Foto’s: Sam van Rij
Vorige week ging het eventjes mis bij mij. Het was op woensdagavond, na twee heel fijne dagen in Nijmegen. Ik was daar alleen, alles ging prima. En toen zat ik woensdagavond weer op mijn eigen bank in Rotterdam en opeens overspoelde een gevoel van eenzaamheid me. Dat is niks nieuws, dat gebeurt soms. Die eenzame gevoelens gaan gepaard met extreem moe zijn en hoofdpijn. Ik besloot vroeg naar bed te gaan. Donderdagochtend werd ik wakker met een hoofd vol mist, alsof er een deken van somberheid over me heen lag. Soms gaat het zo lang goed met me dat ik vergeet dat ik een depressieve stoornis heb. Maar kennelijk weet de stoornis mij toch af en toe nog te vinden.
