Twee weken geleden paste ik op het fijne huis van mijn Berlijnse vriendinnetje Eva, en gelukkig hadden we nog even wat tijd om, voordat zij op vakantie ging, op de bank te hangen met door haar gebakken brownies en heerlijke goedkope wijn van Aldi. Met Eva heb ik altijd fijne gesprekken. Dat heb je met sommige mensen. Die zie je niet zo vaak – misschien twee keer per jaar – maar dan is er ook veel te bespreken. En wat je te bespreken hebt, gáát ook ergens over. Het is fijn om zulke vrienden te hebben.
We hadden het over hoe je partner – of andere mensen die het dichtste bij je staan – vaak het meeste te verduren krijgen, wanneer het niet geweldig met je gaat. Hoe diegene altijd de pineut is en de hardste klappen moet opvangen. Ik zeg het maar gewoon eerlijk: als ik me rot voel en niet lekker in mijn vel zit, dan krijgt mijn vriendin de volle lading over zich heen, terwijl de rest van mijn omgeving amper door heeft dat het niet zo lekker met mij gaat. Is dat eerlijk? Zeker niet.
Je energie verdelen
En dat bracht ons op het onderwerp: waar gaat het nou eigenlijk echt om? Wat zijn nou die paar basisdingen in het leven die we nodig hebben en waar we ons druk om zouden moeten maken? En wie zijn nou die paar mensen in onze ‘kleine cirkel’ om wie we ons zouden moeten bekommeren? Waar gaat al onze tijd en energie naartoe? En: zouden we die niet eigenlijk beter kunnen gebruiken?
Een voorbeeld: ik kan me ontzettend druk maken (en geloof me, ik ben dan geen gezellig iemand) als ik een deadline voor mijn mediabureau dreig te missen. Of wanneer ik negatieve feedback op mijn blog krijg. Of wanneer ik al heel lang geen Instagram foto heb geplaatst en ik bang ben dat mensen me beginnen te vergeten. Ook vind ik het over het algemeen soms echt te belangrijk wat bepaalde mensen – dat kunnen bijvoorbeeld mensen zijn die ik amper ken, van mij vinden. Vinden ze me wel aardig? Ben ik wel interessant genoeg voor hen, enzovoorts. Terwijl, als je nou even heel nuchter bekijkt: wie zijn die mensen? En waarom zijn ze zo belangrijk voor je? Dan weet je eigenlijk al dat het antwoord gaat zijn: eigenlijk valt het wel mee met die belangrijkheid. Toch?
Hoe zonde is het dan dat je je energie hebt verbruikt aan dingen of mensen die het eigenlijk niet verdienen. En dat bedoel ik niet op de manier van: “mensen zijn allemaal stom en niemand verdient mijn energie,” maar ik bedoel: je hebt maar een bepaalde hoeveelheid energie en die kun je maar één keer gebruiken. Zorg dan dat de belangrijke dingen en mensen dat van je krijgen.
Regeltjes regeltjes
Hoe je dat dan doet? Nou, dat kan iets heel kleins zijn. Misschien frustreer je over iets van je werk en moet je gewoon je laptop eens dichtklappen, om vervolgens een filmpje te kijken met je geliefde. Pak dat werk later maar weer eens op. Maar ook: soms moet je eens loslaten wat je jezelf allemaal hebt opgelegd. Ik heb mezelf al ik-weet-niet-hoeveel regels opgelegd in de afgelopen jaren. Doodmoe word je daarvan, geloof me. Van ‘ik mag geen alcohol drinken’ tot ‘ik moet mijn calorieën tellen’ en van ‘ik moet gaan hardlopen, ook als ik me eigenlijk niet lekker voel’ tot ‘ik moet eerst ál mijn emails beantwoord hebben en dan pas mag ik in de zon zitten op het balkon.’ Waarom ik die regels voor mezelf maak? Ik weet het eigenlijk niet. Misschien omdat ik iets wil bewijzen. Of omdat ik graag streng voor mezelf ben, zodat ik weer ergens een schuldgevoel over kan hebben. De mens is een raar ding. Ik wel, in ieder geval.
Wat er gebeurt als je je niet aan die ‘regels’ houdt? De wereld zal in ieder geval niet vergaan en er gaat ook niet heel snel iemand dood. Waarschijnlijk word je er op dat moment een leuker mens van: gezelliger en relaxter. Wil dat zeggen dat je je nooit meer aan regels moet houden? Nee. Dat kan niet, want zo werkt het leven niet. Maar het betekent misschien wel dat je eens voor jezelf moet nagaan of je niet te veel onnodige regels voor jezelf hebt bedacht. Ik doe dat. De hele tijd. Dat weet ik van mezelf en dat is vermoeiend. Want ik word echt een vervelend mens als ik me niet houd aan mijn eigen regels. Mijn schuldgevoelens spelen dan op en dat reageer ik af op anderen. Het is een cirkel die je steeds afdraait. Dom, want je kunt dat vrij gemakkelijk tackelen door gewoon niet meer zoveel regels voor jezelf vast te leggen.
Kwaliteit over kwantiteit
Soms moet ik even met beide benen op de grond worden gezet: waar gaat het nou eigenlijk écht om in de basis? Of eigenlijk is de vraag: hoe ziet mijn basis eruit? Wat heb ik nodig om gelukkig te zijn en om te kunnen functioneren? Wat zijn de allerbelangrijkste dingen en wie zijn de allerbelangrijkste mensen in mijn leven? Als je dat eens voor jezelf gaat opschrijven, dan kom je er waarschijnlijk achter dat het lijstje helemaal niet zó lang is. En dan wordt het opeens een stuk gemakkelijker om te bedenken hoe je je energie over die paar dingen gaat verdelen.
Staat er op dat lijstje: iedereen moet mij aardig vinden? Of: ik moet een X-aantal volgers op social media hebben, anders tel ik niet mee? Ik hoop het niet voor je. Lees je ergens: ik moet iedere dag sporten, want mijn uiterlijk is mijn nummer 1 interesse? Kan ik me bijna niet voorstellen. Wil je heel veel vrienden, of een paar goede? Wil je het fijn hebben met een partner, of hecht je meer waarde aan een ontzetten druk leven en heb je je relatie er ‘on the side’ bij? Wil je doen waar je gelukkig van wordt, of gaat het om een hoog salaris? Je kunt dit doortrekken naar allerlei facetten van je leven: van de spullen die je hebt tot de reisjes die je maakt. Ik denk dat veel mensen het eens zullen zijn dat kwaliteit het altijd zal winnen van kwantiteit. En dat geldt niet alleen voor tastbare dingen.
Concreet gezien betekent het voor mij bijvoorbeeld dat ik liever wil dat mijn vriendin – degene met wie ik mijn leven deel – het fijn vindt om met mij te zijn, dan dat ik allemaal mensen die ik amper ken, te vriend en tevreden houd. Dat betekent dat ik wel eens nee moet zeggen, of niet kan voldoen aan verwachtingen van anderen. Of dat ik liever een klein huis met weinig spullen heb, dat ik goed kan betalen, dan dat ik me zorgen moet maken om nog meer werken om meer geld te verdienen, om maar in dat grotere droomhuis te wonen. Er zijn grenzen van wat redelijk is: daar hoort ook een bepaald aantal uur werk per week bij. Oók als je voor jezelf werkt is er zoiets als weekend of vakantie. Ook val ik liever langzaam af en geniet ik dus af en toe van een vegan donut (gotta love Brammibal donuts in Berlijn,) dan dat ik mezelf op allerlei restricties zet en in een fulltime ‘hangry bitch modus’ zit, maar misschien wel sneller die ‘laatste tien kilo’ kwijt ben. Ik wil graag gezond zijn en mijn geld verdienen door iets te doen waar ik plezier uit haal. Ook heb ik graag een veilig thuis en een paar lieve mensen, van wie ik hou en die mij volledig accepteren voor wie ik ben, om me heen. Maar dat zijn dan ook wel ongeveer die basisdingen die echt belangrijk voor me zijn. Alle andere zaken die energie opslurpen en wegnemen van de basisdingen, zijn in feite niet de moeite waard.
Hoe zit dat bij jou? Betrap jij jezelf er wel eens op dat je je energie ‘uitgeeft’ aan dingen of mensen die het niet waard zijn? Wat doet dat met je? En heb jij helder voor jezelf wat de basisdingen voor jou zijn waar het om gaat in het leven? Ik ben heel benieuwd, dus laat vooral van je horen bij de comments!
Wat een mooie boodschap Merel!
Mooi artikel! Ik herken het wel, en ik val heel vaak in de valkuil om energie te stoppen in de verkeerde en eigenlijk onbelangrijke dingen. Mijn huis schoonmaken bijvoorbeeld, terwijl mijn dochter om aandacht vraagt. Wat is nou belangrijker?! Achteraf heb ik dan weer spijt van die verkeerde keuze en neem ik me voor om het de volgende keer anders te doen. Maar dat lukt natuurlijk lang niet altijd. Helaas. Of heel veel waarde hechten aan wat volstrekt vreemden zouden vinden van mijn kleding of acties. Nou en?! Waarschijnlijk maak ik me er drukker om dan dat zij zich er überhaupt een mening over vormen. De belangrijkste mensen zijn mijn man en dochter en de belangrijkste dingen zijn de zaken waar ik blij en gelukkig van word. Eigenlijk heel logisch, maar ik vergeet het zo vaak! Goede reminder dus, deze blog :-)
Een goed boek om hierover te lezen: ‘De groeten aan moeten’
Er staat ontzettend veel ‘moeten’ in je tekst, ik zou zeggen: “je MOET dit boek lezen” ;-)
Wat een mooie blog! Ik herken het heel erg…. Ik stel mezelf bijna continue regels op: als ik nu even ‘vul in’ dan mag ik straks ‘vul in’. Jezelf belonen is fijn, maar eigenlijk is het beter jezelf te belonen om wie je bent dan om wat je doet. ❤️
Fijn artikel zo op de vroege ochtend.
Soms moet je inderdaad even gaan zitten en je prioriteiten (her)evalueren!
Mooi hoe je zegt dat je je energie maar één keer kan uitgeven. True!
Goed verhaal, heb dat op dit moment op mijn werk. Er wordt veel van me gevraagd en ik merk dat mijn energie op begint te raken. Daardoor laat ik dingen aan me voorbij gaan die me eigenlijk heel veel energie geven omdat ik zo moe ben.
Gelukkig gaan we daar wat aan doen, want ik spendeer mijn energie natuurlijk liever aan dingen die ik leuk vind
Mooi geschreven! Ik probeer de laatste tijd heel bewust om te gaan met mijn energie. Best lastig, want zo merk ik ook dat ik vaak mijn energie verspil aan compleet nutteloze dingen.
Mooi artikel Merel. Ben het ook helemaal met je eens. Het verdelen van mijn energie heb ik de afgelopen jaren zeker geleerd toen ik steeds zieker werd, als je écht weinig energie hebt wil je die energie wel goed besteden. Nu gaat het gelukkig steeds beter met me, heb ik meer energie én de vaardigheid die energie goed te besteden. (:
Mooi verhaal en deels ook heel herkenbaar, vooral ’t stuk over het moeten want wat die basisdingen zijn die waar het om gaat voor mij: heel eerlijk gezegd heb ik geen idee, waardoor ik dus ook steeds maar achter al die dingen die ‘echt’ moeten blijf aan hobbelen. Zo vermoeiend.
Heel herkenbaar! Ben er bij de psycholoog achtergekomen dat ik (onbewust) mijn eigenwaarde probeer te ontlenen aan externe factoren. Dat houd dus in: allerlei eisen aan mezelf stellen (omtrent sporten, eten, hoe ik mijn vrije tijd besteed, de hoeveelheid werk die ik op een bepaald moment moet af hebben, etc.) die in de praktijk niet haalbaar zijn en waar ik ook helemaal niet gelukkig van word.
In de kern komt het denk ik allemaal neer op onzekerheid; je voelt je onzeker en denkt dat je je wél goed zal voelen als je bepaalde dingen doet of bepaald gedrag vertoont. Maar acceptatie en vrede met jezelf komt van binnenuit, heb ik gemerkt, en is eigenlijk echt ‘a state of mind’ (zonder zweverig te zijn!).
Neemt niet weg dat je natuurlijk soms wel bepaalde regels aan jezelf mag stellen, maar productiviteit is niet alles en de lat moet niet te hoog – het moet niet ten koste gaan van je plezier in het leven!
Wat een mooie verhaal, en wat herkenbaar. Wanneer ik doordeweeks 1 vrije dag heb wil/moet ik die van mezelf volplannen met huishoudelijke taken. Terwijl ik eigenlijk die dag lekker wil relaxen met een boek en thee op de bank. Probeer nu vaak te denken…morgen weer een dag, deze dag is vsn mij!
die regels, helemaal herkenbaar! pfff…
ik zal ook eens een prioriteiten lijst opstellen!
merci!
Wat een prachtige blog! Deze kwam binnen. Vooral het deel over de regels vond ik erg herkenbaar. Sinds ik erop let, blijk ik er meer te hebben dan gedacht en probeer ik vooral kritisch te kijken of ik ze echt nodig heb: helpen ze me, of zijn ze meer belemmerend? Dat geldt ook voor wat je verder schrijft over (vriendschappelijke) relaties. Het gaat er uiteindelijk om dat jij (ik, wij) je er goed bij voelt – en dat dat juist niet egoïstisch is. Bedankt voor je blog!
Fijn artikel! Ik vul soms een levenswiel in om weer even bij mezelf na te gaan hoe het ermee staat.
Hele mooie blog! Doet me ook denken aan die audioblog van je, ‘does it spark joy?’, waar ik persoonlijk ook ontzettend veel aan gehad heb. Deze artikeltjes kan ik echt ontzettend waarderen, dus bedankt voor deze mooie wijsheden. Liefs!
Mooi geschreven en heel herkenbaar! Ik heb mezelf afgelopen weken een paar keer behoorlijk zitten opwinden omdat ik veel energie in iemand had gestoken en vervolgens besteedden de personen in kwestie er geen aandacht aan. Ik baalde er ontzettend van en heb met mezelf afgesproken niet meer energie te steken in dit soort dingen. Daar knapt een mens echt niet van op.
https://youtu.be/GwRzjFQa_Og
Prima boek ook!
Jaaaa, je hebt helemaal gelijk Merel! Ik heb net vandaag mijn allereerste eBook gepubliceerd en ik vind het al hartstikke gaaf dat het gepubliceerd IS, in plaats van dat ik voor mezelf al ga vastleggen dat ik volgende week een X aantal exemplaren verkocht moet hebben, ofzo. Daar wordt ik dan toch alleen maar zenuwachtig van.
En ik heb ook liever een paar goede vrienden, dan 346 vage kennissen ;-)
Mooi beschreven, Jouw struggles met het ‘moeten’. Het is iets dat ook erg bij mij ‘hoort’ en waar ik te ver in kan gaan. Wat ik wel lastig vind: een bepaald niveau van moeten is wel nodig, maar hoe hou je dat binnen de perken? En sommige dingen kosten nu misschien teveel energie, maar leveren dat later ook weer op. Hoe kun je daar nu al over beslissen?
Goedemorgen lieve Merel. Wat een fijn stuk heb je hier geschreven. Ik betrap me er inderdaad wel eens op dat ik energie in mensen wil steken waar ik eigelijk geen energie van terug krijg. Nu ik hier in Berlijn zit, merk ik heel goed waar ik wat aan heb en aan wie niet. Toch ga ik hier wel mee bezig. Aankomend weekend ga ik naar huis en heb ik bij deze mooi wat te doen voor onderweg, dank daarvoor! Oh en de zin dat je streng bent omdat je dan schuldgevoel kan hebben, komt me zo bekend voor. Terwijl ik eigenlijk helemaal geen schuldgevoel wil hebben. uhhh? Iets waar ik ook over na kan denken en niet te druk over moet maken :)! Veel liefs! Marlon
Lieve Merel,
Ik reageer niet zo vaak meer, maar ik volg je nog wel hoor!
Ik snap dit he le maal, je raakt echt een gevoelige snaar.
Blijf altijd je energie goed verdelen en zulke mooie dingen schrijven please!
Liefs,
Jula
Guilty haha. Als ik dit lees denk ik echt, check, check, check. Ik leef met onnoemelijk veel regels die ontstaan uit wat ik vind dat ik moet doen en wat ik denk dat anderen vinden wat ik moet doen. Vervolgens heb ik dan vaak niet eens door dat dat de eigenlijke reden is dat ik me dan onproductief of negatief voel. En dan moet mijn vriend me weer een peptalk geven, terwijl hij juist veel liefde en energie verdient. Thanks voor deze eye-opener Merel. Ik ga proberen me bewuster te worden van wat ik allemaal moet van mezelf! Leuk misschien om nog even te delen: ik schreef laatst op een aantal velletjes papier een aantal hoofdthema’s in mijn leven (een bepaalde opdrachtgever, social media, yoga, bloggen, ect.) daaronder maakte ik twee kolommen; JA en NEE, en toen ben ik gaan schrijven. Wat vind ik er leuk aan en wat niet? Dat gaf mezelf een aantal nuttige inzichten over wat ik wel/niet wil en waar ik mijn grenzen moet trekken. Wellicht vind jij het ook interessant om eens JA en NEE te zeggen tegen bepaalde dingen in je leven!:)
[…] zoveel gedoe met die zwemkleding hadden gehad. Het is een beetje zoals ik van de week schreef in een andere blogpost: je kunt je energie maar één keer ‘uitgeven,’ dus probeer het dan aan het […]
[…] homemade veggieburgers, over het feit dat ik voorlopig nog geen huis ga kopen, over wie of wat jouw energie wel of niet verdient, over dingen uit de natuur die we gauw voor lief nemen en over zelfliefde in […]
Wat een mooi artikel! Ik zit nu behoorlijk in de stress voor kijn tentamens en dan moeten mijn ouders echt me rustig praten door te zeggen dat een herkansing echt niet erg is. Fijn dit artikel om daar even bij stil te staan. ❤️
[…] juist de energie weg voelde lekken. Aangezien je energie (en tijd) niet oneindig, is nadenken over wie of wat je energie wilt geven heel slim. Ik kon me helemaal vinden in Merels gedachtes over dit onderwerp. Wil je je druk maken […]