Foto: Aline Bouma
Scrollend door mijn blogarchief constateer ik dat ik een jaar geleden nog heel hoopvolle blogs tikte over hoe we ons leven ‘de komende periode’ (little did we know) zo aangenaam mogelijk konden indelen. Het moet in dezelfde periode zijn geweest dat ik nog enthousiast werd van Zoom-meetings. Ik bedoel, we deden alles voor het eerst. Inmiddels zijn we een ruim jaar verder en ik zeg heel eerlijk; ik weet soms écht niet meer waar ik het nog vandaan moet halen.
Mijn verlangen naar boeken lezen bij koffietentjes, zon, musea, meer werk, groepjes vrienden, mensen tegenkomen bij evenementen – spontaniteit in general – niet op de tijd letten ’s avonds, reisjes… dat verlangen wordt met de dag sterker. En ja, ik wéét dat er ergere dingen zijn. Ik weet óók waarom we dit doen en dat vind ik net als iedereen heel erg belangrijk en daarom houd ik me ook netjes aan de regels. En ja, ik ben dankbaar dat mijn naasten en ik er tot nu toe redelijk ongeschonden vanaf komen. Maar altijd maar moeten relativeren, dat wordt op een gegeven moment ook een uitputtingsslag. Het leven staat min of meer op pauze en dat is gewoon een heel onnatuurlijk gevoel. Voor mij, althans.
Hoe houd je de moed er nog een beetje in? Ik vroeg het jullie op m’n stories op Instagram. Naast heel veel mooie antwoorden – waarvoor dank – kreeg ik ook heel veel vragen of ik de antwoorden wilden delen. Dat betekent volgens mij vrij interpretatie dat ik niet de enige ben die het uit zijn tenen moet halen en die gedachte stelde me toch gerust. Hieronder een greep uit de comments met daarop dan weer een comment van mij:
“Ik probeer af en toe iets nieuws te leren, zoals via Skillshare.”
– Kan ik me in vinden. Skillshare heb ik in de eerste lockdown veel gebruikt en ik heb toen een paar workshops gevolgd. Sowieso is het volgens mij voor je brein heel goed om jezelf af en toe uit te dagen en iets nieuws op te pikken. Of dat nou iets technisch of iets creatiefs is, of misschien juist iets theoretisch; hersengymnastiek is hersengymnastiek. Ik heb zelf een paar colleges van een literatuurcursus van de Radboud Universiteit gevolgd en ik merkte dat dat me erg goed deed.
Foto: Bette de Wit
“Zoveel mogelijk de natuur in.”
– Zelf merk ik dat ik momenteel juist een verlangen heb naar stadse prikkels. Grappig, want als je me dit anderhalf jaar geleden had gevraagd dan had ik juíst gezegd: ‘ik heb meer natuur nodig!’ Sowieso wisselt de behoefte aan natuur en stad bij mij zich vaak een beetje af en dat is ook waarom ik heb geconcludeerd dat ik altijd in een stadse omgeving wil wonen, maar wel met de mogelijkheid om de natuur op te zoeken. Ik ben dit jaar een paar keer naar een huisje in de natuur geweest en dat was heerlijk. Zo ook laatst een weekendje Texel: duinen en strand doen áltijd goed, als je het mij vraagt. En toch, als ik het heel eerlijk mag zeggen, dan snák ik nog meer naar een volgepakt weekend Berlijn met restaurants en musea en feestjes.
“Geen nieuws volgen en al helemáál niet de persconferenties.”
– Saaaaaame. Ik volg het Corona-nieuws zo min mogelijk, al een hele tijd, en ik heb gemerkt dat het kijken naar de persco’s mijn humeur enorm beïnvloed, dus dat heb ik sinds december of januari al niet meer gedaan. Natuurlijk probeer ik wel een beetje op de hoogte te blijven van het nieuws, bijvoorbeeld door af en toe de NRC Vandaag podcast te luisteren. Maar ik filter het echt en ben er niet meer zo obsessief mee bezig als vorig jaar – puur uit zelfbescherming.
“Een paar dagen vrij nemen en je er eventjes aan overgeven.”
– Dit vind ik een heel goede. We moeten niet onderschatten hoeveel moeite het kost om én alle ballen in de lucht te houden én alles te relativeren én positief te blijven én productief te blijven enz enz enz. Het is nogal wat allemaal. Wat is er mis met een paar dagen in pyjama rondlopen, series bingen en eten laten bezorgen? Misschien heb je er na twee of drie dagen helemaal genoeg van en verlang je weer naar structuur en productief zijn, of misschien niet, maar dan heb je jezelf in ieder geval even wat comfort en ademruimte gegund. Oók belangrijk!
“Thuis blijven sporten / hardlopen / yoga doen / lange wandelingen maken / dansen op lekkere muziek.”
– 100% eens. Ik merk dat wanneer ik stop met bewegen, ik gewoon helemaal wegzak. Ik moét dagelijks een beetje energie opwekken en voelen dat ik een lichaam heb. Het helpt me echt enorm.
Foto: Aline Bouma
“Ik ben dagen lang bezig met mijn moestuin!”
– Wat een goede ook! Ik zie inderdaad heel veel mensen op stories druk bezig zijn met hun tuintje (of de voorbereidingen voor het komende moestuinseizoen) en dat ziet er echt heel leuk uit. Ik heb vorig jaar een moestuinbak voor mijn verjaardag gekregen, dus ik moet dit jaar ook echt aan de slag!
“Een tijdslot reserveren bij een winkel die je mist. Zoals de kringloop of de Hema.”
– God ja. Dat heb ik laatst gedaan (zowel de kringloop als de boekhandel) en het voelde écht als een uitje! En weet je waarom? Omdat het bijna normaal voelde. Niet helemaal natuurlijk, want je bent je er heel erg van bewust dat je met vier mensen in de winkel bent, dat je een mondkapje op hebt en dat je op de tijd moet letten, maar toch, zo lang je naar de Hema kunt is er hoop.
“Ik zeg elke dag tegen mezelf: “het einde is in zicht.”
versus
“Ik probeer niet meer vooruit te kijken (om teleurstellingen te voorkomen) en leef van dag tot dag.”
– Ik kan me in beide vinden en ik vind beide eigenlijk ook wel helpende gedachten. Op sommige dagen sta ik mezelf toe om te dagdromen over alle dingen die ik weer wil gaan doen zodra het kan en op andere dagen zeg ik juist tegen mezelf: “eerst maar eens vandaag.”
Foto: Aline Bouma
“Elke week verse bloemen voor jezelf kopen én je huis netjes houden.”
– Totáál. Marne en ik hebben best een ‘strak’ huishoudschema omdat ik echt helemaal naar word van een rommelig huis. Normaal vind ik het prima om de boel de boel te laten, maar nu we iedere dag samen thuis zijn en samen thuis werken, zit je er middenin én maak je ook gewoon meer rommel. Ik heb er heel veel baat bij als het huis netjes en schoon is, en zeker ook met verse bloemen op tafel.
“Ik zoek (online) zoveel mogelijk prikkels en interessante dingen.”
– Ook al zijn we ondertussen allemaal natuurlijk enigzins schermmoe: er gebeuren toch wel heel veel toffe dingen online. Ik noem: de lunchlezingen van The School of Life (vanaf 19 april weer), debatten bij Arminius, events bij Pakhuis de Zwijger, literaire middagen bij Frontaal, theatervoorstellingen, concerten… natuurlijk is het niet the real deal, maar het is beter dan niks? Ik merk dat het me toch goed doet om af en toe iets mee te pakken, want die totale onderprikkeling is echt killing voor mij.
Foto: Bette de Wit
“Toerist in eigen land spelen.”
– Dat moet ik ook weer wat meer oppakken! Ik voel een grote behoefte om nieuwe dingen te ontdekken, en ik heb ook altijd wel een lijstje met plekken waar ik nog naartoe wil (en wat ook kan, ondanks de lockdown), dus misschien moet ik toch Utrecht even wat vaker uit. Dat zal mijn blog- en instagramcontent denk ik ook ten goede komen. Dat vind ik namelijk ook nog knap lastig; om al ruim een jaar inspiratie te putten uit toch wel echt behoorlijk minder dan ik gewend was. Daarbij komt dat mijn sjaal is af gebreid en alle vier seizoenen van The Bold Type zijn gekeken; het is tijd om weer meer van de bank af te komen!
Misschien ben je hier nieuw of heb je een paar blogposts van het afgelopen jaar gemist. Ik zet hieronder even op een rijtje welke lockdown-gerelateerde blogposts ik schreef. Wie weet heb je er nog iets aan voor de komende tijd. <3
Over thuisisolatie en je mentale gezondheid
Over hoe mijn dagen in thuisisolatie (eerste lockdown) eruit zagen/zien
Over jezelf motiveren om te gaan/blijven wandelen
Over morning pages schrijven om je dag goed te starten
Voel je vrij om je gedachten over dit onderwerp te delen bij de comments. Misschien heb je nog meer suggesties? Deel ze vooral! Ik weet zeker dat we er met z’n allen iets aan kunnen hebben.
Oh wat fijn, die tip van The School of Life lezingen. Thanks!
Goede tips! Voor mij helpen de volgende dingen ook:
– Online sportlesjes/cursussen! Ik doe momenteel wekelijks online bootcamp, pilates en een meditatie-avond en ik vind het heel fijn om die structuur te hebben, mensen te ‘zien’ en om iets te doen dat beter voor me is dan alleen Netflixseries bingen.
– Een doel opstellen. Mijn vriend en ik gaan bijvoorbeeld een huis kopen en zijn daarmee bezig, en een ander doel dat ik heb is 10 kilometer hardlopen (zie ook het artikel als je op mijn naam klikt).
– Niet teveel van mezelf vragen en lief voor mezelf zijn. Het is gewoon een rotperiode en ik hoef hier niet ‘goed in te zijn’, ik hoef er alleen doorheen te komen. Dat is genoeg.
Wat leuk dat jij ook de NRC Vandaag Podcast luistert. Ik vind die heel erg fijn, duidelijke uitleg en veel afwisselende onderwerpen. Heb er al een boel van geleerd.
Kan met je mee voelen. Ook ik kom goed voorwaarts, maar heb langzaamaan wel genoeg van alles wat we niet mogen. Gelukkig mogen we winkelen, niet dat ik dat vaak doe, maar het kan. Verder mis ik voornamelijk de levendigheid van de stad. Het gaan zitten en mensen kijken. De culturele evenementen etc. En dat kun je niet door iets anders vervangen.
Ik probeer me eigen doelen te bereiken, zodat ik niet aan het einde van deze periode (komt die er?), alles als verloren tijd moet boeken. Maar ook ik ben eens klaar met mijn eigen projekten. We zullen zien. Veel succes!
Fijne tips, dankjewel Merel!
Ik merk dat het me helpt om me te realiseren dat de kans vrij groot is dat we écht bezig zijn met de laatste loodjes en het heus niet nog een half jaar lopen aan te klooien. Daarom probeer ik nu ook al te kijken hoe ik deze periode af ga sluiten, door wat vage plannen te maken voor de toekomst, maar ook door een blog te schrijven over dingen waar ik naar uitkijk ná corona, of dingen die ik juist ga missen van corona.
Haha, dit klinkt positief, maar ondertussen ben ik inmiddels wel overspannen (wat ongeveer voor 1/3 te maken heeft met corona), dus je bent niet alleen Merel, ik weet soms ook echt niet waar ik het nog zoeken moet.
Fijne tips! Ik merk zelf dat ik, nu ik het veel drukker heb dan een jaar geleden, echt mijn best moet doen om momenten te vinden om te ontspannen en op te laden. Het is heel verleidelijk om in de werk/studie/stage-sleur te komen en alleen maar achter je laptop te zitten. Soms iets spontaans is dan zo heerlijk! En veel naar buiten. Blij dat de lente er aan komt.
Oh wat fijn zeg deze tips! Ik zit er echt nogal doorheen op het moment, het einde van mijn studie is in zicht (en de laatste loodjes zijn altijd het zwaarst) en dan heb ik dit hele laatste college jaar thuis doorgebracht, ik kan er echt wel om huilen (dat heb ik dan ook gedaan). Nog een maand en dan ben ik klaar met stage en ben ik een weekje vrij voor ik de laatste verslagen moet schrijven. Zo’n zin in dat weekje, aan dat vooruitzicht klamp ik me nu maar een beetje vast.
Fijne tips Merel (en lezers!), goed om elkaar te helpen om de moed er een beetje in te houden. <3