Vorige week maandag kwam mijn allereerste audioblog ever online en wow, wat een hoop reacties kreeg ik! Ik ben zo blij om te lezen dat jullie dit nieuwe concept leuk vinden en ik ben ook heel dankbaar voor de nuttige feedback die ik kreeg, om mee te nemen naar de volgende serie audioblogs die ik ga opnemen met Andrew. Vandaag is het tijd voor audioblog nummer 2: voldoen aan je eigen ideaalbeeld.
Over een tijdje ga ik voor (in ieder geval) een jaar naar Berlijn. Aan de Groene Meisjes gaat weinig veranderen, want het blijft een Nederlands blog. Maar natuurlijk weet ik dat er heel veel van mijn lezers graag in de Duitse hoofdstad komen en krijg ik veel vragen over wat nou mijn absolute favoriete adressen in de stad zijn. Met dat artikel ben ik nog bezig – het zijn er namelijk zoveel dat ik het moeilijk vind om te kiezen. Ik ben nu net weer terug van vijf dagen Berlijnen en ik heb weer twee nieuwe hotspots die ik met jullie wil delen.
Goedemorgen! Allereerst: sorry voor de vertraging! Ik wilde dit artikel ‘gewoon’ op vrijdag inplannen, maar toen kwam er iets tussendoor, waardoor ik het naar zaterdag verschoof. Maar toen deed ik er gisteren door omstandigheden uren langer over om thuis te komen. En na heel lang in de stromende regen in Berlijn te hebben gelopen met een koffer waar een wieltje van kapot ging, en mijn vlucht omgeboekt moest worden, wilde ik thuis alleen aan een warme douche en mijn bed denken. Vandaar de vertraging. En misschien was het een teken en moet ik volgende keer weer gewoon braaf met de trein, zoals altijd ;) Goed, eind goed al goed, ik ben weer terug in Amsterdam en ik ga jullie hopelijk vandaag toch weer met een dosis groene inspiratie (de rest van) het weekend insturen!
Soms doe je van die ontdekkingen. Plaatsen, dingen, mensen. Mensen ontmoeten die de juiste woorden spreken en de juiste snaren raken. Dat zijn mijn favoriete ontdekkingen. Wie mijn blog langer leest dan vandaag, weet dat ik geen verlegen meisje ben en dat ik dat vrij gemakkelijk nieuwe ontdekkingen doe.
Toch kan ik me nog wel eens over en te veel voelen. Dan heb ik allemaal dingen in mijn hoofd die ik wil zeggen of delen, maar dan denk ik: wie zit daar nou helemaal op te wachten? Wat zullen mensen er wel niet van vinden? Onlangs schreef ik een artikel over hulp vragen en accepteren. Uit de reacties merkte ik op dat het accepteren van hulp blijkbaar het moeilijkste is. Dat vind ik ook. Althans, dat dacht ik. Maar eigenlijk vind ik het aanbieden van hulp ook behoorlijk ingewikkeld. Stom is dat.
Twee weken terug mocht ik (Jamie) een weekendje overnachten in een natuurhuisje via natuurhuisje.nl. Ik verbleef midden in de natuur op een grote groentetuin. Lees (en kijk) in deze blogpost wat ik ervan vond!
