Een oude foto van Beppie, om jullie allemaal een beetje op te vrolijken <3
corona corona crisis
Voor veel mensen in Nederland is er een week van binnen zitten voorbij. De eerste dagen zag ik mensen de meest indrukwekkende schema’s ontwerpen. Ik hoorde mensen roepen dat ze een boek gingen schrijven of dat ze eíndelijk dat ene project dat al zo lang op de plank lag te verstoffen gingen af maken. Ik hoorde zelfs mensen zeggen dat ze in de ‘beste shape van hun leven’ gingen komen. Prachtige voornemens, maar een week later blijkt de realiteit voor de meesten van ons toch een beetje anders. Ik hoor mensen de staat van hun brein omschrijven als ‘gefrituurd’ – en dat heeft niks te maken met het aantal vegetarische bitterballen dat ze geconsumeerd hebben. Volgens mij betekent het gewoon dat we met z’n allen een overkill aan stress en onzekerheid te verwerken krijgen.
Onze collectieve situatie, want dat is het, heeft al vele namen gekregen. Zo hoor ik er mensen naar verwijzen als dit ‘Corona Drama’, het ‘C-woord’ of gewoon ‘deze ontiegelijke kutsituatie.’ Het treft ons allemaal, zoveel is duidelijk. Deze situatie is super ontwrichtend. Het brengt allerlei onzekerheid met zich mee: we maken ons druk om onze gezondheid en die van onze naasten, we vrezen voor onze financiële situatie en ons dagelijkse, normale dingetjes liggen grotendeels overhoop. Daarnaast moet je niet vergeten hoe snel dit alles ons getroffen heeft, het lijkt wel een overval. Nog geen tien dagen geleden zagen onze levens er anders uit én we hebben dit nog nooit eerder meegemaakt – vind je het héél gek dat we moeten wennen? Tel daar bovenop dat niemand precies weet hoe lang dit alles gaat duren. Genoeg redenen om van slag te zijn. We staan voor een grote uitdaging.
We mogen bang zijn. En verdrietig ook. Natuurlijk, we moeten sterk blijven, en het liefst ook positief. Maar we hoeven dit alles niet weg te maken, want het mag er allemaal zijn. Krop het niet op, want daar is nog nooit iemand beter van geworden. Praat erover met je naasten, laat het eruit. Zéker als je van jezelf weet dat je een kwetsbare mentale gezondheid hebt. Dit zijn moeilijke tijden voor mensen die het leven normaal gesproken al moeilijk vinden. Het is niet gemakkelijk om het hoofd boven water te houden als je je angstig voelt, of als je depressief bent. Praat er alsjeblieft over met mensen. Ik zie je en ik denk aan je.
Ik weet niet hoe het met jullie gesteld is, maar ik vind het moeilijker dan ooit om me te focussen. Mijn concentratievermogen is zo goed als verdwenen en ik krijg minder gedaan dan ik aanvankelijk hoopte. En dat terwijl ik normaal gesproken toch wel echt een productivity queen ben. Maar dit is niet ‘normaal gesproken,’ en dat moeten we niet vergeten.
Misschien moeten we allemaal de komende weken met een beetje minder tevreden zijn. Wellicht is het al eventjes genoeg dat je huis een beetje netjes en schoon is, of dat je voor jezelf kookt. Misschien lees of luister je soms een stukje uit een boek, of ben je iedere dag een half uurtje buiten. Of je weet je kinderen een beetje bezig te houden – lekker boeiend dat je daar nu wat vaker een iPad of Netflix voor nodig hebt. Jammer joh, dat je jezelf komende zomer geen blokjesbuik gehoelahoept hebt, of dat je je meditatiecursus nog steeds niet hebt afgerond – laten we vooral proberen te focussen op zo ongeschonden mogelijk uit dit hele gebeuren te komen. Het enige dat echt telt, is dat we straks samen aan die eindstreep staan.
Ik word met de dag emotioneler van alle prachtige online initatieven die worden opgezet. Er worden allerlei manieren bedacht om het binnenleven een beetje aangenamer te maken en er zijn allerlei creatieve oplossingen te bedenken om elkaar hier doorheen te slepen. Dát is wat we nodig gaan hebben de komende tijd. Zoals mijn vriendin Alida zo treffend zei: “de volledige gevolgen van dit alles zullen toch pas zichtbaar worden als we de rommel gaan opruimen… en dát kan nog wel even gaan duren.” Tot die tijd moeten we dit met elkaar zien te fixen. Het is oké als al jouw aandacht en liefde nu even daarheen gaat, in plaats van naar ijverige plannen of productiviteitsschema’s. Tenzij het jouw manier is om staande te blijven natuurlijk. Voor sommige mensen is heel hard werken, of heel productief zijn, juíst de manier. Whatever it takes, alles is oké, wil ik maar zeggen.
Ik nodig je uit om jezelf een compliment te geven in de comments onder deze blogpost. Dat kan zoiets zijn als ‘Wow, je hebt super lekker en gezond gekookt gisteravond!’ of ‘Wat lief van mij dat ik mijn nichtje via Zoom heb voorgelezen.‘ Maar het mag ook zijn: ‘Wat goed van mij en mijn partner dat we elkaar de koppen niet inslaan op 40 vierkante meter’ (haha, it’s me) of ‘Mijn vrouw en ik hebben de kinderen vandaag toch weer in goede banen weten te leiden en dat is normaal al een uitdaging.’
Dus: stop met jezef op je kop geven als je vindt dat je niet actief of productief genoeg bent deze periode. Het is niet het allerbelangrijkste van de wereld. Het belangrijkste is mild voor onszelf zijn en er voor elkaar zijn. We hebben het nu even moeilijk genoeg. <3
Ps: Ik krijg veel vragen over hoe jullie mij in deze gekke tijd (die vooral financieel erg onzeker is momenteel) kunnen supporten. Dat vind ik echt ongelooflijk lief! Ik schreef een blogpost met een paar opties. Die vind je hier. Dankjewel alvast!
Hehe, dit kon ik even goed gebruiken! Opbeurende woorden dankjewel. Vandaag heb ik een paar mooie kunstkaarten gekocht, geschreven en verzonden naar enkele cliënten uit de “kwetsbare” doelgroep. Ook de oudere familieleden een kaart gestuurd. Ondertussen heb ik mijn appartement helemaal schoon en opgeruimd. Het grote werk, dat wat ik eigenlijk wilde doen en waar ik focus voor nodig heb komt maar niet van de grond. Ik vergeef het mij. Inderdaad nu even resetten. Liefs….voor allen xxxx
Wat fijn om te horen <3 En: lief idee van die kaartjes! Kaartjes sturen is fijn!
kenbaar idd. VOoral dat trainen voor een blokjesbuik. Ik word enorm getriggerd door al die pt’ers die thuistrainingen aanraden! En mij lukt dat dus niet. Ik heb ook kaartjes gekocht. Thanks, Merel voor het fijne stukje!
Neem een lekkere reep chocolade dit weekend Frida ;)
Jaaa precies! Ik heb ook heel veel extra moeite met concentreren en niks wil! Maar ik probeer het me niet te laten frustreren. Het zijn moeilijke tijden en daar moet ik rekening mee houden. We kunnen sowieso allemaal een beetje aardiger voor onszelf zijn. Ik geloof dat voor een hoop mensen productiviteit ook wel als ‘coping mechanism’ gebruiken normaal al (ik ook!), en nu willen we dat ook en valt er ineens een hele hoop daarvan weg. Dus moet je ineens heel anders met je stress en angst omgaan. Ik zag ook iemand op twitter – ik weet niet meer wie – noemen dat ze ze zich afvroegen hoeveel mensen er nu eindelijk zullen voelen hoe lang ze vermoeidheid en stress al aan het wegdrukken en negeren zijn. Dus wellicht dat een hoop mensen ook ‘niks’ lijken te kunnen omdat we ineens echt voelen hoe moe we zijn.
Compliment voor mezelf: Ik heb een leuke kleurplaat getekend voor wat kinderen die we misschien bezig moesten houden, en om mezelf te kalmeren!
Hee Merel!
Allereerst even complimenten voor deze fijne blog.
Heerlijk om even actief na te denken over een compliment aan jezelf :) Ik vind het geweldig van mezelf dat ik afgelopen week ben blijven bewegen (en daarmee m’n revalidatie vast houdt).
Heel fijn weekend!
Jeetje ja, wat knap van je!
“dat ze ze zich afvroegen hoeveel mensen er nu eindelijk zullen voelen hoe lang ze vermoeidheid en stress al aan het wegdrukken en negeren zijn”
Ik heb dit niet gelezen op Twitter en weet dus niet wie dat was, maar ik sluit me daar helemaal bij aan.
En: goed bezig jij! <3
Goed artikel! Ik doe eigenlijk nu net zoveel als met een weekje vakantie. Dan vind ik het geen probleem, nu vind ik mezelf niet nuttig genoeg. Loslaten! Het is al genoeg gedoe zo.
Heel goed van jou!
Awh, wat een lieve blogpost dit Merel! Ik ben het helemaal met je eens. Ik moest echt even drie keer (of nja tien keer) slikken toen dit werd aangekondigd. Ik zit mentaal gezien echt niet top in m’n vel & ik zit toch alleen in m’n huisje, maar wonder boven wonder gaat het tot nu toe best oké! Ik houd gewoon een ritme aan, kom op tijd uit m’n bed en Skype & bel echt uren met vrienden en familie. Je neemt nu eigenlijk ook veel meer de tijd voor elkaar, want je hebt toch alle tijd. Werk vanuit huis gaat tot nu toe ook best prima. Het is stiekem heel fijn dat ik eindelijk lekker uitgebreide salades kan eten met dressing, want dat paste nooit in alle bakjes die ik mee naar kantoor toe sleepte haha. En door Skype voelt het toch een beetje alsof m’n collega’s in de buurt zijn. En als klap op de vuurpijl, online therapie is toch een stuk beter dan niks! En bovendien relativeert dit hele gebeuren wel al mijn zorgen een beetje. Het zou fijn zijn als je de komende tijd meer van dit soort artikelen wilt delen. Ik sta ook open voor alle lees en Netflix tips haha & natuurlijk recepten, want ik heb nu alle tijd om uitgebreid voor mezelf te koken. :)
Ik snap je helemaal <3
En: ik zal mijn best doen om fijne content te maken.
Wow deze post had ik echt even nodig vandaag, dank je wel! Na een hele week geprobeerd te hebben alles zo normaal mogelijk door te laten gaan in een gezin waarin ineens iedereen thuis zit is dit vandaag geknapt. Nu mag ik even stilstaan en dan zien we vanaf morgen wel weer wat wel kan in deze rare situatie.
Compliment voor mezelf is dat ik dit nu uit durf te spreken en neer durf te zetten. We komen hier wel doorheen!
Wat ontzettend goed van je Charlotte <3
Dit is zo’n fijn artikel. Ik zit in zoveel onzekerheid over mijn stage. Ik werk op een onderzoek lab en kan niet thuiswerken en mijn verslag is op een punt dat ik niet verder kan zonder meer onderzoek te doen en dat mat nu niet. Ik word er zo onzeker van of ik nu straks mijn stage wel mag afronden, dat ik ga over compenseren door oneindig veel nuttige klusjes in huis te bedenken en uit te voeren en het liefst nu de beste vereie va mezelf wordt. Ja toen was ik oververmoeid door alle stress, dankjewel voor deze blog dat het allemaal niet hoeft Merel!
Oh, ik voel je zorgen door je berichtje heen. Ik snap je helemaal <3
Hopelijk komt er snel wat meer duidelijkheid voor je. Voor nu: blijven ademen en ontspan. Dat is soms alles wat je kunt doen.
Hele fijne blogpost, thanks Merel.
Ik was een van de mensen die dacht, ‘Oh, nu ga ik een boek schrijven’.
Inmiddels heb ik er 3 blogs ‘uitgepoept’, ben ik begonnen aan 1 boek, 1 ebook (moet volgende week af i.v.m. mogelijke inkomsten), 2 nieuwe websites én het experimenteren van het online geven van mijn zanglessen.
Eerlijk, ik ben gesloopt. Dus bij dezen een compliment én waarschuwing voor mezelf:
Goed Annie, dat je van alles onderneemt en zo geïnspireerd bent en met je positieve mindset ook anderen helpt. Dat kan je blijven doen, maar alleen als je ook goed voor jezelf zorgt. Dus leg die laptop zometeen maar even weg, stop met het refreshen van nu.nl en kruip lekker tegen die vent van je aan.
Jeetje! Jij hebt je werk voor een paar weken al af, zo te horen :) Grappig ook, we gaan er allemaal op onze eigen manier mee om. Voor nu: rust lekker even uit <3
Haha nou, heel veel is alleen begonnen en nog niet af 🙈
En ja, ik doe wat rustiger aan nu, mede door jouw artikel, dankjewel!
Zo…dit stukje had ik even nodig. Niet zozeer omdat ik heel gestressed ben; maar ik moet zoveel van mijzelf, om dan vervolgens teleurgesteld te zijn dat niet alles af is. Ok, ademhalen…samen de streep halen en dan de boel opruimen. Prachtig gezegd! Sterkte daar..blijf gezond en blijf schrijven. Echt; ik lees iedere dag iets met heel veel plezier. 🙏🏻
Goed zo!
En: dankjewel <3 ik doe mijn best!
Ik vind het super dat mijn pubers na de eerste frustratie veel flexibeler zijn dan ik had durven dromen. Het is fijn dat we naast het volgen van alle ontwikkelingen ook heel veel gezelligheid met elkaar hebben.
Wat ontzettend fijn om te horen! Ik heb diep respect voor alle ouders die nu thuis zitten met hun kinderen, klein of groter. Geniet van jullie weekend en succes volgende week!
Yes, fijne blogpost! En helemaal mee eens, als creatief ondernemer voel ik echt zo de druk om met een baanbrekende carriereswitch te moeten komen, een geweldige workshop ofzo. Maar niks hoeft, dit zijn rare tijden, laten we dat eerst maar eens zien te overkomen inderdaad…
Mmm een compliment naar mijzelf.. Dat ik trots ben op hoe kalm ik kan blijven ondanks dat ik op dit moment helemaal geen werk of inkomsten heb (werkte er voor de veiligheid nog naast als barista, tjah ;)) en dat ik goede hoop heb dat het goed gaat komen. En dat ik elke dag toch nog iets nuttigs gedaan krijg, niks groots, gewoon kleine dingen. Maar ik doe ze wel, hoppa!
Ik vind het ook heel knap van jou! En: ik geniet enorm van je stories. Dus je doet echt heel goed dingen, dat weet ik zeker <3
‘…dat je jezelf komende zomer geen blokjesbuik gehoelahoept hebt.” 🤣🤣🤣🤣🤣 Ik moest hier héél hard om lachen 😂😂😂 xxx sjiel 😎
babe! maak je het goed daar in Oost? xx
Mooi om te lezen. Ik moet zeggen dat het me als toch wel optimist toch best tegen valt om ineens wekenlang thuis te moeten werken. Gelukkig ben ik blijkbaar niet de enige.
Nou he? Ik ben dus ook wel gewend om thuis te werken (al zit ik ook graag in de bieb, bijvoorbeeld,) maar dit is toch echt een ander verhaal, somehow.
Mijn man en ik hoorden op donderdag dat ik niet op vrijdag terug naar huis in Nieuw Zeeland mag vliegen. Dat mag namelijk nu alleen als we samen reizen, hij is daar en ik hier. Een situatie waar ik maar niet aan kan wennen, we voelen ons enorm ongehoord en steeds wanhopiger. De reis duurt lang en er vliegen steeds minder toestellen.
Ik ben trots op dat ik het tot donderdag best gezellig had in quarantaine, lekker veel buiten geweest. De afgelopen dagen heb ik alleen door een moeilijke legpuzzel wat afleiding kunnen krijgen, ook wel oké. Ik ben ook wel trots op hoe helder ik steeds aan immigratie uit kan leggen hoe fucked up onze situatie is, en de mailtjes die ik naar politici stuur. Nu duimen voor antwoord…
Oh jeetje Susan, dat lijkt me een hartstikke lastige situatie! veel sterkte daarmee. <3
Oh ja en bedankt voor deze post, het helpt een soort van met een beetje loslaten en accepteren dat ik nu een wrak ben. Wel of geen ruzie met mijn lief op 40, of zelfs 20, vierkante meter klinkt echt als een droom.
Sterkte lieve Susan <3
Goed verhaal! Helemaal waar dat we allemaal moeten wennen aan de nieuwe situatie! Ik heb net zwangerschapsverlof maar ipv relaxen en tijd voor mezelf, is er nu een kleuter thuis die om aandacht vraagt. Het is even schakelen maar we maken er het beste van! Uiteindelijk komt alles goed 💪🏻 Succes allen en blijf gezond 🍀
Och pittig man! Dat lijkt me een flinke uitdaging!
Veel succes en sterkte met alles <3
Zo, echt best moeilijk dit, een compliment aan jezelf…
Ik ben er trots op dat mijn man en ik, ondanks dat we in een hele moeilijke tijd zitten momenteel en heel laag in onze energie, het afgelopen week voor elkaar hebben gekregen een leuke ’thuisschool’ op te zetten voor ons dochtertje. En dat het ons ook nog lukt om, naast dat dit veel intensiever is dan we nu eigenlijk aankunnen, heel erg te genieten van alle extra tijd die we nu met haar hebben!!
En dan ook nog een compliment voor jou, Merel: dank dat je ons dit ‘license to lief zijn voor onszelf’ geeft! Superblij!
Uh, Superblog! Moest dat zijn. Autocorrect… Maar superblij ben ik dus ook met je blog ;)
Dankjewel voor je lieve berichtje! <3
Wat een mooi bericht! Ik had aan het begin van de week ook meteen een lijst wat ik met mijn thuistijd ging doen. Ik ervaar elke dag veel angst van mijn perfectionisme en het is een enorme uitdaging om de lat toch niet steeds weer veel te hoog te leggen. Een compliment voor mezelf dat ik de eis om hetzelfde werkritme als normaal moet vasthouden wat los heb kunnen laten en flexibeler ben, en toch mooi werk heb verricht thuis.
Wat een mooi inzicht <3
♥️ Wat een fantastische 6 jarige knul mijn man en ik opvoeden. Enorm trots op hoe lief, zorgzaam, (soms ook echt wel ondeugend),vrolijk mannetje hij is.
Dit maakt elke dag met hem thuis eigenlijk helemaal niet naar, maar fijn en warm.
Schouderklopje aan ons:
We doen blijkbaar echt iets goed.
Schouderklopje aan Vos:
Je bent een fantastisch slim, creatief en empathisch kind. Heerlijk om je bij ons te hebben.
Schouderklopje aan Nederland:
Wat een mooie initiatieven, prachtige woorden, steun, liefde, positiviteit, zorg, handhaving, … ALLES! Ik ben zo trots!
Schouderklopje aan Merel:
Pffffff thanks god voor dit bericht♥️, want werken, opvoeden, huishouden en lesgeven zijn dingen die niet altijd tegelijk kunnen gebeuren.
Dus de iPad, tv en laptop bestaan!!! Hoezee!!!
Kijk, zo lees ik het graag <3
Wat mooi geschreven. Compliment voor jou met deze blogpost. Laatst schreef je ook al zoiets moois, dat je elke maand een woord uitkiest waarop je je focust. Daar moest ik toevallig gisteren nog aan denken. Mijn woord voor de komende tijd zou zijn: geduld. We willen allemaal dat zit zo snel mogelijk voorbij is, maar dat kan niet. Dus ik ga oefenen in geduld. En als me dat een beetje lukt geef ik mezelf een complimentje oke?
wat een lief bericht, dankjewel <3
Dankjewel Merel voor je inspirerende posts in deze rare tijden, ik word er blij van ze te lezen, meer nog dan gewoonlijk!
Wat fijn om te horen <3
Ik vind het echt heerlijk, ik hoef he-le-maal niks. Ik zit normaal ook al thuis en nu hoef ik me er eindelijk niet schuldig over te voelen. En omdat mijn vriend ook thuis is zit ik in een veel beter ritme en krijg ik dingen gedaan.
En toch word ik er ook een beetje verdrietig van omdat het contrast met “de andere mensen” zo groot is, omdat het voor hen zo’n shock lijk om thuis te zitten en voor mij niet.
[…] ook nog eens een leuke partner zijn. Dus wees vooral lief voor jezelf én wil niet alles tegelijk. De Groene meisjes schreef er een blog […]
Ik ben oprecht zo blij dat ik een maandje geleden jouw blog heb ontdekt. Je schrijft zo mooi en on-point.
Mijn week thuiswerken zit er ook op, en ik voelde mij woensdag zo uit balans. Nu hebben we toch een soort schema opgesteld en dat werkt. Veel bewegen is voor mij een ‘oplossing’. We hebben veel meer contact met familie en vrienden via de telefoon / sociale media. We lijken weer te komen tot de basale belangrijke dingen in het leven. En wat de meneer van volgens mij het RIVM (of van de IC) zei: deze periode is goed voor jezelf zorgen belangrijk en dat gaat het beste met Rust Reinheid en Regelmaat. Ik vind het zo mooi dat zo’n ‘ouderwets’ zinnetje elke keer weer zo belangrijk kan zijn.
Ik luister beter naar mijn lichaam, ga op tijd slapen maar zet juist ook een wekker om een normaal ritme (wel iets luxer dan op een werkdag naar kantoor). Koken (in de zin van nieuwe dingen proberen) dan juist weer helemaal niet, terwijl ik dat anders heel fijn vind.
Nu lig ik nog in bed, gordijnen open zodat het zonlicht volop binnen kan komen, een kop Woezel en Pip thee en goede muziek aan. Fijne zondag!
Wat een lief bericht, dankjewel. Doet me echt goed <3
Ik ben sinds Januari werkzoekende, dus zit nu al een paar maanden thuis. Het vooruitzicht om misschien nóg wel een paar maanden thuis te moeten zitten (woon in FR, dus nu letterlijk) + de stress dat door dit hele gedoe een baan vinden echt moeilijk gaat worden… Aaarg *insert ontploffend hoofd emoji*.
Enne… ik heb ook opeens niet een boek geschreven of een nieuwe taal geleerd, dus herken heel erg dat stemmetje in je hoofd dat zegt dat je nu ECHT iets productiefs moet gaan doen.
Maarrrr ik heb dus wel al 10 dagen lang iedere dag heerlijk gekookt voor mijn partner en mezelf, én het vakantiehuis waar we verblijven helemaal mooi schoon gemaakt, tot aan de voordeur toe!
thanks voor deze reminder, feels good :D.
Oh jeetje, dat klinkt als een stressvolle situatie. Wat goed en wat knap van je dat je er het beste van aan het maken bent!
Wat fijn om zo’n stukje te lezen ipv van “Look at the bright side en ga al die 101 dingen doen waar je normaal niet aan toe komt”….
Ik ben gestrest, bang voor de toekomst en verdrietig omdat onze reis naar Amerika in Juni, waar we al 2 jaar voor hebben gespaard, waarschijnlijk niet doorgaat.
Ik werk parttime bij Holland & Barrett en wij gaan nog niet dicht.
Iedere keer dat ik naar de winkel ga in het centrum van de stad, zie ik steeds meer dichte winkels en steeds minder mensen (wat ook maar goed is) maar het ziet er heel akelig uit.
Ik kan mij absoluut niet focussen.
Lees ik normaal gesproken toch wel een 1 boek uit in 2 weken kom ik nu niet verder dan pagina 5.
Gelukkig hou ik mij wel aan mijn nieuwe eetgewoontes en kook ik iedere dag lekkere, verantwoorde gerechten voor mijzelf en mijn vriend.
En ik heb nog niet toegegeven aan mijn snaaigedachtes dus daar ben ik ook wel blij mee….
Maar fijn dat je benadrukt dat de rest er ook mag zijn.
Hee Merel,
Wat inspirerend en mooi geschreven ❤️
[…] Nog eentje over zelfzorg, van Merel deze […]