dat je er, ondanks dat het lastig voor je is, toch mee bezig bent Carina!
Ha Merel! Wat een mooi stuk :) Je schrijft zo fijn!
Het ‘in het moment zijn’ is iets wat ik de laatste tijd wat meer probeer. De wereld in me opnemen, écht kijken, vreemden groeten, een praatje maken of een complimentje geven. Ik voel me er goed door en ik zie heel vaak ook een glimlach bij de ander verschijnen. Die ‘geluksmomentjes’ zou ik niet meemaken als ik direct in m’n telefoon of laptop zou duiken! De wereld heeft zoveel moois, hoe klein ook, als je er maar voor open staat!
Lief van je, dankjewel!
Mooi stuk! Ik merk aan mezelf dat ik hier de laatste maanden heel erg mee bezig ben. Glimlachen naar vreemden, dankjewel zeggen tegen de buschauffeur. Ik denk niet dat ik dat ooit niet heb gedaan, maar ik word me er nu pas bewust van en dat maakt me hoop ik een leuker mens.
Soms als ik een zinnetje van je lees, hoor ik je praten hahaha. Komt door je audioblogs (die ik ook vet leuk vind trouwens)
Niet normaal: net bij het ontbijt bedenk ik me (letterlijk) dat ik zachtaardige mensen om me heen wil (wat waarschijnlijk idd ook een vertaling is voor wat liever voor mezelf durven zijn) en dan bliebt jouw post binnen op mijn mobiel! Dank je wel maar weer voor deze bevestiging en een fijne dag :-)
Wow! <3
Wat een lief en herkenbaar artikel!! Hulde!
Ik ben van nature een positief mens en zachtaardig. Het nodige gehalte aan humor en sarcasme uiteraard maar vriendelijk en zorgzaam.
Door dingen die nu eenmaal gebeuren in t leven zijn er met de jaren wat hardere randjes ontstaan en heel af en toe krijgen die even de overhand en merk ik dat ik me harder opstel, sneller met een oordeel klaar sta, en egoïstischer handel.
Na een poosje voel ik me niet meer als mezelf. Mensen reageren anders en je krijgt een andere response. Letterlijk: you receive what you give.
Ik ben me daar gelukkig van bewust en kan verstandelijk aan de bel trekken en mezelf resetten.
Ik ben weer vrolijk, vriendelijk en zorgzaam naar anderen toe en geef een glimlach of een een fijn goedemorgen. Meteen krijg je een andere response. Een fijnere response en dat maakt het leven toch een beetje fijner.
Dank je wel voor dit artikel!
Dat geeft me op deze Moederdag (die ik helaas lastig vind sinds het overlijden van mijn moeder in 2001) en ook nog mijn 43ste verjaardag :-) het juiste steuntje in mijn rug om vandaag toch mijn vrolijke, vriendelijke zelf te zijn en het sarcasme even te laten vandaag……..
Wat kun je je gevoelens goed onder woorden brengen Kris, echt knap. Ik wens je, ondanks alles, toch een heel fijne verjaardag . Gefeliciteerd! <3
Hier heb ik dus precies mee in m’n hoofd gezeten afgelopen week.. ik ben aan de ene kant al erg zachtaardig, kijk altijd naar waarom iemand misschien iets zou doen (dus doet iemand iets stoms denk ik aan de nare dag of enorme onzekerheid die persoon misschien heeft). Maar ik kan ook enorm ‘snappy’ zijn.. en zeker naar mezelf. En juist daardoor ben ik enorm op mezelf aan het focussen, ik en mijn ego. Terwijl, als je inderdaad juist nou op andere mensen zou focussen.. en in de omgang met jezelf meer zou zijn als 2 goede vriendinnen (ik heb heel veel gesprekken met mezelf, dus ik zie mezelf soms maar een beetje als 2 personen), zachtaardig naar de buitenwereld en vervolgens naar jezelf. Met rust en kalmte en een glimlach alles bekijken. Haha en omegotje, nee niet dat dat elk moment lukt, maar het is denk ik een heel goed uitgangspunt en streven. Er is altijd een keuze in hoe je reageert, dat is goed om te blijven beseffen denk ik :-)
Oke, lang verhaal, haha ik ga in reacties toch altijd meer een soort reactie aan mezelf schrijven denk ik :’) maar dat betekent alleen maar dat je artikel raakte en inspireerde denk ik.
Liefs!
hier nog eentje. Ik heb de hele dag door gesprekken met mezelf ;) Erg verhelderend kan dat zijn.
Het lukt me steeds vaker, zacht zijn voor anderen én mezelf. Want ik heb echt de neiging om alleen voor anderen lief te willen zijn als ik niet oppas, en dat werkt inderdaad niet.
Bij dit soort onderwerpen moet ik ook steeds denken aan de dominee van mijn ouders’ kerk van toen ik een tiener was trouwens. Geweldige man, die mij heel goed doorhad, en die je het gevoel gaf dat wat jij vond en dacht er net zo goed toe deed als wat hij met al zijn studeren ergens van vond. Ik hoor hem nog dingen zeggen als ‘nou geloof je met je hoofd, maar vergeet je hart niet!’ of (en dat is hierbij enorm toepasselijk): ‘als je van je naaste wilt houden zoals je van jezelf houdt, moet je van jezelf houden. Je zou dat gebod dus ook om kunnen draaien: houd van jezelf zoals je van je naaste wilt houden.’ Dat is iets wat ik nog steeds veel om me heen zie, en bij mezelf ervaar. Om open te staan voor anderen, zachtaardig te zijn naar anderen, moet ik wel eerst mezelf open durven stellen en zachtaardig voor mezelf durven zijn.
Heel herkenbaar! Na veel stress en drukte word ik ook veel harder terwijl ik van me zelf zachtaardig ben.
Lieve Merel, ik vind dit een prachtig artikel maar ik mis de laatste tijd heel erg je ´doordenk´ vegan artikelen. Ik heb het idee dat de site meer over het leven gaat, waar vegan af en toe voorbij komt dan dat het op vegan leven gericht is. Wat absoluut mag, want het is jou blog. Maar ik vroeg me af of de diepgaande vegan artikelen nog terug gaan komen of dat dit nu de richting is waarin je wil gaan?
Die zullen wel weer eens komen ja :) Maar op dit moment ben ik met wat andere dingen bezig in mijn persoonlijke leven, dus wat ik schrijf sluit aan op mijn persoonlijke beleving en ontwikkeling.
Er staan heel veel artikelen op mijn site over veganisme en op een gegeven moment zijn ook praktisch alle onderwerpen besproken, snap je? Tot er weer eens iets actueels voorbij komt, of iets waar ik zelf over moet nadenken, of iets waarover ik twijfel. En dan schrijf ik daar weer over. Maar op dit moment, nee, eventjes niet :)
Wat een prachtig stuk!
Toen ik las ‘hij oke, ik oke’ moest ik meteen denken aan een salestraining die ik laatst had. We gingen daar vooral aan de slag met onszelf (yes!). Hoe meer je in staat bent te denken ‘jij oke, ik oke’, hoe fijner het gesprek zal verlopen. Zo is t ook maar net, we vergeten t soms alleen. ‘Wij samen heel oke’ vind ik stiekem nog mooier haha. En zachtaardig zijn voor jezelf, daar begint t mee. Ik probeer dat elke dag opnieuw en merk dat ik steeds wat meer van mezelf houd♡. Die liefde kan ik vervolgens ook aan anderen geven en zo krijg je vanzelf het domino-effect. Af en toe een dipje hoort er gewoon bij?
Zo is het! Mooi!
Ik begrijp helemaal wat je zegt. Het is fijn om je op een positieve, zachte manier open te stellen voor wat er om je heen gebeurt; zo maak je nog eens wat mee. Ik heb zelf geleerd dat ik best wel eens mijn hoofdtelefoon af mag doen; op die manier sta ik meer open voor andere indrukken en geluiden, in plaats van dat je toch een beetje “in je eigen bubbel” blijft zitten als je op straat loopt. Zonde, want zo mis je wel een hoop leuke en interessante dingen.
Ik heb er een artikeltje over geschreven trouwens, dat binnenkort online komt op mijn blog. Bedankt voor het inspireren daarvoor! En ook voor dit fijne stuk; tijdens het lezen voelde het een beetje alsof je naast me zat met een lekkere kop thee ; )
Hai Merel, heerlijk dat filosoferen en bewust zijn van jezelf! Ik vind het zo interessant! Ja en wat betreft dat ego, hij kan soms zo gecompliceerd zijn! Ik probeer me er in ieder geval bewust van te zijn wanneer er iets in me woekert, en me af te vragen wat voor een diepere laag heeft dat waarom ik me zo voel… En inderdaad lief zijn voor mezelf… Groetjes Yvon :3
Lieve reactie, dankjewel!
100% mee eens. Zachtaardigheid vind ik zó’n mooie en belangrijke eigenschap om te hebben. Streef ik elke dag naar.
Fijn artikel! Ik ben zo’n type waarvan mensen vaak zeggen dat ik tè zachtaardig en lief ben. Ik heb vaak geprobeerd iemand te zijn die wat meer van zich af beet, omdat dat ‘beter’ zou zijn. Maar ik heb ontdekt dat dit karakter bij me past en dat ik helemaal geen last heb van mensen die ‘over mij heen lopen’. Ik ben makkelijk en stoor me niet zo snel ergens aan en dat vind ik prima.
En wat heel belangrijk is, als je je grenzen maar kent en die op je eigen manier kunt aan geven. Ik doe dat vaak vriendelijk en direct en het kan me eerlijk gezegd niks schelen wat iemand anders daar van vindt, ha;-)
Precies. Mensen verwarren zachtaardigheid vaak met te makkelijk of laat over zich heen lopen. Maar dat hoeft helemaal niet!
Ik ben lange tijd een bikkelharde tante geweest. Nog steeds ben ik heul hard voor mezelf. Onlangs schreef ik een blogpost over beste vrienden worden met jezelf (http://freelennse.nl/2016/04/beste-vrienden-worden/), want ik ben tot de conclusie gekomen dat het echt loont om lief te zijn voor jezelf en voor anderen. Het klinkt wellicht als een open deur, maar ach…
Hmmm op een of andere manier had ik het lezen van dit artikel eventjes uitgesteld. Ondanks het lekkere weer zit ik niet heel lekker in mijn vel. Dat komt wel weer goed en ik weet ook waardoor het komt. En ook dat is zachtheid. Naar mezelf toe. Gewoon accepteren dat het gevoel er is… Dank je wel voor je mooie woorden. Volgens mij had ik dit net even nodig! XX
Mooi gezegd Eva, ik hoop dat je snel weer beter in je vel zit.
Mooi dat je dat zegt Eva. Want inderdaad, ook dat is zachtheid. Jezelf even wat tijd gunnen. Liefs <3
Heel mooi artikel! En je hebt helemaal gelijk. Ik had het er vandaag nog over dat je je ook vaak aanpast aan anderen, tegen mensen die bijvoorbeeld minder rechtstreeks zijn dan ik, doe ik soms ook heel ingewikkeld, terwijl mijn rechtstreekse (naïeve) eerlijkheid juist mijn pluspunt is. Zo is het ook met vriendelijk, mensen passen zich er graag aan aan.
Wat jij hebt met Toki heb ik trouwens met de Gamma in het dorp. Altijd zulke vriendelijke mensen! Als ik ooit werkloos raak, dan ga ik daar werken, denk ik ;-)
Fijn he, om zo’n plek te hebben? Ik kom er vaak ook helemaal tot rust! Dan doe je iets goed hoor, als eigenaar zijnde.
Leuk stuk Merel, ik vind zachtaardigheid ook heel belangrijk! En leuk, ik ben graag aardig voor anderen. Alleen vind ik het ook moeilijk als mensen me niet zo leuk vinden ondanks dat ik mijn best doe. Gelukkig komt dat niet zo vaak voor. Zachtaardigheid is fijn en leuk!
Ik ben van mezelf al wel vaak aardig en oprecht geïnteresseerd tegenover anderen. Maar ik merk nu ik zelf beter in m’n vel zit, ik veel grapjes maak en sneller een praatje maak. Echt van die kleine dingetjes, waar je blij van kunt worden!
Weer een mooi artikel en heel erg inspirerend Merel! Hoewel ik van mezelf een zachtaardig en open persoon ben, ben ik dat niet altijd. Ik vind het vooral lastig om me open te stellen voor ‘vreemde’ mensen, waardoor gesprekken een beetje stroef verlopen, of waardoor ik een beetje gesloten of stil over kom. Ik denk altijd achteraf, stel dat ik die persoon beter had gekend, dan was ik veel meer mezelf geweest! Ik loop daar best wel vaak tegenaan, dus ik denk dat dit mijn nieuwe challenge wordt: mijzelf open stellen voor vreemde mensen. Oefening baart kunst zeggen ze wel eens.
Mooi artikel!
Vanuit mijzelf ben ik heel zachtaardig en meegaand.
Ik wacht altijd netjes in de rij bij de kassa en wanneer het niet snel genoeg lijkt te gaan doe ik niet onaardig tegen de kassière, ik maakt vaak een praatje bij de bushalte wanneer ik naast een gezellig oud omaatje zit te wachten etc etc etc.
Echter, ik ervaar ook regelmatig de keerzijde hiervan.
Ik vind het bijvoorbeeld heel moeilijk om voor mijzelf op te komen, zeker wanneer ik dan iets wat niet zo aardig is tegen iemand anders moet zeggen.
Ik laat mensen over mijn grenzen gaan omdat ik liever conflicten uit de weg ga.
En vervolgens zit ik dan thuis, helemaal over de emmer en dik in de stress omdat ik het zo verdomd moeilijk vind om wat minder aardig te zijn….
Ik word onder voet gelopen door mensen die daar geen moeite mee hebben en gemakkelijk een ander “even zeggen waar het op staat”…..en daar kan ik niet mee omgaan.
Ik hou van mijzelf zoals ik ben en ik wil en kan niet zo hard worden als zij.
Mijn zachtaardigheid hoort bij mij.
Wat mooi dat je dat zo goed voor jezelf weet :)
Ik hou van zachtaardigheid en probeer zelf ook zo in het leven te staan. Maar buiten alle tips die jij hebt gedeeld, wil ik ook nog even toevoegen: geef jezelf een beetje ruimte, en wees dus ook zachtaardig voor jezelf, als je eens niet zo aardig bent geweest als je eigenlijk wilde. Soms zijn er gewoon rotte dagen waarbij je sneller iemand afsnauwt. Daar ben ik ook niet trots op, maar ik ga mezelf ook niet bekritiseren of op mijn kop zitten omdat ik dat gedaan heb. Ok, niet goed, laten we verder gaan en het opnieuw proberen. En dat, werkt heel goed om weer wat zachtaardiger door het leven te gaan :)
Wat een superleuk artikel Merel! Echt heel fijn om te lezen, ik kan het niet meer met je eens zijn! Ik ga dit ook proberen, vind ik een heel goed plan.
Wat een supermooi artikel Merel! Echt heel fijn om te lezen, ik kan het niet meer met je eens zijn! Ik ga dit ook proberen, lijkt me een heel goed idee. Liefs
Oké, er ging iets fout hahaha
Wat een ongelooflijk fijne blogposts schrijf je! Ik identificeer me echt enorm met je bij dit artikel, het heeft me ook weer aan het denken gezet. Misschien eens wat minder met muziek in op straat lopen, wat beter om me heen kijken in plaats van in mijn eigen gedachten en piekeren blijven hangen! :)
Hoi,
Wat een prachtig artikel! Dit heeft toch weer mijn ogen geopend.
Liefs, Saïda
Mooi om te lezen. Dacht aan de volgende uitspraak van Jezus: “Gelukkig zijn de zachtmoedigen, want zij zullen het land bezitten.” In dat geval mogen we grote verwachtingen hebben van zachtaardig zijn :)
Mooi geschreven!
Ik ben ook een zachtaardig en zachtmoedig persoon. Ik merk dat ik daar zowel mensen (de meeste) mee aantrek als afstoot. De mensen die door mijn zachtaardige karakter lijk af te stoten zijn vaak van zichzelf dominante en sterke persoonlijkheden. Ik heb verschillende keren meegemaakt dat dominante mensen over me heen proberen te walsen, mijn grenzen niet respecteren of mij voor het blok zetten in een groep. Juist vanwege mijn zachte persoonlijkheid. Of ik krijg te horen waarom ik zoveel lach of zo vriendelijk ben. Het lijkt haast een allergische reactie op te roepen.
Zachtaardig zijn zag ik eigenlijk altijd als een zwakte, maar nu zie ik het juist als een kracht. Want ik kan makkelijk aansluiting vinden bij mensen. Mensen bemoedigen en ik kan me goed inleven. Iets wat de wereld echt nodig heeft: mensen met empathisch vermogen. Natuurlijk heeft het ook een valkuil, dat is te meegaand kunnen zijn en minder goed zijn in grenzen aangeven. Dat is iets waar dominante mensen vaak erg goed in zijn.