De Hokjesman – De Dierenvrienden

B0L-83jIIAEK6H6.jpg-large

Afgelopen vrijdag werd er een nieuwe aflevering van De Hokjesman uitgezonden. Dit keer ging het over dierenvrienden, vegetariërs, veganisten en dierenactivisten. Voor wie het programma niet kent: De Hokjesman ‘onderzoekt’ allerlei groeperingen die de Nederlandse samenleving rijk is. Dit doet hij op een grappige, luchtige manier. Maar ondanks de humor, raakt hij toch altijd wel een serieuze kern van het verhaal. Ik kan het programma wel waarderen. Door de aflevering van afgelopen vrijdag moest ik me natuurlijk wel aangesproken voelen, dus ik keek.

Hoewel ik denk dat het veel leuker is om de uitzending – die 45 minuten duurt – gewoon even zelf terug te kijken, zal ik je in grote lijnen vertellen waarover het gaat.  Nou, daar kan ik vrij kort over zijn: de aflevering gaat over de grote uitersten die er zijn binnen de groep mensen die zichzelf ‘dierenvriend’ noemen. En dan hebben we het over mensen die álles voor hun huisdier over hebben maar wel vlees eten, tot mensen die het leven in deze wereld eigenlijk niet meer zo leuk vinden, omdat het dierenleed werkelijk óveral om hen heen is.

Zo maken we kennis met een groepje (mannelijke) dierenactivisten. Eén van de leden van de groepering heeft een brandmerk op zijn arm staan, net zoals koeien dat hebben. Wow, daar keek ik even van op. Waarschijnlijk wil hij hiermee zeggen: die koe en ik, wij zijn gelijk. Er is geen rangorde verschil en we wensen dezelfde behandeling. Overigens, daar kan ik me wel een beetje in vinden, maar een brandmerk op mijn arm, nee, dankje. Ook zien we hoe deze activisten op de barricade staan met spandoeken en toespraken en hoe ze ’s nachts stiekem naar een konijnenfokkerij gaan om op film vast te leggen hoe het er hier aan toe gaat. Eén van de mannen vertelt dat hij sommige dagen echt moeite heeft om vrolijk in het leven te staan, omdat het dierenleed werkelijk overal is. Dan loopt hij over straat en is hij gevuld met woede en teleurstelling. Ik schrok daar een beetje van. Ik zal niet ontkennen dat ik ook wel eens bij de kassa van de supermarkt heb gestaan en gekeken heb naar de inhoud van de kar van de persoon voor mij en dat ik toen dacht: jemig, hoeveel vlees wil je kopen? Zoals iemand anders misschien wel eens naar mijn foto’s op Instagram kijkt en denkt: ‘zou jij niet beter een groene smoothie kunnen drinken, in plaats van perencake te eten?’ (dingen van elkaar denken, dat is menselijk) Maar boos worden? Of misschien zelfs iemand daar echt op aanspreken? Dat zou ik nooit doen en zo wil ik ook niet in het leven staan.

We worden meegenomen naar het Viva Las Vega’s foodfestival, waar wij ook aanwezig waren. Hier lopen heel veel jonge, vrolijke mensen rond en de rij voor de vegan Dutch Weed Burger is ongelooflijk lang. Hier zien we: vega(n) food is hip en happening. Voor de ware dierenactivisten onder ons zal een markt als deze misschien maar kinderspel lijken. Of misschien zouden ze er zelfs niet naartoe willen, omdat het maar soft gebeuren is. Ons blog zal voor deze mensen waarschijnlijk een gruwel zijn, omdat wij absoluut niet activistisch genoeg zijn. Maar zoals het er op dit festival aan toegaat, dat is precies zoals wij erin staan. Nu horen we wel dat de uitspraak ‘je moet mensen eerst flexitarier maken en daarna kan iemand vegan gaan eten…’ wordt gedaan en dat is dan weer iets waar onze nekharen een beetje van overeind gaan staan. Je kan iemand niet tot iets maken, iemand moet zelf uitzoeken wat zijn of haar waarden zijn en wat diegene daar vervolgens mee doet, is aan hem of haar. Natuurlijk, met de vleesvervangers van de Vegetarische Slager kan je een vleeseter gemakkelijk foppen. En je vriendje die toch wel heel erg graag een burger eet zal de Dutch Weedburger vast en zeker waarderen. Maar of hij uiteindelijk een ‘vleesverlater’ zal worden, dat is aan hem en dat zal de toekomst moeten leren.

Soms wordt er wel eens aan ons gevraagd waarom wij zo weinig activistisch zijn. Willen wij dan niet dat de hele wereld vegan wordt? Weet je, natuurlijk vinden we het geweldig om te zien dat vegan eten steeds normaler wordt. In bijna ieder restaurant kunnen we terecht en ook in de supermarkt verschijnen steeds meer veganistische producten. Hoe lager de drempel, hoe beter. En ook al weten we dat vegan eten op dit moment best wel een hype is (en laten we eerlijk zijn: hypes gaan ook weer over,) we vinden het toch te gek om te zien dat zoveel mensen hun best doen om steeds verantwoorder te eten. Maar we zijn ook realistisch: er zijn ook nog héél veel mensen die niet nadenken over dingen als ‘waar komt mijn eten vandaan?’ Dat zal de komende tien jaar, of misschien nog wel langer, ook niet veranderen. We zouden ons daar enorm over kunnen frustreren, maar dat doen we niet. Immers, wat heeft dat voor zin? Wat heeft het voor zin om als een verzuurde vegan door het leven te gaan? Daar help je de dieren of het milieu ook echt niet mee. Dus nee, wij zijn niet activistisch en dat zullen we zeer waarschijnlijk ook nooit worden. Dat betekent niet dat het dierenleed ons minder aan het hart gaat, of dat we niet uit principiële overwegingen veganistisch eten. Het is gewoon dat we het graag een beetje mild willen houden en dat het leuk moet blijven, voor iedereen.

De Hokjesman gaat ook nog op bezoek bij een woonoord voor bejaarde vegetariërs. Het is een soort woongroep, maar dan met allemaal zelfstandige huisjes, ergens middenin de natuur. Het ziet er allemaal prachtig en heel vredig uit en volgens mij hebben de bewoners het erg gezellig met elkaar. Wat me wel opvalt, is dat het op mij overkomt als een beetje een elite-clubje. Het zijn duidelijk allemaal hoogopgeleide mensen (dat merk ik aan het taalgebruik) en één mevrouw doet een uitspraak waar ik een beetje de rillingen van krijg: “een échte vegetariër eet geen vleesvervangers.” Ik vind het jammer, die neerbuigende houding. Daarbij komt dat ik door zo’n groepje mensen het gevoel krijg dat vegetarisch of veganistisch eten alleen voor een bepaalde uitverkoren klasse is weggelegd. Dat is natuurlijk de allergrootste onzin. Vegetarisch of veganistisch eten is voor iedereen mogelijk, ook als je lager opgeleid bent of minder geld te besteden hebt, of niet uit een welgestelde familie komt.

Nou goed, je hebt een beeld. Ik vond de uitzending vermakelijk en ik herkende mezelf in veel dingen, maar ik heb ook dingen gezien waarvan ik dacht: hmm, dit doet het imago van ‘de veggie’ geen goed. En dat vind ik jammer, want het ligt toch altijd al zo lastig. Ik kijk uit naar de tijd waarin ik mezelf niet meer hoef te verdedigen. En dan heb ik het niet alleen over de welbekende ‘dan kan je toch helemaal niets meer eten?!’ opmerking, maar ook over het feit dat ik geen snobistisch, kieskeurig en wereldvreemd figuur ben. Ik ben heel benieuwd wie van jullie zich hierin herkent. Ik ben sowieso heel erg benieuwd naar jullie mening over dit onderwerp en over de uitzending. Ik hoop van jullie te horen bij de comments!

De aflevering van De Hokjesman is via deze link terug te kijken.

Deel deze post op: [pinit]

Geschreven door: Merel

63 gedachten over “De Hokjesman – De Dierenvrienden

  1. Ik heb de aflevering ook gezien en hoewel ik het heel interessant vond schrok ik ook van bepaalde dingen. Het beperkte wereldje en de rechtlijnigheid van de vegan activisten bijvoorbeeld. Hoe ze zo bijna trots kunnen verkondigen dat ze neerkijken op vleeseters, flexitariërs en vegetariërs en deze mensen eigenlijk niet om zich heen dulden. Ook vond ik de beelden van de konijnenfokkerij erg schokkend. En inderdaad, de woongemeenschap van vegetarische ouderen vond ik ‘opvallend’. Het deed aan als een clubje elitaire ouderen die elkaar haast overtroeven in arrogantie. De Hokjesman gaat natuurlijk op zoek naar excessen en daar is hij volgens mij in geslaagd.

  2. Dit lijkt me een interessante aflevering om terug te kijken :) ook jouw artikel erbij vind ik goed beschreven. Wie ben ik om erover te oordelen hoe een ander eet of zou moeten eten? Ik bepaal het toch ook voor mezelf?
    Natuurlijk denk ik wel eens: “waarom?” Bijvoorbeeld een collega die op Facebook allemaal dingen deelt over dierenleed en vervolgens in haar pauze 3 boterhammen met smeerworst naar binnen werkt.. Dat vind ik dan krom, maar het blijft haar keuze en ik ga haar daarom ook geen mindere collega vinden..

    1. Dat zeg je mooi! Maar inderdaad, wie zijn wij om te oordelen over een ander? Ik denk dat iedereen zich wel eens betrapt op zo’n gedachte, of een scheve blik. Ik ben ook echt geen heilige. Maar ik probeer mezelf dan wel weer tot de orde te roepen ;)

    2. Misschien is het vegetarische leverworst (eet ik zelf iedere pauze ;-) )

  3. We hebben hem half gekeken, want uitzending gemist haperde nogal, maar uiteindelijk vond ik de toon ook niet zo prettig, ondanks dat Hokjesman het heel leuk doet, dat we nog een poging gedaan hebben voor de laatste helft.
    Ik voelde me als flexanist niet thuis bij wat ik zag en inderdaad die opmerking over geen vleesvervangers is bij mij ook blijven hangen.

  4. Er goed stuk! Goed geschreven ook. Leuk om weer eens zoiets te lezen op de Groene Meisjes, dit soort artikelen maken jullie site echt goed in mijn ogen. Het is interessant en leerzaam hoe jullie naar de wereld kijken.

  5. Ik heb de uitzending ’s avonds laat teruggekeken ofschoon ik er geen zin in had omdat ik wist wat er ging komen….Ik heb persoonlijk mogen ervaren hoe het is om als vegetariër neergezet te worden als minderwaardig aan “de veganist”. Dit gebeurde door mensen die ik vaak omschrijf als de “blauwe maandag veganist” zij voelen zich verheven boven mij omdat zij de transitie van vegetariër naar veganist gemaakt hebben en ik niet. Het heeft mij dan ook een vriendschap gekost, achteraf vraag ik mij af of het wel vriendschap was…maar dit terzijde. Ik denk dat met schreeuwen en mensen die vlees eten aan de kant schuiven je je doel niet bereikt en je uiteindelijk alleen maar voor eigen kerk staat te preken. Ik kies graag voor de niet opdringerige dialoog, juist met mensen die vlees eten. Maar goed ik ben maar een minderwaardige vegetariër….wat weet ik nou…….

    1. Ja, dat vind ik 1 van de ergste dingen. Veganisten die vegetariërs (of parttime veganisten, of flexitariers óf vleeseters) neerzetten als minderwaardig. Geen mens is minderwaardig aan een ander. En als we het moeten bepalen op basis van wat we eten… dan is het wel heel treurig gesteld. Dus Hanno, trek het je niet teveel aan alsjeblieft. We doen allemaal wat we kunnen en we handelen allemaal naar ons beste eer en geweten!

  6. Ik vind het heel goed dat er aandacht wordt besteed aan het onderwerp door de hokjesman! Ik kon me als veganist best inleven in de activisten. Wanneer je immers telkens geconfronteerd wordt met zoveel dierenleed is het moeilijk om mensen die daar aan meewerken, door dierlijke producten te consumeren, niet te veroordelen op hun keuzes. Ik wil zelf alleen absoluut niet gezien worden als belerende diehard omdat ik niet denk dat dat de weg is naar meer bewustwording. Met de positieve insteek van jullie Groene Meisjes bereik je zoveel meer! En die opmerking over vleesvervangers, och, slechts de mening van één, redelijk snobistisch, persoon vind ik. Niks van aantrekken dus en doen waar je je goed bij voelt! Ook als vegetariër of veganist kun je nog best behoefte hebben aan de smaak of textuur van bepaalde producten en daarom zijn vlees en zuivelvervangers een uitkomst. We werken hier allemaal aan een groenere toekomst en iedereen mag daar zijn eigen weg in hebben toch :)

    1. Zo is het. Ik kan me ook best wel voorstellen hoor, dat je je af en toe echt kan frustreren. Als mensen mij ‘lastige’ vragen stellen over het hoe en waarom van vegan eten en dan mijn beweegredenen eigenlijk niet willen horen, dan heb ik ook wel eens een gefrustreerd ‘snap het dan!!’ moment. Maar ik zorg ervoor dat het mijn humeur, of mijn kijk op het leven en de samenleving, niet laat verpesten. Dat zou ik zonde vinden!

    2. Haha, precies dat ja! Altijd positief blijven, zodat veganisten de vrolijkste en gezondste bevolkingsgroep worden! En wie wil daar nou niet bijhoren!? :D ;)

  7. Mooie samenvatting van de aflevering (heb ‘m zelf niet gezien, maar zo krijg ik wel een beeld).
    Ik vind het heel leuk dat jullie zo’n positieve blog hebben! Ik heb er al veel van geleerd over veganisme terwijl ik het zelf niet ben. Anders was ik er misschien niet zo mee in aanraking gekomen. :)

  8. Goed geschreven, Ik kan mij hier helemaal bij aansluiten. Heb de aflevering ook gezien. Sneu einde…Positieve/vrolijke houding bij veganisme past inderdaad beter als het altijd maar boos zijn.

    1. Persoonlijk ben ik van mening dat veganisten zich door hun irritaties te uiten wel een vrolijke houding aannemen. Dat er irritaties zijn over dierenleed betekent niet dat alle veganisten altijd een boze houding hebben. Als veganist krijg ik zo vaak van anderen denigrerende opmerkingen of ‘domme’ uitspraken om me op mijn plaats te zetten. Heel veel mensen weten niet veel over voedselproductie en dierenindustrie, maar laten wel even weten dat je als veganist veel soja eet, en voor soja moet oerwoud gekapt worden! Helaas is meer dan 80 procent voor dierenvoeding, en dat weten veel mensen niet. Dit soort opmerkingen zijn toch ook geen reden om te zeggen dat vleeseters/vegetariers altijd maar boos zijn op mijn veganist zijn?

  9. Ja, ik heb de aflevering ook gezien en ik vond het heel interessant! Je zag goed de verschillen binnen de ‘subhokjes’ van dierenvrienden, vond ik. Ik wist trouwens helemaal niet dat er wooncomplexen voor vegetarische/vegan ouderen bestonden! Inderdaad wel een beetje jammer dat die ene mevrouw zei dat ‘echte’ vegetariërs geen vleesvervangers eten. Ik eet die ook, ben ik dan een nepvegetariër?! xD Maar goed, zoals Juul ook al zei, dat is de mening van maar één persoon.
    Ik keek trouwens wel even op bij de fragmenten over die demonstratie. Ik was daar namelijk ook bij en ik dacht meteen: ‘als ik maar niet in beeld kom!’, haha. Gelukkig was dat niet zo. Ik kan me verder niet herinneren dat ik de Hokjesman daar toen gezien heb. Die demonstratie was in mei en dat was de Megazat manifestatie. Ik was er omdat ik benieuwd was hoe zo’n demonstratie nou eigenlijk in zijn werk gaat. Ik vond het best interessant allemaal, alleen wel jammer van het slechte weer toen…

    Leuk dat jullie een artikel hebben gewijd aan deze aflevering van De Hokjesman :-)

    1. Haha, nee je bent geen nepvega ;) Ben je gek! Ik denk dat er wel meer mensen op het puntje van hun stoel hebben gezeten om te kijken of ze in beeld komen bij de demonstratie! Haha, dat was grappig geweest. Zelf hebben we de Hokjesman wel gezien toen we op het VLV festival waren, maar we liepen ‘veilig’ en incognito rond hahaha!

  10. Wat een ontzettend leuke en interessante uitzending, ik ben hem meteen gaan kijken. Ik wil even zeggen dat ook na deze uitzending ik jullie nog steeds als het perfecte voorbeeld van de veggie’s zie. Naar mijn mening laten jullie iedereen in hun waarden wat hun keuzes ook mogen zijn. Zo zou ieder mens, vlees eter of niet eigenlijk moeten zijn. Jullie inspireren mij enorm en dit was het laatste zetje ik stap NU over van flexitarier naar vegetariër en hoop dat ik over een tijd mij bij de veggie’s kan aansluiten :).

    1. Dat is een enorm compliment Saskia, dankjewel. Wat ontzettend tof dat je vegetarisch gaat eten. Dat kan een enorme stap zijn en je zult gaan merken dat het echt wel een groot verschil in je lifestyle gaat maken. Heel veel succes! Voor vragen mag je ons altijd benaderen, dat weet je he?

  11. Ik ben nog maar net veganistisch gaan eten en ik moet zeggen dat ik het heel moeilijk vind om niet verbitterd en kwaad te zijn de hele dag. Ik BEN namelijk kwaad op de wereld, wat we allemaal toe laten ten koste van dieren! Ook ben ik kwaad dat we met leugens opgroeien (melk, eieren, vlees en vis; je hebt het nodig) en dat de overheid er niks aan doet om dit imago weg te krijgen. Maar nog het meeste ben ik kwaad op mensen die weten dat het eten van vlees (/vis/zuivel/eieren) eigenlijk, heel stiekem, tegen hun principes aangaat. Of dat ze niet durven te kijken naar video’s, want ze willen nog wel kunnen genieten van ‘dat lekker stukje vlees’. Ook vind ik eigenlijk niet dat iemand recht heeft tot een stukje vlees. Dat ‘stukje vlees’ is van een dier, die heeft helemaal geen toestemming gegeven!
    Pfff… misschien omdat ik nog maar net veganist ben en dat ik nog een balans moet vinden, maar ik snap het heel goed dat veganisten heel kwaad kunnen zijn. Neemt niet weg dat kwaad zijn niet de juiste aanpak is, dat besef ik me gelukkig wel. Positiviteit helpt mensen naar het veganisme! Daarom is jullie site zo fijn, jullie oordelen niemand en laten iedereen in hun waarde! Maar soms kan ik wel gillen naar mensen die alles voor hun hond/kat overhebben, terwijl ze in een boterham met worst happen..

    Oh, dat een vegetariër of veganist geen ‘nep vlees’ mag eten vind ik dan wel weer larie. Het is juist super dat er steeds meer aanbod is! Laat de drempel naar het veganisme maar steeds lager worden!

    1. We kunnen het ons wel voorstellen hoor Chris, die ‘woede,’ of boosheid, of nouja, die frustratie. Toen ik de documentaire Earthlings had gekeken – en anderhalf uur had zitten brullen en snotteren – was ik ook een paar dagen gevuld met frustratie. Ik kom maar niet snappen dat mensen er gewoon voor weglopen. Maar inmiddels weet ik: je kan niet voor een ander bepalen wat hij/zij moet doen, denken of voelen. Ieder mens is anders. En die emoties, die kan je beter naar het positieve ombuigen en gewoon een groot, stralend voorbeeld voor je omgeving zijn! :) (en dat doe jij volgens mij ook, als we je verhaal zo lezen!)

      1. Tnx voor dit berichtje :) erg lief. Ben blij dat ik niet de enige ben met die frustraties ;)
        Maar ik doe inderdaad mijn best om zo positief mogelijk te zijn!

    2. Hai Chris, ik ben zelf een vegetariër die zelden dierlijke producten eet, dus in de praktijk ben ik veganist. Ik heb hetzelfde als jij: laatst was ik met mijn werk voor een paar dagen naar een workshop waarbij we drie dagen lang met een groep samen aten, en ik moest toekijken hoe iedereen kalfsvlees en varkensvlees at. Ik vind het zo raar dat mensen honden en katten liefkozen en dat je gearresteerd kunt worden als je een hond of kat iets aandoet, terwijl biggetjes en kalfjes op grote schaal gemarteld en vroeg gedood worden, zodat mijn collega’s ervan kunnen smullen.

      Aan de andere kant wil ik ook niet een verbitterd iemand zijn die anderen haat en zie ik dat mijn collega’s ook veel goede dingen doen. Het zijn verder weldenkende mensen die anderen helpen en goede dingen doen. Het is moeilijk om die twee dingen met elkaar te rijmen en het is iets waar ik vaak mee worstel.

      Twee dingen die ik zelf probeer te doen: 1) Ik bekritiseer nooit iemand om wat hij/zij eet. Je kunt iemand anders’ gedrag toch niet veranderen, dus het enige resultaat is dat je bekend komt te staan als de zeurende vegetariër/veganist, waardoor de reputatie van vegetariërs/veganisten nog slechter wordt. Je kunt ze beter uitnodigen voor een etentje en lekker voor ze koken, dat werkt veel positiever.

      2) Ik probeer eraan te denken dat niemand perfect is, en dat ikzelf dat ook niet ben. Ik koop bijvoorbeeld Apple-producten en kleren van winkels als H&M, terwijl de omstandigheden waarin die producten worden gemaakt lang niet altijd goed zijn. Ik draag ook nog steeds leren schoenen, want ik kan maar geen goede vegetarische schoenen vinden waarin mijn voeten geen pijn doen. Wie ben ik dan om te zeggen dat die dingen niet zo erg zijn, maar dat vleeseters wel heel fout bezig zijn?

      Succes hiermee en ‘keep up the good work’, ik leef met je mee!

  12. Hey Chris, Ik snap je gevoel heel goed hoor. Ook ik ben regelmatig heel erg boos. IK zou zo graag willen dat mensen al vanaf een hele jonge leeftijd gewoon goed geïnformeerd worden hierover. Dan was ik niet pas op mijn 20ste gestopt met dieren eten.

  13. Ik heb het ook gezien. Vond ik erg interessant. Waar het volgens mij allemaal om draait is respect. Ik ben zelf veganist, en vind het fijn als mensen mijn keus respecteren. Mijn dochter eet vegetarisch en mijn partner ook vlees. En we zijn heel gelukkig. Zolang niemand met het opgeheven vingertje wijst, is het prima te doen (en je wordt heel creatief in de keuken!)

    1. We kunnen het alleen maar met je eens zijn! Klopt allemaal wat je zegt :)

  14. Ik vond het echt een hele goede uitzending, maar ben het zeker wel eens met de dingen die jullie beschrijven in het artikel. Ik ben zelf twee jaar vegetariër geweest en nu pas twee maanden veganist wat me heel goed bevalt :)

    @degroenemeisjes; hoe denken jullie over de opleiding diergeneeskunde? Ik zit nu in mijn eerste jaar en ben er van overtuigt dat ik hier mee iets in te wereld kan veranderen. Wel loop ik tegen heel veel problemen aan zoals het gebruik van proefdieren (gelukkig nog niet moeten doen) en het grote economische belang van dieren wat in de opleiding constant naar voren komt.

    Wat denken jullie?

    1. Wat mooi dat je diergeneeskunde studeert! Fantastisch dat je je inzet voor het welzijn van de dieren. Natuurlijk vinden we het heel erg jammer dat er nog dierproeven worden uitgevoerd en we hopen dat er op korte termijn goede alternatieven komen, zodat het niet meer nodig is. Wat betreft het economische belang van dieren: wij vinden niet dat wij dieren mogen gebruiken. Alsof het een middel is om een doel te behalen. Dat is echt waar het allemaal fout gaat, denken wij. Maar goed, we zijn ook realistisch: zo zit de wereld nu eenmaal (op dit moment nog) in elkaar. Wij kunnen alleen maar ons steentje bijdragen!

      1. wauw ik hoop volgend jaar ingeloot te worden bij diergeneeskunde en vroeg mij dit ook al een tijd af. Afgelopen week liep ik een dagje mee bij de dierenarts met gezelschapsdieren en ook hier viel het mij op dat de economische waarde steeds weer (niet altijd) naar voren kwam in het verhaal. Dit lijkt mij inderdaad ook een moeilijk onderdeel van de studie en het werk.

        1. Ik zit in Gent :D

          Veggie hoofdstad van Europa, veel betere uni, collegegeld is veel minder en gewoon een super leuke stad!

    2. Hoi Joanne,

      Ik ben dierenarts (geen vega/vegan maar ook dan mag je de groene zmeisjes leuk vinden ;) ). Tof dat je op de leukste opleiding ter wereld zit. Maar zoals je misschien hebt gemerkt heerst er in de veterinaire wereld een behoorlijk non-activistisch klimaat. In je studie ga je zeker momenten tegenkomen die je lastig zult vinden (bijv het uitvoeren van een noodslachting van een koe). Hoewel je geloof ik mag weigeren.

    1. Oh wat tof! Absoluut een aanrader hoor, deze aflevering! Veel succes :)

  15. Ook ik heb de uitzending gezien. Ik vind dit een erg leuke manier van programmamaken. Heb me wel lopen ergeren aan de seniore dierenvrienden hoor, zo wil ik niet eindigen, haha. Maar zij zijn ook opgegroeid in een hele andere tijd.
    Tsja en de activisten… ik heb zelf in het wereldje meegelopen, soms nog steeds. Ik heb echt super veel respect voor mensen die de straat op gaan tegen onrecht, helemaal als het om dieren gaat. Wel heb ik in de nu 15 jaar dat ik vegetariër ben gemerkt dat degene die het hardste schreeuwen en oordelen over anderen het eerst afhaken. Veel kennissen die anderen uitmaakten voor moordenaar omdat ze wel dierlijke producten gebruikten zitten inmiddels weer achter hun biefstukje.
    Een betere wereld begint bij jezelf. Zo’n wijze uitspraak. Ons zoontje van 10 maanden gaat een vegetarische opvoeding tegemoet en zo draag ik mijn steentje bij.
    En ook ik ben soms boos. Gisteren nog liep ik met mijn moeder in het winkelcentrum. We praatten over De Hokjesman, en over de kippen bij de kinderboerderij waar mijn zoontje helemaal weg van is. Nog geen 5 minuten later lopen we langs de slager waar een grote haan aan het spit draait. “Oh daar kan ik toch zo van genieten hé, dat lekkere velletje…” Ze zei nog iets maar ik heb me er voor afgesloten. Niet oordelen….

    1. Wat je zegt over mensen die het hardste schreeuwen en zelf als eerste afhaken: dat zie je bij zoveel groeperingen. Ik vind het vaak een beetje een soort uiting van onmacht. Als je niet op een normale manier kan uiten wat je principes zijn, dan ga je maar ‘van je af schreeuwen.’ Hoewel ik absoluut ook veel respect heb voor mensen die wel op de barricade gaan staan of zich op andere manieren inzetten voor welk leed (dieren, mensen, milieu) dan ook, vind ik het zelf gewoon prettiger om de wereld op een positieve manier te benaderen.

  16. Ik ben zo iemand de overgang doormaakt zeg maar, misschien ga ik nooit helemaal over? Enfin, ik was flexitariër, ben nu vegetariër en probeer zoveel mogelijk veganistisch te eten. Ik ben op Facebook van een aantal vegangroepen lid om inspiratie op te doen. Maar ik word gek van al die extreme uitroepen over ‘echte’ veganisten. Discussies over eieren van eigen kippen en paardrijden daar word ik soms moe van. En maanden geleden ben ik weg gegaan uit die groepen daardoor. Ik voelde me slecht en schuldig door de opmerkingen.

    Nu eet ik wat ik wil en probeer ik zo vegan mogelijk te eten. Soms faal ik daar in, deze middag een boterham met kaas gegeten bijvoorbeeld. Maar ik voel me niet schuldig, ik doe wat ik kan. En dat is meer dan veel anderen doen.

    Dus ik zal nooit de activiste worden, al kan ik me ook wel eens ergeren aan het gemak waarmee vrienden van mij mijn argumenten van tafel schuiven: ‘Maakt mij niet uit hoor, ik eet gewoon lekker kip!’

    1. In feite is alleen al je uitdrukking “soms faal ik daarin,” veel te negatief naar jezelf toe Saar. Volgens mij ben jij nou typisch het voorbeeld van iemand die doet wat ze kan en je schuldig voelen is dan wel het laatste dat je moet doen.

  17. “Voor de ware dierenactivisten onder ons zal een markt als deze misschien maar kinderspel lijken. Of misschien zouden ze er zelfs niet naartoe willen, omdat het maar soft gebeuren is. ”

    In tegendeel, ik ben 12 jaar al actief met allerlei soorten acties. Soms enorm confronterend, informerend, met nare beelden of juist met hoe het anders kan. Heel verschillend. Door mijn hand o.a. is de discussie rondom circusdieren gekomen (wat mogelijk nu tot verbod leidt) en hoop dat mijn aandeel ook gezorgd heeft dat veganisme nu een trend is (een hype is het niet btw…). Ik zat bij de Veganisten Vereniging in bestuur en heb VLV mede opgericht (en veel geholpen met de VLV festivals ook).

    Het is dus niet zo dat het ene het andere uitsluit. Juist zo belangrijk dat er meerdere benaderingen zijn, en ja, soms kan dat ook weleens tegen de zere schenen stoten van sommige, maar toen ik 12 jaar geleden vrij hard steeds geconfronteerd werd door vegans (die in de docu in de archief beelden van vroeger zaten) die wezen op dat ik niet vrij was van dierenleed als vegetarier, was ik mss niet verder ontwikkeld, actiever geworden en was er mss geen VLV festival geweest of zo een discussie over circusdieren e.d. Kortom, we hebben een brede beweging nodig, die op meerdere manieren bezig is. Er zijn immers ook meerdere doelgroepen, verschillen tussen mensen etc. En ook jullie zijn m.i. activisten, omdat jullie ook en zelf jullie leven anders indelen dan de maatschappij verwacht en dit actief uitdragen. Zo bereiken jullie ook weer bepaalde doelgroepen.

    De docu vond ik wel prachtig (herkenbaar en kenden bijna iedereen die in beeld kwam wel), hoewel het m.i. dus sommige aspecten niet liet zien. En de beweging nog veel breder is en ook raakvlakken heeft met de mensenrechtenbeweging e.d. Vooral die historische link daarmee is niet in beeld geweest.

  18. Wat mij geraakt heeft, daar heb ik woorden aan gegeven in mijn blog, over deze aflevering van De Hokjesman http://daanslovelylife.blogspot.nl/2014/10/wat-je-ziet-ben-je-zelf.html?spref=fb.
    Het gaat mij om de boodschap, de boodschapper zelf behoeft geen oordeel.Laten we alsjeblieft stoppen met het (ver)oordelen van de ander en dus ook onszelf, stoppen met de drang om onze meningen te verkondigen aan wie het wel of niet horen wil.Voel! Voel wat de beelden met je doen en dan weten we dat we allemaal dezelfde boodschap delen…

  19. Ik vond het een mooie uitzending en had geen enkele keer het gevoel dat er oordelen werden geveld over mensen die wel vlees eten. Ik herkende geen bitterheid ik voelde wel de machteloosheid en de compassie van de mensen die zich actief inzetten voor de aarde en haar bewoners en dat vind ik een prachtig. De mensen die met hun hart een beweging tot stand brengen om de aarde mooier te maken. Je kunt mensen nooit iets afdwingen, de verandering zit in je zelf maar de belletjes waarmee de wereldverbeteraars rinkelen zijn het teken van leven, de roep om verandering en dat kan alleen maar ieder inspireren die daar voor openstaat.

    1. Hmmm, sorry… er werd wel lacherig gedaan over flexitariers en vegetariërs, dat was toch niet ‘het echte werk.’ Dat vond ik toch behoorlijk neerbuigend. Natuurlijk, de roep van de activisten KAN aanzetten tot verbetering/verandering, maar het kan ook heel veel mensen afschrikken. Als ik nog niet vegan at en ik had deze documentaire gezien, dan zou ik denken: oké, dus zo denken jullie over vegetariërs? Heel naar vind ik dat, sorry. En natuurlijk voel ik ergens ook heel erg mee en heb ik ook mijn ‘boze’ momenten, maar deze probeer ik toch wel voor me te houden. Want wat lossen we nou helemaal op met boosheid, in deze toch al zo boze wereld?

    2. Claudia….hebben we het hier wel over hetzelfde programma….er werd juist wel negatief geoordeeld over mensen die vlees eten…sterker nog die worden niet meer in de omgeving geduld.

  20. Dank Alex, Daniëlla en Claudia Robbens! XXX Goed en mooi gesproken!

  21. Met boosheid los je niets op. Het is ook een ware kunst om de boodschap goed over te brengen en om mensen te openen voor een gesprek. De mensen die actief met het leed op aarde bezig zijn hebben heel wat te verduren en te incasseren. Zij komen op, niet alleen voor de dieren, maar juist ook voor de mens en de verandering die nodig is dat deze aarde nog bewoonbaar blijft voor de toekomstige generatie en dat verdient bewondering. Er zou geen kloof moeten zij tussen de flexitariers, vegetariers en veganisten want ieder werkt aan dat hogere doel op zijn manier en dat is een weg naar de verbetering. Laat er discussie zijn, elkaar motiveren en inlevingsvermogen. De bewegende mens die roept zijn wakkerschudders en laten de mensen die halverwege zijn zich juist niet laten ontmoedigen maar trots zijn op elke stap die ze maken. De discussie die is goed en we streven allemaal naar hetzelfde doel. En so what als de elitedame de vegahapjes niet eet haar intensie is juist en daar gaat het om!

  22. Via mijn blog probeer ik ook de leuke en positieve kant van veganistisch eten te laten zien. Ik heb echter wél groot respect voor mensen die het leed recht in de ogen durven aan te kijken en het te tonen aan de wereld.
    Ik ben blij dat ze er zijn en zoveel doen voor de dieren. Ik doe het ze niet na, ik zou ter plekke in huilen zijn uitgebarsten en nooit meer kunnen slapen. En het heeft nut: De verenigde dierenorganisaties, Een Dier Een Vriend (EDEV), Comité Dierennoodhulp en Rechten Voor Al Wat Leeft hebben een brandbrief gestuurd naar staatssecretaris Dijksma waarin zij eisen dat zij direct gaat ingrijpen bij de konijnenhouderij die te zien was in het TV-programma De Hokjesman. En dat is misschien nog maar het begin?
    Het gevoel wat ik kreeg bij het zien van deze uitzending was dat ik trots ben om vegan te zijn, ik heb helemaal niet het negatieve ervaren zoals jullie omschrijven. Ik herken mij dus veel meer in de uitzending dan in jullie blog.

    1. Nee, echt een trots gevoel hield ik er niet aan over inderdaad. Maar gelukkig zijn we allemaal verschillend. Gefeliciteerd met je nominatie voor beste vegan blog!

  23. Niet leuk vind ik t vegans die andere vegans bekritiseren… of dierenactivisten die andere dierenactivisten bekritiseren. Oke als er geweld bij komt kijken richting mensen snap ik kritiek…maar zolang t gaat om opkomen voor dieren begrijp ik dat niet. Het js juist goed de verschillende types… de fanatieke en die zegt waar t op staat of de mildere versie die t doet via vegan lekkernijen. Het is juist goed dat verschil. Prima dat de groenen meisjes milde aanpak kiezen. Maar de harde feiten aanpak is ook hard nodig zolang dieren elke dag nog lijden

    1. Ben ik met je eens. Het een komt gewoon wat heftiger over dan het ander, maar het zijn allemaal ‘middelen’ die hetzelfde doel dienen. Ik zie mezelf ook maar als een mini schakeltje in het heel proces. Ik heb niet de pretenties om te denken dat ik een wereldverbeteraar of een dierenredder ben. Misschien vind ik het gewoon lastig om in te zien dat we soms allemaal zo machteloos zijn en dat alles wat je doet maar een druppel op de gloeiende plaat lijkt. Nouja, ik vind het gewoon ingewikkeld allemaal.

  24. Bedankt voor het delen van jullie perspectief! Ik begrijp goed dat je sommige stukken frustrerend vond (met die opmerkingen over flexitariërs en “echte vegetariërs”(?) kan ik ook niet zoveel) maar ik hoop dat het programma juist heeft laten zien dat er zoveel verschillende mensen zijn die allemaal op hun eigen manier met dieren(leed) omgaan. Daarbij lieten ze zien dat activisten soms door verschillende fases gaan, zoals de persoon die vroeger nertsen bevrijdde maar nu meewerkt aan de Dutch Weed Burger en aangeeft dat hij tegenwoordig veel positiever in het leven staat. De bio-industrie is ook gewoon gruwelijk en ik vind het belangrijk om begrip te hebben voor de verschillende reacties die dat oproept – dus zowel voor mensen die hun eetgewoonten misschien wel willen aanpassen maar daar moeite mee hebben als voor mensen die helemaal veganistisch eten maar dan weer moeite hebben om positief/constructief te blijven tegenover de rest van de wereld. Ik hoop in ieder geval dat de aflevering veel kijkers aan het denken heeft gezet – altijd goed als hier aandacht aan wordt besteed, toch?

    Verder vind ik jullie manier van activisme (of hoe je het anders wilt noemen) ook heel goed – mooi dat jullie via je blog zoveel mensen inspireren. :)

    1. Absoluut! Ik vind het fantastisch dat dit soort programma’s worden gemaakt. Het opent weer zoveel ogen! En nee, sommige dingen vond ik niet fijn en in sommige dingen kon ik mij absoluut niet vinden, maar ik ben mij er ook terdege van bewust dat ‘de dierenactivisten’ zich ook weer niet in mijn aanpak kunnen vinden. We hoeven het ook niet altijd over alles eens te zijn en iedereen doet wat hij kan, op zijn eigen manier :)

  25. Mooie uitzending, alleen jammer van die obligate “deskundige” aan het eind.
    Ik vind het goed dat er ook kwaaie en bozige veganisten zijn die anderen fel de maat nemen en dingen scherp aan de kaak stellen. Daarmee ga je niet direct snel mensen aanzetten hun levensstijl aan de passen, maar het is een invalshoek die al of niet bewust toch aanzet tot nadenken, zelfs al reageren mensen daar in eerste instantie afwijzen op.
    En we hebben het natuurlijk wel over leven en dood en afgeknepen levens.
    Mits natuurlijk de positivo’s veruit in de meerderheid blijven met hun vega-recepten en culinaire tips en verleidingen om mensen die ruimere blik te geven dat je ook anders en gezonder kunt eten.

    1. Ik denk inderdaad dat het om een evenwicht moet gaan. Ik ben het overigens met je eens dat de deskundige (was het een journalist? ik weet het even niet meer zo goed) aan het einde van de aflevering wel erg gemakkelijk en lacherig deed over de dierenvriend in het algemeen. “Dieren in Nederland hebben het geweldig, vergeleken bijvoorbeeld in.. Colombia?” Zo van: daar doen we alles maar mee af. Lekker makkelijk, we doen de oogkleppen weer op en we gaan weer verder.

  26. Dag Groene Meisjes, er moet me toch even iets van het hart. Ik lees jullie blogs vaak en vind jullie tips bruikbaar, maar over de uitzending van de hokjesman slaan jullie de plank mis. De vraag is niet wat de juiste manier is om je veganisme uit te dragen, maar de vraag moet zijn wat de keuze was om veganist te worden. Bij de meesten is de reden het willen voorkomen van dierenleed. Deze compassie gaat heel diep (zoals meestal bij emoties gebaseerd op een stevige overtuiging) en laat zich dan heel moeilijk rijmen met mensen die willens en wetens toch dierenleed consumeren. Het is misdadig, en net als bij andere misdaden, zeggen we er dan wat van. Nee, dat is niet gezellig. Ook niet mild. Het is de waarheid, en die mag je niet verbloemen. Als iemand lachend beweert zijn kind in de kast op te sluiten, die kan van mij (en waarschijnlijk ook van de Groene Meisjes-fans) een opmerking verwachten waaruit onze afschuw blijkt. Ben je dan verzuurd? Ben je dan te veel activist? Ik herken de mensen in de uitzending als ongelooflijk echt, oprecht en dapper. Mensen die zo vrij uit spreken, of het nu om kinderen of dieren gaat, zijn helden. Een veganist uit overtuiging kan anders denkenden slecht verdragen. Niet omdat we gelijk hebben, maar gelijk zijn.

    1. Ook uit jouw reactie bekruipt me weer het “wij, veganisten” gevoel. En dat vind ik zo gek, want ik ben toch zelf echt een veganist, maar ik vind het zo naar als anderen voor mij bepalen wat ik moet denken of voelen. “Een veganist uit overtuiging kan anders denkenden slecht verdragen.” Ehm, ik ben toch echt een veganist uit overtuiging,maar ik kan anders denkenden prima verdragen. Dus misschien zou je beter kunnen zeggen dat jij VINDT dat wij de plank misslaan en niet dat we per definitie de plank misslaan.

  27. Mooie blog. Het programma liet inderdaad allerlei excessen zien. Eén hokje voor dierenvrienden is niet genoeg, gelukkig.
    Er is zoveel dierenleed in Nederland dat aangepakt moet worden.
    Zo goed als elke dierenleed veroorzakende industrie is georganiseerd, zo verdeeld lijken de groepen die dit willen bestrijden.
    Zoveel groepen die elkaar aan kunnen vullen en zo op hun verschillende unieke wijzen andere mensen kunnen bereiken.
    De een sluit de ander dus niet uit, hopelijk gaan ze meer samen werken dan ze nu (al ) doen.

    Fijn dat er aandacht was voor de vegan voedselfestivals, heerlijk om van eerlijke, geweldloze voeding te mogen genieten. En mensen die nog niet zover zijn die opties te mogen bieden, kennis te mogen laten maken.

    Vond het heel open en oprecht dat die ene Remko uitsprak dat ie het jammer vond van zichzelf dat het even had geduurd voor ie de stap had gezet van vegetarier naar veganist. Maar: hij heeft de stap gezet! Jammer dat ie niet kon vertellen hoe lang hij vegetariër is geweest en hoe lang hij al vegan is. Mensen die bezig zijn met hun ontwikkeling naar een geweldloze levenswijze kunnen zich hieraan optrekken.
    Elke stap in de goede richting is er een.
    Had ook graag Peter aan het woord gezien over zijn strijd tegen het stierenvechten (waar ook Nederland aan mee mag betalen middels EU-subsidies ) Dat was veel beter geweest natuurlijk dan dat gedeelte dat er werd afgegeven op bv vegetariërs en flexitariërs, die mensen nemen stappen in de goede richting, die moet je juist helpen, stimuleren, bemoedigen!

    De woede die te voelen was, zou dat misschien frustratie geweest zijn over de eigen trage groei tot vegan? Preken voor eigen parochie is makkelijk en mensen weg te jagen die nog niet zover zijn ( en zelfs mensen die wel al zover zijn !) kan niet de bedoeling zijn, dient nergens toe, integendeel.

    Hopelijk gaan mensen nu meer informatie opzoeken om tot groei te komen. En verenigen de verschillende dierenrechtenorganisaties zich meer om een sterker front te maken tegen dierenleed en om juist die mensen te bereiken die hieraan bijdragen door hun koopgedrag en: hen inspireren om hun consumptiegedrag te veranderen !

    1. Ik denk dat de woede die gevoeld wordt zeker voor een deel uit frustratie over eigen handelen uit het verleden kan voortkomen. Daar heb ik zelf ook wel eens last van. Dan moet ik de hele tijd denken aan hoeveel dieren ik in het verleden heb gegeten en dan wil ik mensen daarvoor behoeden. Maar ik weet ook dat het voor mij nooit heeft geholpen als een ander mij ergens op wees of mij wilde overhalen om iets te doen – ik moest er helemaal zelf achterkomen. En je kan je ook afvragen wat het voor zin heeft om gefrustreerd te zijn over het verleden. Maar ik snap je punt zeker!

  28. Ik heb de documantaire niet helemaal gezien omdat voor mijn hoofd een schrikbeeld laat zien, vooral het voorbeeld wat geschetst werd tussen koeienstallen en concentratiekampen, toen heb ik maar weggezapt. Om die reden ben ik geen vegan maar omdat me mentaal rust geeft (en niet om angst te kweken voor dat wat niet mag). Toen ik begon met het vegan eten was ik altijd ‘bang’ dat ik dan in een wereld zou belanden die geschetst werd door de hokjes man, een van activisten en strict leefwijzes. Ik was blij om te merken dat dat er wel is maar dat je ook de wereld van de vrolijke vegans kunt kiezen, zou leuker zijn als daar meer aandacht voor komt.

  29. Heb het ook gezien. Een deel bevestigt het beeld dat buitenstaanders vaak hebben van “dierenvrienden” (lees: dieractivisten). Extremisme juich ik nooit toe, ook niet bij dierenactivisten. Inbreken bij een konijnenfokker? Waarom niet melding doen via 144 zodat de NVWA het bedrijf kan inspecteren op dierenwelzijn? Alleen filmpjes schieten om je standpunten te onderbouwen, schiet niet op.

    Wel mooi dat ze ook de meer luchtige kant van vegetariers/veganisten lieten zien. Zelf vertel ik mensen wel waarom ik vega ben, maar prediken, daar hou ik niet van. Iedereen maakt zijn eigen keuzes in het leven. Ik heb een keer meegedaan aan de vegan challenge. Heb het twee weken volgehouden. Omdat het niet vanuit mezelf kwam, omdat ik (nog) niet achter een veganistische levensstijl sta. Misschien komt dat nog, misschien ook niet. Wie ben ik dan om anderen te proberen te overtuigen…

  30. Ik heb de uitzending niet gezien, maar ik ga snel even kijken of ik de aflevering kan terug vinden. Ik vind het leuk om te lezen dat je zegt dat mensen zelf moeten kijken wat er om gaat op zo’n boerderijtje. Ik zelf houd nog wel van een stukje vlees, dat zou niet veranderen, maar ik ben wel minder vlees gaan eten. Door minder vlees te eten en een paar keer per week vegetarisch te eten probeer ik het te minderen. Want als er minder vraag is naar vlees, dan zullen de boeren ook minder gaan produceren en misschien de beestjes meer ruimte geven en alles. Elke stap is er 1 toch? Blijf schrijven en het aandacht geven want het is wel belangrijk!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *