Anders naar sporten leren kijken

Foto’s: Aline Bouma

Sporten is altijd een heikel punt voor me geweest. Mijn ervaringen ermee zijn niet per se positief. Meestal was het een strafmiddel (‘je bent lui, ga ook eens sporten, net als iedereen’) of het was een quick-fix (‘je bent een paar kilo aangekomen, dus we gaan het er even af sporten’) en nooit was het écht leuk. Ik hield mezelf altijd voor dat er een doel was dat ik moest behalen door te sporten. Dat doel haalde ik eigenlijk nooit; ik kan je zeggen, dat werkt niet heel motiverend. Inmiddels heb ik geleerd om anders naar sporten te kijken. Sporten, of ‘je lichaam bewegen’ – zoals ik het tegenwoordig liever noem – ís het doel nu.

Voordat ik begin aan tips en trics om anders naar lichaamsbeweging te gaan kijken, wil ik zeggen dat het hélemaal oké is als je nu denkt; ‘Merel, je bent een leuke griet, maar ik ga nu echt eventjes afhaken want je moet echt níet over sporten beginnen tegen me.’ Prima, even goede vrienden. Sporten, of lichaamsbeweging, is géén verplichting. Je bent geen minder mens als je het niet wilt doen. Dat is helemaal oké.

Ik wil ook benadrukken dat we het in deze blogpost gaan hebben over het bewegen van je lichaam. Dat kan allerlei vormen aannemen. Je lichaam bewegen is een rondje hardlopen in het park, maar het is ook een half uurtje tuinieren. Je lichaam bewegen is iedere dag op de fiets naar je werk gaan maar het is óók een rustige herfstwandeling door het bos maken. Je hebt een beeld: alles waarbij je je lichaam letterlijk beweegt, is lichaamsbeweging. We leggen hier niets langs een lat, zoals: ‘je hartslag moet er van omhoog gaan, je moet zweten of je moet het minstens een uur volhouden!’ Lichaamsbeweging is lichaamsbeweging.

Dat betekent ook dat we het niet hebben over een X-aantal keer per week dat je aan lichaamsbeweging moet doen. Ik herinner me de gesprekken met vrienden nog levendig: hoe vaak moet je sporten om iets (afvallen, spieren kweken, die ronde bil) te bereiken? Ik heb dat losgelaten, want het betekent namelijk ook dat als je je niet aan die X-aantal keer in de week houdt, sporten dus eigenlijk geen zin zou hebben. En dat is nou precíes die verkeerde gedachtengang. Lichaamsbeweging heeft namelijk áltijd zin. Het is daarom nu helemaal oké dat ik de ene week drie keer in de sportschool sta, en misschien daarna een week geen enkele keer. Het is dan niet meer ‘zonde’ of ‘laat maar, het heeft geen zin meer’ – bewegen is de zin op zich.

Goed, ben je gerust gesteld?
Fijn.

Hoe ben ik erachter gekomen welke vormen van lichaamsbeweging ik fijn vind?

Door van alles te proberen. Zo ben ik deze zomer voor het eerst weer gaan zwemmen. De eerste keer vond ik het vreselijk en zelfs eng, en ik was bang dat ik het niet meer kon (onzin natuurlijk) en ik wist niet hoe snel ik het water weer uit moest. En de tweede keer, op een rustige ochtend aan de Maarsseveense Plassen, vond ik het een heerlijke manier om mijn lichaam wakker te maken. Dat gewichtsloze, ontspannende gevoel in het water zou ik iedere dag wel willen voelen. Daarnaast heb ik altijd van wandelen gehouden. Kleine stukjes (gewoon in de buurt, met een beker thee in mijn hand) of juist langere wandelingen door de duinen of in het bos. Ik hou van langzaam wandelen en heel goed om me heen kijken. Yoga vind ik erg fijn, maar zeker niet bij iedere studio en ook zéker niet in iedere vorm. Yin yoga vind ik nu heerlijk en doe ik graag op avond voor de ontspanning. Soms ga ik daarvoor naar een studio, soms doe ik het thuis op mijn eigen matje. Wanneer ik mijn verstand op nul wil zetten, ga ik fitnessen in een sportschool. Ik ga drie kwartier los op wat apparaten (loopband, crosstrainer, fietsen) en gooi er nog wat krachttraining achteraan en loop daarna snel weer terug naar huis. Een enkele keer schrijf ik me in voor een lesje hier of daar. Laatst was ik bijvoorbeeld naar RoCycle, wat echt afzien was, maar waar ik wel enórm veel energie van kreeg. Dat ontdek je toch alleen maar als je het probeert.

Ik moet écht zeggen dat mijn OneFit abonnement* echt enorm bijdraagt aan mijn hele ontwikkeling op dit gebied. Het abonnement maakt het zó makkelijk om nieuwe dingen gewoon eens te proberen – is het niks, dan is het niks. Geeft niet. Ook heb ik al heel wat yogastudio’s uitgeprobeerd. In sommige hebben ze me nooit meer gezien, in andere werd ik vaste klant. Voor mij is de sfeer in een studio of een sportschool heel belangrijk. Ik moet me er op mijn gemak voelen, anders gaat het sporten me sowieso tegenstaan. Door OneFit in Amsterdam, Rotterdam en nu ook Utrecht te gebruiken, heb ik een heel repetoire aan fijne sportplekken gevonden en daar ben ik heel blij mee.

Natuurlijk kan dit alles ook zonder een abonnement: je kunt in en om huis al genoeg manieren vinden om in beweging te zijn. Het huishouden doen, je tuin onderhouden, achter je kinderen aanrennen, de hond uitlaten… het zijn allemaal vormen van lichaamsbeweging. Ook hoeft sporten helemaal geen geld te kosten. Er staan ontelbaar veel video’s op YouTube alleen al. Ook voor yoga hoef je tegenwoordig de deur in principe niet meer uit.

En als je nou juist wél de deur uit wilt? Het is een beetje een open deur, maar: vraag iemand mee. Wandelen, fietsen, zwemmen, rolschaatsen, joggen.. het is gewoon altijd gezelliger samen dan alleen! De tijd vliegt omdat je onderweg over van alles kunt kletsen en je voelt je misschien minder kwetsbaar dan in je eentje. Mocht je nou juist graag alleen zijn, maar het ongemakkelijk vinden om in je eentje buiten te zijn: podcasts zijn het antwoord op alles. Ik neem standaard mijn koptelefoon mee, zodat ik een podcast kan luisteren onderweg.

* Ik mag je een korting van €5 aanbieden als je mijn OneFit vriendenlink gebruikt. Wanneer jij lid wordt van OneFit krijg ook jij een vriendenlink die je met je eigen vrienden kunt delen. Op die manier bouw je korting op je abonnement op. Motiverend wel! :)

Waarom zou je aan lichaamsbeweging willen doen?

Ik wil dus het idee dat lichaamsbeweging altijd een fysiek doel moet hebben loslaten. Een gespierd lichaam? Nah, gaat niet echt gebeuren en vind ik ook niet echt bij me passen. Afvallen? Dan zou ik ook op dieet moeten en dat zie ik niet zitten gezien mijn hele historie met diëten, dus nee, ook dat is niet het doel. Echter, het is niet helemaal waar dat lichaamsbeweging geen enkel doel voor mij heeft. Sporten geeft me namelijk een frisser hoofd. Ik merk iedere keer dat ik naar de sportschool ben geweest, of een wandeling heb gemaakt, weer: ik kan helderder nadenken en ik voel me rustiger. Misschien verbeeld ik het me, maar ik voel de energie soms letterlijk door mijn lichaam stromen. Vooral wanneer ik ’s ochtends sport heb ik het gevoel dat ik er de hele dag profijt van heb. Ik ben actiever en alerter, vrolijker zelfs. Op dagen dat ik de dag met lichaamsbeweging ben begonnen krijg ik meer taken op mijn to do list gedaan en stap ik gemakkelijker over dingen heen waar ik al een tijdje tegenop zag.

Daarnaast brengt lichaamsbeweging ook ontspanning. Soms is dat heel direct; ik heb ontdekt dat yin yoga me al in een soort halve slaapmodus brengt, dus als ik daarna een warme lavendeldouche neem, oef… ik krijg er gewoon zin in als ik het nu opschrijf. Maar! Niet alleen yin yoga is top voor je slaap: ik heb het idee dat álle vormen van lichaamsbeweging je beter laten slapen. Vorig jaar struggelde ik enorm met een slaapgebrek en toen las ik het boek ‘Why we sleep.‘ In dat boek werd ook gehamerd op de noodzaak van lichaamsbeweging (en frisse lucht) en hoe dat je slaap áltijd zal bevorderen. Ik kan dit inmiddels bevestigen.

Wat nou als je het echt lastig vindt om aan lichaamsbeweging te (gaan) doen?

Mijn lichaam bewegen is nu iets wat ik wil doen omdat ik goed voor mezelf wil zorgen. Het is een onderdeel van mijn zelfzorgroutine geworden – maar dat maakt niet dat het altijd makkelijk is. Ik wéét bijvoorbeeld hoe moeilijk het kan zijn om naar een sportschool te gaan. Er zijn maar weinig sportscholen waar ik graag ben, ik zeg het eerlijk. Er zijn dagen waarop het me niet lukt om te ontspannen in een sportschool. Dan ben ik me er bijvoorbeeld de héle tijd van bewust dat ik de enige dikke persoon ben of ik haat de geur, de muziek en de mannen die hun toxic masculinity de godganse tijd denken te moeten showen. Het enige wat me op die momenten helpt is gaan, gewapend met een koptelefoon en een podcast op, of: niet gaan. Ook probeer ik per sportschool een beetje uit te zoeken wat rustige en drukke momenten zijn. Die drukke momenten mijd ik – corona of geen corona – sowieso. Verder voel ik me eerder thuis in een kleinschalige sportschool waar overwegend oudere mensen komen, dan in een grote, fancy gym met alles erop en eraan. Het is zoeken, maar het is me uiteindelijk in iedere woonplaats wel weer gelukt om zo’n plek te vinden.

Toch zijn er genoeg dagen waarop ik überhaupt niet in een sportschool wil zijn. Zoals afgelopen zondag. Ik had al geboekt (dat moet nu, in verband met de corona-maatregelen) maar zaterdagavond besloot ik al: nee, dit weekend even niet. In plaats van mijn gym-uurtje besloten Mare en ik naar Amelisweerd te fietsen en daar een lekkere wandeling te maken. Op de fiets naar huis concludeerde ik dat ik hier héél goed aan had gedaan vandaag; de frisse buitenlucht was precies wat ik nodig had.

Van sporten naar ‘je lichaam bewegen’

Het kan bijna geen toeval zijn dat ik de afgelopen tijd drie podcastafleveringen (tijdens het wandelen) luisterde die alle drie gingen over het ‘reframen’ van het woord sport:

– In deze aflevering van de Project Love podcast hoor je twee vriendinnen een gesprek hebben over hoe ze vroeger een hékel hadden aan alle verplichtingen die sport met zich meebracht en aan hoe ze de negatieve lading van het woord hebben afgeschud.

– En in deze aflevering van de Deliciously Ella podcast legt een professor van Harvard je precíes uit waarom het helemaal geen donder uitmaakt of je nou gaat joggen of het gras gaat maaien – zo lang je je lichaam maar beweegt.

– Tot slot luisterde ik deze aflevering van de Talking Tastebuds podcast, waarin een psycholoog vertelt over de enorm gunstige effecten van lichaamsbeweging op je brein en je mentale gezondheid.

Ik zou zeggen: luister deze drie afleveringen en kijk of je er iets mee kunt. Voor mij is het loslaten van die verwachtingen, of verplichtingen, die aan sport kleven echt dé omslag geweest. Sporten is geen maatregel meer, geen quick-fix. Het is iets geworden wat er gewoon bij hoort, net als mijn tanden poetsen, mijn bed verschonen en een maaltijd koken. Nooit eerder ging het me zó gemakkelijk af om te sporten en/of mijn lichaam zo actief te bewegen. Sterker nog; ik geniet er nu vaak zelfs van én ik merk dat ik mentaal vitaler ben. Dit had ik vorig jaar nog niet kunnen bedenken!

Hoe is jouw relatie met sport of lichaamsbeweging? Zijn er dingen die je zou willen proberen of veranderen? Laat van je horen in de comments onder deze blogpost!