Voordat ik aan deze blogpost begin even een kleine disclaimer. Ik weet dat er mensen zullen zijn die dit artikel lezen en denken: ‘Merel, ik vind je een aardige meid (dat hoop ik dan hè,) maar vandaag kan ik me even niet in je verhaal vinden.’ Dat snap ik. Ik weet dat het zo kan zijn dat je je momenteel gewoon ronduit klote voelt en dat je even helemaal niet vindt dat je een leuk leven hebt. Ik weet dat het niet altijd makkelijk is om dankbaar te zijn, of om de positieve dingen in het leven te zien. Die periodes heb ik zelf ook en ik ken het gevoel maar al te goed. Toch wil ik vandaag even bij dit onderwerp stilstaan, omdat het me bezighoudt momenteel. En die dingen die in mijn hoofd omspoken, die deel ik graag met jullie. Misschien voel je even niet met me mee, maar denk je op een later moment terug aan dit artikel en denk je er anders over.
