2013

Lonely Veggies

Denk jij bij het bovenstaande plaatje: “Hartstikke enig hoor, die happy vegan family, maar zo ziet het er bij mij thuis niet uit?” Je bent, obviously, niet de enige. Afgelopen week hadden wij namelijk een winactie met Seed of Life (superfoodcafé in Antwerpen) op de Groene Meisjes en we vroegen je waarom jij vond dat jij een lunch voor twee personen moest winnen. Het viel ons op hoéveel mensen, allemaal dames, antwoordden met iets dergelijks als: “Omdat ik mijn vriend wil laten zien dat vegan eten echt heel lekker kan zijn.” Of: “Omdat ik mijn moeder/zusje/vader wil laten zien dat rawfood echt niet raar is.” En allerlei versies op bovenstaande zinnen. Ook krijgen we op recepten opvallend vaak reacties als: “Dit recept vanavond gemaakt en mijn vriend merkte niet eens dat het vegan was!” Kortom, blijkbaar zijn er nogal wat lezers die thuis misschien de enige veggie (vegetariër dan wel veganist) zijn en soms ook niet heel veel support krijgen van hun huisgenoten. Hoewel ik het behoorlijk vervelend voor deze lezers vind, leek het me een mooie aanleiding voor een blogpost.

Lees verder Lonely Veggies →

2013

Review: Leon kookboeken

Met een keiharde dreun landden er vorige week twee big ass xxl hardcover kookboeken op de deurmat. LEON, wat ben je mooi en tof! Als je ons al wat beter kent, dan weet je dat wij van mooie kookboeken houden. De foto’s moeten aantrekkelijk zijn (een kookboek zonder foto’s of met lelijke foto’s moet wel héél overtuigend zijn wil het onze interesse hebben,) en van de recepten moet het water ons in de mond gaan lopen. Aan deze eisen voldoen de kookboeken van LEON. En hoewel het dan geen vegetarische, laat staan veganistische, kookboeken zijn, staan er in beide exemplaren toch voldoende inspirerende recepten voor veggies. Vega recepten staan er voldoende in, vegan recepten minder. Maar, vreest niet, veel recepten zijn gemakkelijk te veganizen! De kookboeken van LEON worden de leukste kookboeken ter wereld genoemd. En terecht. Kijk maar even mee! Lees verder Review: Leon kookboeken →

2013

Over niet-vegan cravings en het maken van uitzonderingen

Laatst had ik (Merel) een énorme craving naar cheesecake. Maar echt een drang op een manier dat je nergens anders aan kan denken, de hele tijd denkt: “lekker deze boterham, maar eigenlijk wil ik cheesecake,” en je zal altijd zien dat je op zulke momenten óveral cheesecake tegenkomt. Dit heb ik ook wel eens met geitenkaas. Ik kan dan echt wakker worden en heel zeker weten: ik wil geitenkaas. Ook niet iets wat erop lijkt, maar echt geitenkaas. Nu zijn dingen als geitenkaas en cheesecake gewoon lastig te vervangen. Ik bedoel, ik ken de recepten voor vegan en raw-vegan ‘cheese’cake, zoals met cashewnoten en dergelijke. Heerlijk vind ik dat, echt waar. Maar heel af en toe denk ik: nu wil ik een échte, lekkere cheesecake. Hoeveel is er mis mee om hier dan gewoon een keer aan toe te geven? Hetzelfde geldt voor geitenkaas. Het was toen ik vroeger fulltime vega was mijn favoriete product. Geitenkaasburgers, salades, smeerbare geitenkaas voor op brood, gegrilde geitenkaas, gesmolten geitenkaas uit de oven. Kortom: ik was er dol op. En nog als ik over de Noordermarkt loop op zaterdag en ik passeer het kraampje met tien soorten biologische (!) geitenkaas, dan denk ik: ik wil het. En soms gun ik het mezelf. Dan koop ik één stukje (want behoorlijk prijzig) heerlijke geitenkaas en daar geniet ik dagen van.

Ik ben benieuwd of er veggies zijn die bovenstaande bekend voorkomt. Eerder kon ik me ontzettend schuldig voelen als ik een keer toegaf aan een niet-vegan craving. Wat voor loser was ik? Blijkbaar geloofde ik niet in mijn eigen idealen? Maar nu zie ik het anders. Ik kan namelijk voor mezelf zeggen dat mijn levensstijl 180 graden gedraaid is. Waar ik eerst vlees en vis at, mijn cosmetica zo goedkoop mogelijk kocht, liters cola in een week dronk, zakken M&M’s verslond en het liefst mijn hele koelkast vol met Optimel had liggen, ben ik veranderd in een veggie die haar boodschappen bij EkoPlaza haalt, die ecofashion draagt, proefdiervrije cosmetica gebruikt en zoveel mogelijk probeert te letten op of de producten die ik gebruik eerlijk of fairtrade zijn. Ik kijk naar het grotere plaatje. Ik ben enorm veranderd en als ik dat vergelijk met hoe (bizar) veel mensen nog in het leven staan, dan doe ik het echt niet zo slecht. Als je al kan spreken van goed of slecht, trouwens. Lees verder Over niet-vegan cravings en het maken van uitzonderingen →

2013

Boekreview: Goed Eten

Onze Zuiderburen houden zich graag bezig met alles wat groen is. Vegetarisch of veganistisch eten is in België al behoorlijk ‘groot’ en het boek “Goed eten” is hier weer een mooi voorbeeld van. De schrijfster van dit boek, Dorien Knockaert, neemt je mee in haar zoektocht (die een jaar duurde) naar een goede en eerlijke keuken. Goed Eten is meer dan een kookboek alleen, het boek gaat namelijk in op onderwerpen als de bioindustrie, het sparen van ons milieu en de verspilling van voedsel. Daarnaast staan er vijftig vegetarische recepten in. Denk hierbij bijvoorbeeld aan: quesedillas, filodeeghapjes en pompoensalade. Lees verder Boekreview: Goed Eten →

2013

Boekreview: Veggiestan

Het kookboek Veggiestan wil je open op een standaard in je keuken zetten. Al was het maar om je gasten het idee te geven dat je regelmatig iets uit dit boek op tafel tovert. En dat het er dan ook zo mooi uitziet als in het boek. Want wow, wat een fotografie en wat een prachtige vegetarische gerechten! In dit vega kookboek zal je geen pasta-pesto tegenkomen, en ook geen quiche met geitenkaas. Het zijn namelijk allemaal originele Midden-Oosterse gerechten, uit bijvoorbeeld Afghanistan, Iran en Perzië. Je zult veel gerechten met ‘aparte’ groenten tegenkomen, maar ook verrassende recepten met peulvruchten. Ik wil een vegetarisch restaurant waar al deze gerechten worden geserveerd!

Bij het zien van bovenstaande foto was ik verkocht. Hallo mooi servies! Hallo lekker eten! Lees verder Boekreview: Veggiestan →