Omgaan met slechte dagen

Beeld: Bette de Wit 

“Bad days do what they like. They’re naughty teenagers that act out just because they want to.” – uit How to come alive again, Beth McColl.

In deze blogpost vertel ik je over hoe ik omga met slechte dagen. Je mag deze dagen vanzelfsprekend ook minder goede, minder geslaagde of minder makkelijke dagen noemen. Misschien is een disclaimer voordat we beginnen handig. Dit wordt geen ‘we gaan gewoon lekker allemaal goede dingen manifesteren zodat je nooit meer een slechte dag hebt!’ verhaal. Daar ben ik te nuchter, maar vooral ook te eerlijk voor. Ik vertel je over hoe slechte dagen er bij mij uitzien en welke dingen ik heb geleerd over hoe ik die dagen het beste kan doorkomen.

Eerste stop: zelfonderzoek

Ja hallo, je spreekt met de koningin van het zelfonderzoek.Zelfonderzoek is key – altijd weer. Dus voordat ik je vertel over hoe mijn slechte dagen zich gedragen en wat ik daarmee/daaraan doe, nodig ik je uit om pen en papier te pakken en de volgende vragen te beantwoorden:

Wanneer ervaar je een dag als een slechte dag?
Hoe ziet dat eruit? Hoe voel je je dan?
Waar ben je op die dagen?
Wat doe je op die dagen?
Kun je voor jezelf verklaren hoe een (normale) dag een slechte dag wordt?
Weet je wat jouw triggers voor slechte dagen zijn?
Hoeveel inzicht heb je in je slaap-en eetpatroon en hormoonhuishouding?
Hoe is het momenteel met je algemene mentale conditie gesteld?
Zijn er al dingen die je doet om slechte dagen een beetje makkelijker te maken voor jezelf? (zo ja; heel goed! zo nee: geen zorgen, we gaan straks aan de slag).

Over mijn slechte dagen

Nu jij voor jezelf bovenstaande vragen hebt beantwoord, zal ik ook eerlijk vertellen over mijn slechte dagen. Ik kan het vergelijken met het gevoel dat ik heb als ik op reis ben en last van heimwee heb, alleen ben ik doorgaans gewoon thuis. Ik kan me somber of ronduit verdrietig. Soms ben ik angstig of paniekerig. Vaak ben ik heel erg onzeker, over álles. Mijn innerlijke criticus staat op standje 110 en tettert me de oren vna mijn hoofd. Ik ben bang dat alles wat ik doe zal mislukken. Soms ben ik boos, maar ik vind het moeilijk om daar uiting aan te geven. De dagen kunnen oneindig voelen, eenzaam ook, en mijn hoofd is op een opslagplaats voor mist en dikke watten.

Soms beginnen slechte dagen als prima dagen en soms eindigen slechte dagen gewoon neutraal. Het is niet altijd te voorspellen, vaak wel te verklaren en bovenal: die dagen zullen er altijd zijn. Ik denk dat de meeste mensen wel eens last van een slechte dag zullen hebben, en mensen met een kwetsbare mentale gezondheid (zoals ik,) misschien een keertje extra. In ieder geval is het goed om te benadrukken dat het menselijk en dus supernormaal is en dat ook slechte dagen er mogen zijn. Het goede nieuws is: er komen ook weer goede dagen.

Wat doe ik op slechte dagen?

Ik zie het altijd als een groot compliment wanneer mensen tegen me zeggen dat het erop lijkt dat ik 1) vaak precies weet waar ik behoefte aan heb en 2) dat ik goed voor mezelf kan zorgen. Dat is namelijk ook zo, dat kan ik goed! Dat ging niet vanzelf, en ik ben er heus ook wel eens níet goed in, maar ik denk wel dat er van alles te leren en te ontwikkelen is.

Zoals ik al zei: slechte dagen gedragen zich bij mij praktisch hetzelfde als heimweedagen. En op die dagen is het allerbelangrijkste dat ik ervoor zorg dat ik me veilig voel. Dat doe ik door mild voor mezelf te zijn, mijn gevoelens toe te laten en ervoor te zorgen dat de dingen overzichtelijk en comfortabel zijn.

Allereerst moet ik zorgen dat ik slaap. Dit is je fundament. Niet slapen is vragen om heel veel slechte dagen en daar kan ik helaas over meepraten. Niet slapen betekent ook dat je je een slag in de rondte kunt detoxen, maar je je niet beter zult voelen. Je hebt je slaap nodig om sane te blijven.

Mijn gevoelens laat ik, tot op zekere hoogte, toe. Als ik somber of verdrietig ben, huil ik. Ik vind het helemaal niet leuk om te huilen, en al helemaal niet als daar anderen getuige van zijn, maar als ik het niet doe, heb ik mezelf ermee. Het moet eruit en huilen is een goede manier om die gevoelens de ruimte te geven. Wanneer ik het gevoel heb dat ik mijn gevoelens voldoende heb geuit, probeer ik me te focussen op positievere dingen. Ik kan mezelf niet toestaan om al te lang te blijven hangen in de somberheid.

Comfort en contact

Beeld: Aline Bouma

Nu is het tijd om het mezelf comfortabel te maken. Ik doe allerlei dingen waarvan ik weet dat het me een fijn gevoel geeft: ik heb altijd een paar boeken liggen die ik kan lezen, passend bij allerlei moods. Ook ben ik geabonneerd op ontelbare podcasts, dus er is altijd wel een nieuwe aflevering die ik kan luisteren. Fijne dingen lezen en luisteren zijn goede manieren om mijn gedachten af te leiden.

Ik ga naar buiten, de zon in, of in ieder geval: daar waar de frisse lucht is. Ook als het regent ga ik wandelen. In februari probeer ik zelfs 150 minuten per week – naast het wandelen – te bewegen. Dat schijnt goed te zijn voor je mentale gezondheid, dus misschien krijg ik er wel minder slechte dagen van – wie zal het zeggen? Wat ik nu bijvoorbeeld fijn vind, is om in de middag naar de sportschool te gaan (al is het maar voor een halfuur) daarna warm te douchen en mezelf met YouTube video’s op de bank te nestelen. Mijn lichaam voelt dan heel ontspannen.

Yin yoga geeft me dat gevoel van ontspanning ook en is dus extra geschikt op dagen dat ik me angstig of paniekerig voel. Meditatie is ook een manier, maar kost me meer moeite dan yoga.

Ik sluit me af voor prikkels. Mijn noise canceling headphones is op onrustige dagen mijn nummer één vriend. Wat een blessing is dat ding zeg, zeker in het OV of op andere lawaaierige plekken.

Waar nodig en mogelijk, cancel ik plannen en afspraken op slechte dagen. Op dit soort dagen moet ik nu eenmaal heel selectief zijn in wat ik wil en wat ik wel of niet kan. Afspraken afzeggen en mensen mogelijkerwijs teleurstellen vind ik natuurlijk helemaal niet leuk, maar het is soms wel het enige juiste om te doen.

Ik weet vrij goed hoe ik fysiek reageer op dingen. Op sombere dagen drink ik zeker géén alcohol, daar word ik namelijk doorgaans nog somberder door. Op angstige dagen drink ik beter geen caffeïne. Op andere dagen drink ik trouwens sowieso beter maar één koffietje, want ik ben een gevoelig type. Drugs heb ik nooit gebruikt, en dat ben ik ook niet van plan. Mocht ik ooit toch dat idee opvatten, herinner me er dan alsjeblieft aan dat niet op een slechte dag te doen ;)

Maaltijden overslaan is natuurlijk überhaupt geen gezond idee, maar op slechte dagen is het voor mij absoluut uit den boze om dit te doen. Van niet eten word ik nog wiebeliger dan ik al was, ook fysiek, en trust me, dat is voor niemand leuk. Ik zorg dus dat ik vitaminerijk, genoeg én lekker eet. Ik probeer zo intuïtief mogelijk te eten. Heb ik vandaag behoefte aan een stuk taart? Een kilo bloedsinaasappels? (ja lach maar, ik heb nou eenmaal zo mijn behoeften) Verse sapjes? Een verwarmende curry? Ander comfortfood? Ik probeer mijn lichaam te geven waar het om vraagt.

Mijn grootste valkuil is dat ik me op slechte dagen het liefste terugtrek van alles en iedereen. Hoewel ik precíes weet hoe je een supportsysteem moet opbouwen en aanspreken, heb ik vaak toch de neiging om me af te zonderen. Ik wil dan niemand tot last zijn en geen ruimte innemen, of wéér moeten melden dat het niet zo goed met me gaat. Daar zit best wel wat schaamte op. Iedereen wil altijd kunnen zeggen dat het goed gaat. De realiteit is nu eenmaal soms anders, dus ik kan maar beter zorgen dat er iemand op de hoogte is. Het is fijn en handig als je omgeving (partners, vrienden, collega’s) weten wat ze wel/niet van je kunnen verwachten op een slechte dag. Op die manier voorkom je verrassingen én kunnen de mensen om je heen meer voor je betekenen.

Andere dingen die mij hebben geholpen op slechte dagen: naar de kapper gaan, met dieren knuffelen, in bad gaan, mijn therapeut mailen, mijn bed verschonen en een dutje doen in een fris bed, mijn huis opruimen en oud papier wegbregen (leeg huis = leeg hoofd) of een cake bakken. Je denkt misschien dat ik hier allerlei oppervlakkige dingen opnoem en dat is wellicht ook zo, maar oppervlakkige dingen kunnen heel erg comfortabel en fijn zijn.

Misschien werken voor jou wel heel andere dingen. Misschien zien jouw slechte dagen er ook wel totaal anders uit dan de mijne. We zijn allemaal anders en hebben allemaal verschillende behoeften. Wat denk ik voor iedereen geldt, is dat het goed is om slechte dagen de ruimte te geven. Slechte dagen zijn ook gewoon dagen. En ze gaan ook weer een keer voorbij. In de tussentijd kun je maar beter mild voor jezelf zijn en het jezelf zo makkelijk mogen maken. Uitdagingen gaan we wel weer aan op goede dagen. Zoals Beth schrijft: ‘on bad days, you just have to survive.’ 

Lees- en luistertips

Zoals altijd laat ik je natuurlijk niet zomaar achter met dit artikel en de boodschap ‘joe joe, succes ermee.’ Ik geef je graag nog wat lees- en luistertips mee. Niet alleen fijn voor op slechte dagen :)

– Lees How to come alive again van Beth McColl. Ik heb me zelden zó begrepen gevoeld door een boek (of eigenlijk dus door een auteur).
– Ik heb Handboek voor minder dagen van Eveline Helmink zelf nog niet gelezen, maar het ziet er veelbelovend uit.
– Podcasts die ik op dit soort dagen extra graag luister zijn: Happier, How to fail, Terrible, thanks for asking en gisteren ontdekt: We love you and so can you.

Wil jij iets delen over jouw slechte dagen en wat je op die dagen doet? Heb je meer tips nodig, of wil je gewoon je verhaal even kwijt? Voel je alsjeblieft vrij om dit bij de comments onder deze post te doen. 

Dit artikel bevat affiliatelinks. Wanneer je een product bestelt via deze linkjes krijg ik daar een kleine vergoeding voor. Het kost voor jou absoluut niks meer! Het is voor mij een manier om mijn blog te kunnen onderhouden. Dank voor jullie support!