– Deze blogpost is geschreven in samenwerking met NS International –
Vorig week maakte ik een fantastisch tripje naar het mooie Parijs. En ik deed dat niet alleen, ik nam mijn nicht (Hannah) en beste vriend (Dirk Jan) mee. Nog nooit zó gezellig in de trein gezeten, kan ik je vertellen. Het is bijna jammer dat Thalys zo snel is. Vanaf Rotterdam ben je namelijk in zo’n 2,5 uur in de Franse hoofdstad!
[iframe id=”https://www.youtube.com/embed/ju_2NuK5O-E” align=”left” maxwidth=”1000″]
Vorige week werd ik gebeld: of ik mee wilde naar Milaan, met Lush. Totaal onverwacht, maar daardoor misschien wel extra leuk. Ik was eigenlijk van plan 28 dagen thuis te blijven – ik ga donderdag namelijk alwéér weg voor werk naar Berlijn, en ik ben de afgelopen tijd ook al heel veel weg geweest – maar soms lopen dingen gewoon anders dan je dacht.
Het was afgelopen vrijdag namelijk World Oceans Day en ter gelegenheid daarvan lanceerde Lush een nieuwe campagne: Naked Lush. Lush heeft een heleboel plasticvrije doelen en eentje daarvan is dat ‘s werelds eerste verpakkingsvrije Lush-winkel is geopend, middenin het centrum van Milaan. Je snapt, daar moesten we een kijkje nemen. Ik heb in een dag weer een hoop nieuws geleerd over ons plasticgebruik (en de oplossingen daarvoor) en daarnaast hebben we gewoon een heel fijne tijd in deze mooie Italiaanse stad gehad. Ik verzamelde onderweg ook nog wat fijne groene adresjes voor je, maar deze blogpost werd zó lang dat ik deze even bewaar voor een volgende blogpost die inmiddels ook in de maak is.
Deze blogpost is geschreven in samenwerking met Bonduelle / Foto’s: Sam van Rij
Voordat ik vegan ging eten had ik nog nooit iets met linzen gemaakt en ik had ook echt helemaal geen idee wat je er zoal mee kon doen. Grappig, want nu (een jaar of zeven later) heb ik standaard een blik linzen in huis en maak ik er heel geregeld iets mee. Linzen zijn te gek. Ze zijn voedzaam, goedkoop en enorm veelzijdig. Dit keer maakte ik er een frisse maaltijdsalade van, met zoete aardappel uit de oven. Extra zomers dankzij de jonge velderwtjes, de granaatappelpitjes, munt en tahin-citroendressing.
Het is precies twee jaar geleden dat ik een oproep op Twitter plaatste, waarin ik aangaf een huisje in Rotterdam te zoeken. Ik vond een huis, inderdaad via Twitter, en inmiddels woon ik er bijna twee jaar met heel veel plezier. Wie mij op social media volgt weet ik dat ik veel en vaak over Rotterdam (liefkozend ‘Rotje’ genoemd) praat, omdat ik verschrikkelijk gek ben op mijn nieuwe woonplaats. Of inmiddels is het niet meer zo nieuw allemaal meer, want ik woon er dus alweer twee jaar. Ik zal natuurlijk nooit een rasechte Rotterdammert worden, want daarvoor heb ik te veel omwegen gemaakt, maar dat ik me hier voor 100% thuis voel, dat is wel duidelijk.
In januari schreef ik een blogpost over het vrijwilligerswerk dat ik doe. Inmiddels zijn we bijna een halfjaar verder en heb ik weer wat meer ervaring opgedaan op dit gebied. Over (met name) mijn vrijwilligerswerk bij de Voorleesexpress krijg ik veel vragen. Ik besloot ze eens te bundelen en in een blogpost te beantwoorden.
