Cowspiracy

12-reasons-why-cowspiracy-is-the-next-blackfish-features-peta

Afgelopen zaterdagavond keek ik de documentaire Cowspiracy. Ja, ik weet het, ik ben aan de late kant. Er zullen vast een hoop vegans zijn die denken: “komt ze ook lekker op tijd mee.” Maar ik zeg eerlijk: ik heb een beetje een Earthlings-trauma opgelopen en sindsdien durf ik eigenlijk nog maar weinig documentaires meer te kijken. Voor wie Earthlings niet kent: het is een heel, heel heftige film over dierenleed. Ik keek hem vorig jaar en sommige beelden kan ik nog zo oproepen. Sommige geluiden ook. Het heeft een diepe indruk op me gemaakt. In de review van de Earthlings schreef ik vorig jaar dat ik eigenlijk niet wist of ik de film nou aanraadde of niet, omdat de een wat meer kan hebben dan de ander. Voor mij is het goed geweest, maar het heeft er dus wel voor gezorgd dat ik voortaan wel twee keer nadenk voordat ik weer aan een nieuwe docu begin. Maar, zeiden veel mensen, Cowspiracy is anders. En inderdaad, dat was zo. Sterker nog, het is misschien wel de beste documentaire over dieren, het milieu en plantaardig eten die ik heb gezien.

Lees verder Cowspiracy

Verpakkingsloze supermarkten

Láng geleden (zeker twee jaar terug) was ik op bezoek in het toffe retro huisje van Hilde Anna. (als je benieuwd bent naar het artikel met foto’s van haar huis – dat ik destijds schreef – klik je even op haar naam.) Terwijl we gezellig thee dronken en vegan koekjes aten, ik herinner het me nog goed, vertelde Hilde Anna me over de verpakkingsloze supermarkten die ze in Toronto, Canada, veel tegenkwam. Ze vertelde me hoe het werkte: je neemt je eigen bakjes en zakjes mee naar de winkel en schept zelf op hoeveel je nodig hebt. Om geen enkel product zit verpakkingsmateriaal, hetgeen natuurlijk hartstikke duurzaam is. In Canada was het een hit en heel hip en groen Toronto kwam daar wekelijks zijn bakjes vullen. Later vertelde een vriendin van Jamie haar dat ze op reis in Australië ook dat soort supermarkten tegenkwam. WAAROM hebben we dat nog niet in Nederland?! Er is goed nieuws. Nee, er is nog niet zo’n supermarkt in Nederland. Maar wel dichter bij huis dan Canada of Australië, namelijk in Berlijn en Antwerpen! En zeg nou zelf, als het in Berlijn en Antwerpen begint te leven, hoe lang kan het dan nog duren voordat we een verpakkingsloze supermarkt in Nederland hebben?

c42a211d95bd339bec20d58f29d0a69e_XL

bron foto

Lees verder Verpakkingsloze supermarkten

Docu: No Impact Man

event-photo1

Op Facebook vroeg ik jullie om tips voor goede documentaires over duurzaamheid in de breedste zin van het woord. Denk: voeding, milieu, besparen of fairtrade. Ik kreeg een heleboel leuke tips en één daarvan was om de documentaire ‘No Impact Man,’ bij het gelijknamige boek én blog, te gaan kijken. (dankjewel Anne-Miep!) Het is een documentaire uit 2009, maar het onderwerp is volkomen tijdloos. Ik had de titel al vaker voorbij horen komen, maar ik had nog nooit de moeite genomen om er naar te gaan kijken. Tot vandaag. Ik ben er eens goed voor gaan zitten en ik heb anderhalf uur lang gedacht: wow. En trouwens, dat denk ik nu nog steeds en ik denk dat de documentaire voorlopig wel in mijn hoofd zal blijven zitten.

Waar gaat de documentaire over? Het gaat over een man, Colin, die met zijn vrouw (Michelle) en dochtertje (Isabella,) in New York woont. Colin besluit, samen met zijn gezin, een behoorlijk heftig project aan te gaan. Ze gaan een jaar lang een ‘no impact life’ leiden. Dat betekent dat ze zo min mogelijk belastend voor het milieu willen zijn. Daar komt ontzettend veel bij kijken. Er wordt een jaar lang alleen met trein, fiets of step gereisd. Er wordt geen afval gecreëerd (dat betekent dat er een compostbak in huis komt,) er wordt alleen lokaal gegeten, de babydochter krijgt alleen nog organic stoffen luiers om, er worden geen take-away koffies meer gedronken, iedereen neemt de trap in plaats van de lift en de televisie gaat de deur uit. En dit zijn nog maar een paar voorbeelden, want de lijst van veranderingen voor dit gezin is eindeloos.

Lees verder Docu: No Impact Man

Jonge Groentjes

groentjescoll

Voor dit artikel interviewde ik zes jonge ‘groentjes.’ Jonge meiden (14 tot en met 19 jaar) die hun best doen om groen in het leven te staan. Ieder op haar eigen manier. Dat is in deze tijd best wel bijzonder (laten we eerlijk zijn) en ik vind dan ook dat we er trots op mogen zijn dat wij zulke toffe lezeressen hebben! Toen wij zelf deze leeftijd hadden, en kuch, dat is voor ons alweer (bijna) tien jaar geleden, waren wij zelf helemaal niet zo bewust met groene dingen bezig. We aten niet vegetarisch, niet biologisch en dachten eigenlijk weinig tot niet na over wat voor effecten onze levenswijze op het milieu zouden kunnen hebben. Wel hielden we veel van dieren, maar gek genoeg vertolkten we dit niet in acties. Dat kwam pas op latere leeftijd. Wat tof om te lezen dat deze jonge meiden zich wél al op deze leeftijd inzetten voor een groenere wereld! Omdat wij denken dat iedereen (wij dus ook) van deze meiden nog heel veel kan leren, laat ik deze dames nu aan het woord. Lees verder Jonge Groentjes